เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 20 นางแบบเจ้าของงาน (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-10-30 12:01:29
บทล่าสุด
มารยายั่วรัก บทที่ 26 ไม่ยอมรับลูกสะใภ้ II
Chapter 19“คุณย่า เรียกสิไม่งั้นพี่จูบต่อหน้าย่าแน่”หญิงสาวยิ้มหวานให้กับจินดารัตน์พร้อมสองมือยกขึ้นไหว้ผู้อาวุโส เอ่ยปากพูดเบา ๆ ด้วยความเขินอาย “สวัสดีค่ะ คุณย่า”“ไหว้พระเถอะลูก”“ไป เข้าไปทานข้าวเย็นกันดีกว่า ย่ารอมาตั้งนานแล้ว”จินดารัตน์พาหลานชายพร้อมทั้งจิรภาณินท์เข้าไปในบ้าน ปล่อยให้เพ็ญรตียืนร้องตะโกนออกมาด้วยความไม่พอใจต่อไป“คุณแม่คะ !”สายตามองข้างหลังหญิงสาวที่เดินเคียงข้างลูกชายตนด้วยความเกลียดชัง แต่ก็ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจากทานข้าวร่วมโต๊ะกับผู้หญิงที่เธอไม่ชอบ !มื้ออาหารเย็นสิ้นสุดลง โต๊ะอาหารเต็มไปด้วยเสียงหัวเราะที่สนุกสนานมีเพียงแต่สะใภ้ประจำบ้านไม่ได้สนุกสนานอย่างที่คิดเพราะต้องนั่งปริปากเงียบไม่พูดจา ข่มอารมณ์ความรู้สึกทั้งหมดเอาไว้ทุกคนต่างเดินมาส่งจิรภาณินท์ด้วยความอบอุ่นซึ่งต่างจากเพ็ญรตีที่เดินลุกจากโต๊ะทันทีที่ทานเสร็จสิ้น โดยไม่สนใจว่าทุกคนต่างมองไปด้วยความไม่พอใจโดยเฉพาะจินดารัตน์ที่ต้องส่ายหน้าทำใจอย่างเอือมระอา“ภัทรไปส่งน้องเขาแล้วรี
มารยายั่วรัก บทที่ 25 ไม่ยอมรับลูกสะใภ้ I
Chapter 18“เอาเถอะ...ถ้าที่หลังเธอไม่อยากให้คนเขาไปยุ่งห้องของเธอก็ทำความสะอาดเองล่ะกัน ฉันเบื่อเต็มทนแล้วที่ต้องมาคอยฟังเธอโวยวายไล่คนออกอยู่แบบนี้” จินดารัตน์พูดด้วยน้ำเสียงที่เอือม ต้องทนกับลูกสะใภ้ที่เอาแต่ใจตัวเองด้วยเพราะตัวเองเกิดเป็นลูกคุณหนูที่ไม่เคยถูกขัดใจ ถ้าเป็นเพราะลูกชายของเธอไม่ยืนกรานว่ารักเพ็ญรตีจริง เธอไม่มีวันยอมรับผู้หญิงคนนี้เป็นสะใภ้เด็ดขาด“คุณแม่ !”“น้อยวันนี้จัดโต๊ะอาหารมื้อเย็นห้าที่นะ” จินดารัตน์หันไปสั่งพร้อมเดินออกไปแต่เพ็ญรตีก้าวยาวตามเพื่อถามถึงความคับข้องใจ“ห้าที่ หมายความว่ายังไงคะคุณแม่ มีแขกจะมาทานข้าวกับเราหรือคะ”“ใช่แล้ว” จินดารัตน์ตอบพร้อมทำท่าจะเดินหนี“แล้วใครคะคุณแม่”“เดี๋ยวเธอก็รู้เองนั่นแหละว่าเป็นใคร” เมื่อพูดจบแม่สามีเดินจากไปทันที่ทิ้งให้เพ็ญรตียืนมองทั้งที่ยังต้องการคำตอบอยู่ในใจ...แสงอาทิตย์เริ่มลับขอบฟ้า สองมือของจิรภาณินท์เริ่มจัดเรียงเก็บงานบนโต๊ะตนเองอีกครั้งก่อนจะเดินไปพร้อมแฟ้มเอกสารในมือที่เพิ่งทำเสร
มารยายั่วรัก บทที่ 24 การมาของมุกวารี (2)
Chapter 17วันรุ่งเช้าของวันอังคารในสัปดาห์ที่แสนสบาย หลังจากงานประจำปีจบไปทุกอย่างก็กลับเข้าสู่โหมดปกติ แม่ของเขาก็ไม่ได้เข้าไปวุ่นวายกับบริษัทอีกต่อไป แต่คงจะมีอยู่เรื่องเดียวที่ยังไม่เลิกวุ่นวายนั่นก็คือเรื่องของจิรภาณินท์ ที่พยายามกล่อมให้เลิกยุ่งกับเธอ ทั้งยังบอกให้ไล่ออกด้วยแต่เรื่องนั้นก็ไม่เท่ากับหญิงสาวใบหน้าเรียวสวยดวงตากลมที่นั่งอยู่ตรงหน้าเขา ใบหน้าที่ยังสะเทือนใจเขาอยู่ไม่น้อย รอยยิ้มถึงแม้ว่าจะไม่เหมือนกันแต่ก็คลายกันราวกับเป็นฝาแฝด“คุณภัทรคะ หน้ามุกมีอะไรติดหรือเปล่าคะ” มุกวารีถามพร้อมยิ้มด้วยความชอบใจเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าหวั่นไหวไปกับใบหน้าที่งดงามแสนจะภาคภูมิใจของเธอ“เปล่า...ครับ” ณัฐภัทรตอบพร้อมยิ้มให้“มุกคงไม่ไปกวนเวลาทำงานคุณที่นัดออกมาพบข้างนอกนะคะ” มุกวารีฉีกยิ้มหวานพร้อมยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มสายตาคมมองไปท่วงท่าของคนตรงหน้า หัวใจกระตุกวูบชาไปชั่วขณะ ไม่มีใครที่เหมือนกันขนาดนี้หรอกไม่มีทาง ทำไมผู้หญิงที่อยู่ตรงหน้าเขาถึงได้เหมือนพิศชามนต์แบบนี้ ทั้งใบหน้าและนิสัย“คุณภัทร เป็นอะไรไป
มารยายั่วรัก บทที่ 23 การมาของมุกวารี
หลังจากที่มุกวารีและเปมทัตออกไป ชายหนุ่มเดินเข้ามาหา จิรภาณินท์ด้วยสายตาที่รู้สึกผิดและสับสน อยากจะเล่าเรื่องทุกอย่างให้ฟังแต่ไม่รู้ว่าความเริ่มที่ตรงไหน หากเล่าออกไป เขาเองที่ต้องเจ็บเพราะยังลืมพิศชามนต์ไม่ได้ หากพูดออกไปแผลที่กำลังได้รับการเยี่ยวยาค่อย ๆ ปริแตกออกอีกครั้ง“ณินท์...” เขาเรียกชื่อเธอเบาจนแทบไม่ได้ยิน“ทำงานต่อดีกว่าค่ะ” เธอพูดตัดบทไม่รู้ว่าผู้หญิงคนนั้นมีความสัมพันธ์ยังไงกับเขา ไม่อยากคิดแต่ทำไมถึงหยุดคิดไม่ได้ชายหนุ่มคว้าต้นแขนของคนตัวเล็กและดึงเข้าสู่อ้อมกอดอย่างเร็ว“พี่ภัทร”“ขอพี่กอดณินท์แบบนี้นะครับ” เขากระซิบจิรภาณินท์ปล่อยยืนให้ชายหนุ่มกอดเธอจากทางด้านหลัง น้ำตาลูกผู้หญิงไหลซึมออกมาที่หางตา เธอกำลังกลัว กลัวหากวันใดที่เขาปล่อยเธอไป กลัวว่าทุกอย่างกำลังจะเป็นเพียงอดีตได้โปรดกอดณินท์นานกว่านี้ได้ไหมคะ พี่ภัทรณัฐภัทรลืมตาขึ้นสูดหายใจเข้า ก่อนคลายคนตัวเล็กออกพร้อมหมุนเธอหันกลับมา สองมือหนายกขึ้นปาดน้ำตาบนใบหน้า“ร้องไห้ทำไมครับ” หญิงสาวส่ายหน้าเป็นค
มารยายั่วรัก บทที่ 22 ไม่ยอมรับความจริง
ณัฐภัทรเดินเข้ามาในบริษัทด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยรอยยิ้ม พลางนึกถึงครั้นเมื่อเปิดประตูห้องทำงานไปแล้วพบกับเจ้าของใบหน้าสวยที่ก้มหน้าทำงานอยู่สองเท้าก้าวออกจากลิฟต์ด้วยความฉับไว เดินตรงมายังห้องทำงานด้วยร้อยยิ้มกว้าง มือหนาจับหมุนลูกบิดประตูเข้าไปพร้อมมองไปที่โต๊ะทำงานของหญิงสาวใบหน้าสวยแต่สายตาหยุดชะงักลงเมื่อโต๊ะทำงานยังคงว่างเปล่าชายหนุ่มเดินไปนั่งที่โต๊ะทำงานพลางกรุ่นคิดเป็นห่วงแม่แมวยั่วขึ้นมา กลัวว่าจะไม่สบาย เมื่อยิ่งคิดใจยิ่งอยู่ไม่เป็นสุข งานที่วางกองอยู่บนโต๊ะก็ไม่ได้ทำไปด้วยเสียงประตูค่อย ๆ เปิดเข้ามา จิรภาณินท์มองชายหนุ่มที่นั่งอยู่ตรงโต๊ะทำงานส่งสายตามองมายังเธอ“ณินท์ทำไมมาช้า” ชายหนุ่มถามขณะลุกขึ้นเดินเข้าไปหา“คือ...ณินท์ตื่นสายค่ะพี่ภัทร” หญิงสาวก้มหน้าต่ำลงพร้อมทำใจที่จะโดนว่ากล่าว“เมื่อคืนฝันถึงพี่หรือเปล่า” น้ำเสียงนุ่มกระซิบถาม คนฟังยืนนิ่งตกใจกับคำถามที่ได้ยิน“เออ...” เธออ้ำอึ้ง“ว่าไงครับ เมื่อคืนฝันถึงพี่หรือเปล่า” ชายหนุ่มรอฟังคำตอบจิรภาณินท์ก้ม
มารยายั่วรัก บทที่ 21 นางแบบเจ้าของงาน (2)
รถยนต์คันหรูหยุดจอดลงที่หน้าบ้านไม้สองชั้น ชายหนุ่มมองใบหน้าสวยทางด้านข้างก่อนจะโน้มตัวเข้าใกล้เธอ จิรภาณินท์ก้มหน้าหลบสายตาคมที่จ้องมอง“พี่ภัทร” เธอเรียกพร้อมยกมือขึ้นดันคนตัวใหญ่ให้ออกห่าง“ครับ” ชายหนุ่มยิ้มรับ ก่อนขยับเขาไปใกล้กระซิบที่ข้างหูเธออย่างแผ่วเบา “ฝันดีนะครับ”จิรภาณินท์ยิ้มหวานรับแทนการตอบ ตากะพริบมองใบหน้าคมเข้มอย่างใกล้ชิด ก่อนค่อยหลับตาลงเมื่อชายหนุ่มประทับจูบลงริมฝีปากบางเนิบช้ามือหนาจับท้ายทอยหญิงสาวพร้อมสอดลิ้นเข้าที่โพรงปากหวาน“อื้อ” เสียงร้องทักท้วงเมื่อเริ่มขาดอากาศหายใจ กำปั้นเล็กทุบที่ไหล่หนาเพื่อบอกเขาณัฐภัทรถอนริมฝีปากหนาออก มองผลงานของเขาด้วยความชื่นชม ก่อนจะไล่จูบพรมไปทั่วใบหน้า“รีบเข้าบ้านเถอะครับ” ชายหนุ่มกระซิบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า หญิงสาวมองนัยน์ตาคมอย่างไม่เข้าใจ พลางคิดแอบน้อยใจว่าเขากำลังไล่เธอยู่หรือเปล่า “รีบเข้าบ้านเถอะครับ ถ้าไม่เข้าบ้านพี่รับรองว่าคืนนี้ไม่ได้กลับบ้านแน่นอน”จิรภาณินท์เข้าใจความหมายที่เขาพูดอย่างทันที มือเล็กเป
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านประธานขาพาหนูลงจากเตียง เอ๊ย! คานที
ผลิกา(เลอบัว)45.1K viewsหวนรักหนีลิขิต
ลูกพีชแสนสวย34.7K viewsราตรีสวัสดิ์ เซอร์อาเรส!
หยาน อัน304.3K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา27.1K viewsบ่วงรักแสนหวาน
สิรี&EVAVY161 viewsเมียลับนายหัว
อัญญาณี3.1K viewsทำไมถึงเป็นเธอ
แพรสีนิล3.1K viewsพี่เขย
ซินเหมย / ณศิกมล949 views
