ทะเลยินดีต้อนรับ…สมัครแอคล็อคโอนทิ้งไว้ เพราะความบ้ากามลุ่มหลงในเรื่องเซ็กซ์ “ทวิต @see_andaman ดาวทวิตอันดับหนึ่งในตอนนี้” “โห่ ! หุ่นโคตรน่าเย็xแล้วแบบนี้กูจะไปไหนรอด” “เพราะรู้ว่ามึงไปไหนไม่รอดกูเลยเลือกแนะนำคนนี้ให้มึง” ทำให้เหนือเวหาเลือกเปย์คนที่ไม่เคยเห็นหน้า “อยากได้คลิปช่วยตัวเองต้องจ่ายเท่าไหร่” “สมัครแอคล็อกราคาหกร้อยเก้าสิบเก้า” “ถ้าต้องการคลิปทุกวันห้าพันต่อวันพอจะถ่ายให้ได้ไหม” เบื้องหน้าพบเจอกันแทบทุกวัน แต่เบื้องหลังความจริงไม่มีใครรู้ อันดาปกปิดเอาไว้ เพราะไม่ใช่เรื่องที่ควรจะบอกใคร แต่เหนือเวหาดันอยากหาตัว คนที่ทำให้เขาลุ่มหลงร่างกายจนไม่แม้หันมองคนอื่น
Lihat lebih banyak“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ”
“ซี๊ด…เร็วอีก” เสียงของเหนือเวหาพูดขึ้นทันทีพร้อมกับมือหนาที่จับเข้าที่เอวบางของหญิงสาวบนร่างกาย
ฟังไม่ผิดหรอกเพราะตอนนี้บนร่างกายที่แสนกำยำของเหนือเวหามีหญิงสาวคนหนึ่งกำลังขึ้นขย่มบดเอวหวานอยู่บนตัว
“อ๊ะ ๆ อ๊า…อย่ากระแทกสวนสิคะ” หญิงสาวร่างบางแต่หน้าอกไม่บางตามตัวร้องขึ้น มือเรียวจับไหล่แกร่งไว้เป็นที่ยึดเพราะตอนนี้คนที่อยู่ด้านล่างกระแทกขึ้นมาอย่างไม่มีพัก
“อ่าส์…แม่ง ! เสียวฉิบ” เหนือเวหาสบถออกมาเพราะภายในเนื้อนุ่มตอดรัดแก่นกายของเขาแทบขาด
“อ๊า…คุณคะอย่าแรง” เสียงหวานเอ่ยขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้เธอเสียวแทบบ้า
แรงกระแทกจากคนด้านล่างถูกส่งขึ้นมาอย่างเร็วและหนักหน่วง หญิงสาวร่างบางที่แทบทนไม่ไหวได้แต่นอนหงายลงบนเตียงกว้าง
แน่นอนว่าเหนือเวหาจับขาเรียวอ้าออกกว้างและกระแทกรัวๆอีกครั้ง
“แม่งเอ๊ย ! เสียวว่ะ” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้อารมณ์ในร่างกายพลุ่งพล่านไปหมด
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ เบาหน่อย”
“ซี๊ด…เบาไม่ได้ ฉันจะเสร็จ”
เอวสอบทำงานอย่างหนักกระแทกกระทั้นเข้าหาร่างบางอย่างไม่หยุดหย่อนก่อนที่มือหนาจะขยำหน้าอกอวบที่ตอนนี้กระเพื่อมขึ้นลงตามจังหวะการกระแทก
“อือ…อ๊า ! ไม่ไหวแล้ว” หญิงสาวร่างบางร้องครางเสียงกระเส่าเพราะตอนนี้เธอเสียวแทบขาดใจ
อีกคนรุนแรงจนเธอแทบบ้า ไม่ว่าเขาจะจับบีบขยำตรงไหนตอนนี้ร่างกายของเธอแดงและเป็นรอยมือไปหมดแล้วและแรงกระแทกที่ถูกส่งมาก็แรงขึ้นเรื่อยๆจนเธอนิ่วหน้าเพราะความเจ็บ
แน่นอนว่าเหนือเวหาไม่จำเป็นต้องถนอมผู้หญิงพวกนี้เพราะเหนือเวหาซื้อพวกเธอมาด้วยเงิน เหนือเวหาเป็นคนหนึ่งที่เสพติดเซ็กซ์เป็นอย่างมากและทางออกของเหนือเวหาคือการซื้อผู้หญิงมาสนองอารมณ์ตัณหาของตัวเอง
ถึงจะจ่ายแพงแต่มันดีกว่าหากต้องหิ้วคนที่พบเจอตามสถานที่บันเทิงเพราะบางครั้งพวกเธอเหล่านั้นก็ไม่จบที่คืนเดียวแตกต่างกับผู้หญิงที่ซื้อมาด้วยเงินเพราะพวกเธอได้เงินส่วนเหนือเวหาก็ได้ความสุข
แต่ใช่ว่าเหนือเวหาจะซื้อผู้หญิงและมีอะไรกับผู้หญิงเหล่านี้ในทุกๆวัน อาทิตย์หนึ่งอย่างต่ำก็สามหรือสี่วันหรือไม่ก็ช่วยตัวเองในตอนที่ไม่มีเวลามากพอ
“ทนก่อน ! ฉันจะเสร็จ” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งก่อนจะเริ่มออกแรงกระแทกให้เร็วกว่าเดิม
มือหนายกขึ้นจับเอวบางไว้เป็นที่ยึดก่อนจะตอกแรงอัดส่งสะโพกและเข้าหาอีกคนรัวๆ
“อ๊ะ ๆ อ๊ะ ๆ อ๊า”
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังขึ้นปกคลุมทั่วห้องพร้อมกับเสียงครางกระเส่าที่ดังขึ้นอย่างไม่ขาดสาย เสียงหัวเสียงกระทบกับผนังดังโครมครามแต่ใช่ว่าเหนือเวหาจะสนใจ
เอวสอบเริ่มทำงานหนักอีกครั้งกระแทกแรงๆเข้าสุดออกสุดจนคนใต้ร่างร้องลั่นก่อนจะส่งแรงทั้งหมดที่มีกระแทกใส่แรงๆเน้นๆสองสามครั้งพร้อมกับปล่อยน้ำรักของตัวเองใส่ถุงยางอนามัย
แน่นอนว่าเหนือเวหาป้องกันตลอดเพราะผู้หญิงเหล่านี้ไม่ใช่คนรักเป็นเพียงคนคนหนึ่งที่ซื้อมาเพียงสนองอารมณ์ของตัวเอง
“ฉันวางเงินไว้บนโต๊ะ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นเต็มความสูงจัดการกับตัวเอง
“คุณจ่ายแล้วไม่ใช่หรอคะ”
“ให้เพิ่ม” เหนือเวหาตอบกลับไปเพราะเขาให้เพิ่ม ที่จ่ายแล้วมันคือค่าตัวที่ซื้อมา ส่วนเงินที่วางไว้ให้คือเงินที่ให้เพราะความถูกใจ
“ขอบคุณค่ะ ถ้าคุณอยากทำอีกฉันพร้อ…”
“ฉันไม่นอนกับใครซ้ำ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีก่อนที่เธอคนนี้จะพูดจบเพราะเหนือเวหาไม่นอนกับคนซ้ำ อาจจะมีบ้างสำหรับคนที่ถูกใจจริงๆแต่คนคนนี้ไม่ขนาดนั้น
“แต่ฉันถูกใจคุณนะคะ” หญิงสาวคนนี้ยังคงพูดขึ้นต่อ เธอไม่เคยเจอใครแบบนี้ ถึงเขาจะรุนแรงแต่กลับถูกใจเธอไม่น้อย
“โทษทีนะ พอดีรีบจะกลับไปหาลูก” เหนือเวหาพูดทิ้งท้ายไว้เพียงแค่นี้ก็เดินออกมา
ขายาวก้าวออกมาจากสถานบันเทิงและตรงมายังอู่ซ่อมรถของตัวเอง แน่นอนว่าเหนือเวหาไม่ได้ใช้บริการคลับของคุณป๋าแต่ใช้บริการในคลับอื่นเพื่อไว้หน้าไว้ตาคนในครอบครัว
“ร็อกกี้ ! ร็อกกี้ ! อยู่ไหนมาหาป๊ะป๋าหน่อย” เสียงเข้มของเหนือเวหาเอ่ยเสียงเรียกลูกชายขึ้นทันทีเมื่อมาถึงอู่ซ่อมรถของตัวเอง
แน่นอนว่าอู่ซ่อมรถของเหนือเวหามีสามชั้น ชั้นล่างเปิดเป็นอู่ซ่อมรถยนต์ ชั้นสองเป็นห้องทำงานและชั้นที่สามคือห้องนอนเผื่อว่าวันไหนเหนือเวหาไม่อยากกลับคอนโด
“ร็อกกี้ ! อยู่ไหนครับ ออกมาป๊ะป๋าหน่อย” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพราะตอนนี้ไร้เสียงตอบกลับของลูกชายจนกระทั่งเดินขึ้นมาถึงชั้นสามที่เป็นห้องนอน
ตอนนี้เจ้าร็อกกี้ลูกชายสุดที่รักของเหนือเวหาได้แต่นอนตาแป๋วอยู่บนเตียง สีตัวและตีผ้าปูที่นอนไม่ต่างกันเลยเรียกว่าเจ้าร็อกกี้แทบจะคลุมเครือไปกับเตียงอยู่แล้ว
“ป๋าเรียกก็ไม่ตอบนะ” เหนือเวหานั่งลงบนเตียงพร้อมกับอุ้มลูกชายตัวน้อยของตัวเองขึ้นมาไว้บนอก
“บ๊อก !”
“ทีนี้ล่ะตอบได้” เหนือเวหาพูดขึ้นก่อนจะฟัดลงกลางลำตัวของเจ้าร็อกกี้ลูกชายของตัวเองอย่างมันเขี้ยว
เจ้าร็อกกี้คือสุนัขแสนรักของเหนือเวหาเป็นพันธุ์บิชอง ฟริเซ่ที่ตอนนี้มีอายุสามขวบแล้ว
“ป๋ากลับมาแล้ว จะนอนก่อนก็ได้แต่ป๋าขอไปอาบน้ำก่อน” เหนือเวหาวางลูกชายลงบนเตียงตามเดิมก่อนจะตรงเข้ามาอาบน้ำและกลับมานอนกับลูกชายบนเตียงอีกครั้ง
แน่นอนว่าเหนือเวหาเลี้ยงร็อกกี้แบบระบบปิดเพื่อป้องกันอันตรายเพราะร็อกกี้เป็นหมาพันธุ์เล็ก ในช่วงที่อยู่อู่ร็อกกี้สามารถวิ่งเล่นที่ชั้นสองและชั้นสามได้ตามใจชอบแต่หากเป็นชั้นล่างสุดที่เป็นอู่ เหนือเวหาจะไม่ปล่อยวิ่งเด็ดขาด
จนเวลาล่วงเลยมาถึงเช้าเสียงเห่าร้องของเจ้าร็อกกี้ก็ดังขึ้น เจ้าร็อกกี้ถือเป็นนาฬิกาปลุกประจำตัวของเหนือเวหาก็ว่าได้เพราะเมื่อไหร่ที่มีลูกน้องมาเปิดอู่ เจ้าร็อกกี้ก็จะร้องเห่าปลุกผู้เป็นป๊ะป๋าของตัวเอง
“บ๊อก ! บ๊อก !” ไม่เพียงแค่ร้องเห่าเท่านั้นแต่ตอนนี้ลูกชายตัวน้อยอย่างเจ้าร็อกกี้เดินขึ้นไปบนตัวป๊ะป๋าก่อนจะเลียเบาๆที่ใบหน้าหล่อ
“อื้อ…” เสียงครางในลำคอดังออกมาเพราะถูกรบกวนก่อนที่เหนือเวหาจะปรับสายตา
“มีคนมาเปิดอู่แล้วหรอ”
“บ๊อก !”
“ฮ่าๆ เข้าใจแล้ว ตามมานี่จะเอาข้าวเช้าให้กิน”
เหนือเวหาลุกจากเตียงกว้างเดินออกมายังนอกห้องที่เป็นโซนกินข้าวของร็อกกี้ มือหนาเทอาหารลงในถ้วยน้อยของร็อกกี้ก่อนจะเติมน้ำตามติดๆ
เมื่อจัดการกับเจ้าลูกชายแล้วเหนือเวหาก็ตรงเข้ามาในห้องนอนจัดการกับตัวเองอีกครั้ง
“ป๋าจะลงไปด้านล่าง จะไปกับป๋าไหม”
“บ๊อก !” เหนือเวหาอุ้มเจ้าร็อกกี้เข้ามาในอ้อมแขนก่อนจะลงมายังชั้นล่าง
ตอนนี้ลูกน้องเปิดอู่เตรียมความพร้อมแล้วเพราะทำเลตรงนี้อยู่ติดถนนสายหลักทำให้มีคนมาใช้บริการเยอะและติดอันดับอู่ที่ดีที่สุดในกรุงเทพอีกด้วย
“เฮียครับ” เสียงของท็อปช่างฝีมือดีอันดับหนึ่งในอู่เอ่ยเรียกเหนือเวหาขึ้นทันที
“ว่าไง”
“วันนี้จะมีเด็กฝึกงานเข้ามาสองคนนะครับ” ท็อปพูดขึ้นอีกครั้งเพราะเขาเองเป็นคนยื่นเรื่องพวกนี้ให้กับเฮียอย่างเหนือเวหา
“วันนี้หรอ กูไม่ได้ดูวันเลยว่าแต่พวกเขาจะมีกี่โมง” เพราะถึงเหนือเวหาจะเป็นคนอนุมัติเองกับมือแต่เหนือเวหากลับจำไม่ได้เพราะนานเป็นเดือนแล้ว
“น่าจะสิบโมงครับ เป็นผู้หญิงหนึ่งคน ผู้ชายหนึ่งคน”
“ผู้หญิงหรอ”
“ครับผู้หญิง” ท็อปยืนยันขึ้น
“กูรับเด็กผู้หญิงมาฝึกงานหรอวะ” เหนือเวหาสบถขึ้นเพราะอู่ซ่อมรถงานมันหนักมาก เขาจึงไม่อยากรับเด็กฝึกงานผู้หญิงเพราะความแข็งแรงทางด้านร่างกายมันต่างกับผู้ชาย
“ตอนนั้นผมบอกเฮียแล้วแต่เฮียก็ยืนยันจะรับเข้ามาฝึกงาน” แน่นอนว่าเหนือเวหาได้แต่ขมวดคิ้วเพราะอะไรตอนนั้นถึงตอบตกลงกันนะ
“เออ ! ช่างมันแล้วกัน มึงดูด้วยส่วนกูจะไปสั่งของที่ขาดก่อน”
ในเมื่อตอนนี้ทำอะไรไม่ได้แล้วก็ปล่อยไป ค่อยหางานอะไรที่มันไม่หนักให้กับเด็กผู้หญิงคนนั้นทำก็แล้วกันเพราะเหนือเวหาก็ไม่ใจร้ายจนจะให้เด็กนักเรียนผู้หญิงมาทำงานหนักๆในอู่หรอกนะ
“เอ่อ ! เฮียครับ เหมือนน้องๆเขาจะมาแล้ว”
“เด็กผู้ชายหุ่นดีพร้อมใช้งาน ส่วนเด็กผู้หญิงตัวเล็กร่างบางมากครับ”
❤️
เปิดตอนแรกกับเหนือเวหาแฝดคนที่สาม
ฝากติดตามด้วยนะคะ
สองปีผ่านไปจนถึงตอนนี้เป็นเวลากว่าสองปีแล้วสำหรับการเรียนมหาวิทยาลัยของอันดา แน่นอนว่าอันดาเรียนจบแล้วจะเหลือก็แค่การรับปริญญาที่จะจัดขึ้นในวันพรุ่งนี้“หนูตื่นเต้นจังเลยเฮีย” อันดาที่นอนอยู่ในอ้อมแขนของเหนือเวหาบนเตียงก็พูดขึ้นเพราะเธอตื่นเต้นจริงๆในวันพรุ่งนี้มันจะหมายความว่าเธอกำลังจะประสบผลสำเร็จอีกหนึ่งขั้นในชีวิต ประสบความสำเร็จในสิ่งที่เธอเลือกทางเดินเอง“ตื่นเต้นทำไมครับ” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะเขาไม่เห็นว่ามันจะน่าตื่นเต้นตรงไหนเลย“หนูจะได้รับปริญญาเลยนะ หนูเรียนจบเลยนะเฮีย” อันดาตอบกลับมาด้วยท่าทางตื่นเต้น ดวงตาเป็นประกาย“ทุกอย่างมันเกิดขึ้นได้เพราะความพยายามของหนูแต่รู้ไหมมากกว่าความตื่นเต้นที่หนูควรรู้สึกคืออะไร” เหนือเวหาถามขึ้นเพราะความจริงแล้วอันดาไม่ควรรู้สึกตื่นเต้นอะไรหรอก เธอควรรู้สึกอย่างอื่นมากกว่า“รู้สึกอะไรคะ”“หนูควรรู้สึกภูมิใจในตัวเองเพราะตัวหนูล้วนๆเลยอันดามันจึงทำให้หนูประสบความสำเร็จในเส้นทางที่หนูเลือก” เหนือเวหาตอบกลับไปตามตรงพร้อมกับลูบหัวอันดาด้วยความอ่อนโยนไม่ใช่แค่อันดาหรอกนะที่ควรภูมิใจตัวเองแต่เหนือเวหาเองยังภูมิใจในตัวอันดามาก อันดามีความขยันม
“เป็นยังไงบ้างอันดา ไปเที่ยวกับเวหามาสนุกไหม” คุณพ่อถามขึ้นทันทีเมื่อลูกสาวหัวแก้วหัวแหวนเดินทางกลับมาถึงบ้าน“สนุกมากเลยค่ะพ่อ” อันดาตอบกลับไปถึงแม้ความจริงแล้วเธอกับเหนือเวหาจะไม่ได้ไปเที่ยวไหนเลยก็เถอะเพราะทั้งวันทั้งคืนก็อยู่แต่ในห้องทำภารกิจรักที่ห่างหายมานานกันจนหมดแรง“ดีแล้วล่ะ แถวบ้านเราถึงจะบ้านนอกแต่ก็พอมีที่เที่ยว” คุณพ่อพูดขึ้นอีกครั้ง“หนูชอบมากๆไว้ครั้งหน้าเราไปเที่ยวด้วยกันนะพ่อ”เพราะอันดาเองก็อยากไปเที่ยวกับคุณพ่อเหมือนเมื่อก่อนเพราะเมื่อก่อนครอบครัวของเธอก็ไปเที่ยวกันบ่อยในทุกๆวันหยุด“ได้เลยแต่ตอนนี้หนูมาเหนื่อยๆ อยากพักไหมลูก” แน่นอนว่าอันดาส่ายหน้ารัวๆเพราะเธอนอนมาเต็มอิ่มแล้ว ตอนนี้เธออยากใช้เวลากับคุณพ่อมากกว่า“ตามใจๆแต่พ่อจะออกไปเล่นหมากรุกแล้วนะ” คุณพ่อพูดขึ้นอีกครั้งเพราะคุณพ่อมีกิจวัตรประจำวันที่ต้องทำ หากวันไหนไม่ได้ออกไปเล่นหมากรุกพบปะเพื่อนๆมันก็เหมือนชีวิตผิดแปลกไปแต่ทว่าไม่ทันที่คุณพ่อจะเดินออกไป เสียงโทรศัพท์ของเหนือเวหาก็ดังขึ้น“ขอไปคุยโทรศัพท์ก่อนนะครับ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับเดินเลี่ยงออกไปหน้าบ้านอันดาที่ยืนอยู่กับคุณพ่อในบ้านก็ได้แต่มองเหน
“ซี๊ด…คนดีของเฮีย ทนหน่อยเฮียจะเสร็จ” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมออกแรงกระแทกสวนเข้าปากของอันดาอย่างหนักหน่วงและรวดเร็วอ๊อก ! อ๊อก ! อ๊อก ! อ๊อก !เสียงแก่นกายชนกับเพดานปากทำอันดาน้ำตาคลอ ความเจ็บที่ได้รับทำเธอแทบทนไม่ไหว มือเรียวยกขึ้นจิกลงที่หน้าขาแกร่งของเหนือเวหาเพื่อระบายความเสียว“อื้อ…อู่เอ็บ !” อันดาได้แต่ร้องครางอู้อี้อยู่ในลำคอเพราะความใหญ่ของแก่นกายทำเธอเจ็บไปหมด ไหนจะเหนือเวหาที่กระแทกสวนมาซ้ำๆ“อ่าส์…สะ เสร็จแล้วครับ เฮียเสร็จแล้วคนดี” เหนือเวหาพูดขึ้นพร้อมกับปล่อยมือออกจากหัวของอันดา มือหนาจับไปที่แก่นกายของตัวเองชักรูดมันเบาๆเพราะตอนนี้เขากำลังปล่อยน้ำรักใส่ปากอันดา“กลืนเลยหรอ” เหนือเวหาถามขึ้นทันทีเพราะรู้สึกดีไม่น้อยกับการเห็นอะไรแบบนี้ใบหน้าสวยของอันดากลืนน้ำรักของเขา ถึงมันจะไม่ใช่ครั้งแรกแต่เขาก็ชอบทุกครั้งและยิ่งมีคราบน้ำรักติดอยู่ที่มุมปากมันก็ยิ่งทำให้อันดาเซ็กซี่กว่าเดิมเป็นไหนๆ“หนูเจ็บปาก” อันดาไม่ได้ตอบคำถามแต่อย่างใด เธอพูดขึ้นเพื่อหวังให้เหนือเวหารู้ว่าการกระทำของเขาทำเธอเจ็บ“เฮียขอโทษครับ ตอนนั้นในปากหนูมันดีไปหมดจนเฮียต้องกระแทกแรงๆ” เหนือเวหาตอบกลับไปตามต
“เป็นยังไงอันดาคุณพ่ออนุญาตไหม” เหนือเวหาถามขึ้นเมื่ออันดาเดินกลับมา แน่นอนตอนนี้ใบหน้าสวยไม่ได้ยิ้มแย้มเหมือนอย่างเคย“ไม่อนุญาตน่ะสิเพราะพ่อบอกว่าคืนนี้จะนอนกับหนู”คำตอบของอันดาทำเหนือเวหาใจแป้ว อุตส่าห์ดีใจไว้แล้วแท้ๆแต่มันก็ล่มลงไม่เป็นท่า จะทำยังไงได้ในเมื่ออีกคนเป็นถึงคุณพ่อเลยนะ เหนือเวหาไม่กล้าหือไม่กล้าอือหรอกในเมื่อคืนนี้คุณพ่ออยากนอนกับลูกสาวเหนือเวหาก็จะไม่ขัดเพราะในคืนแรกคุณพ่อก็ยอมปล่อยลูกสาวสุดที่รักของตัวเองมานอนกับเหนือเวหาแล้ว“เฮ้อ ! ไม่เป็นไรงั้นเรากลับบ้านกันคนดี เฮียจะฮึบๆรอกลับไปทำรักกับหนูที่กรุงเทพ” เหนือเวหาพูดขึ้นทันทีเพราะทางเดียวคือรอกลับกรุงเทพ ถึงตอนนั้นเมื่อไหร่เหนือเวหาจะใส่ให้ยับ เอาให้อันดาขาสั่นเดินไม่ได้ไปสักสามสี่วัน“เฮียหน้าเศร้าจัง” อันดาที่แอบหัวเราะในใจก็ได้แต่เก็บอาการเพราะท่าทางของเหนือเวหาตอนนี้มันเหมือนเด็กน้อยไม่ได้ของเล่น“เฮียแค่เสียดาย”“หนูล้อเล่นนะเฮีย พ่ออนุญาต” แน่นอนว่าเหนือเวหาหันมองอันดาคอแทบหัก คำพูดที่บอกว่าล้อเล่นทำหัวใจของเหนือเวหาเริ่มรู้สึกกระชุ่มกระชวย“ไม่หลอกเฮียนะ” ใบหน้าหล่อแสดงความดีใจออกมาพร้อมกับถามขึ้น ตอนนี้เห
“อย่าร้องไห้เลยอันดา หากหนูยังร้องไห้และเสียใจแบบนี้คุณแม่จะเป็นห่วงนะ” เหนือเวหาได้แต่ปลอบประโลมความเสียใจให้กับอันดาตอนนี้เขาอยู่ที่วัดซึ่งเป็นสถานที่เก็บอัฐิของคุณแม่ อันดาที่มาถึงก็นำใบประกาศนียบัตรของตัวเองมาให้คุณแม่ดู เธอพูดคุยกับคุณแม่มากมายจนตอนนี้ยืนร้องไห้ใบหน้าแดงขึ้นสี ส่วนคุณพ่อก็ได้แต่เลี่ยงเดินออกไปทางอื่นเพราะภาพที่ลูกสาวพร่ำพูดกับคุณแม่ทำเขาเจ็บปวดหัวใจ“หนูเสียใจจริงๆที่กลับมาช้า กลับมาในตอนที่แม่ไม่อยู่แล้ว” อันดาได้แต่พูดขึ้นเพราะเธอเสียใจจริงๆ เธอยังไม่มีโอกาสได้เจอคุณแม่และคุณแม่ก็ไม่ได้เห็นเธอประสบความสำเร็จ“อันดาจะเชื่อเฮียหรือเปล่าว่าคุณแม่ไม่โกรธหนูเลยแต่กลับกันคุณแม่จะยิ่งเป็นห่วงหนู ดูอย่างคุณพ่อสิเพราะคุณพ่อทนเห็นหนูร้องไห้ไม่ได้เขาจึงเดินออกไป”คำพูดของเหนือเวหาเหมือนทำอันดาได้สติเพราะที่คุณพ่อของเธอเดินออกไปนั่นคือเรื่องจริงและมันเป็นอย่างอื่นไปไม่ได้เลยถ้าไม่ใช่สิ่งที่เหนือเวหาพูด“หนูไม่ควรร้องไห้เพราะแม่จะยิ่งเป็นห่วง กลับกันหนูต้องยิ้มและเลิกโทษตัวเองเพราะไม่ใช่แค่คุณแม่ที่จะเสียใจแต่เป็นคุณพ่อคนที่อยู่กับหนูตรงนี้ด้วย” เหนือเวหาพูดขึ้นอีกครั้งเพร
“เรากลับบ้านกันเถอะแล้วหนูแนะนำแฟนหนูให้พ่อรู้จักด้วยนะอันดา พ่อมีลูกสาวคนเดียวถึงจะผิดพลาดกับหนูไปบ้างแต่เมื่อรู้ว่าหนูมีแฟนพ่อก็อยากรู้จักคนนั้นของหนูเหมือนกัน” คุณพ่อพูดขึ้นทันทีเพราะตอนนี้ก็มืดค่ำมากแล้ว สถานที่ชนบทอย่างหมู่บ้านของเขาไม่ค่อยมีไฟตามทางเท่าไหร่ หากอยู่ตรงนี้ต่อไปเขาก็กลัวว่ามันจะเป็นอันตราย“ใจดีกับเฮียเขาหน่อยนะพ่อ เขาแสนดีกับหนูมากๆ”แน่นอนว่าอันดารู้ดีว่าคุณพ่อของเธอเป็นยังไง ถึงเธอกับคุณพ่อจะเข้าใจในทุกอย่างและทุกเรื่องที่ผ่านมาแต่สำหรับเรื่องของเหนือเวหา อันดาไม่มั่นใจเลย“อันดารักใครพ่อก็รักด้วยแต่พ่อแค่อยากมั่นใจว่าเขาเป็นคนดีจริงๆใช่ไหม พ่อมีหนูเป็นลูกสาวคนเดียวนะ” คำพูดของคุณพ่อทำอันดายิ้มกว้างเพราะเหนือเวหาของเธอเป็นคนดีจริงๆและเป็นคนดีมากคนหนึ่งเลยสำหรับอันดา“ขอบคุณค่ะ” อันดาตอบกลับไปก่อนที่เธอกับคุณพ่อจะเดินตรงมายังเหนือเวหาที่ยืนอยู่ไม่ห่างจากรถเหนือเวหารู้ดีว่าตอนนี้สองพ่อลูกคงปรับความเข้าใจกันแล้ว ถึงในตอนแรกมันจะเจ็บปวดจนทำให้ทุกคนต้องเสียน้ำตาไม่เว้นแม้กระทั่งตัวเขาเองแต่ตอนนี้เมื่อเห็นว่าทุกอย่างดีขึ้นก็อดดีใจไม่ได้ จะเป็นห่วงก็แค่เรื่องคุณแม่ที่
Komen