แชร์

ตอนที่ 8 เลขาท่านประธาน

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-07-14 13:18:39

[ลลิน Part]

ฉันมุดตัวกลับเข้าที่โต๊ะตัวเอง หัวใจเต้นโครมครามไม่เป็นจังหวะ

“เยส ฉันรอดแล้ว! ภารกิจวันนี้ สำเร็จ!”

[ระบบหญิง] “บอกแล้วว่าเธอทำได้ลูกสาว! เก่งมากจ้า~”

[ระบบชาย] “ระบบจะอัปเดตภารกิจใหม่ให้ในเช้าวันพรุ่งนี้ ขอให้พักผ่อนอย่างเต็มที่”

ฉันถอนหายใจโล่งอกครั้งใหญ่สุดในรอบวัน ก่อนจะทรุดตัวพิงเก้าอี้อย่างหมดแรง เห็นทีเลิกงานฉันต้องไปจัดชาบูเติมพลังซะแล้ว

ฉันนั่งทำงานต่ออีกแค่ชั่วโมงนิด ๆ ก็ถึงเวลาเลิกงาน เมื่อออกจากตึก ฉันตรงปรี่ไปยังร้านชาบูทันที ภารกิจวันนี้สูบพลังฉันไปโคตรเยอะ ยังไงซะก็ขอซัดชาบูเติมพลังก่อนล่ะวะ

หลังจากกินเสร็จและกลับถึงคอนโด ฉันก็รีบอาบน้ำเข้านอนและหลับเป็นตายทันทีที่หัวถึงหมอน

วันรุ่งขึ้น

ฉันตื่นตั้งแต่ตี 5 อาบน้ำแต่งตัวพร้อมออกไปทำงานสุด ๆ โชคดีที่คอนโดฉันอยู่ไม่ไกลจากบริษัทมากนัก นั่งรถไฟฟ้ามาแค่ 7 สถานีก็ถึงแล้ว

ตอนเช้า ฉันยังไม่ทันได้วางแก้วกาแฟลงจากโต๊ะ ระบบก็ดังขึ้นในหัวอีกครั้ง

[ระบบหญิง] “จ้า~ ภารกิจใหม่มาแล้ว! เลื่อนขั้นเป็นเลขานุการของท่านประธานให้ได้ ภายใน 48 ชั่วโมง!”

“หาาา!?” ฉันแทบพ่นกาแฟออกมา

[ระบบชาย] “เงื่อนไขภารกิจ หากล้มเหลว จะถูกหักเงินครึ่งหนึ่งจากบัญชีหลักและระงับภารกิจถัดไปเป็นเวลา 3 วัน โปรดระวัง”

“เฮ้ย! แบบนี้มันกดดันเกินไปแล้วนะ!”

ฉันโวยวายกับอากาศ แต่ก็ต้องหยุดเมื่อเห็นพี่พรรณรายเดินถือแฟ้มเข้ามาในห้อง

“ลลิน มีข่าวด่วนนิดหน่อย เลขาคุณคิรินลาออกกระทันหัน เพราะต้องกลับต่างจังหวัดไปดูแลคุณแม่ที่ป่วยหนักอ่ะ ทางบริษัทเลยต้องหาคนมาช่วยชั่วคราว”

“คะ…ค่ะ?” ฉันเริ่มรู้สึกเสียวสันหลังแปลก ๆ

“ช่วยลองดูแผนงานอาทิตย์หน้าที พิมพ์สรุปเบื้องต้นมาให้พี่หน่อยนะ ถ้าทำได้ดี พี่จะส่งชื่อเธอไปเสนอเป็นผู้ช่วยเลขานุการของท่านประธาน”

จังหวะนั้นฉันแทบอยากกรี๊ดเสียงสูง! ไม่ใช่เพราะดีใจหรอก แต่เพราะ...

“นี่มันภารกิจที่สองแล้วใช่ไหม!”

[ระบบหญิง] “ใช่แล้วจ้า~ ลุยโลดลูกสาวแม่!”

ฉันรีบวิ่งไปที่โต๊ะ หยิบกาแฟอีกแก้วมาดื่ม  อีกแก้ว แล้วก็อีกแก้ว...

จนสุดท้ายฉันดื่มกาแฟไปห้าแก้วภายในชั่วโมงเดียว!

ตอนนี้ตาฉันแข็งค้าง มือสั่นแต่ก็พยายามพิมพ์งานลงคอมให้ดูดีแบบมืออาชีพ ทั้งที่จริง ๆ แล้วพิมพ์มั่วไปหมด!

“เธอมีอะไรจะให้ฉันเซ็นไหม?”

เสียงท่านประธานดังขึ้นจากด้านหลัง ทำเอาฉันสะดุ้งโหยง ก่อนจะหันกลับไปพร้อมรอยยิ้มฝืน ๆ

“เอ่อ…ค่ะ! นี่ค่ะ รายงานแผนงานเบื้องต้นของสัปดาห์หน้าค่ะ!”

เขาหยิบมันขึ้นไปดู แล้วเลิกคิ้วนิด ๆ อย่างคนจับได้ว่านี่มันมั่วชัด ๆ

[คิริน Part]

ผมหยิบกระดาษแผ่นนั้นขึ้นมาพลิกดูสองสามรอบ แล้วก็เงยหน้ามองผู้หญิงตรงหน้า เธอพยายามเก็บอาการ แต่รอยยิ้มที่เกร็งเกินพอดีกับสายตาลอกแลกทำให้ผมหัวเราะในใจ

“เธอแน่ใจนะว่านี่คือรายงาน ไม่ใช่แบบฝึกหัดจับผิดภาพ”

เธอตาโตทันที “เอ๊ะ!”

ผมยื่นให้เธอ แต่เธอยังไม่ยอมยื่นมือมารับ 

“จะโกหกว่าทำงานเก่ง มันต้องดูโปรหน่อยนะ”

สีหน้าของเธอเปลี่ยนไปทันที กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่แล้วก้มหน้าลงเหมือนคนละอายใจ แต่แล้วเธอกลับพูดขึ้นเบา ๆ ว่า 

“ฉันก็พยายามแล้วนะคะบอส...” พร้อมทำหน้าหงอยเล็กน้อย

แปลก ทำไมผมถึงรู้สึกใจอ่อนขึ้นมาได้วะ

“โอเค งั้นเริ่มทำใหม่” ผมว่าแล้วโยนแฟ้มงานให้ 

“ถ้าทำงานพวกนี้ผ่าน ฉันจะให้เธอมาช่วยงานฉันโดยตรงในฐานะเลขา”

“หา!?” เธอเบิกตากว้างอีกครั้ง แล้วก็พึมพำว่า “จะให้ฉันทำจริงเหรอคะ…”

“ไม่ใช่เพราะเธอเก่ง” ผมพูดต่อ “แต่ฉันอยากรู้ว่าเธอกำลังจะทำอะไร”

[ลลิน Part]

บอสเดินกลับไปที่โต๊ะแล้ว ฉันนั่งก้มหน้าลงใต้โต๊ะ ทำมือป้องปากตัวเองแล้วกระซิบเบา ๆ

“โอ๊ยยยย ทำไมต้องจับผิดกันขนาดนี้ด้วยเนี่ย!”

[ระบบหญิง] “อุ๊ย! แม่ว่าหนูโดนจับตาแล้วล่ะลูกสาว ฮิฮิ”

[ระบบชาย] “คุณกำลังเข้าสู่ช่วงสุดท้ายของภารกิจ การตัดสินจะอยู่ที่ผลงานและความไว้วางใจจากเป้าหมายภายใน 24 ชั่วโมง”

ฉันสูดลมหายใจเข้าเต็มปอด ตั้งใจจะทำให้ดีที่สุดในชีวิต พยายามใช้เวลาทั้งวันเรียบเรียงรายงานจริงให้เรียบร้อย จนกระทั่งใกล้เลิกงาน คิรินเดินเข้ามาหาฉันที่โต๊ะ พร้อมยื่นกระดาษหนึ่งแผ่นให้

“พรุ่งนี้มาเริ่มเป็นเลขานุการฉัน”

ฉันมองเขาตาโต อ้าปากค้าง

“บะ…บอสไม่กลัวฉันพิมพ์มั่วอีกเหรอคะ…”

“ไม่กลัว” เขาตอบเรียบ ๆ “เพราะฉันจะคอยดูเธออย่างใกล้ชิดตลอดเวลา”

หัวใจฉันเต้นแรงตุบ ๆ จนรู้สึกเหมือนมันจะระเบิด!

[ระบบหญิง] “ภารกิจสำเร็จ! เงินเข้าบัญชีเรียบร้อยแล้วจ้า 2,000 บาท”

[ระบบชาย] “คุณได้รับสิทธิ์เข้าสู่ภารกิจลำดับถัดไป…”

“เฮ้ออออออออออ~ เกือบตาย!”

แต่ก่อนจะได้ดีใจเต็มที่ คิรินก็ก้มลงมากระซิบเบา ๆ ที่ข้างหูฉัน

“ฉันจับตามองเธออยู่ เธอคิดจะทำอะไร อย่าคิดว่าฉันดูไม่ออก”

เฮือก! รู้สึกเหมือนลมหายใจหยุดไปชั่วขณะ!

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System   ตอนที่ 56 ระเบิดเวลา

    “ระบบหญิง ทำไมอยู่ ๆ ถึงเตือนฉันว่าอันตรายกำลังจะมาถึงล่ะ มีอะไรรึเปล่า?”ฉันเงยหน้าขึ้นจากหน้าจอโน้ตบุ๊กที่กำลังกรอกข้อมูลประชุมอย่างขะมักเขม้น สายตาเบลอเล็กน้อยเพราะนั่งนานเกินไป แต่เสียงแจ้งเตือนของระบบทำให้ฉันตื่นเต็มตาในทันที....[ระบบหญิง] “ภัยอันตรายระดับ 4 กำลังเข้าใกล้บุคคลเป้าหมาย โปรดระวังและหาทางเตือนเขาโดยเร็วที่สุด ถ้าเป็นไปได้ อย่าให้เขาใช้รถคันประจำ”....“หา!? อันตรายอะไรอีก” ฉันแทบจะกระโดดลุกขึ้นยืนทั้งที่เพื่อนร่วมงานยังเต็มห้องฉันคว้าสมาร์ตโฟนแทบจะในทันที มือไม้สั่นไปหมด โทรศัพท์ถูกกดไปยังเบอร์ที่ตอนนี้ฉันจำได้ขึ้นใจเสียงรอสายดังอยู่สองครั้งก่อนจะมีเสียงเรียบนิ่งรับสาย“ว่าไง” น้ำเสียงของเขายังนิ่งเฉยเหมือนเดิม ไม่มีวี่แววว่ากำลังตกอยู่ในอันตรายเลยแม้แต่น้อย“บอสกำลังจะไปที่พบพันธมิตรใช่ไหมคะ? ที่ไหนคะ”“ใช่ มีอะไรเหรอ”“เอ่อ...บอสเอารถคันไหนไปคะ”“ก็คันที่เคยใช้ประจำ”“บอสเปลี่ยนรถคันใหม่ได้ไหมคะ”“ทำไม” เขาถามกลับมาด้วยน้ำเสียงสงสัยเต็มประดา“เอาเถอะค่ะ นะคะฉันขอร้องล่ะ” ฉันพูดอย่างรวดเร็ว ใจเต้นตุบตับเขานิ่งไปครู่หนึ่งก่อนจะเอ่ยขึ้น “อย่าบอกนะว่าเธอไปฟังมา

  • ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System   ตอนที่ 55 ทำลายความสัมพันธ์ ป้องกันไว้ก่อน

    ในตอนนั้นเอง แผนการในหัวของฉันก็ผุดขึ้นทีละขั้น...หนึ่ง ฉันต้องยืนยันว่า Sable Lines มีเงาดำอยู่เบื้องหลังสอง ดูว่าใครเอาคำนี้เข้ามาใกล้ที่สุดสาม จัดฉากให้ความจริงเดินเข้ามาหาเขาเอง....เช้าวันต่อมา ภาคินกลับมาอีกครั้ง เขาวางแฟ้มเวอร์ชันแก้ไขข้อเสนอลงบนโต๊ะ คุณพรรณราย ผู้จัดการฝ่ายบริหารแวะมาเซ็นผ่านเอกสารบางอย่าง ฉันสังเกตเห็นมือภาคินที่จับโทรศัพท์ นิ้วโป้งเลื่อนไวผิดปกติ ล็อกหน้าจอแทบจะทันทีที่เราเหลือบมองระหว่างพักเบรก ฉันตั้งใจแกล้งทำแฟ้มหล่นหน้าลิฟต์“อุ๊ย!” กระดาษกระจัดกระจาย ภาคินก้มลงช่วยเก็บ“เดี๋ยวผมช่วย”“ขอบคุณค่ะ” ฉันยิ้ม เก็บกระดาษไปพลางดูรองเท้าหนังเขาไปพลาง ส้นรองเท้ามีรอยยางคล้ำนิดนึง คล้ายกับคราบที่พื้นลานท่าเรือ ไม่ใช่คราบทั่ว ๆ ไปที่จะเปื้อนรองเท้าตามปกติ ฉันเก็บก้อนข้อมูลเล็ก ๆ นี้ไว้ในหัวบ่ายนั้น ฉันขออนุญาตคิรินลงไปคลังเอกสารเพื่อไปเอาแฟ้มสัญญาโลจิสติกส์ปีก่อน แต่จริง ๆ แล้วฉันไปหา ฉากที่ต้องการโดยอ้างเรื่องเอกสารบังหน้า ฉันขอให้ฝ่ายไอทีช่วยดึงล็อกการเชื่อมต่อไวไฟสำหรับแขก ซึ่งโชว์ อุปกรณ์ไม่รู้จัก เชื่อมผ่านพร็อกซีชื่อ Sable-r เมื่อวานช่วงกลางดึก อุปกรณ์

  • ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System   ตอนที่ 54 เพื่อนเก่า ข้อเสนอใหม่

    [ลิลิน]บ่ายวันศุกร์ เมฆทึบเคลื่อนต่ำกว่าปกติ เงาของมันทอดยาวบนพื้นหินอ่อนหน้าห้องทำงานท่านประธาน ฉันวางแฟ้มที่จัดเรียงด้วยมือสั่นน้อย ๆ เพราะเมื่อคืนยังนอนไม่เต็มอิ่มตั้งแต่เหตุการณ์ที่ฟิลิปโดนทำร้าย ฉันจิบกาแฟดำแก้วที่สอง ขมจนคิ้วขมวด ก่อนเสียงสแกนเนอร์หน้าประตูจะดังติ๊ด พร้อมประตูผลักเข้าเบา ๆ“ไม่ได้เจอกันนานคุณลิลิน”ผู้ชายร่างสูงโปร่งในสูทเทาเข้มก้าวเข้ามาพร้อมรอยยิ้มเนี้ยบ เขาชื่อ “ภาคิน” เพื่อนสนิทของคิริน คนที่ฉันเห็นบ่อยครั้งเวลาเรื่องสำคัญมาก ๆ เท่านั้น“สวัสดีค่ะ คุณภาคิน” ฉันยิ้มตามมารยาท “นัดบอสไว้เหรอคะ”“ระดับผมไม่ต้องนัดก็ได้ บอสคุณอนุญาตอยู่แล้ว”เขาหัวเราะเบา ๆ แบบคนกันเอง แต่แววตาลึก ๆ มีบางอย่างวูบผ่านเร็วมาก ฉันแยกไม่ออกว่าเป็นความกังวลหรือความตื่นเต้นไม่นาน คิรินออกมาจากห้องด้านใน เขาสวมเสื้อเชิ้ตขาวพับแขน ท่าทางเหมือนคนตื่นตั้งแต่ฟ้ายังไม่สาง “สายไปห้านาที”“รถติด” ภาคินยักไหล่ “แต่ฉันเอาของดีมาด้วย”เขาวางแฟ้มสีดำลงบนโต๊ะกาแฟ ฉันขยับถาดเครื่องดื่มให้อัตโนมัติแล้วถอยไปครึ่งก้าว เพื่อเปิดทางให้พวกเขานั่งตรงกัน ชั่วครู่ห้องก็มีเพียงเสียงกระดาษพลิกกับเสียงนาฬิกา

  • ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System   ตอนที่ 53 เธอชอบฉันเหรอ

    [ลิลิน]ฉันยืนอยู่ตรงหน้าประตู แทบไม่กล้ามองเขาตรง ๆ แต่ก็ต้องเงยหน้าในที่สุด สบเข้ากับดวงตาคมที่ฉันรู้จักดี วันนี้มันไม่ได้เย็นชาเหมือนทุกที แต่กลับเหมือนกำลังกังวล“เธอเงียบทั้งวัน ไม่ออกมากินอะไรเลย เป็นอะไรรึเปล่า” เสียงทุ้มต่ำของเขาดังขึ้น นิ่งแต่เต็มไปด้วยน้ำหนักฉันเม้มปากแน่น ไม่อยากบอกว่าฉันเอาแต่คิดถึงเขาจนหัวแทบระเบิด จะบอกยังไงดีล่ะว่า ฉันกำลังตกหลุมรักเขาจริง ๆ ทั้งที่รู้อยู่แก่ใจว่ามันไม่ควร?“ก็แค่...เหนื่อยนิดหน่อยค่ะ” ฉันโกหกออกไป....[ระบบชาย] “คำโกหกถูกตรวจจับ แต่เพื่อเลี่ยงการขัดแย้ง ขอปล่อยผ่านหนึ่งครั้ง”[ระบบหญิง] “ลูกสาว~ เขามองด้วยสายตาห่วงใยแบบนี้แล้ว บอกตรง ๆ ไปเลยสิ !”....ฉันทำเป็นไม่สนใจระบบ หันไปมองด้านข้างแทนเพื่อหลบสายตาคมคู่นั้น แต่เขากลับก้าวเข้ามาใกล้ขึ้นอีกหนึ่งก้าว....[คิริน]ผมยืนมองคนตัวเล็กที่อยู่ตรงหน้า วันนี้ไม่เหมือนทุกที เธอเงียบเกินไปจนผิดปกติ ไม่พูดไม่จาเหมือนเดิม มันผิดปกติจนผมอดไม่ได้ที่จะกังวล ทั้งวันเธอเอาแต่อยู่ในห้อง ไม่ออกมากินข้าวกินปลา ไม่แม้แต่จะออกมาคุยเล่นกับพวกแม่ป้าเหมือนทุกครั้ง“เหนื่อย? แค่เหนื่อยเนี่ยนะ ถึงกับต้อง

  • ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System   ตอนที่ 52 คนที่ไม่ควรมีใจ แต่ก็มีให้ไปแล้ว

    วันหยุดที่ไม่ได้หยุดทั้งหัวใจและสมองเต็มไปด้วยความคิดฟุ้งซ่านฉันปิดม่านทึบจนแสงเช้าหลุดเข้ามาได้แค่ริ้วเล็ก ๆ ห้องทั้งห้องเงียบสนิทจนได้ยินเสียงนาฬิกาเดินเป็นจังหวะ ตึก…ตัก…ตึก…ตัก จังหวะซ้ำ ๆ ตอกย้ำจังหวะหัวใจของฉันเองที่ดันวิ่งแข่งไม่รู้จักเหนื่อยตั้งแต่เมื่อคืนก่อนหน้าฉันนั่งกอดเข่าอยู่ปลายเตียง ผ้าห่มกอง ๆ เหมือนภูเขาเล็ก ๆ ข้างตัว มืออีกข้างค้างอยู่บนหน้าอกตรงตำแหน่งที่มันกำลังเต้นแรงที่สุด พยายามกดเบา ๆ ราวกับจะสั่งให้มันเงียบเดี๋ยวนี้ แต่หัวใจกลับดื้อ ไม่ยอมฟังภาพซ้อนทับวนกลับมาไม่ยอมจบ สายตาคมที่สั่นน้อย ๆ ตอนเขายอมเชื่อคำพูดฉันหลังฟิลิปถูกทำร้าย หลังข้อความขู่ หลังคำสั่งเลื่อนแผนการตอบโต้หลุดจากปากเขา เพราะฉันไปขอด้วยน้ำเสียงที่จริงใจที่สุดในชีวิตและอีกภาพที่ยิ่งไล่ไม่พ้นคือริมฝีปากนั้นจูบฉันอย่างยาวนานในคืนก่อนหน้า แขนแข็งแรงรั้งฉันไว้แนบอก ลมหายใจเราเกยกันจนฉันจำไม่ได้ว่าของใครเป็นของใครตอนนี้ระหว่างฉันกับเขามันไม่ใช่วันไนท์สแตนด์เหมือนครั้งแรกที่บ้าบอและสับสนอย่างตอนนั้นครั้งนี้มันต่างออกไป“บ้าเอ๊ย! ลิลิน”ฉันพึมพำกับตัวเอง เสียงเบาจนแทบไม่ใช่เสียง “บอกตัวเองมาตล

  • ระบบร้าย ใช้หนี้รัก Love Debt System   ตอนที่ 51 คำขู่จากศัตรู2

    ฉันนั่งเงียบอยู่ในห้องรับรองของศูนย์แพทย์ ใบหน้าสะท้อนแสงไฟสีขาวหม่นจากเพดาน ความเหนื่อยล้ากับความกลัวตีกันอยู่ในอก ขณะเดียวกันมือถือในกระเป๋าก็สั่นเบา ๆครืด...ฉันหยิบออกมาอย่างงง ๆ จนหน้าจอสว่างขึ้น เป็นข้อความจากเบอร์ที่ไม่รู้จัก“หยุดโครงการใหม่ของอคินธรักษ์ มิฉะนั้น คนของคุณจะไม่มีวันได้กลับบ้านอีก”หัวใจฉันหยุดเต้นไปวูบเดียว ก่อนจะเร่งรัวไม่เป็นจังหวะ มือเย็นเฉียบจนแทบทำโทรศัพท์หล่น....[ระบบชาย] “แจ้งเตือนภัย ข้อความนี้มีรหัสไอพีเปลี่ยนตำแหน่งทุกวินาที ต้นทางไม่สามารถตามได้ โปรดระวัง”....ฉันกำโทรศัพท์แน่น สูดหายใจเข้าลึก ๆ ก่อนรีบลุกไปหาคิริน เขายืนคุยกับธีร์อยู่ตรงมุมทางเดิน ดวงตาคมเข้มยังคงนิ่งแต่บรรยากาศรอบตัวคือแรงกดดันที่แทบทำให้คนยืนใกล้หายใจไม่ออก“บอสคะ...” ฉันเรียกเสียงสั่น ยื่นโทรศัพท์ให้ “มีข้อความส่งมาที่มือถือฉัน”เขาหันมามอง ฉันเห็นประกายบางอย่างในดวงตาเขามันมีทั้งความโกรธและเดือดดาลอยู่ในแววตานั้นเขาแย่งโทรศัพท์ไปจากมือฉัน อ่านเพียงแวบเดียวก่อนส่งต่อให้ธีร์“ไปตามหาต้นทางเดี๋ยวนี้”“ครับบอส” ธีร์รับไปทันทีฉันเผลอเอามือจับแขนเสื้อเขา“นี่หมายความว่า พวกนั

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status