บทที่ 8 สถานะจำยอม NC

หญิงสาวร่างอรชรในชุดกางเกงขายาวเอวสูงสีดำกับเสื้อเชิ้ตสีขาวเข้าคู่กัน พร้อมกับรองเท้าส้นสูงสีดำ ผมยาวสลวยถูกมัดรวบตึงไว้เผยให้เห็นใบหน้าเนียนสวยชัดขึ้นกว่าเดิม ยิ่งดูเป็นทางการเหมือนกำลังจะไปสัมภาษณ์งาน แต่จริงๆ แล้วเธอกำลังจะไปคุยเรื่องหนี้สินของครอบครัวเธอต่างหากละ

เพลงขวัญมาถึงหน้ากาสิโนหรูของเคแลน เธอสูดหายใจเข้าลึกๆ พยายามควบคุมสติ ต่อให้เกิดอะไรขึ้นเธอก็ต้องช่วยไร่องุ่นและพ่อแม่ของเธอไว้ให้ได้

“ฉันมาหาคุณเคแลน” เพลงขวัญหยุดอยู่หน้ากาสิโนที่มีบอดี้การ์ดสองคนยืนเฝ้าอยู่

“ชื่ออะไรครับ” บอดี้การ์ดเอ่ยถาม

“เพลงขวัญ”

“ตามมาครับ”

สิ้นเสียงของบอดี้การ์ดร่างใหญ่ เขาก็หันเดินเข้าไปในกาสิโน เพลงขวัญรีบก้าวเดินตามหลังชายชุดดำทันที

ใช้เวลาไม่นาน เพลงขวัญก็มาถึงห้องทำงานใหญ่ของเคแลน บอดี้การ์ดเคาะประตูห้องและเอ่ยขึ้นเสียงดัง

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

“นายครับ คุณเพลงขวัญมาขอพบครับ”

“ให้เข้ามา” เสียงมาเฟียหนุ่มที่อยู่ในห้องเอ่ยขึ้น

“เชิญครับ”

บอดี้การ์ดเดินไปเปิดประตูห้องให้เพลงขวัญ หญิงสาวเดินเข้าไปในห้อง จากนั้นประตูห้องก็ถูกปิดลงทันที

เพลงขวัญมองไปยังมาเฟียหนุ่มผู้น่าเกรงขามในชุดสูทสีกรมเข้มนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน เคแลนเงยหน้าจากแฟ้มเอกสารขึ้นมามองหญิงสาวด้วยสายตานิ่งเรียบ

“ฉันมาคุยเรื่องหนี้” เสียงหวานเอ่ยขึ้น

“นั่งรถ อย่ามายืนค้ำหัวฉันแบบนี้” เคแลนมองหน้าหญิงสาวเอ่ยเสียงทรงพลังดุดัน เพลงขวัญจึงกระแทกตัวนั่งลงบนเก้าอี้หน้าโต๊ะทำงานตรงข้ามชายหนุ่ม

“อ่านสะ”

เคแลนเอ่ยพร้อมโยนเอกสารไปที่ข้างหน้าเพลงขวัญ หญิงสาวมองอย่างสงสัยแต่กระนั้นมือเล็กก็หยิบขึ้นมาเปิดอ่านอย่างตั้งใจ

“เดือนละแปดแสน!!”

เพลงขวัญร้องตกใจกับตัวเลขในสัญญาฉบับนี้ เขาจะให้เธอหาเงินมาจ่ายเดือนละแปดแสนเธอจะไปหาจากที่ไหนกันละ

“ใช่ ปีหนึ่งก็ครบแล้ว” เคแลนเอนพิงเก้าอี้พูดด้วยท่าทางสบายๆ

“คุณจะบ้าหรอ ใครจะไปหามาได้ตั้งเดือนละแปดแสน”

เพลงขวัญเริ่มเสียงดังใส่ชายหนุ่ม ต่อให้เธอได้งานที่เธอฝันได้เป็นแอร์โฮสเตสสมใจ เงินเดือนเธอก็คงไม่มากพอที่จะใช้หนี้อยู่ดี หญิงสาวเริ่มคิดหนัก

“ฉันไม่ชอบยืดเยื้อนานๆ มันเสียเวลา”

เธอจะทำยังไงดี

“ฉันมีอีกข้อเสนอหนึ่ง” เสียงทุ้มเอ่ยขึ้นอย่างมีเลศนัย

“อะไร” เพลงขวัญเอ่ยถามอย่างสงสัย

เคแลนยืดกายลุกขึ้นมาจากเก้าอี้ เดินอ้อมโต๊ะทำงานมาหาหญิงสาวอย่างช้าๆ มือใหญ่เอื้อมไปจับคางเรียวเล็กให้เงยหน้าสบตากับเขา ส่วนมืออีกข้างเขาจับเก้าอี้ไว้

“มาเป็นที่ระบายความใคร่ให้ฉันสิ ฉันจะโอนเงินให้รอบละแสน เดือนหนึ่งไม่กี่ครั้งเธอก็ใช้หนีครบแล้วละ เผลอๆ อาจจะใช้หนี้หมดไวก่อนจะปีหนึ่งก็ได้”

“พะ..พูดอะไรของคุณ ล้อกันเล่นอยู่หรอ”

“ฉันพูดจริง”

“ข้อเสนอบ้าอะไรฉันไม่เอาด้วยหรอก”

“ได้ เอาสิ งั้นพรุ่งนี้ก็ให้พ่อแม่เธอไสหัวออกไปจากไร่ได้เลย”

“ทำไม”

“ทำไมอะไร” เคแลนเอ่ยถามอย่างสงสัยกับคำถามของเธอ

“ทำไมต้องเป็นฉัน ผู้หญิงที่พร้อมจะถวายตัวให้คุณมีอีกตั้งเยอะแยะ ทำไมต้องมาใช้วิธีนี้กับฉันด้วย”

“ฉันก็แค่ติดใจของสดใหม่แค่นั้นแหละ”

“…”

เพลงขวัญครุ่นคิดในใจ ยังไงเธอก็ไม่มีอะไรจะเสียแล้วละ ก็แค่เซ็กส์นิ ปีเดียวเท่านั้นจบเรื่องนี้แล้วเธอจะได้เดินตามฝันของตัวเองต่อ

“ตกลง แล้วหวังว่าคุณจะเป็นลูกผู้ชายมากพอนะ รักษาสัญญาแล้วก็คำพูดของตัวเองด้วย” หญิงสาวตอบด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว

“หึ แน่นอน ฉันไม่เคยเอารัดเอาเปรียบใครอยู่แล้ว”

เคแลนยกยิ้มอย่างสะใจ สุดท้ายเธอก็ต้องสยบแทบเท้าเขาอยู่ดี จากนั้นมาเฟียหนุ่มก็หันไปหยิบมาให้คนตัวเล็ก

“เซ็นสะ”

เพลงขวัญหยิบปากกาในมือเคแลนมาบรรจบเซ็นชื่อลงบนสัญญาฉบับนั้นอย่างช้าๆ

นี่เธอคิดดีแล้วใช่ไหม

เพลงขวัญได้แต่ถามตัวเองอยู่ในใจตลอดเวลา แต่ในเมื่อเรื่องมันมาถึงขนาดนี้แล้วเธอคงทำอะไรไม่ได้ หญิงสาวเซ็นเสร็จก็วางปากกาลงบนโต๊ะไว้กับเอกสาร

“แล้วอย่าคิดว่าจะได้นอนอ้าขาให้ฉันเอาสบายๆ อย่างเดียวละ งานที่ผับเธอก็ต้องไปทำเหมือนเดิม”

“ฉันรู้แล้วค่ะคุณเจ้านาย!” เพลงขวัญกระแทกเสียงใส่ชายหนุ่ม

“อย่ามายั่วโมโหฉัน”

“หมดธุระแล้วฉันขอตัว” เพลงขวัญตั้งท่าจะลุกขึ้น

“ฉันยังไม่อนุญาตให้เธอไป” เสียงทุ้มเอ่ย

“มีอะไรอีก”

“ฉันก็ต้องเช็กของของฉันหน่อยสิว่ายังฟิตเหมือนเดิมหรือเปล่า”

พูดจบเคแลนก็ดึงรั้งร่างบางให้ลุกขึ้นจากเก้าอี้ เขาลากเธอมายังห้องนอนที่อยู่ในห้องทำงานของเธออย่างรวดเร็ว

“เดี๋ยวสิคุณ ทำไมมันเร็วแบบนี้ละ ฉันขอเวลาหน่อยไม่ได้หรอ โอ๊ย! เจ็บ!”

มาเฟียหนุ่มจับข้อมือเล็กอย่างแรงลากถูเธอมาจนถึงเตียงนุ่มสีดำแบบที่เธอไม่ทันตั้งตัว

“มันช้าไปตั้งหากละ”

สิ้นเสียงของชายหนุ่ม เขาก็ประกบริมฝีปากหนาลงบนริมฝีปากเรียวเล็กทันที มือหนาจับล็อกท้ายทอยของหญิงสาวไว้แน่น ชายหนุ่มเริ่มบดขยี้ริมฝีปากเล็กอย่างจาบจ้วงแต่หญิงสาวไม่ยอมเปิดปาก เคแลนรู้สึกหงุดหงิดในใจ

คิดจะเล่นสงครามประสาทกับเขาหรอ ได้เลยเขาจัดให้

เคแลนใช้ความช่ำชองของตนโดยการรูดซิปกางเกงของเธอออกด้วยมือเพียงข้างเดียว จากนั้นเขาก็ส่งนิ้วแกร่งลอดผ่านกางเกงชั้นในของเธอเข้าไป

มาเฟียหนุ่มแหวกกางเกงในของเธอออกไปไว้ข้างๆ ร่องสวาทสาว จากนั้นก็เริ่มส่งนิ้วแกร่งไปบดขยี้ติ่งจุดเสียวของหญิงสาวได้อย่างง่ายดาย

“อ๊ะ!!”

ด้วยความวาบหวามทำให้เพลงขวัญเผลอเปิดปากออก เคแลนไม่รอช้าส่งลิ้นสากร้อนเข้าไปเกี่ยวตวัดไล่ต้อนหญิงสาวทันที ส่วนนิ้วแกร่งก็ยังคงบดขยี้ติ่งเนื้อสาวอย่างดุดันอยู่อย่างนั้นจนน้ำหวานของเธอเริ่มไหลเยิ้มออกมาอาบนิ้วของเคแลน สัมผัสที่หื่นกระหายและดุดันของเขานั้น ทำให้เพลงขวัญเริ่มเคลิบเคลิ้มมัวเมาไปกับสัมผัสสวาท

“อืออ”

เสียงหวานครางต่ำในลำคอเมื่อเธอกำลังจะขาดอากาศหายใจ มาเฟียหนุ่มรับรู้จึงถอดริมฝีปากออก มือหนาชักกลับออกมาจากร่องสาว พร้อมกับผลักเธอลงเตียงแล้วเขาก็ตามลงไปตามทาบทับเธอทันที

ตุบ!

“เจ็บนะ ไอ้บ้า”

“ปากดีแบบนี้ ระวังจะได้คลานลงจากเตียง”

เคแลนกดร่างใหญ่ของตัวเองทิ้งน้ำหนักตัวลงบนร่างหญิงสาว พร้อมเอ่ยพูดกับเธออย่างจริงจัง

“ฉันจะไม่ป้องกัน ส่วนเธอต้องกินยา เพราะถ้าไม่กินแล้วท้องขึ้นมา ฉันไม่เอาเด็กไว้แน่!”