เจ๊บังเอิญได้ผัวเด็ก

เจ๊บังเอิญได้ผัวเด็ก

last updateHuling Na-update : 2025-10-13
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Hindi Sapat ang Ratings
68Mga Kabanata
73views
Basahin
Idagdag sa library

Share:  

Iulat
Buod
katalogo
I-scan ang code para mabasa sa App

ชื่อบังเอิญและก็บังเอิญได้ผัวเด็กมาครอบครองแบบงงๆ ใครๆก็บอกว่ากินเด็กแล้วเป็นอมตะ แต่ก็ไม่คิดว่าจะเด็กขนาดนี้ เฮ้อ~ แล้วเจ้าเด็กคนนี้ทำไมตามติดเธอแจขนาดนี้สลับเท่าไหร่ก็ไม่หลุด ช่วยด้วย!

view more

Kabanata 1

1 บังเอิญ

اكتشفت ليلى منصور أن زوجها كمال الرشيد يخونها.

كان يخونها مع طالبة جامعية.

في يوم ميلاد كمال، أعدت ليلى مائدة طعام منذ وقت مبكر. وفجأة، "طن"—رن هاتف كمال الذي نسيه في المنزل، فرأت ليلى رسالة من تلك الطالبة الجامعية.

"أصبت نفسي وأنا أحمل الكعكة، أوجعني ذلك، أوووه"

وأرفقت الصورة برسالة.

الصورة لم تظهر وجهها، بل ساقيها فقط.

كانت الفتاة في الصورة ترتدي جوارب بيضاء مرفوعة، وحذاء أسود مدور الرأس، وتنورة جامعية زرقاء وبيضاء مرفوعة قليلا، تكشف عن ساقين مشدودتين ناعمتين بغاية الجمال.

ركبتاها البيضاوان بدتا متورمتين فعلا، وجسدها الشاب المتوهج، مع تلك الكلمات الدلعة، كانت تنضح بإغراء محرم.

يقال إن كبار رجال الأعمال الناجحين يفضلون هذا النوع بالذات حين يختارون عشيقاتهم.

قبضت ليلى على الهاتف بشدة حتى شحب لون أطراف أصابعها.

طن.

وصلت رسالة جديدة من الطالبة الجامعية.

"سيد كمال، نلتقي الليلة في فندق السحاب، سأحتفل بعيد ميلادك~"

اليوم عيد ميلاد كمال، وعشيقته بالخارج تخطط للاحتفال به.

أخذت ليلى حقيبتها وتوجهت مباشرة إلى فندق السحاب.

كانت تريد أن ترى كل شيء بعينيها.

كانت تريد أن تعرف من هي تلك الطالبة الجامعية!

...

وصلت ليلى إلى فندق السحاب، وكانت تنوي الدخول.

لكنها رأت والديها، حازم منصور ونسرين خازن، فتقدمت بدهشة وقالت: "أبي؟ أمي؟ ما الذي تفعلانه هنا؟"

تجمد الاثنان، وتبادلا نظرة سريعة قبل أن يقول حازم بنبرة مترددة: "ليلى، أختك عادت من الخارج، جئنا معها إلى هنا."

جميلة منصور؟

نظرت ليلى من خلال الزجاج اللامع، فرأت جميلة بالداخل، وتجمدت في مكانها.

كانت جميلة ترتدي نفس التنورة الزرقاء والبيضاء التي ظهرت في صورة الرسالة تماما.

إذا، الطالبة الجامعية لم تكن سوى أختها جميلة.

جميلة ولدت جميلة فعلا، تلقب بـ "الوردة الحمراء" في مدينة البحر، والأهم أنها تملك أجمل ساقين في المدينة، كم من الرجال انحنوا أمامهما.

واليوم، استخدمت أختها تلك الساقين لإغواء زوج أختها.

ضحكت ليلى بمرارة، ثم استدارت نحو والديها وقالت: "يبدو أنني آخر من يعلم."

قال حازم بتردد: "ليلى، سيد كمال لم يكن يحبك من الأساس."

وأضافت نسرين: "صحيح، تعلمين كم من النساء في مدينة البحر يطمعن في كمال، فبدل أن تذهب لواحدة غريبة، فلتكن لأختك."

شدت ليلى قبضتيها وقالت: "أنا أيضا ابنتكما!"

ثم استدارت وغادرت دون أن تنظر خلفها.

نادتها نسرين من خلفها فجأة: "ليلى، أخبريني، هل لمسك كمال من قبل؟"

توقفت خطوات ليلى فجأة.

تدخل حازم بنبرة صارمة: "لا تعتقدي أننا ظلمناك. في الماضي، كان كمال وجميلة يعتبران الثنائي المثالي، لكن بعد الحادث الذي جعله في غيبوبة، اضطررنا لجعلك تتزوجينه بدلا منها."

نظرت نسرين إلى ليلى بازدراء وقالت: "انظري لنفسك، خلال ثلاث سنوات من الزواج كنت مجرد ربة منزل تدورين حول زوجك، بينما أصبحت جميلة راقصة باليه رئيسية. إنها البجعة البيضاء وأنت البطة القبيحة. بماذا تنافسينها؟ أعيدي كمال إليها فورا!"

كانت كلماتهم كالسكاكين تغرس في قلب ليلى، فغادرت ودموعها تلمع في عينيها.

...

عادت ليلى إلى الفيلا، وكان الظلام قد حل. كانت قد منحت الخادمة أمينة إجازة، فبقيت وحيدة في المنزل، دون أن تشعل أي ضوء، وسط صمت قاتم وبرودة موحشة.

جلست وحدها في الظلام عند مائدة الطعام.

كانت المائدة مليئة بالطعام الذي أصبح باردا، وبجانبه كعكة من صنع يديها، كتب عليها: "زوجي العزيز، عيد ميلاد سعيد."

بدت تلك الكلمات مؤلمة في عينيها، تماما مثلها هي، مجرد نكتة تافهة.

كان كمال وجميلة يعرفان في الوسط بأنهما الثنائي المثالي. الجميع يعلم أن الوردة الحمراء، جميلة، كانت معشوقته، لكن بعد حادث مفاجئ قبل ثلاث سنوات جعله في غيبوبة، اختفت جميلة تماما.

حينها، أعادتها عائلة منصور من الريف وأجبروها على الزواج بكمال بدلا من أختها.

وعندما علمت أنه كمال، الرجل الذي أحبته طوال حياتها، وافقت بقلب راض.

طوال ثلاث سنوات من الزواج، ظل كمال في غيبوبة، وبقيت ليلى ترعاه دون توقف، لا تخرج، لا تخالط الناس، كرست نفسها لعلاجه، وتحولت إلى ربة منزل لا تعرف سوى خدمته، حتى استعاد وعيه أخيرا.

أخرجت ليلى ولاعة وأشعلت الشموع.

في وهج الضوء الخافت، رأت انعكاس نفسها في المرآة المقابلة: امرأة بملابس منزلية رمادية باهتة، رتيبة، بلا أي لمسة أنوثة أو بهجة.

أما جميلة، فقد أصبحت خلال هذه السنوات راقصة باليه أولى، مليئة بالحياة، مشرقة، فاتنة.

هي كانت البطة القبيحة.

وجميلة هي البجعة البيضاء.

وبعد أن استعاد كمال وعيه، عاد ليمشي من جديد مع البجعة البيضاء، تاركا خلفه تلك البطة القبيحة.

هاه، كل ما عاشته خلال تلك السنوات لم يكن سوى قصة وهمية من طرف واحد.

كمال لم يحبها أبدا، أما هي، فكانت تحبه بكل كيانها.

يقولون إن من يقع في الحب أولا، هو الخاسر دائما، واليوم، جعلها كمال تخسر كل شيء.

امتلأت عينا ليلى بالدموع، ثم أطفأت الشموع.

وعادت الفيلا لتغرق مجددا في ظلام مطبق.

وفي تلك اللحظة، سطع ضوء قوي من الخارج—سيارة رولز رويس فانتوم اندفعت بسرعة وتوقفت على العشب، إنها سيارة كمال.

ارتجفت أهداب ليلى، لم تصدق أنه عاد.

كانت تظن أنه لن يعود إلى المنزل الليلة.

فتح باب الفيلا، ودخلت من خلاله قامة طويلة، أنيقة، مكسوة ببرودة الليل، لقد عاد كمال.

لطالما كانت عائلة الرشيد من أرقى العائلات في مدينة البحر، وكان كمال ولي عهدها الذهبي. منذ صغره أظهر موهبة مذهلة في عالم الأعمال، حصل على شهادتين ماجستير من هارفارد في سن السادسة عشرة، وأطلق شركته الأولى في وول ستريت محققا نجاحا مدويا، ثم عاد إلى الوطن ليتسلم إدارة مجموعة الرشيد ويعتلي مكانة أغنى رجل في مدينة البحر.

دخل كمال بخطوات واثقة، وصوته العميق الممزوج بالبرود سأل: "لماذا الظلام؟"

"طقطق."

مد يده وأشعل مصباح الحائط.

أجبرها الضوء الساطع على إغماض عينيها للحظة، ثم فتحتها لتنظر إليه.

كان كمال يرتدي بدلة سوداء مصممة خصيصا له، وسامته المثالية، وتناسق جسده، وتلك الهالة النبيلة الباردة التي تحيط به، جعلت منه حلما للكثيرات من بنات الطبقة الراقية.

نظرت ليلى إليه وقالت: "اليوم عيد ميلادك."

لم يظهر على وجه كمال الوسيم أي تعبير، فقط رمق المائدة بنظرة فاترة وقال: "لا تضيعي وقتك مرة أخرى، لا أحتفل بهذه الأشياء."

ابتسمت ليلى بسخرية خفيفة وسألت: "لا تحتفل بها، أم أنك لا تريد الاحتفال معي؟"

نظر إليها كمال، لكن نظرته كانت باهتة، وكأنه لا يرى جدوى من النقاش، وقال: "كما تشائين."

قالها ثم صعد إلى الطابق العلوي دون تردد.

كان دائما هكذا معها.

لم تستطع يوما تدفئة قلبه البارد مهما فعلت.

وقفت ليلى ونظرت إلى ظهره المتجهم وقالت: "اليوم عيد ميلادك، أردت أن أقدم لك هدية."

لم يتوقف كمال، ولم يلتفت، فقط قال: "لا حاجة لي بها."

ابتسمت ليلى، ورفعت شفتيها بهدوء وقالت: "كمال الرشيد، دعنا نطلق."

كان كمال قد وضع قدمه على الدرجة الأولى من السلم، لكنه توقف فجأة، واستدار لينظر إليها بعينيه السوداوين العميقتين، مركزا نظراته عليها.

Palawakin
Susunod na Kabanata
I-download

Pinakabagong kabanata

Higit pang Kabanata

Mga Comments

Walang Komento
68 Kabanata
1 บังเอิญ
บังเอิญ "เจ๊!" ฉันที่เดินออกมาจากห้องน้ำหลังจากที่ทำธุระเสร็จแล้ว ก็เจอกับลูกน้องในแผนกของตัวเองที่ยืนรออยู่ตรงโต๊ะทำงาน ที่พอเห็นฉันเดินกลับมาที่โต๊ะก็ตะโกนเสียงดังใส่ฉันทันที "อะไรอีนัทมึงจะเสียงดังใส่กูหาสวรรค์วิมานอะไร" อีนัทหรือนัทตี้ลูกน้องในแผนกที่ชอบเสียงมาก่อนตัว ฉันทำงานอยู่ที่บริษัทรับจัดงานด้านให้ความบันเทิงต่างๆแห่งหนึ่งหรือที่ผู้คนชอบเรียกว่าบริษัทออแกไนซ์ และฉันได้ขึ้นมาเป็นหัวหน้าของฝ่ายทีมจัดงานตั้งแต่เข้ามาทำงานได้แค่สองปีเท่านั้น ทีมของฉันจะมีลูกน้องอยู่ในทีมทั้งหมด4คน ได้แก่ อีนัท อีเก๋ อีชมพู่ และอีอาร์ตี้รวมฉันก็เป็น5คน ที่ฉันเรียกลูกน้องว่าอีไม่ใช่การกดสถานะหรือข่มเหงลูกน้องแต่อย่างใด แต่ด้วยความสนิทกันจนเกินไปละมั้งเลยไม่มีคำว่าพี่หรือน้อง เราอยู่กับเพื่อนช่วยเหลือซึ่งกันและกัน แถมอายุของเราก็ไล่เลี่ยๆกันนี้แหละยังไม่มีใครแตะเลข3อย่างแน่นอน "อีเจ๊มึงดูนี่ๆ" นัทมันรีบยื่นโทรศัพท์มาจ่อตรงหน้าของฉันจนแทบจะทิ่มตากันอยู่แล้ว ใกล้ขนาดนี้ใครจะไปมองเห็นล่ะแล้วแสงของหน้าจอโทรศัพท์มันน่ะนึกว่าดวงอาทิตย์ดวงที่สอง "อีนัทกูแสบตา มึงจะเอามาแปะหน้ากูทำไมเอาออกไป" "เออๆโท
last updateHuling Na-update : 2025-10-12
Magbasa pa
2 ปริ้นซ์
"การนำลวดความต้านทานเส้นหนึ่งยาว L เมตร, มีเส้นผ่านศูนย์กลางขดลวด D เมตร มีความต้านทาน R โอห์ม ถ้าตัดลวดออกครึ่งหนึ่งแล้วนำไปรีดให้ขนาดเส้นผ่านศูนย์กลางลดลงไป 2 เท่าของเส้นผ่านศูนย์กลางเดิม ขดลวดใหม่จะมีความต้านทานเป็นกี่เท่าของขดลวดเดิม ข้อนี้ใครตอบคุณครูได้บ้างยกมือขึ้น" "........." นักเรียนที่นั่งอยู่ภายในห้องต่างมองหน้ากันไปมา แต่ไม่มีท่าทีว่าจะมีใครยกมือขึ้นมาตอบคำถามข้อนี้เลยแม้แต่คนเดียว "ถ้าไม่มีใครยกมือตอบคำถามในข้อนี้ ครูจะสุ่ม" นักเรียนแต่ละคนรีบหดคอพร้อมกับไถลลงไปใต้โต๊ะเรื่อยๆ การสุ่มของคุณครูเป็นอะไรที่เด็กนักเรียนทุกคนเกลียดมากๆ "วันนี้วันที่ 7 งั้นคุณครูขอสุ่มเลขที่ 7 เด็กชายโบ๊ทลุกขึ้นตอบคำถามข้อนี้ของครูด้วยค่ะ" ครืดดดด "ผ...ผมไม่รู้ครับครู" "เธอจะไปรู้ได้ยังไง ตอนนี้น้ำลายเธอไหลมาถึงปลายคางแล้ว ไปล้างหน้าล้างตาให้สดชื่นแล้วกลับมาเรียนซะ" "ครับๆ ผมจะรีบไปเดี๋ยวนี้เลยครับ" "งั้นคนต่อไปที่ครูจะสุ่มคือหมายเลข 17 เด็กชายปริ้นซ์ ตอบคำถามที่อยู่บนกระดานด้วยค่ะ" ปริ๊นซ์ที่กำลังนั่งหน้าเอือมอยู่หลังห้องก่อนจะถอนหายใจเฮือกใหญ่ทันที คาบนี้คือคาบของวิชาฟิสิกส์และเป็
last updateHuling Na-update : 2025-10-12
Magbasa pa
3 สวย!
19:30น. ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด~ เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้นตามเวลาที่คนนอนอยู่บนเตียงกำหนดไว้ บังเอิญเริ่มควาญหาโทรศัพท์ไปทั่วเตียงเพื่อจะกดปิดเสียงที่ดังรบกวนการนอนอันแสนหวานของเธอ "อื้อ อยู่ไหนเนี่ย รำคาญโว้ย!!" อารมณ์หงุดหงิดที่เกิดจากการถูกรบกวนการนอนของนาฬิกาปลุก ทำให้บังเอิญตะโกนเสียงดังอยู่คนเดียวก่อนจะเด้งตัวลุกขึ้นเพื่อเดินไปกดปิดนาฬิกาปลุกในโทรศัพท์ที่ตอนนี้มันได้นอนแอ้งแม้งอยู่บนพื้น "ทำไมมาอยู่ที่พื้นได้เนี่ย เฮ้อ ไวชิบเพิ่งรู้สึกเหมือนได้นอนไปแค่นาทีเดียวเท่านั้นเอง" บังเอิญทำได้แค่บ่นก่อนจะคว้าผ้าขนหนูและวิ่งเข้าห้องน้ำเพื่ออาบน้ำแต่งตัวไปผับทันที "ม๊วฟฟ สวยไม่ไหว สวยมาก สวยมากบังเอิญ ไม่มีใครสวยเท่าเธอได้แน่นอน คิกๆ" ใบหน้าที่ถูกแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางราคาแพง ใบหน้าหวานของเธอตอนนี้ดูโฉบเฉี่ยวปะหนึ่งเสือสาวที่พร้อมออกล่าเหยื่อแล้ว ผิวขาวอมชมพูกับชุดนักศึกษามหาวิทยาลัยที่ไม่ได้ใส่มานานมันทั้งรัดและสั้นจนแทบจะปิดพื้นที่ด้านล่างไม่มิด ด้านบนก็ปลดกระดุมออกเล็กน้อยเพื่อเผยให้เห็นเนินอกวับๆแวมๆให้ดูเซ็กซี่ขยี้ใจ ยังดีที่ชุดนี้ของเธอไม่ได้มีตราของมหาลัยที่เคยเรียนเพราะเป็นชุดสำรอง บัง
last updateHuling Na-update : 2025-10-12
Magbasa pa
4 ผู้ชายหัวฟ้าคนนั้น
ตอนนี้ฉันเดินเข้ามาข้างในของผับแล้ว กำลังกวาดสายตามองอยู่ว่าอีพวกที่มาก่อนมันนั่งอยู่ตรงไหน แต่มองเท่าไหร่ก็หาไม่เจอเลยต้องหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาโทรหาพวกมัน"ฮัลโหลอีเจ๊" "อีนัทมึงอยู่ไหนเนี่ย กูมองหาเท่าไหร่ก็ไม่เห็นพวกมึงเลย" "พวกฉันอยู่ข้างนอกจ้ะ ไปหาข้าวต้มกินกันมา พอดียังไม่ได้กินข้าวเย็น""เออๆงั้นกูรออยู่ตรงทางเข้าผับก็แล้วกัน" ฉันวางสายจากอีนัทเสร็จก็เดินวกกลับไปตรงโถงทางเดินก่อนที่จะเข้ามาในโซนผับ เพราะเข้าไปก็ไม่มีเพื่อนเลยเลือกที่จะรอพวกมันอยู่ตรงนี้ก่อน10นาทีผ่านไป"อีเจ๊! รอนานไหมโทษทีร้านข้าวต้มอยู่อีกฝั่งอ่ะ กว่าจะข้ามถนนมาได้รถเยอะชิบหาย" อีนัทกับเดอะแก๊งมาถึงก็บ่นทันที"เออๆมึงเลิกบ่นแล้วพากูเข้าไปได้แล้ว แล้วนี่มึงจองโต๊ะไหนไว้กูเห็นข้างล่างแล้วคนเยอะชิบหาย" เมื่อกี้ที่ฉันเดินเข้าไปข้างในคือแบบวันนี้คนเยอะมาก บางทีถ้าอาจไม่ได้จองอาจจะไม่มีโต๊ะนั่งเลยก็ได้"วันนี้อีชมพู่คนพูดน้อยออกเงินจองโต๊ะ VIP ให้เราจ้า" อีนัทพูดเสร็จก็ผลักอีชมพู่ที่ยืนอยู่ด้านหลังให้ออกมาด้านหน้าทันที ชมพู่หรืออีชมพู่ที่แก๊งเราเรียกนั้นมันเป็นคนพูดน้อยมากถึงเข้าขั้นเป็นใบ้แต่งานมันเสร็จเร็วกว่าเพ
last updateHuling Na-update : 2025-10-12
Magbasa pa
5 ไปส่งหน่อยจิ~
"อ่ะนี่เพื่อน โทรศัพท์มึง" คีตะเดินกลับมาเอาโทรศัพท์ยื่นให้ปริ้นซ์หลังจากที่ได้เบอร์โทรและ IG ของสาวสวยเมื่อกี้ที่ชื่อว่า 'บังเอิญ'"ขอบใจแต่ไม่ต้องการไอ้สัส" ปริ้นซ์รับโทรศัพท์จากคีตะมาไว้ในมือก่อนจะแจกคำอวยพรให้คีตะไปหนึ่งประโยค เพราะว่าเขาไม่ได้เต็มใจที่จะให้โทรศัพท์มันไป แต่มันมาแย่งโทรศัพท์เขาไปหน้าตาเฉยพร้อมกับเดินไปขอเบอร์ขอIGผู้หญิงคนนั้นมาทั้งที่ตัวเขาไม่ได้ขอร้องมัน"กูจะรอดูเลย บุญคุณในครั้งนี้มึงต้องได้ตอบแทนกูแน่นอน" คีตะพูดใส่ปริ้นซ์อย่างนั้นอกมั่นใจพร้อมกับยกแก้วเหล้าขึ้นมาดื่มอย่างโชว์เหนือ ว่าไอ้เพื่อนรักมันต้องชอบใจที่ตัวเองไปขอเบอร์พี่สาวคนสวยเมื่อกี้อย่างแน่นอน"ควาย!!!" ปริ้นซ์หมั่นไส้ท่าทางของเพื่อนตัวเองมาก ที่มันมั่นใจนักหนาว่าเขาจะชอบกับสิ่งที่มันทำ หลังจากนั้นทั้งสองก็ไม่ได้พูดอะไรต่อ ส่วนปริ้นซ์ก็เก็บโทรศัพท์มือถือของตัวเองไว้ในกระเป๋ากางเกงทันที โดยไม่ได้ดูอะไรในมือถือของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว เพราะเขานั้นไม่ได้สนใจอะไรแบบนี้อยู่แล้วพรึบ~"อุ๊ย! มินนี่ขอโทษนะคะที่ล้มมาชนคุณ" ปริ้นที่นั่งจิบเหล้าอยู่ดีๆก็ต้องหันไปมองที่นั่งว่างข้างตัวเองที่อยู่ดีๆก็มีผู้
last updateHuling Na-update : 2025-10-12
Magbasa pa
6 ทนไม่ไหว
ฮึบ "แล้วทำมาเป็นหลับไม่ได้สติอีกนะเจ๊" ไม่รู้ว่าเธอหลับจริงหรือแกล้งแต่ผมก็พูดไปก่อนอย่างนั้นแหละ "อื้อ~" "เฮ้อ~ ทำไมต้องเป็นกูกันเนี่ย" ปึก สุดท้ายผมก็ต้องตัดสินใจเดินขึ้นรถมาฝั่งคนขับพร้อมกับขยี้หัวตัวเองแรงๆให้ผมมันฟูเพื่อระบายอารมณ์หงุดหงิด ไอ้คีตะก็มาทิ้งผมไปแถมผมยังโดนผู้หญิงที่ไหนไม่รู้บังคับให้ผมไปส่งอีก "นี่เจ๊! จะให้ไปส่งที่ไหน ตื่นดิเจ๊" ผมสะกิดคนที่นอนหลับอยู่เบาะข้างๆ แต่ก็ไม่มีท่าทีว่าจะตื่นมาบอกจุดหมายปลายทางให้ผมเลยสักนิด "เจ๊~" ยืดดดด ยืดดดด เพราะไม่มีท่าทีว่าจะตื่นผมเลยจับแก้มนุ่มทั้งสองข้างของเธอพร้อมกับดึงให้มันยืดไปมา เพื่อจะให้เธอได้รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาตอบคำถามของผมก่อน "งื้อออ~ มานนเจบบน้าา~" บังเอิญรู้สึกเจ็บที่แก้มของตัวเองเลยตีมือของคนที่ลืมแก้มของตัวเองอยู่เบาๆ เพี๊ยะๆๆๆ "บอกมาสิเจ๊ว่าจะให้ผมไปส่งที่ไหน มันดึกแล้วเนี่ยเสียเวลา" ปริ้นซ์ถามคนขี้เมาขึ้นอีกครั้งหลังจากที่เธอรู้สึกตัวจากการก่อกวนของเขา "แปปหนึ่ง" สักพักเธอก็ค้นกระเป๋าตัวเองไป ก่อนจะยื่นอะไรบางอย่างมาตรงหน้าของปริ้นซ์ "เน้ๆ ปายส่งช้าน~ที่เน้" ที่เธอยื่นมาน่าจะเป็นคีย์การ์ดของคอนโดของที่
last updateHuling Na-update : 2025-10-13
Magbasa pa
7 ไม่อยากทำแล้ว! (เกือบNC)
“อื้อ~ อืมมมมมม” เมื่อเราทั้งสองคนจ้องหน้ากันไปสักพักก็เป็นเธอที่เป็นฝ่ายทนไม่ไหวก่อน พุ่งตัวเข้ามาประกบจูบผมอย่างรุนแรงจนปากแทบแตก “อ๊ะ! อืมมมมมม จ๊วบ จ๊วบ~” ทั้งสองจูบแลกลิ้นกันอย่างดูดดื่ม ลิ้นของแต่ละคนก็กวาดต้อนลิ้นของกันเป็นพัลวัน จุ๊ฟ! จ๊วบ! จ๊วบ! อื้ออออออออ ปริ้นซ์ยกมือขึ้นมาประคองแก้มของหญิงสาวบนตัวของตน เพื่อให้เธอปรับใบหน้ารับสัมผัสของกันและกันได้ดียิ่งขึ้น ถึงเธอจะเป็นฝ่ายจู่โจมก่อนแต่ปริ้นซ์ก็รับรู้ได้หลังจากที่จูบกันทันทีว่าเธอนั้นยังมือใหม่สำหรับเรื่องนี้ เพราะด้วยจูบเงอะๆงะๆที่เธอมอบให้เขามานั้นมันเหมือนเด็กที่พึ่งหัดจูบได้ไม่ถึงวัน ถึงเขาจะยังเด็กอยู่แต่เรื่องนี้เขาก็น่าจะมีประสบการ์ณยิ่งกว่าเธอแน่นอน หึ! เมื่อปรับใบหน้าของคนตัวเล็กกว่าให้ได้องศาที่ดีต่อการจูบแล้ว ปริ้นซ์ก็ไล่ต้อนลิ้นเรียวเล็กอย่างบ้าระห่ำจนเธอคล้อยตามไปกับสัมผัสที่เขามอบให้เธอ ปริ้นซ์บดขยี้จูบให้กับบังเอิญอย่างดุดันและรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ จนเมื่อเห็นคนตัวเล็กเริ่มเรียนรู้จากที่เขาพยายามที่จะสอนนั้น ปริ้นซ์ก็จูบบดขยี้ให้สมกับที่คนตัวเล็กอยากลองริเริ่มเหตุการ์ณในครั้งนี้ “อื้ออออ......” บัง
last updateHuling Na-update : 2025-10-13
Magbasa pa
8 อย่างนี้ต้องโดนลงโทษ
ว๊ายยยย พรึบ ตุบ!!!! "โอ๊ยยยย โยนฉันลงมาได้ไง เจ็บนะ!" บังเอิญตะวาดว่าปริ้นซ์ทันทีหลังจากที่ตัวของเธอกระแทกกับเตียงสุดนุ่มของตัวเอง ถึงเตียงของเธอจะนุ่มก็เถอะแต่โดนโยนลงมาแรงขนาดนี้ก็จุกและเจ็บเหมือนกันนั่นแหละ "หึ เจ๊จุกแล้วหรอ ผมก็อยากจุกเหมือนกันนะ" ปริ้นซ์ไม่ว่าเปล่า ค่อยๆคลานเข้าไปหาบังเอิญอย่างช้าๆที่บนเตียง บังเอิญที่เห็นท่าไม่ดีแล้วก็รีบกระเทิบตัวหนีปริ้นซ์ไปที่หัวเตียงทันที "ย...อย่าเข้ามานะ ไอ้หมาบ้า!!!" เมื่อตัวของเธอจนมุมที่หัวเตียงแล้ว ก็ชี้นิ้วห้ามปริ้นซ์ที่กำลังทำหน้าหื่นกามคลานเข้ามาหาตัวเองอย่างกลัวๆ ฟุบบบ!! "อร๊ายยยย ปล่อยฉันนะ ปล่อย ปล่อย ปล่อย" บังเอิญพยายามดิ้นหนีออกจากพันธนาการของปริ้นซ์ หลังจากที่โดนเขากระชากข้อเท้าเล็กๆของเธอให้ไหลลงไปนอนที่กลางเตียงดังเดิม "อยู่นิ่งๆเลย ก่อนที่ผมจะปล้ำเจ๊จริงๆ" ตอนแรกปริ้นซ์ก็ว่าจะแกล้งคนตรงหน้าให้กลัวเล่นๆ แต่กลับกลายเป็นว่าตัวเขาเองนี่แหละที่กำลังจะกลัวใจตัวเองลงมือปล้ำคนตรงหน้าไปเสียก่อน เพราะเธอเอาแต่ดีดดิ้นหนีเขาจึงทำให้ร่างกายเราทั้งสองคนเสียดสีกันไปมาโดยเฉพาะส่วนร่างของเขาที่ตอนนี้ปวดหนึบและทรมานเต็มทน "น..นิ่
last updateHuling Na-update : 2025-10-13
Magbasa pa
9 อยากทำแล้ว!!!
ลัลลา~ลัลลา~ลัลลา~ บังเอิญยังคงมีความสุขกับการอาบน้ำชำระร่างกายของตัวเองอยู่ โดยที่ไม่ได้รับรู้เลยว่ามีบุคคลอื่นยืนซ้อนอยู่ที่ข้างหลังของตัวเองอยู่ หมับ!!! “กรี๊ดดดดดดดด โรคจิต ช่วยด้วยค่า โรคจิตค่า ฮืออออออ”บังเอิญกรี๊ดออกมาสุดเสียงทันที ที่อยู่ๆก็มีมือปริศนาเข้ามาจับที่เอวคอดของเธอไว้ “หยุดกรี๊ดได้แล้ว บอกว่าให้หยุด!!!” ปริ้นซ์ตะโกนแข่งกับคนที่อยู่ในอ้อมแขนของตัวเอง เพราะเธอเอาแต่หลับหูหลับตากรี๊ดอย่างเดียว แต่สักพักเขาก็เริ่มที่จะได้ยินเสียงร้องไห้ของคนตัวเล็กในอ้อมกอดดังขึ้นมาติดๆหลังจากที่เสียงกรี๊ดสงบไปไม่กี่วินาที “ฮืออออ ป...ปล่อยฉันไปเถอะนะ อยากได้อะไรเอาไรเลย ขอแค่ปล่อยฉันไปเถอะนะ อย่าทำอะไรฉันเลย ฮืออออ~” บังเอิญยังคงหลับตาร้องไห้ไหว้ขอร้องไอ้โจรชั่วที่ย่องเบามาข้างหลังเธออย่างไม่รู้ตัว เธอขอแค่ชีวิตและร่างกายของตัวเองเท่านั้น ส่วนของและทรัพย์สินภายในห้องถ้ามันอยากจะได้ไปเธอก็จะยกให้มันหมดเลย แต่ตอนนี้เธอไม่กล้าแม้แต่จะเผชิญหน้ากับไอ้โจรชั่วด้านหลังของตัวเองเลย “เลิกร้องไห้ได้แล้วเจ๊ อย่ามโนไปมากกว่านี้เลย” ห๊ะ! เจ๊อย่างนั้นหรอ ไอ้โจรคนนี้มันเรียกฉันว่าเจ๊อย่างน
last updateHuling Na-update : 2025-10-13
Magbasa pa
10 สัญญาว่าหลั่งนอกNC18+++
ตุ๊บ!!! ปริ้นซ์โยนร่างเล็กของบังเอิญลงบนเตียงนอนสุดนุ่มพร้อมกับตามไปคร่อมทับตัวของเธอเอาไว้ ปริ้นซ์มองคนใต้ร่างของตัวเองที่ตอนนี้มีใบหน้าแดงต่ำด้วยฤทธิ์ของแอลกอฮอล์บวกกับท่าทางอันเย้ายวนของเธอและสายตาที่แสดงถึงความต้องการที่มีต่อเขานั้นบ่งบอกว่าตอนนี้ฤทธิ์ของน้ำเมาได้เข้าครอบครองเธอแล้ว "ไม่อยากทำหรอ ฉันอยากทำแล้วน่า~" เพราะปริ้นซ์เอาแต่มองคนใต้ร่างอยู่นาน จึงทำให้เธอเริ่มไม่อยู่นิ่งยกมือขึ้นมาลูบไล้แผลงอกและไต่ลงเรื่อยๆตามซิกแพค และไปหยุดอยู่ตรงขอบกางเกงของคนตัวโต พรึบ ปริ้นซ์กระชากชุดคลุมอาบน้ำของคนตัวเล็กออกอย่างรวดเร็วโดยที่ข้างในนั้นไม่ได้ใส่อะไรไว้เลย นี่เธอทำไมถึงไม่ใส่ชุดเนี่ย เขายิ่งคิดก็ยิ่งโมโห นี่ถ้าไม่ใช่เขาแล้วก็เธอคงเสร็จคนอื่นไปนานแล้ว "อึก! หึ้ม!!!" ปริ้นซ์ทั้งกลืนน้ำลายและคุมอารมณ์ความต้องการของตัวเองยกใหญ่ด้วยความลำบาก เพราะทันทีที่เห็นเรือนร่างอันสุดเย้ายวนของเธอที่อยู่ตรงหน้าเขาอีกครั้ง บอกได้เลยว่าส่วนเว้าโค้งของเธอมันดีมาก หน้าอกที่ดูจะใหญ่เกินตัวมันทำให้ดึงดูดความสนใจของเขาที่กำลังมองหน้าเธออยู่ได้ "อื้อ~ อย่าเอาแต่มองอย่างเดียวสิไอ้บ้า! ฉันเขินนะ" บังเอ
last updateHuling Na-update : 2025-10-13
Magbasa pa
Galugarin at basahin ang magagandang nobela
Libreng basahin ang magagandang nobela sa GoodNovel app. I-download ang mga librong gusto mo at basahin kahit saan at anumang oras.
Libreng basahin ang mga aklat sa app
I-scan ang code para mabasa sa App
DMCA.com Protection Status