แผนเอาคืนธงและดาริน

หลังจากที่อาชารวบรวมหลักฐานทั้งหมดได้จากโรงแรมที่ธงและดารินไปเริงสวาทกันเขายกยื้มมุมปากอย่างผู้มีชัย ในเมื่อคนทั้งสองหญิงผยองลำพองใจว่าตนนั้นอยู่เหนือทุกคนในกระดานนี้

อาชาจะสั่งสอนคนอย่างธงที่ริอาจทำร้ายผู้หญิงของเขา และยังอาจเอื้อมที่จะแตะต้องเหมย วิธีนี้จะว่าเขาโหดร้ายก็ไม่ได้ ในเมื่อคนอย่างธงไม่รู้จักประมาณตน

ไอ้เสือเอกสารหลักฐานทั้งหมดมึงเก็บไว้ให้ดีเพราะดูแล้วกูจะได้ใช้ในวิชานี้อาชาหันมาสั่งเสียงเข้มปกติเขาไม่ค่อยอยากจะทำร้ายใครก่อนแต่คนอย่างไอ้ธงหนักกว่าคนอย่างเมฆินทร์เป็นร้อยเท่าแม้กระทั่งผู้หญิงที่ตัวเองหมายปองก็ยังคิดปล่อยข่าวลือทำลายชื่อเสียงได้ลงคอ

ครับนาย เสือกล่าวรับแล้วโค้งคำนับเดินออกไปนอกห้อง

อาชากำลังจมดิ่งกับความคิดที่จะจัดการกับธงอย่างไรดีเพื่อกำจัดทั้งธงและดารินไปให้พ้นทางแบบสูญสิ้นไม่มีพี่ให้ได้เดินต่อ

เมื่อเสียงฝีเท้าของเสือลับไปพร้อมกับเอกสารในมือ อาชาก็ทิ้งตัวลงบนเก้าอี้ทำงานตัวใหญ่ สายตาเหม่อมองออกไปนอกหน้าต่างกระจกใสบานกว้างที่เผยให้เห็นวิวเมืองยามค่ำคืน แต่ความคิดของเขากลับไม่ได้อยู่ที่แสงสีเหล่านั้น

ภาพของเหมยที่เคยยิ้มแย้ม สดใส และใบหน้าที่เศร้าสร้อยเมื่อต้องเผชิญกับข่าวลือที่ธงสร้างขึ้นวนเวียนอยู่ในหัวของเขา ความโกรธที่เคยปะทุขึ้นเมื่อรู้ความจริง บัดนี้ได้แปรเปลี่ยนเป็นความเยือกเย็นอันน่ากลัว อาชาค่อยๆ ยกมือขึ้นลูบคางอย่างใช้ความคิดอย่างถี่ถ้วน

"เกมนี้...กูจะเป็นคนกำหนดกฎเอง" เขาพึมพำกับตัวเอง

แผนการที่ผุดขึ้นในสมองของอาชาไม่ได้มุ่งหวังเพียงแค่การแก้แค้นหรือทำลายชื่อเสียงของธงและดาริน แต่เขามองไปไกลกว่านั้น อาชาต้องการให้คนทั้งสองพังพินาศจนไม่สามารถลุกขึ้นมาได้อีก ไม่ใช่แค่การทำลายธุรกิจ แต่เป็นการทำลายทุกสิ่งที่พวกเขายึดมั่นและทะนงตัว

เขากดโทรศัพท์เรียกเลขาฯ คนสนิทอีกคนอย่าง "ไอ้เสือ" เสียงทุ้มต่ำสั่งการอย่างเด็ดขาดและรวดเร็ว

"เสือ...พรุ่งนี้เช้า กูต้องการให้มึงปล่อยข่าวเรื่องการทุจริตในบริษัทของไอ้ธง โดยใช้เอกสารที่กูเคยสั่งให้มึงหามา"ธงที่มาทำงานฝ่ายผู้ช่วยผู้จัดการในไร่ชาพรหมเทพได้แอบขโมยข้อมูลรับเรื่องลูกค้าและรายการผลิตส่งไปให้กับศัตรูอย่างไอ้เมฆินทร์

"แต่ว่า...เรื่องนั้นหลักฐานยังไม่แน่นพอครับนาย" ปลายสายตอบด้วยความลังเลเพราะเขาเองก็ยังไม่มั่นใจว่าเมฆินทร์นั้นได้รับเอกสารอะไรไปบ้าง

"ไม่เป็นไร...แค่ปล่อยข่าวลือให้สะพัดพอ" อาชากล่าวด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา "ให้คนในแวดวงธุรกิจเริ่มสงสัย และให้ไอ้ธงมันต้องคอยแก้ข่าวถึงแม้ตัวมันจะเป็นแค่พนักงานผู้ช่วยฝึกหัดวิศวกรแต่มันก็กำลังเริ่มทำธุรกิจเล็กๆของครอบครัวมันเอง"

"จากนั้น...กูจะให้เสือปล่อยภาพและคลิปจากโรงแรมที่ธงกับดารินไปมีอะไรกับดาริน"

"แต่ถ้านายปล่อยข่าวเรื่องดาริน...นั่นจะส่งผลกระทบถึงคุณดารินอย่างแรงเลยนะครับครับ" เสือเตือนด้วยความหวังดี เพราะเขาเองก็เห็นใจดารินเล็กน้อยที่ต้องมาเจอเรื่องแบบนี้แม้ว่าเธอจะเคยร้ายมาก่อนแต่ไม่ควรต้องมารับอะไรแบบนี้

"กูรู้...แต่ไม่ต้องห่วง" อาชาตอบเสียงเรียบ "ไอ้ธงมันจะได้รู้ว่าการเล่นกับไฟมันเป็นยังไง ส่วน ดารินก็จะได้รู้ว่าอย่าแตะต้องผู้หญิงของกู"อาชาที่รู้สึกโกรธและโมโหเรื่องที่ดารินได้ใช้วาจาทำร้ายจิตใจหลานสาวสุดที่รักอย่างหนูน้อยลิลลี่วัย 4 ขวบและแถมยังวางแผนการเตรียมทำร้ายจิตใจของเหมยผู้หญิงที่เขารักและหมายปองให้เป็นแม่ของลูก

"เรื่องการทุจริต...แค่ทำให้มันเสียสมาธิ และทำให้มันปวดหัว ส่วนเรื่องความสัมพันธ์...จะเป็นการทำลายความน่าเชื่อถือและทำลายชื่อเสียงของพวกมันทั้งคู่"อาชาพูดกับเสือปลายสายอย่างเยือกเย็นเขาไม่สนใจว่าใครจะเป็นยังไงแต่การที่ตัดสินใจทำลายชีวิตคนทั้งสองคนเขาตัดสินใจโดยไม่ต้องคิด

"ถ้าเรื่องความสัมพันธ์ถูกเผยแพร่ออกไป...ดารินจะเสียหายหนักกว่าธง...และอาจจะส่งผลถึงธุรกิจครอบครัวของเธอด้วย"

"ดี!" อาชาเอ่ยด้วยความพึงพอใจ "นั่นแหละสิ่งที่กูต้องการให้มันเป็น ให้มันรู้ว่าการคิดจะทำลายผู้หญิงของกู...มันต้องเจอกับอะไร"

หลังจากวางสายจากเสือ อาชาก็ยกมือขึ้นนวดขมับ เขาไม่ได้รู้สึกดีใจที่ต้องใช้แผนการนี้ แต่มันเป็นหนทางเดียวที่จะหยุดยั้งคนอย่างธงและดารินไม่ให้ทำร้ายคนบริสุทธิ์อย่างเหมยได้อีก

อาชาลุกขึ้นยืนแล้วเดินไปที่กระจกบานใหญ่ เขามองภาพสะท้อนของตัวเองในนั้น แววตาที่คมกริบแต่กลับซ่อนความรู้สึกผิดอยู่เล็กน้อย การทำลายคนอื่นไม่ใช่สิ่งที่เขาอยากทำ แต่เมื่อสถานการณ์บีบบังคับ...คนอย่างเขาก็ต้องเลือกที่จะลงมือ

"ธง...ดาริน...พวกมึงจะได้รู้ว่านรกในใจกูมันเป็นยังไง"

ที่บ้านพักตากอากาศของอาชา ชายหนุ่มกำลังนั่งจิบกาแฟยามเช้าอย่างสบายอารมณ์ ในขณะที่หน้าจอไอแพดตรงหน้ากำลังฉายข่าวสารและกระแสบนโซเชียลมีเดียที่กำลังลุกเป็นไฟเรื่องของธงและดาริน เขาไม่ได้รู้สึกสะใจ แต่ก็ไม่ได้รู้สึกผิด

ในทางกลับกัน ที่บริษัทของธง บรรยากาศเต็มไปด้วยความตึงเครียด โทรศัพท์จากลูกค้ายังคงดังไม่หยุด และพนักงานหลายคนเริ่มซุบซิบกันถึงอนาคตของบริษัท

"แกเห็นข่าวหรือยังวะ?" พนักงานคนหนึ่งกระซิบกับเพื่อน "ผู้ช่วยผู้จัดการของเราดันไปมีเรื่องเล่นสวาทกับผู้หญิงจนภาพหลึุด

"แถมยังมีข่าวลือเรื่องทุจริตอีก...ไม่รู้บริษัทเราจะรอดไหม" อีกคนเสริม

ธงที่ได้ยินบทสนทนานั้น ถึงกับกำหมัดแน่น เขาไม่เคยต้องรับมือกับความเสียหายทางชื่อเสียงขนาดนี้มาก่อน แต่ที่ทำให้เขาโกรธมากกว่าคือการที่ดารินโทรมาต่อว่าเขาด้วยน้ำเสียงเกรี้ยวกราด

"ธง! นี่มันเรื่องบ้าอะไรกัน! นายเป็นคนจัดการเรื่องนี้ไม่ใช่เหรอ!" เสียงของดารินดังลอดออกมาจากลำโพงโทรศัพท์

"ฉันเสียงานไปกี่งานแล้วรู้ไหม! นักธุรกิจของฉันที่มันแย่อยู่แล้วมันก็ยิ่งแย่ไปอีกนายทำบ้าอะไรของนาย!"ดารินเองที่จ้องจะจับเมฆินทร์คนที่เธอหมายปองก็หมดอนาคตแน่นอนเพราะเธอเตรียมจะถีบหัวส่งธงไปให้พ้นทางเธอเพื่อจะได้จับคนที่มีอำนาจพอๆกับอาชา

"แล้วเธอคิดว่าฉันดีใจหรือไง!" ธงตะคอกกลับ "ข่าวทุจริตในบริษัทฉันก็กำลังเป็นปัญหา ฉันกำลังจะพังเพราะเรื่องของเธอ!"

"นายกล้าพูดแบบนี้ได้ยังไง!" ดารินกรีดเสียงสูง "ถ้าไม่ใช่เพราะนาย ฉันก็ไม่..."

"พอ! เรื่องนี้เราต้องหาคนที่อยู่เบื้องหลังให้ได้ก่อน แล้วค่อยมาคุยกัน" ธงตัดบทก่อนจะกดวางสาย

ธงรู้ดีว่าคนที่อยู่เบื้องหลังเรื่องทั้งหมดต้องเป็นคนที่ใหญ่และมีอำนาจกว่าเขามาก และเขาพอจะเดาได้ว่าใครคือคน ๆ นั้น

ในขณะที่ธงกำลังนั่งครุ่นคิดหาทางแก้ไข จู่ ๆ ก็มีข้อความส่งเข้ามาจากเบอร์ที่ไม่คุ้นเคย

"เกมนี้เพิ่งเริ่มต้นเอง...หวังว่านายจะชอบบทเรียนที่ฉันเตรียมไว้"

พร้อมกับข้อความนั้นคือภาพถ่ายที่ส่งมาจากในโรงแรมวันนั้น และเป็นภาพที่ชัดเจนกว่าที่สื่อได้ไป ธงกำโทรศัพท์แน่นด้วยความโกรธ

"ไอ้...อาชา!" เขาพึมพำออกมาอย่างเดือดดาล "มึงมันจอมมารร้ายชัด ๆ"

ในทางกลับกัน อาชาที่ได้รับรายงานจากเสือว่าทุกอย่างเป็นไปตามแผนแล้ว เขายกยิ้มมุมปากอย่างผู้มีชัย ในขณะที่สายตาของเขามองไปยังภาพของเหมยที่กำลังหัวเราะอย่างมีความสุขกับลิลลี่ที่บ้านของเธอ

สำหรับเขา การที่ธงและดารินกำลังเผชิญกับผลกรรมที่ตัวเองก่อขึ้นนั้นเป็นเพียงแค่จุดเริ่มต้นของการสั่งสอนและเรื่องที่เขาฟ้องร้องดารินที่วางยาในคราวนั้นดารินก็ต้องหาเงินมาสู้เป็นจำนวนมาก แต่สิ่งที่สำคัญที่สุดคือการปกป้องคนที่เขารัก และในตอนนี้... เขากำลังทำได้ดี

"เหมย...เดี๋ยวทุกอย่างจะดีขึ้น" เขากระซิบกับตัวเองอย่างอ่อนโยนแล้วหันกลับมามองเหมยที่กำลังนอนอยู่บ้านพักตากอากาศริมทะเลที่เขาพาเธอมาให้ห่างไกลจากทั้งสองหนุ่มโดยมีหนูลิลลี่นอนอยู่ข้างกายเขายิ้มอย่างมีความสุข

เขาไม่ได้รู้สึกภูมิใจที่ต้องใช้แผนการนี้ แต่เมื่อมีคนคิดร้ายกับคนที่เขารัก เขาพร้อมจะกลายเป็นปีศาจร้ายเพื่อปกป้องเธอ และจากนี้ไป... เขาจะก้าวเข้าไปในชีวิตของเธออย่างเต็มตัว เพื่อให้แน่ใจว่าเธอจะปลอดภัยจากอันตรายทุกอย่างจากนี้ไป