เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 11
บทล่าสุด
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 718
ที่ว่าล้มลงอยู่ข้างนอกนั้น เป็นคำกล่าวอย่างอ้อมค้อมของศิษย์พี่หญิงอู๋ขู่ในความเป็นจริง คนผู้นั้นบาดเจ็บสาหัสเกินไป หลังจากที่ฝากจดหมายแก่ศิษย์พี่หญิงอู๋ขู่แล้ว ก็พลันสิ้นใจในทันทีศิษย์พี่หญิงอู๋ขู่พอเห็นก็รู้ว่าท่าไม่ดีแล้ว นี่จะต้องเกิดเรื่องใหญ่ขึ้นเป็นแน่!นางจึงถือจดหมายไว้แล้วรีบวิ่งมาจากประตูใหญ่ของอารามสุ่ยเยว่หลินเนี่ยนฉือรีบรับจดหมายมาดู ตราประทับบนซองจดหมายนั้นเป็นของสกุลหลินของพวกเขาจริงๆ!ทันใดนั้น นางก็ไม่สนใจว่ามีใครอยู่ที่นี่บ้างแล้ว รีบเปิดจดหมายอ่านดูทันที“นี่คือลายมือของท่านพ่อข้า! ท่านพ่อกับท่านปู่เกิดเรื่องขึ้นแล้ว!”ร่างของหลินเนี่ยนฉือโซเซ มือที่ถือกกระดาษจดหมายสั่นเทา ทั้งตัวเกือบจะยืนไม่อยู่เวินซื่อรีบประคองนางไว้ เอ่ยถามอย่างร้อนรน “เกิดอะไรขึ้น? พวกเขายังอยู่ระหว่างทางมาเมืองหลวงมิใช่หรือ?”หลินเนี่ยนฉือเพ่งมองเนื้อความในจดหมายโดยไม่กะพริบตา นางกัดฟันกรอดพลางเอ่ยขึ้น “ข่าวที่ข้ากำลังจะได้เป็นฮองเฮารั่วไหลออกไปแล้ว”เวินซื่อเข้าใจในทันที “ดังนั้น จึงมีคนในเมืองหลวงทนไม่ไหว ส่งคนไปดักสังหารท่านปู่หลินพวกเขาหรือ?”หลินเนี่ยนฉือพยักหน้า ดวงตาทั้งสอ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 717
“ช่วงนี้ในเมืองหลวงวุ่นวายนัก สองสามวันนี้ ท่านพยายามอย่าลงจากเขา โดยเฉพาะอย่างยิ่ง อย่าเข้าไปในเมืองหลวง หากจำเป็นต้องไปจริงๆ ก็ให้พาคนที่อยู่ที่เชิงเขาไปด้วย”ตอนที่เวินซื่อส่งเป่ยเฉินหยวนกลับไป เป่ยเฉินหยวนก็ให้นางเดินมาส่งถึงหน้าประตูเรือนเล็ก จากนั้นก็หยุดแล้วหันมามองนางพลางเอ่ยขึ้น“เป็น...เพราะคนต่างเผ่าพวกนั้นหรือ?”เวินซื่อเลิกคิ้วถามเป่ยเฉินหยวนพยักหน้า “สถานะของคนต่างเผ่าพวกนั้นไม่ธรรมดาจริงๆ ก่อนหน้านี้ ข้าเคยคาดการณ์ไว้แล้วว่าในเมืองหลวงจะต้องมีสายลับของเผ่าต่างแดนซ่อนตัวอยู่ และเป็นไปตามคาด พอคนต่างเผ่าพวกนั้นมาถึง ในเมืองหลวงก็เกิดความเคลื่อนไหวขึ้นมากมาย”แม้กระทั่งหออายุวัฒนะที่เขากำลังสืบสวนอยู่ก่อนหน้านี้ ก็ยังมีการเคลื่อนไหวเล็กน้อยแม้ว่าจะยังไม่ชัดเจนนัก แต่เขาก็มีความอดทนมากพอที่จะรับมือกับคนพวกนี้เขาอยากจะดูนักว่า ครั้งนี้จะสามารถล่อคนออกมาได้มากน้อยเพียงใด“ดังนั้นช่วงเวลานี้ข้าจะอยู่ที่เมืองหลวง คอยจับตาดูคนพวกนั้น ไม่สามารถมาหาท่านได้ แต่ข้าทิ้งกองทัพธงดำไว้ให้ท่านกองหนึ่งที่เชิงเขา หากท่านจะออกไปข้างนอก ต้องพาพวกเขาไปด้วย เข้าใจหรือไม่?”เป่ยเฉินห
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 716
“หืม?”เวินซื่อได้สติกลับคืนมา ส่ายหน้าอย่างไม่รู้ตัว “ไม่เป็นไร ข้า...”นางเพิ่งคิดจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เพิ่งจะเอ่ยปากได้เพียงสี่คำ ก็พลันพบว่าใบหน้าของคนบางคนในเวลานี้อยู่ใกล้กับนางอย่างยิ่งลมหายใจอุ่นๆ รดรินอยู่บนใบหน้าของนาง เมื่อนางเงยหน้าขึ้น ก็สบเข้ากับสายตาห่วงใยของคนบางคน ทำให้เวินซื่อที่ไม่เคยใกล้ชิดกับบุรุษถึงเพียงนี้มาก่อน หน้าแดงขึ้นมาทันที รีบเบือนหน้าหนี พลางขยับออกห่างจากเป่ยเฉินหยวน“ข้า...ข้าไม่ได้ป่วย เมื่อครู่เพียงแค่นึกถึงเรื่องหนึ่งขึ้นมาอย่างกะทันหัน คิดจนเหม่อลอยไปหน่อย”เดิมทีเป่ยเฉินหยวนก็เพียงอยากจะลองวัดอุณหภูมิที่หน้าผากของนางเท่านั้น จึงได้ขยับเข้าไปใกล้เล็กน้อย แต่เมื่อเขาเห็นใบหน้าเล็กๆ ของเวินซื่อแดงก่ำขึ้นมา จึงได้รู้ตัวว่าเมื่อครู่พวกเขาสองคนใกล้ชิดกันเกินไปจริงๆ เป่ยเฉินหยวนอดไม่ได้ที่จะยกยิ้มมุมปาก หลังจากที่ได้มองใบหน้าเล็กๆ ที่แดงระเรื่อดุจลูกท้อของเวินซื่ออย่างโลภมากจนสลักลึกลงไปในดวงตาแล้ว จึงแสร้งทำเป็นสงบแล้วเอ่ยถาม “เรื่องอะไรหรือ?”“หรือว่าประสบปัญหาอันใด หากต้องการความช่วยเหลือ เกาเย่าก็อยู่ที่นี่พอดี ให้เขาไปจัดการ”เกาเย่าในตอนน
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 715
ข่าวสารที่เวินซื่อให้มานั้น ย่อมมาจากทางจินซือถูเมื่อก่อนนางเคยตกลงกับจินซือถู ให้พวกเขาช่วยสืบหาสาเหตุการตายและหลักฐานของมารดาในปีนั้นแต่น่าเสียดาย การสืบสวนของจินซือถูและพวกเขาไม่ราบรื่นนักประการแรกคือเวลาผ่านไปนานแล้ว ประการที่สองคือเมื่อก่อนมีคนลบร่องรอยทิ้งไปอย่างหมดจดดังนั้น เวินซื่อจึงเปลี่ยนภารกิจใหม่ให้จินซือถูนั่นก็คือกลับไปยังชนเผ่าต่างแดน ทำหน้าที่เป็นหูเป็นตาให้นาง เพื่อคอยส่งข่าวให้นางเดิมทีเวินซื่อยังกังวลว่าจินซือถูจะไม่ค่อยเต็มใจนัก แต่คิดไม่ถึงเลยว่าจินซือถูจะไม่ขัดข้องกับภารกิจนี้เลยแม้แต่น้อย“เพราะว่าเดิมทีข้าก็มิใช่คนของเผ่าต่างแดนที่มีสายเลือดบริสุทธิ์อยู่แล้ว”ตอนนั้นจินซือถูบอกกับเวินซื่อเช่นนี้ “มารดาผู้ให้กำเนิดของข้าเป็นเชลยที่ถูกเผ่าต่างแดนจับตัวไป ส่วนบิดาผู้ให้กำเนิดที่เป็นคนต่างเผ่าผู้นั้นกลับเป็นคนชั่วช้าที่มักมากในกาม หลังจากข่มเหงนางแล้ว ก็ทอดทิ้งนางไปโดยไม่สนใจไยดี ใครจะรู้ว่าหลังจากครั้งนั้นนางก็ตั้งครรภ์ข้าขึ้นมา น่าเสียดายที่เพราะร่างกายอ่อนแอ หลังจากให้กำเนิดข้าแล้วก็เสียชีวิตไปตั้งแต่เนิ่นๆ ”หลังจากนั้น จึงเกิดเรื่องที่เขาถูกไป๋ช
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 714
ขณะที่ในเมืองหลวงคลื่นใต้น้ำกำลังปั่นป่วน ราวกับพายุฝนกำลังจะมาเยือน รถม้าของจวนอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนกลับกำลังมุ่งหน้าไปยังภูเขาหนานอย่างสบายอารมณ์“ข้าว่านะท่านอ๋อง คราวหน้าเวลาท่านทำเรื่องพวกนั้น พาข้าน้อยไปด้วยได้หรือไม่? หรืออย่างน้อยก็บอกข้าน้อยสักคำก็ยังดีนะขอรับ พวกเรากำลังทำธุระกันอยู่แท้ๆ พอหันกลับมาอีกที ท่านก็หายไปเสียแล้ว ข้าน้อยพาคนกลุ่มหนึ่งตามหาแทบจะพลิกเมืองหลวงหาแล้ว ผลปรากฏว่า ท่านกลับหนีไปเป็นองครักษ์ให้ธิดาศักดิ์สิทธิ์เสียกลางคัน!”ครั้งนี้ผู้ที่ติดตามเป่ยเฉินหยวนมาด้วย ยังมีเกาเย่าที่หน้าด้านหน้าทนยืนกรานว่าจะมาด้วยให้ได้เกาเย่าสะบัดแส้ม้าในมือ นั่งอยู่ด้านนอกพูดบ่นไม่หยุด น้ำเสียงเต็มไปด้วยความคับข้องใจ “หรือว่าท่านจะรังเกียจว่ากองทัพธงดำของเราเป็นองครักษ์ไม่สง่างามพอหรือ ถึงกับต้องลงสนามด้วยตัวเอง อย่างไรเสีย ท่านก็เป็นถึงท่านอ๋องผู้สำเร็จราชการแทนผู้สูงศักดิ์แท้ๆ เหตุใด...”เหตุใดถึงยังทำเรื่องที่ไม่เห็นจะเข้าท่าแบบนี้ออกมาได้?เป่ยเฉินหยวนที่อยู่ในรถม้าขี้เกียจจะสนใจเขา“คนหยาบกระด้างเช่นเจ้าจะไปเข้าใจอะไร”เกาเย่าที่ตั้งแต่เล็กจนโตเคยจับแต่ดาบทหาร แ
หลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก บทที่ 713
หลินเนี่ยนฉือจะเป็นฮองเฮาหรือไม่ก็ช่างเถิด นางอยากตายก็ไปตายเสีย!แต่อาซื่อจะสนับสนุนหลินเนี่ยนฉือไม่ได้ จะช่วยหลินเนี่ยนฉือไม่ได้!หากอาซื่อยืนอยู่ข้างหลินเนี่ยนฉือ แล้วนางเล่า?สายตาของอันหลันซินฉายแววอำมหิตออกมาทว่าบนใบหน้าของนางยังคงเก็บซ่อนเอาไว้ได้เป็นอย่างดี “หลินเนี่ยนฉือและเวินซื่อต่างมีความแค้นกับข้า หากปล่อยให้พวกนางสมปรารถนา ภายหน้าลูกไม่มีทางเจอเรื่องดีๆ เป็นแน่”อันปี่เค่อจึงได้เผยสีหน้ายินดีออกมา “ดีมาก ๆ ลูกสาวผู้แสนดีของพ่อ ขอเพียงเจ้าเชื่อฟังคำพูดของพ่อ พ่อย่อมสามารถทำให้เจ้าได้เป็นฮองเฮาอย่างแน่นอน”“แต่เจ้าก็ต้องจำไว้ด้วยว่า การได้เป็นฮองเฮามิใช่เป้าหมายที่แท้จริงของเจ้า การใหญ่ของเรามิใช่ตำแหน่งฮองเฮาเล็กๆ นี่จะมาเทียบได้ ลูกสาวที่ดีของพ่อ เจ้าอย่าได้เห็นแก่ของเล็กน้อยแล้วทิ้งของล้ำค่าไปเล่า”เมื่อพูดถึงประโยคสุดท้าย ในน้ำเสียงยินดีของอันปี่เค่อ มีเจตนาที่จะเตือนเจือปนอยู่เล็กน้อยแต่เขากลับไม่รู้ว่า ทั้งสองสิ่งที่เขาพูดมานั้น อันหลันซินล้วนไม่เห็นอยู่ในสายตาตำแหน่งฮองเฮาอะไร การใหญ่ก่อกบฏอะไรกัน ก็แค่เท่านั้นเองอันหลันซินแค่นเสียงเยาะเย้ยในใจ กล่าวอย่
บางทีคุณอาจจะชอบ
ท่านอ๋องกับพระชายาพาลูกหนีภัยธรรมชาติ
หลันซานอวี่124.1K viewsอ๋องใจร้ายกับพระชายาที่(ไม่)รัก
อิ่น เยว่20.4K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่177.3K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง56.8K viewsฮูหยินอย่างข้าขอลาไปก่อน
Lovedee1.5K viewsเล่ห์รักดอกมู่ตาน
องค์หญิงโนเนม265 viewsข้านี่แหละสตรีในคำนาย
ต้าเหนิง4.8K viewsไป๋ฟางเซียน ภรรยาข้ามภพ
รอยหยัก - หนิงอัน1.6K views
