ลูกเขยเทครัว

ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​

หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ

เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น

นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น

ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล

และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา

อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ

……….

นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา

ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์

ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง

ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง

*เราเตือนท่านแล้ว*

 ลูกเขยเทครัว (3p)

          ย้อนกลับไปเมื่อสามปีก่อนหน้า

          “ถ้าเกดแต่งงานออกเรือนไปแล้ว... แม่นวลคงเหงาน่าดู... ถึงตอนนั้นแม่นวลจะอยู่ยังไงคะ”

          ด้วยสีหน้าเศร้า ‘เกดสุดา’ เอ่ยกับ ‘นวลพรรณ’ หญิงวัยกลางคนซึ่งเป็นแม่เลี้ยงของหล่อน ในวันที่หญิงสาวได้ตัดสินใจดีแล้วว่าจะแต่งงานมีครอบครัวเสียที

          “เกดไม่ต้องห่วงแม่หรอกจ้ะ... แม่นวลดีใจที่หนูจะออกเรือนไปมีความสุข ถึงวัยแล้วนะจ๊ะ... ที่หนูสมควรจะมีคู่ครองเสียที ไปใช้ชีวิตอยู่ที่สุพรรณฯ ให้สุขสบายเถอะนะ ไม่ต้องห่วงแม่”

          แม้จะมีฐานะเป็นแค่แม่เลี้ยง แต่นวลพรรณก็บอกกับหญิงสาวซึ่งหล่อนรักเสมือนลูกสาวในไส้ด้วยความหวังดี แม่รู้ว่าการอยู่คนเดียวนั้นจะเหงามากก็ตาม

          อันที่จริงนวลพรรณกับเกดสุดาก็อยู่กันสองคนมานาน ภายในบ้านไม้หลังน้อย นับตั้งแต่ตอนที่เกดสุดายังยังเล็กๆ นวลพรรณเข้ามาอยู่ร่วมบ้านในฐานะเมียใหม่ของบิดา หลังจากมารดาของเกดสุดามีอันต้องเสียชีวิตลงด้วยโรคร้าย ทำให้นวลพรรณเข้ามารับหน้าที่เลี้ยงดูเกดสุดามาตั้งแต่เล็กๆ จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่หญิงสาวต่างวัยสองคนนี้จะมีความรักและความผูกพันให้กันมากมาย

          นวลพรรณอยู่กินกับบิดาของเกดสุดาได้ไม่ถึงปีก็มีอันต้องตกพุ่มม่าย เพราะพ่อของเกดสุดาก็มีอันต้องมาจากไปเพราะอุบัติเหตุทางรถยนต์ที่ไม่มีใครคาดฝันว่าจะเกิดขึ้น

          ในระหว่างที่ครองตัวเป็นแม่ม่ายเนื้อหอม ก็มีผู้ชายหลายคนทั้งหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่วนเวียนเข้ามาแจกขนมจีบนวลพรรณ แต่ดูเหมือนหัวใจของหล่อนได้ปิดตายจากความรักเสียแล้ว เพราะนวลพรรณไม่รักผู้ชายคนไหนอีกเลย... ภายหลังจากบิดาของเกดสุดาจากไปอย่างไม่มีวันกลับ

          หากถามถึงความต้องการทางเพศในระหว่างที่นวลพรรณต้องครองตัวเป็นม่าย หล่อนยอมรับว่าว้าเหว่และอ้างว้างในอารมณ์อยู่ไม่น้อย... กว่าจะเจอทางออกซึ่งไม่เคยคาดคิดมาก่อน หากมันก็เป็นไปเพราะความต้องการเติมเต็มให้กันและกันเท่านั้น... นวลพรรณรู้ดีว่าหล่อนไม่ใช่เลสเบี้ยน

          “ยังไงเกดก็อยากให้แม่นวลมาอยู่ด้วยกันอยู่ดี... เราอยู่กันสองคนแม่ลูกมานานแล้วนะคะ เกดไม่สบายใจที่จะต้องทิ้งแม่นวลไปมีความสุขเพียงลำพัง”

          เกดสุดามองหน้าสตรีผู้สูงวัยกว่า ระหว่างหล่อนกับผู้หญิงคนนี้เกดสุดารู้ดีว่าเคยมีความสัมพันธ์กันลึกซึ้งแนบแน่นเกินกว่าแม่เลี้ยงกับลูกเลี้ยง เรียกได้ว่ากินนอนร่วมกันเลยทีเดียว     

          “แต่แม่เกรงใจแดเนียล”

          นวลพรรณกล่าวไม่อ้อม ชื่อของ ‘แดเนียล’ หรือที่เกดสุดามักจะเรียกสั้นๆ จนติดปากว่า ‘พี่แดนน์’ ก็คือหนุ่มลูกครึ่งสเปนรูปร่างสูงใหญ่และหล่อเหลาสะดุดตา ผู้ชายที่เกดสุดาตัดสินใจแล้วว่าจะฝากชีวิตนี้ไว้กับเขา

          “เกดกับพี่แดนน์คุยกันแล้วค่ะเกี่ยวกับเรื่องนี้... พี่แดนน์ใจดีค่ะแม่นวล”

          เกดสุดาบอกให้มารดาสบายใจ หญิงสาวยังไม่ละความพยายามที่จะคะยั้นคะยอให้แม่เลี้ยงไปอยู่ด้วย

          “จะดีหรือลูก”

          นวลพรรณเริ่มลังเล ทั้งที่ใจจริงก็รู้สึกเศร้าที่จะต้องแยกจากลูกสาว   

          “ดีสิคะแม่นวล... พี่แดนน์ยังบอกอีกนะคะว่าถ้าถึงวันที่เกดตั้งท้องมีลูกเมื่อไร ตอนนั้นจะได้มีแม่นวลคอยเป็นที่ปรึกษาเวลาต้องเลี้ยงดูลูกอ่อน”

          เกดสุดาคิดไปไกล เพราะรู้ว่าแดเนียลรักเด็ก เขาอยากมีลูกมากถึงขั้นเคยปรารภกับหล่อนทั้งที่ยังไม่ได้แต่งงานกัน

          “ขอเวลาให้แม่คิดดูก่อนได้ไหมจ๊ะ”

          นวลพรรณกล่าว ใจจริงหล่อนก็อยากไป มีใครบ้างอยากถูกทิ้งให้อยู่คนเดียวในบ้านแสนเงียบเหงา

          “แม่นวลไม่โกรธใช่ไหมคะที่ดาจะแต่งงานออกไปมีครอบครัว”

          ความรู้สึกผิดในใจทำให้หญิงสาวเอ่ยออกมา เพราะว่าตั้งแต่นายบัญชาผู้เป็นบิดาจากไปอย่างไม่มีวันกลับ เกดสุดากับนวลพรรณผู้เป็นแม่เลี้ยงก็รักใคร่และดูแลเอาใจใส่กันมาตลอด รวมถึงการ ‘เติมเต็ม’ ให้กันและกันด้วยความผูกพันอันซับซ้อนอ่อนไหว ดำเนินไปอย่างเร้นลับเร่าร้อน ในครอบครัวเล็กๆ ที่มีเพียงผู้หญิงสองคนอาศัยอยู่ด้วยกัน

          เกดสุดายังจดจำเหตุการณ์ในครั้งนั้นได้ดี เรื่องนี้นานมาแล้วก็จริง แต่หล่อนก็ไม่เคยลืม... และคงจะไม่ลืมไปชั่วชีวิต

          มันเกิดขึ้นในกลางดึกของคืนหนึ่งที่เกดสุดานอนไม่หลับ หล่อนกระสับกระส่ายด้วยความปรารถนาเร้นลับบางอย่าง เป็นอาการทางอารมณ์ความรู้สึกที่หาทางออกไม่ได้... กระทั่งนวลพรรณซึ่งเป็นแม่เลี้ยงของหล่อนเป็นคนช่วยปลดเปลื้องให้

          “เกด... นอนไม่หลับหรือจ๊ะลูก”