เข้าสู่ระบบแชร์
เรื่องที่ชุยหยุนไม่เคยรู้
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-29 00:40:58
บทล่าสุด
หลิงเฟิ่ง หญิงบ้าในหมู่บ้านหู่เซิง ให้สืบเรื่องของหญิงบ้า
“อาหยุน เจ้าว่าข้าทำนาดีหรือไม่” ลุงกู้เอ่ยขอความเห็นจากชุยหยุนตัวเขาเป็นนายพรานมาทั้งชีวิต หากจะเลิกอาชีพนายพรานหลังจากแต่งกับจูซื่อ จะให้อยู่ที่เรือนเฉยๆ ก็เห็นจะน่าเบื่อเกินไป“หากท่านอยากทำข้าเองก็ไม่ขัดขอรับ”ลุงกู้จึงได้ขอซื้อที่นาเพิ่มอีกยี่สิบหมู่ ที่นาราคาสิบตำลึงเงิน เงินส่วนนี้ลุงกู้เป็นผู้จ่ายเอง หากต่อไปมีบุตรจะได้ยกให้เป็นมรดกของเขาต่อไป แต่หากไม่มีอย่างไรก็ต้องเป็นของชุยหยุน ในเมื่อรักแม่ก็ต้องรักลูกด้วย ข้อนี้ลุงกู้เข้าใจดีที่เรือนของหัวหน้าหมู่บ้านมิได้ครึกครื้นแค่เรือนเดียว ค่ำนี้คนตระกูลหลี่ทั้งสามกำลังฉลองงานใหม่ของหลี่เฉียงและหลี่ซวงอยู่“เพียงแค่สอบถามเรื่องนังบ้า คุณชายเสิ่นก็มอบเงินให้เจ้าสิบตำลึงเงินแล้วรึ” หลี่กวนไม่อยากจะเชื่อ ว่าเสิ่นฉงหานจะยอมจ่ายเพียงแค่อยากรู้เรื่องราวของหลิงเฟิ่ง“ใช่แล้ว พอรู้ว่าข้าเป็นพี่ชายของนังบ้า ก็พูดดีกับข้าเลยท่านพ่อ” หลี่ซวงกัดเนื้อไก่คำโต พร้อมทั้งหัวเราะออกมาอย่างพอใจ“แล้วบอกหรือไม่ ว่าสนใจนางเรื่องใด”“ไม่ แต่ดูเหมือนคุณชายเสิ่นไม่เชื่อว่านังบ้าเสียสติจริง”เรื่องนี้ทำให้สองพี่น้องตระกูลหลี่แปลกใจไม่น้อย เมื่อเสิ่นฉงหาน
หลิงเฟิ่ง หญิงบ้าในหมู่บ้านหู่เซิง ซื้อที่ดินสร้างเรือน
เมื่อก่อนหลิงเฟิ่งนางไม่มีส่วนใดที่น่ามองเลย แต่เมื่อได้มาอยู่ที่เรือนตระกูลซ่ง ไม่ว่านางจะพูดหรือเดินก็ล้วนแต่น่าชมไปเสียทุกอย่าง ทั้งรูปร่างและใบหน้าของนางก็เริ่มเปลี่ยนไปมากเสียกว่าตอนที่อยู่ที่เรือนตระกูลหลี่เสียอีก“เหอะ เมียเจ้าที่เจ้าต้องการ ข้าจะไปหามาจากที่ใด ใบหน้าของเจ้ารูปงามมากนักรึ ถึงต้องการมีเมียสวย ฉลาด เจ้าไปเรียนที่สำนักศึกษาพร้อมกับอาหยุนเลย เผื่อจะมีคุณหนูจวนใดมามองเจ้าบ้าง” ป้าเหลียนถลึงตามองบุตรชาย“ความคิดของแม่เจ้าดีไม่น้อย อาไฉ ตอนนี้เจ้าก็มีเงินทองไม่น้อยแล้ว ไปเรียนกับข้าดีหรือไม่ หากสอบขุนนางไม่ได้ อย่างน้อยเจ้าก็มีความรู้ติดตัว คิดจะทำการค้าก็จะไม่เสียเปรียบ”“แต่ข้าหัวไม่ดี”“เจ้ายังมิเคยเรียบจริงจังจะรู้ได้อย่างไรเล่า ว่าหัวไม่ดีจริงหรือไม่ ข้าจะสอนเจ้าเสียก่อน หากเจ้าไม่ชอบก็ค่อยว่ากัน”“ข้าจะลองดู”ทั้งหมดพูดคุยกันอีกเพียงเล็กน้อย ส่วนมากก็เป็นเรื่องที่จะสร้างเรือนใหม่และซื้อที่ดินเพิ่ม ก่อนจะแยกย้ายกันกลับเรือนของตนไป“นายช่างกวนจะซื้อแบบร่างรึขอรับ”“ใช่แล้ว ตอนเย็นคงจะมาพบเจ้า แม่บอกให้รอเจ้ากลับมาเสียก่อน”“ข้าไม่มีความคิดที่จะขาย หากเขาอยากได้ก็ใ
หลิงเฟิ่ง หญิงบ้าในหมู่บ้านหู่เซิง ใบรับรองการเป็นสามีภรรยา
เมื่อก่อนตอนเสียสติ นางก็ไม่เคยนึกรังเกียจที่มีหลิงเฟิ่งเป็นลูกสะใภ้ แต่พอนางหายดี ความสามารถของนาง ทั้งสิ่งของที่นางสามารถนำออกมาจากความว่างเปล่าได้ ยิ่งทำให้นางอยากจะขอบคุณสวรรค์วันละสามเวลาหลังอาหาร“หื้ม...แบบร่างของข้าน่าสนใจเพียงนั้นเลยรึเจ้าคะ”นางมิได้ร่างแบบที่แปลกประหลาดแต่อย่างใด นางเพียงแค่เพิ่มระเบียงหลังห้องที่สามารถนั่งอ่านตำรา หรือนั่งพูดคุยกันได้เพิ่มขึ้นมา ทั้งเรื่องห้องน้ำที่แบ่งพื้นที่เปียกกับพื้นที่แห้งชัดเจน จวนใหญ่ก็คงมีเช่นนี้ นางคิดว่าไม่ใช่เรื่องประหลาด“ใช่แล้ว นายช่างกวนไม่เคยเห็นเรือนที่เจ้าร่างมาก่อน ทั้งประตูที่ทำเป็นแบบเลื่อนได้ ข้าก็พูดไม่รู้เรื่อง เจ้าออกไปพูดเองดีกว่า หากอาหยุนจะตำหนิเจ้า ข้าจะจัดการเอง” จูซื่อดึงมือหลิงเฟิ่งออกไปพบนายช่างทันที“ประเดี๋ยวท่านแม่...ท่านลืมไปแล้วรึ ว่าชาวบ้านยังไม่มีผู้ใดรู้เรื่องที่ข้าหายดีแล้ว”“ตายจริง ข้าเกือบลืมไป ข้าจะออกไปพูดใหม่ ว่าอาหยุนเป็นคนร่าง เจ้ากลับเข้าไปอยู่ในห้องเถิด” จูซื่อนึกอยากจะตบปากตัวเองเสียหลายๆ ที นางจำต้องเดินไปพบนายช่างกวนเพื่อบอกให้เขามาพบชุยหยุนอีกครั้งในตอนเย็นชุยหยุนที่เข้าเมืองไปพร้อม
หลิงเฟิ่ง หญิงบ้าในหมู่บ้านหู่เซิง สร้างสามห้องพอ
“ท่านแม่ เฟิ่งเออร์ ข้าใคร่ครวญเรื่องนี้ดีแล้ว อีกอย่างข้าไม่ใจบุรุษใจโลเล ที่พบเห็นสตรีอื่นก็จะเปลี่ยนใจได้ง่าย ในเมื่อข้าหายดีก็เป็นเพราะนาง มีเงินมากมายก็เป็นเพราะนาง แล้วจะมีเหตุผลใดที่ข้าจะไม่ต้องการใช้ชีวิตกับนาง”หลิงเฟิ่งยังเม้นปากแน่น นางพอจะเชื่อว่าตระกูลซ่งรักนางจากใจจริง แต่นางยังไม่มั่นใจที่จะใช้ชีวิตเช่นสามีภรรยากับชุยหยุน“ไว้ท่านกลับเข้าไปเรียนอีกครั้ง แล้วสอบผ่านซิ่วไฉได้ หากยังต้องการสร้างครอบครัวกับข้าจริง ข้าจะไม่ปฏิเสธท่านแล้ว แต่หากพบเจอคนที่ท่านต้องการใช้ชีวิตมากกว่าข้า อย่างไรข้าก็ยังเป็นน้องสาวของท่านได้”“เช่นนั้นก็ว่ากันตามนี้ นี่ก็ดึกมากแล้ว พรุ่งนี้เจ้ายังต้องเดินทางเข้าเมืองแต่เช้า เครื่องนอนก็ยังมิได้เปลี่ยน”จูซื่อเอ่ยยุติการสนทนาที่ดูท่าหากพูดกันต่ออย่างไรก็คงไม่จบในคืนนี้ หลิงเฟิ่งจึงได้ลุกขึ้นไปช่วยจูซื่อเปลี่ยนเครื่องนอนในห้องของนาง ก่อนจะกลับไปเปลี่ยนเครื่องนอนที่ห้องของตนเอง“ท่านว่า...ข้าไปนอนห้องท่านแม่ดีหรือไม่”หลิงเฟิ่งมองเตียงที่มีผ้าห่ม หมอน เพิ่มเข้ามาแล้ว หากขึ้นไปนอนสองคนก็ดูจะอึดอัดไม่น้อยเลย“ไม่ต้อง ใช้ผ้าห่มผืนเดียวก็พอ” ชุยหยุนเก็บผ
หลิงเฟิ่ง หญิงบ้าในหมู่บ้านหู่เซิง หลี่ซวงสร้างเรื่อง
หากเขาได้รู้ตั้งแต่แรก คงยอมให้มารดาแต่งกับลุงกู้ไปนานแล้ว ตอนที่คิดว่าจะจบชีวิตลง ยังเป็นห่วงมารดาว่านางจะอยู่เพียงผู้เดียว“แม่...แม่” นางจูซื่อทั้งเขินอาย ทั้งไม่รู้จะหาคำใดมาพูดกับลูกชายดี นางจึงได้แต่อ้าปากและหุบปากลง“หากพวกท่านต้องการที่จะใช้ชีวิตด้วยกัน ข้าเองก็ไม่มีสิ่งใดที่จะขัด ข้าขอท่านลุงเพียงเรื่องเดียว...อย่าทำให้ท่านแม่ข้าเสียใจก็พอ” ชุยหยุนเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง“ได้ๆ ข้าไม่มีทางทำให้จูจูนางเสียใจเป็นอันขาด” ลุงกู้พยักหน้าอย่างรวดเร็วหลิงเฟิ่งได้แต่เบิกตากว้าง ถึงขั้นเรียกนามกันอย่างสนิทสนมเช่นนี้ คงดูใจกันมานานมากแล้วแน่ๆ“ข้าบอกพวกเจ้าแล้ว อาหยุนมิใช่คนไม่รู้ความหากพวกเจ้าบอกตั้งนาน ป่านนี้ก็มีลูกน้อยมาวิ่งเล่นแล้ว” ป้าจินเอ่ยเย้าออกมาหลิงเฟิ่งก็พยักหน้าน้อยๆ อย่างเห็นด้วย แม่สามีของนางยังไม่ถึงสี่สิบหนาว หากนางแข็งแรงมากพอเรื่องมีบุตรไม่ใช่ว่าจะเป็นไปไม่ได้“พวกข้ากลับก่อนดีกว่า พวกเจ้าก็ค่อยๆ คุยกันไป จะจัดงานมงคลเมื่อใดก็บอกข้าด้วยเล่า” ป้าเหลียนโบกมือลา ก่อนจะลากอาไฉที่มองคนนั้นทีคนนี้ทีกลับไปด้วยกันนางยังได้ยินเสียงอาไฉ ร้องตะโกนให้ป้าเหลียนไปหาสตรีมาแต่งเป็น
หลิงเฟิ่ง หญิงบ้าในหมู่บ้านหู่เซิง เรื่องที่ชุยหยุนไม่เคยรู้
ชาวบ้านที่ออกมารอรับ เมื่อเห็นเกวียนวัวมิได้มีชุยหยุนและหลิงเฟิ่งลงมา ต่างก็รีบวิ่งตามเกวียนวัวที่เคลื่อนตัวไปทางเรือนตระกูลซ่งทันทีแม้ชาวบ้านคนอื่นจะสงสัย แต่ก็ไม่ได้คิดที่จะตามไป ชาวบ้านที่วิ่งตามคงฝากเจ้าของเกวียนวัวกับชุยหยุนซื้อของ เรื่องเช่นนี้เกิดขึ้นในหมู่บ้านที่ห่างไกลเมือง จนเป็นเรื่องชินตาอยู่แล้วหลิงเฟิ่งนางเอาเงินส่วนของพวกลุงกู้ออกมาใส่ไว้ในตะกร้าแล้ว พอมาถึงเรือนชุยหยุนก็ส่งสายตาบอกบุรุษทั้งสาม ว่าตั๋วเงินอยู่ในตะกร้า ก่อนจะจูงหลิงเฟิ่งที่กลับมาแกล้งบ้า เข้าไปพักเรือนก่อนป้าเหลียนกับป้าจิน ถูกสามีและบุตรชายดันตัวให้เข้าไปช่วยชุยหยุนประคองหลิงเฟิ่งไปส่งในเรือน พวกนางจึงได้รับเข้าไปทำหน้าที่แทนชุยหยุนทันที“เจ้าไปคุยกับชาวบ้านเถิด ข้าจะพาเฟิ่งเออร์ไปพักเอง” ชุยหยุนเข้าใจในคำพูดของป้าเหลียน เขาจึงปล่อยมือหลิงเฟิ่งแล้วเดินไปหาหัวหน้าหมู่บ้านแทน“ห้องเจ้าแคบ ไปห้องข้าดีกว่า” จูซื่อเห็นว่าป้าเหลียนกับป้าจินจะตามหลิงเฟิ่งเข้าไปสอบถามความในห้อง จึงได้ขวางหน้าเอาไว้สตรีทั้งสี่คนอยู่ภายในห้องนอนของจูซื่อ ทั้งยังลงกลอนไว้อย่างแน่นหนาแล้วด้วย“พวกท่านรับปากข้าก่อน ห้ามร้องออกมา
บางทีคุณอาจจะชอบ
วังวนแห่งรัก หมอหญิงพลิกชีวี
ทองประกาย152.8K viewsภรรยามิหวนคืน
ไห่ถาง15.1K viewsชายชั่วหนีวิวาห์ ข้าหรือจะยอมเป็นม่ายขันหมาก
มู่อวิ๋นเฉิง61.2K viewsทะลุมิติเวลามาเป็นคุณหนูไร้ค่าที่ถูกทอดทิ้ง
เทียนสื่อ15.7K viewsอ่านใจทรราช สนมปลาเค็มถล่มวังหลัง
มาแล้วก็อยู่ต่อเถอะ9.4K viewsยอดเชฟหญิงฟ้าสั่งลุย
บ้านเขมปัณณ์2.3K viewsปราบพยัคฆ์ แม่ทัพตัวร้าย
l3oonm@4.8K viewsเซี่ยชิงหลี ดรุณีเปลี่ยนชะตาพลิกอนาคต
zuey651 views
