เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 2360
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2366
หยางหงหนิงมิรู้เลยว่าเย่ซวินก็มีความคิดเจ้าเล่ห์เช่นกันก่อนหน้านี้เขาช่วยเหลือหยางหงหนิงก็เพื่อเงินแต่แผนก่อนหน้านี้คือการอาศัยการปรากฏตัวของสัตว์ประหลาดสังหารหลงเพ่ยเพ่ยและเย่หรงอย่างเงียบ ๆไหนเลยจะคิดว่าคนโง่เขลาเช่นหยางหงหนิงจะผลักหลงเพ่ยเพ่ยเข้าไปในปากของสัตว์ประหลาดต่อหน้าธารกำนัลเช่นนั้นท่านหญิงหยางหงหนิงผู้นี้มิได้มีสายเลือดราชวงศ์ แต่หลงเพ่ยเพ่ยเป็นท่านหญิงตามศักดิ์อย่างแท้จริง ทั้งยังเป็นหลานสาวที่ฮองเฮารักที่สุดด้วยการกระทำนี้ของหยางหงหนิงนับว่าเป็นการสังหารหลงเพ่ยเพ่ยต่อหน้าธารกำนัล เมื่อกลับไปแล้วเจ้าแห่งทิศใต้สืบสวนเรื่องนี้ขึ้นมา หยางหงหนิงไม่มีทางหนีการลงโทษพ้นแน่!หยางหงหนิงยังมิรู้ตัวว่านางได้ก่อภัยพิบัติครั้งใหญ่ขึ้นแล้ว เย่ซวินมิอยากถูกหยางหงหนิงลากให้เดือดร้อนไปด้วย จึงทำได้เพียงเอาตัวรอดเท่านั้นหยางหงหนิงมิรู้ตัวจริง ๆ ว่าพฤติกรรมของตนก่อให้เกิดความผิดพลาดครั้งใหญ่ขึ้น เมื่อถูกเย่ซวินโยนความผิดให้ นางก็ลังเลอยู่ครู่หนึ่งแล้วจึงเอ่ยออกมา“ทุกคนล้วนมิเห็นด้วยที่จะหยุดเรือ บางทีสัตว์ประหลาดอาจจะโผล่ขึ้นมาอีกครั้งก็ได้…”ยังมิทันที่หยางหงหนิงจะเอ่ยจบ เซี
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2365
ฉินซานวิ่งไปที่ข้างเรือ เมื่อเขาเห็นภาพนี้ ในใจก็เกิดความหวังขึ้นมาเขาจึงตะโกนออกมา “หยุดเรือเร็วเข้า สัตว์ประหลาดมันไปแล้ว บางทีเราอาจจะตามหาพวกพี่สะใภ้ของข้าและท่านหญิงเจอก็ได้!”หยางซูและหลงอิงก็เออออไปด้วยเช่นกัน “ใช่แล้ว สัตว์ประหลาดอาจจะกินอิ่มจนออกไปแล้ว หยุดเรือแล้วตามหาพวกเขาเถิด บางทีพวกเขาอาจจะยังมีชีวิตอยู่ก็ได้!”แต่หลิวซาน เหยาเซียงและคนอื่น ๆ ต่างก็ตะโกนขึ้นมาพร้อมกัน “เป็นไปมิได้ พวกเขาต้องตายแล้วแน่ ๆ! สัตว์ประหลาดดุร้ายถึงเพียงนี้ ไม่มีทางไว้ชีวิตแน่”“จะหยุดเรือมิได้ ใครจะรู้ว่าสัตว์ประหลาดตัวนั้นจะกลับมาอีกหรือไม่!”เมื่อเจียงหมิงอี้เห็นว่าเป็นสตรีเห็นแก่ตัวสองคนนี้อีกแล้ว เขาจึงตะคอกออกมา “สัตว์ประหลาดมันไปแล้วอาจจะมิกลับมาอีกก็ได้ บางทีท่านหญิงและคนอื่น ๆ อาจจะยังมีชีวิตอยู่ หากเราไปเช่นนี้ จะเป็นการละทิ้งพวกเขาไปนะ!”โจวหงก็เอ่ยออกมาด้วยเช่นกัน “ขอเพียงมีความหวังอยู่เล็กน้อย ก็มิควรยอมแพ้! ข้าเห็นด้วยที่จะหยุดเรือตามหาพวกเขา!”“พวกเราต้องกลับแล้ว ห้ามหยุดเรือ!”หยางหงหนิงฟื้นตัวขึ้นมาแล้ว นางนึกถึงว่าเมื่อครู่หากนางมิดึงหลงเพ่ยเพ่ยลงไป คนที่ต้องตายก็คือต
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2364
ยังมิทันที่ทุกคนจะตอบสนอง หยางหงหนิงก็ผลักหลงเพ่ยเพ่ยลงไปในน้ำแล้ว จากนั้นก็ตะโกนออกมาอย่างตื่นตระหนก “รีบดึงข้าขึ้นไป!”เดิมทีหลงเพ่ยเพ่ยคว้าเชือกไว้ ไหนเลยจะคิดว่าหยางหงหนิงจะดึงแรงจนนางตกลงมาสัตว์ประหลาดตัวนั้นอ้าปากกระโจนเข้ามากัดเอวของหลงเพ่ยเพ่ย มันก้มหัวลงพาหลงเพ่ยเพ่ยดำดิ่งลงไปสู่ใต้ทะเลสาบเหตุการณ์มิคาดฝันเกิดขึ้นอย่างกะทันหันเกินไป หลิงอวี๋และเย่หรงยังมิทันได้ตอบสนอง หางของสัตว์ประหลาดก็สะบัดเข้ามาจนเย่หรงถูกโจมตีเข้าที่หัวอย่างแรงแรงโจมตีนั้นทำให้เขาหมดสติไปทันทีแต่ในตอนที่หางของมันสะบัดมานั้น หลิงอวี๋ดำลงไปในน้ำอย่างรวดเร็วนางรีบยืดตัวตรงออกแรงเตะไปที่ร่างของสัตว์ประหลาดอย่างแรง แล้วพุ่งไปที่หัวของสัตว์ประหลาดในวินาทีแห่งความเป็นความตายนั้น หลิงอวี๋คว้าเข้าที่เขาโค้งทั้งสองข้างของสัตว์ประหลาดไว้สัตว์ประหลาดสะบัดร่างของมันอย่างบ้าคลั่ง พยายามที่จะสลัดหลิงอวี๋ให้หลุด แต่หลิงอวี๋จับมันไว้แน่น แม้ว่าร่างกายของนางจะเหวี่ยงไปตามสัตว์ประหลาด ก็มิกล้าคลายมือแม้แต่น้อยทุกคนบนเรือเห็นเพียงคลื่นยักษ์ที่ปั่นป่วนนั้น และคลื่นแต่ละลูกที่ซัดเข้าตัวเรือก็สูงขึ้นเรื่อย ๆล
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2363
เพียงแต่ในใต้น้ำ กระบี่ของเซียวหลินเทียนมิสามารถเจาะเข้าร่างของสัตว์ประหลาดได้เหมือนครั้งที่แล้วแต่กลับลื่นไถลไปตามแนวร่างของสัตว์ประหลาดแทนเซียวหลินเทียนรู้สึกได้ถึงความผิดปกติทันที จึงพลิกมือใช้กระบี่ขูดเกล็ดของสัตว์ประหลาดออกไปบางส่วนเส้นประสาทจากนิ้วมือทั้งสิบเชื่อมไปถึงหัวใจ เกล็ดของสัตว์ประหลาดเองก็คือส่วนที่เปราะบางที่สุดในร่างกายของมันเช่นกันความเจ็บปวดแสนสาหัสนี้ทำให้สัตว์ประหลาดโกรธจัด มันกระโดดขึ้นจากน้ำแล้วสะบัดหางใหญ่ ๆ ของมันออกไปการเคลื่อนไหวนี้ ทำให้เซียวหลินเทียนหลบหนีได้ทันที เขาขึ้นมาจากทะเลสาบได้ทันทีที่ฉินซานเห็นเขาโผล่ขึ้นมา เขาก็รีบพุ่งเข้าไปคว้าตัวเซียวหลินเทียนไว้อย่างรวดเร็วส่วนเก๋อเฟิ่งฉิงและคนอื่น ๆ บนเรือก็รีบดึงเซียวหลินเทียนขึ้นไปเชือกหนา ๆ นั้นถูไปกับมืออันบอบบางของเก๋อเฟิ่งฉิง และในชั่วพริบตาฝ่ามือของนางก็เต็มไปด้วยเลือดและความเจ็บปวดที่แสบร้อนนางเองก็มิได้สนใจตรวจดูอาการบาดเจ็บของตน คิดเพียงแต่จะช่วยเซียวหลินเทียนขึ้นมาให้ได้เท่านั้นพวกเขาหลายคนรีบช่วยกันลากเซียวหลินเทียนขึ้นเรือ เซียวหลินเทียนเข้าสู่ภาวะหมดสติไปแล้ว และแขนทั้งแขนขอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2362
หยางหงหนิงมองเย่หรงที่เห็นตนแต่ทำเพิกเฉยด้วยสายตาว่างเปล่า ใกล้ ๆ ตนนั้น เย่หรงว่ายน้ำไปหาหลงเพ่ยเพ่ยอย่างสุดกำลังมิเคยมีช่วงเวลาใดที่หยางหงหนิงเกลียดเย่หรงเช่นนี้ใต้หล้านี้ยังมีอะไรที่โหดร้ายกว่าเรื่องนี้อีก!คนที่ตนรัก กระโดดลงน้ำมามิใช่เพื่อช่วยตน แต่เพื่อช่วยสตรีอีกคน?บัดนี้ หยางหงหนิงหมดใจจากเย่หรงอย่างหมดสิ้นแล้ว!นางนึกถึงคำพูดที่องค์หญิงหานเยวี่ยแม่บุญธรรมของนางเคยพูดไว้กับนาง“คนที่รักเจ้าจะปฏิบัติต่อเจ้าราวกับสมบัติ แต่คนที่มิรักเจ้าจะปฏิบัติต่อเจ้าราวกับต้นหญ้า!”“หงหนิง เจ้ามิใช่คนที่จะหาคนที่รักเจ้ามิได้ แล้วเหตุใดเจ้าจึงมิเป็นสมบัติ แต่จะไปเป็นหญ้าให้ได้เล่า?”หยางหงหนิงตะโกนอยู่ในใจอย่างเจ็บปวด “ข้ามิใช่หญ้า!”“ข้ามิใช่หญ้าที่จะยอมให้พวกเจ้าเหยียบย่ำหรอกนะ!”หากว่ามิสามารถรอดได้ เหตุใดนางจะต้องยอมให้หญิงโฉดชายชั่วคู่นี้ได้เปรียบเล่า?หยางหงหนิงถีบตัวอยู่ในน้ำอย่างแรง แล้วกระโจนไปทางเย่หรงจากนั้นนางก็คว้าอาภรณ์ของเย่หรงไว้แน่น แล้วตะโกนออกมาด้วยเสียงแหบพร่า “ท่านพี่หรง ช่วยข้าด้วย... ข้าหายใจมิออกแล้ว!”หยางหงหนิงดึงเย่หรงลงไปในน้ำ เขามิทันระวังจึงกลืนน้ำ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 2361
เซียวหลินเทียนกำลังคิดจะกระโจนมาจากด้านนั้น แต่ห่างไกลถึงเพียงนี้ ต่อให้เขาจะมีวรยุทธ์แก่กล้าปานใด ก็มิสามารถจะกระโจนไปจนถึงทางนั้นได้“คนขับเรือ เข้าไปใกล้หน่อย เข้าไปใกล้เร็วเข้า!”เซียวหลินเทียนตะโกนขึ้นมาอย่างร้อนใจหยางหงหนิงเห็นเช่นนั้นก็ตกใจเช่นกัน นางคิดจะอาศัยสัตว์ประหลาดสังหารหลงเพ่ยเพ่ย แต่มิได้อยากตายไปพร้อมกับนางเสียหน่อย!เรือที่จะช่วยชีวิตมิสามารถข้ามไปได้แล้ว เช่นนี้จะได้อย่างไรกัน?“รีบขยับเรือเข้าใกล้เร็วเข้า!”หยางหงหนิงก็ตะโกนออกมาอย่างร้อนใจเช่นกันแต่ยังมิทันที่ทางเย่ซวินจะสั่งให้เรือเข้าไปใกล้ สัตว์ประหลาดตัวนั้นก็กระโจนขึ้นอีกครั้ง จากนั้นก็สะบัดหางหนา ๆ เข้าโจมตีบนเรืออย่างแรงเรือสำราญที่ถูกสัตว์ประหลาดโจมตีก่อนหน้านั้นจะพังแหล่มิพังแหล่อยู่แล้ว จึงมิอาจทนรับการโจมตีรุนแรงได้อีกต่อไป แคร็ก ตัวเรือแตกจนแยกออกไปคนละทางหยางหงหนิง หลงเพ่ยเพ่ยรวมถึงทุกคนที่หนีออกไปมิทันต่างพากันร่วงลงไปในทะเลสาบสัตว์ประหลาดมีอาหารมากมายมาให้ถึงที่ขนาดนี้ ก็อ้าปากกว้างเขมือบกินอย่างบ้าคลั่งทีละคนในชั่วพริบตาเลือดสด ๆ ก็ผุดกระจายไปจนทั่วทะเลสาบแล้ว...“ช่วยด้วย…”“ช่ว
บางทีคุณอาจจะชอบ
ทวงแค้นข้ามกาลเวลา
ชาไทยเย็น28.3K viewsสามีชาตินี้เราหย่ากันแล้ว
บ้านเขมปัณณ์9.7K viewsฮูหยินของข้าถึงเวลากลับจวนได้หรือยัง
ป่าดอกท้อ30.8K viewsอ๋องพิการผู้โปรดปรานชายาแพทย์หยิ่งยโส
จุ้ยหลิงซู687.9K viewsเงารักอสุรา
มี่เยี่ยน283 viewsองค์ชายหลีกับชายาลี้รัก
ชาผลไม้130.5K viewsฮูหยินผู้ถูกลืมเลือน ณ. เรือนเหมันต์
BigM00N93 viewsดอกบัวในสงคราม
ดุจเพชร2.5K views
