หน้าหลัก / รักโบราณ / โรงเตี๊ยมร้อนรัก / ตอนที่1 โรงเตี๊ยมฟูหลิว

แชร์

โรงเตี๊ยมร้อนรัก
โรงเตี๊ยมร้อนรัก
ผู้แต่ง: ดอกลิลลี่สีม่วง

ตอนที่1 โรงเตี๊ยมฟูหลิว

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-10-16 23:20:47

ตอนที่ 1 โรงเตี๊ยมฟูหลิว

โรงเตี๊ยมฟูหลิวตั้งอยู่บนหุบเขาเร้นลับของหุบเขาหยางจี ผู้ใดเดินทางผ่านหุบเขานี้ในยามค่ำคืน หากมีวาสนาอาจได้พบเจอเจ้าของโรงเตี๊ยมแห่งนี้ ซึ่งมีเรื่องเล่าขานกันว่านางงดงามดั่งนางฟ้านางสวรรค์ 

หมิงเจ๋อ คือบุรุษรูปงาม มีใบหน้าหล่อเหลาคมสัน และมีรูปร่างบึกบึนสูงใหญ่ กำลังควบม้ามุ่งหน้าสู่เมืองหยางปิน ด้วยความเร่งรีบ บัดนี้เขาต้องรีบเร่งส่งสารลับไปยังสำนักฮุ่ยเปียว เพื่อขอความช่วยเหลืออย่างเร่งด่วน เขาควบม้ามาจากเมืองหลานคุน อย่างรีบเร่งทั้งวันทั้งคืน

บัดนี้ยามอิ่ว ใกล้เข้ายามซวีแล้ว ยังไม่ถึงตัวเมืองเสียที ว่ากันว่า ถ้าผ่านหุบเขาหยางจีไปได้ก็จะเข้าใกล้ตัวเมืองหยางปินแล้ว ตอนนี่เขาทั้งเหนื่อย ทั้งล้าเต็มทน คงต้องหาลำธารข้างหน้าแวะล้างหน้าล้างตาเสียหน่อย แล้วค่อยออกเดินทางต่อ

เมื่อใกล้ถึงลำธารเขาก็เห็นแสงไฟสลัวๆ อยู่ไม่ไกลมากนัก เขาควบม้าเข้าไปใกล้ๆ จึงเห็นเป็นโรงเตี๊ยม ตอนนี้เขาเหนื่อยและล้าเต็มทน คงต้องแวะพักโรงเตี๊ยมเสียหนึ่งคืน แล้วค่อยเร่งรีบออกเดินทางในยามเหม่าคาดว่าคงจะทัน เมื่อเขาเดินทางมาถึงโรงเตี๊ยม เขาก็ชะลอฝีเท้าม้า พลันสายตาของเขาเห็นหญิงสาวงดงามกำลังมองตนอยู่จากระเบียงชั้นสองของโรงเตี๊ยม

เขาไม่เคยพบเห็นสตรีในใต้หล้าคนใด งดงามเท่าแม่นางผู้นี้มาก่อน นางมีใบหน้าเล็กและงดงามดั่งเทพเซียน รูปร่างบอบบางอรชรอ่อนแอ่น เห็นแล้วต้องตาตาใจเขายิ่งนัก

"นายท่านมีอะไรให้ข้าน้อยรับใช้หรือไม่ขอรับ" เสี่ยวเอ้อน้อยประจำโรงเตี๊ยมเห็นบุรุษหนุ่มนั่งนิ่งอยู่บนหลังม้า เขารีบเดินเข้ามาต้อนรับในทันที

หมิงเจ๋อจึงได้สติตื่นจากภวังค์ "ข้าต้องการห้องพัก และอาหาร"

เขากล่าวขณะลงจากหลังม้า แล้วส่งเชือกให้เด็กหนุ่มทันที แต่เมื่อเขาเงยหน้าขึ้นไปบนระเบียงชั้นสองอีกครั้ง กลับไม่พบแม่นางผู้งดงามเสียแล้ว

"เชิญ..เชิญ นายท่าน ข้าน้อยจะนำทางท่านไปห้องพักขอรับ" หลังจากเด็กหนุ่มผูกเชือกม้าเสร็จ เขารีบนำทางหมิงเจ๋อไปยังห้องพัก ซึ่งเป็นห้องพักชั้นสอง ตรงระเบียงที่เขาพบนางเมื่อครู่ เขาจึงค่อนข้างแปลกใจเมื่อไม่พบนางอยู่บนระเบียง

"ช้าก่อนเสี่ยวเอ้อ เมื่อครู่ข้าเห็นมีแม่นางผู้หนึ่งสวมชุดสีขาว งดงามดั่งเทพเซียนยืนอยู่บนระเบียงแห่งนี้ มิใช่ว่านางพักอยู่ที่ห้องนี้หรอกหรือ" หมิงเจ๋อรีบถามเสี่ยวเอ้อน้อยก่อนที่เขาจะเดินจากไป

"อ้อ..ท่านคงจะหมายถึง แม่นางซือซือ นางเป็นเถ้าแก่ของที่นี่ นางอาจจะมาเดินตรวจตราความเรียบร้อย นางมิได้พักที่นี่หรอกนะขอรับ เรือนของนางอยู่ทางด้านหลังขอรับ ท่านรอสักครู่ ข้าน้อยให้คนครัวเตรียมอาหารแล้ว ประเดี๋ยวข้าน้อยจะรีบไปยกมาให้ท่าน" เมื่อเสี่ยวเอ้อน้อยพูดจบ เขาก็เดินจากไป เพียงครู่ใหญ่ๆ เสี่ยวเอ้อน้อยกลับมาพร้อมถาดอาหาร

"เชิญท่านทานตามสบายขอรับ ข้าน้อยจะเตรียมน้ำอาบให้ท่าน ท่านคงเหน็ดเหนื่อยมาทั้งวันแล้ว" หลังจากเขายกถาดอาหารมาให้หมิงเจ๋อเสร็จเรียบร้อยแล้ว เสี่ยวเอ้อน้อยก็กลับออกไป และยกถังน้ำอุ่นมาใส่ถังให้หมิงเจ๋อได้อาบ เมื่อเขาเตรียมน้ำใส่ถังให้หมิงเจ๋อเรียบร้อยแล้ว หมิงเจ๋อก็อิ่มพอดี

"ข้าน้อยขอตัวก่อนขอรับ ขอให้ท่านพักผ่อนตามสบาย" เสี่ยวเอ้อน้อยจึงขอตัวออกไป

หลังจากเสี่ยวเอ้อน้อยปิดประตูห้องพักของหมิงเจ๋อ เขาก็ลุกขึ้นปลดเปลื้องอาภรณ์เพื่ออาบน้ำ เนื่องจากเขารู้สึกเหนียวตัวเต็มทนแล้ว เมื่อปลดอาภรณ์ออกจนหมด เขาก็หย่อนตัวลงในถังอาบน้ำ จู่ ๆ ก็มีมือขาวนวลลูบไล้ผิวกายเขาจากด้านหลัง เขาจึงจับข้อมือขาวก่อนจะหันไปมองด้วยความตกตะลึง แม่นางซือซือที่เขาเห็นนั้น มีใบหน้างดงาม ใบหน้าเรียวรูปไข่ขาวนวล นั้นช่างเข้ากับดวงตาที่ฉ่ำน้ำและแสนหวานเย้ายวน ริมฝีปากบางสีชมพูมันวาวนั้นช่างน่าลิ้มลอง 

หมิงเจ๋อตกตะลึงในความงดงามของแม่นางซือซือ พลันเขาได้สติขึ้นมา เมื่อนางค่อยๆ เลื่อนใบหน้าของนางเข้ามาใกล้ ๆ จนกระทั่งลมหายใจอุ่นๆ ของนางสัมผัสอยู่ที่ปลายจมูกของเขา เขาอดใจไม่ไหวจึงจับท้ายทอยของนางให้ขยับเข้ามาใกล้ ๆ แล้วบดจูบนางอย่างหิวกระหาย ช่วงนี้งานที่สำนักกำลังวุ่นวาย จึงไม่ได้ปลดปล่อยนานแล้ว เมื่อมีนางฟ้านางสวรรค์อยู่ตรงหน้าทำไมเขาจะทิ้งโอกาสนี้เสีย เขาบดจูบนาง และดูดดึงริมฝีปากอวบอิ่มของนางจนเกิดเสียงน่าอายขึ้น ก่อนจะส่งลิ้นร้อนไปเกี่ยวกระหวัด และพัวพันกับลิ้นของนาง นางดูดดึงลิ้นแล้วเกี่ยวพันลิ้นของเขาตอบ จนน้ำใสไหลยืดออกมาจากมุมปากของนาง เมื่อเขาถอนริมฝีปากออกมาจากกลีบปากอวบอิ่มของนาง เขาก้มลงไปบดจูบซ้ำอีกครั้งอย่างร้อนแรงและหิวกระหาย 

ตูม.....เขาคว้าเอวบางของนางลงมาในถังน้ำอย่างรวดเร็ว ชุดสีขาวบางเบาเมื่อเปียกน้ำก็แนบกายจนเห็นสัดส่วนชัดเจน หน้าอกอวบอิ่มบัดนี้ยอดปทุมถันตั้งชูชัน อวดสายตาเขาอย่างชัดเจน เขาจึงก้มลงไปดูดดึงยอดปทุมถันผ่านเนื้อผ้าบางเบาตรงหน้า มือหนาข้างหนึ่งรั้งแผ่นหลังบอบบางของนางมาแนบชิด มือหนาอีกข้างหนึ่งก็นวดเฟ้นทรวงอกอวบอิ่มที่ล้นทะลักมือ

"อิ้มม ท่าน อย่ารีบร้อนนักซิเจ้าค่ะ" นางเอ่ยเสียงกระซิบแหบพร่า

บัดนี้เขาหมดความอดทน เจ้ามังกรลำเขื่องที่เคยสงบมานานหลายเดือน กำลังตื่นขึ้นมาผงกหัวตั้งชันขยายลำตัวใหญ่เต็มที

หมิงเจ๋อรีบปลดอาภรณ์บางแนบเนื้อของนางออกทันที เมื่อผิวกายผุดผ่องขาวนวลเนียนและเรียบลื่นสู่สายตา เขาขยับใบหน้าลงไปซุกไซ้และดูดเม้มคอขาวระหงของนาง ก่อนจะขยับมือหนาลูบไล้เรือนกายนุ่มลื่นมือลงไปเรื่อย ๆ จนถึงบุปผางามกลางกายของนาง เขาจึงใช้นิ้วมือถูไถจนเกิดเสียง และสอดใส่นิ้วมือลงไปในกายนางอย่างช้าๆ

นางเสียวซ่านเมื่อถูกมือแกร่งถูไถตรงกลีบบุปผากลางกาย นางจึงแอ่นหน้าอกอวบอิ่มขึ้นมา และบิดกายอย่างเสียวซาบซ่าน "อ่า...อ่า..ซี๊ด ท่าน...ใจเย็นๆ"

เมื่อหมิงเจ๋อถูกหน้าอกอวบอิ่มบดเบียดบนใบหน้าเขาก็ก้มลงดูดเม้มยอดปทุมถันที่บัดนี้กำลังแข็งเป็นไตทั้งสองข้าง และเมื่อเขาชักมือที่สอดใส่ออก เขาก็เพิ่มนิ้วมือเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว

"อ่าๆๆ...ท่าน ซี๊ด ข้าเสียวซาบซ่านยิ่งนัก" นางบิดกายไปมาทุกครั้งที่เขาเร่งจังหวะ จนเขาสัมผัสได้ถึงน้ำที่กำลังไหลลื่นของนางจากกลีบบุปผา เขาชักจะทนไม่ไหวแล้ว เขาจึงเพิ่มนิ้วเข้าไปอีกหนึ่งนิ้ว และเร่งจังหวะให้เร็วขึ้น

"อ่า..อ่า...ซี๊ด...ท่าน...อ่า..เร็วอีกนืดหนึ่งเจ้าค่ะ...อ่า..อ่าห์" ในที่สุดนางก็ปลดปล่อยออกมาแฉะเต็มนิ้วมือของเขา บัดนี้มังกรของเขากำลังผงกหัวตั้งชูชันพร้อมรบแล้ว เขาจึงรวบเอวนางเข้ามาหาตักแกร่งของเขาที่อยู่ในน้ำ เขาจับนางนั่งลงช้าๆ ค่อยๆ สอดใส่แก่นกายที่ขยายใหญ่เต็มที่ลงไปในตัวนางช้าๆ นางกอดคอเขาแน่นด้วยความเสียวซ่าน

"อ่า....อ่า" นางครางเสียงหวานเมื่อเขารั้งนางลงมานั่งทับบนมังกรของเขาจนสุด

"อ่า" เมื่อนางดูดกลืนแก่นกายของเขาจนหมด เขาเองก็เสียวขึ้นมาทันที กลีบบุปผานางที่เพิ่งปลดปล่อยไป บัดนี้กำลังขมิบรัดแท่งมังกรของเขาจนเสียวซ่าน

"อ่า...อ่า...อ่า...ซี๊ด...อ่า" เขาเริ่มขยับสะโพกช้าๆ เมื่อนางพร้อม ก่อนจะกระแทกรัวเร็วด้วยความเสียวที่เพิ่มขึ้นไปทุกที

"อ่า...อ่า...ท่าน เร็วอีก...อ่า...ซี๊ด...อ่า" ซือซือเร่งจังหวะควบทะยานของคนที่กำลังกระแทกแก่นกายเข้ามาในตัวนางอย่างรัวเร็ว จนนางครางกระเส่า

"อ่า..อ่า..ซี๊ด...อ่า" หมิงเจ๋อก็เสียวไม่แพ้กันเขาเร่งจังหวะ จนสุดท้ายทั้งคู่ก็ปลดปล่อยพร้อมกัน "อ่าห์"

เขากระตุกและปลดปล่อยเข้าไปในตัวนางทุกหยาดหยด ก่อนจะจับนางลุกขึ้นยืนเกาะขอบถัง และยกสะโพกนางให้อยู่เหนือน้ำ เขาจึงลุกขึ้นยืน และกระแทกแก่นกายเขาเข้าไปในตัวนางอีกครั้งจนสุด "อ่า..แม่นางท่านช่างตอดรัดมังกรของข้าดีเหลือเกิน อ่า...อ่า..ซี๊ด" เขาเริ่มเสียวซ่านและมังกรกลับมาผงกหัวอีกครั้ง เมื่อผนังอ่อนนุ่มในกายนางยังคงตอดรัด แก่นกายของเขาจนเสียวซ่านอีกครั้ง

ตั๊บๆๆๆ ตั๊บๆๆๆๆ เสียงสะโพกขาวนวลกระแทกหน้าขาแกร่งของหมิงเจ๋อดังทั่วห้อง 

หมิงเจ๋อที่เสียวซ่านเห็นแผ่นหลังขาวนวลของนางก็ก้มลงไปใช้ลิ้นร้อนละเลงเลีย ก่อนจะดูดเม้มขนขึ้นสีกุหลาบทั่วแผ่นหลัง 

ด้านแม่นางซือซือ เสียวซาบซ่านยิ่งนัก นางถูกเขากระแทกกระทั้นจนหัวโยกหัวคลอน ซ้ำเขายังมาดูดเม้มแผ่นหลังนาง ทำให้นางครางไม่เป็นภาษา "อ่า..อ่า...ซี๊ด....อ่า  เร็วอีกเจ้าค่ะ...อ่า..อ่า  ซี๊ดดดดด" 

เมื่อหมิงเจ๋อได้ยิน เขาก็เร่งจังหวะกระแทกนางจนสุด

"อ่า...อ่า....อ่า....ซี๊ดดดดดด" เมื่อซือซือโดนกระแทกเร็วขึ้น ยิ่งเสียวซ่านจนในที่สุดนางก็ปลดปล่อย และบีบรัดแก่นกายแข็งขึงของหมิงเจ๋อที่กำลังเร่งจังหวะกระแทกทำให้หมิงเจ๋อเสียวสุดๆ จึงได้ปลดปล่อยแและพุ่งอัดฉีดเข้าไปเต็มกลีบบุปผานาง น้ำขาวขุ่นมันล้นทะลักเต็มกลีบบุปผาของนาง มันจึงไหลย้อยออกมาเต็มขาของนางที่ยังคงยืนเกาะถังอาบน้ำอยู่

แฮ่ก....แฮ่ก...แฮ่ก  เสียงหอบหายใจของหมิงเจ๋อและ ซือซือยืนหอบอยู่ในถังน้ำ

เมื่อนางหันหน้ากลับมามองหมิงเจ๋ออีกครั้ง หมิงเจ๋อจึงรั้งใบหน้าของนางมาจูบอย่างดูดดื่ม เสียงจ๊วบ จ๊าบ ดังขึ้นไม่หยุด จนเมื่อทั้งสองผละออกจากกัน หมิงเจ๋อก็ช้อนตัวนางมาอยู่ในอ้อมกอด แล้วไปวางบนเตียงนอน ก่อนจะขึ้นคร่อมนางอีกครั้ง แล้วก้มลงจูบนาง เขาส่งลิ้นร้อนเข้าไปเกี่ยวกระหวัดกับลิ้นของนางอย่างหิวโหย กินเท่าไหร่ก็ไม่รู้จักอิ่ม 

เมื่อผละออกจากริมฝีปากของนางเขาก็ไล้ลิ้นร้อนลงมายังซอกคอขาวแล้วดูดเม้มจนขึ้นสีกุหลาบอีกครั้ง ก่อนจะไล้ลิ้นร้อนลงมายังหน้าอกอวบอิ่ม ที่บัดนี้กำลังล้นทะลักหลังจากเขาใช้มือหนึ่งนวดเฟ้นทรวงอกนุ่มหยุ่นในมือ แล้วจึงใช้มือเขี่ยยอดปทุมถันของนาง และอีกข้างเขาก็ละเลงลิ้นร้อนลงบนยอดอกอวบอิ่ม และใช้ลิ้นเขี่ยยอดปทุมถันจนแข็งเป็นไต นางได้แต่ครางกระสันเสียวบิดกายไปมาอบู่บนที่นอนนุ่ม "อ่า...อ่า...ซี๊ดดดดดด อ่า"

เขาใช้ลิ้นร้อนละเลงเลียต่ำลงมาจนถึงหน้าท้องน้อย ก่อนจะจับขาขาวนวลของนางแยกออกจากกัน เผยให้เห็นกลีบบุปผาแสนสวยที่ยังคงมีน้ำนมสีขาวขุ่นไหลออกมาตามง่ามขา เขาใช้ลิ้นร้อนเลียใจกลางบุปผานาง จนนางเสียวซ่านบิดกายไปมา และขยำผ้าปูที่นอนจนยับยู่ยี่ "อ่า...อ่า...อ่า..ซี๊ดดดด อ่า ท่านเร็วขึ้นอีกๆ อ่า" 

หมิงเจ๋อจึงแทงลิ้นเข้าไปยังกลีบบุปผานางทันทีที่นางบิดกายไปมา และแทงเข้าออกระรัวเร็วจนนางครางกระเส่าไม่หยุด "อ่า..อ่า...ซี๊ด ข้า..ข้า..ต้องการมังกรของท่าน อ่า" นางเริ่มจะทนไม่ไหวเมื่อใหล้ถึงขีดสุด จึงร้องของมังกรที่บัดนี้กำลังผงกหัวรอจ่อเข้าปากถ้ำเช่นกัน 

เมื่อได้ยินนางร้องขอ เขาจึงเงยหน้าขึ้น แล้วจับหัวมังกรมุดเข้าถ้ำไปทันที "อ่า..." นางครางเมื่อถูกแก่นกายของเขาแทงพรวดลงมา และช่องภายในของนางก็ตอดขมิบรัดเขา จนเขาเสียวซ่านตามนาง จึงได้ก้มลงไปบดจูบนางอย่างบ้าคลั่ง และกระแทกแก่นกายเข้าไปในตัวนางอย่างแรงจนนางหัวโยกหัวคลอน 

เสียงเตียงลั่นเอี๊ยด อ๊าด เอี๊ยด อ๊าด ยิ่งปลุกกำหนัดในกายของหมิงเจ๋อเป็นอย่างดี เขาจึงเร่งจังหวะแรงกระแทกแรงขึ้น

"อ่า..อ่า..ซี๊ด...อ่า" นางครางกระเส่า แล้วใช้สองมือจับหัวเตียงไว้หลังจากหมิงเจ๋อเพิ่มแรงกระแทกเข้ามา

"อ่า..อ่า...ซือซือ...อ่า...ซี๊ดดดด ข้าจะทนไม่ไหวแล้ว อ่า...อ่าห์" ในที่สุดเขาก็ปลดปล่อยออกมาอีกครั้ง 

น้ำนมขาวขุ่นบัดนี้ล้นทะลักจากกลีบบุปผาของนาง ออกมาจนเลอะเต็มที่นอน นางนอนหอบหายใจรัวเร็ว ก่อนจะผลักหมิงเจ๋อนอนลง และนางก้มลงใช้ลิ้นร้อนเลียมังกรที่กำลังนอนสงบให้ตั้งขึ้น นางดูดกลืนหัวมังกรเข้าไปเต็มปากก่อนจะใช้ริมฝีปากรูดรั้ง ให้มันผงกหัวขึ้นอีกครั้ง จนมังเริ่มผงกหัวขึ้น นางจึงขึ้นควบมังกรที่กำลังสงบไปแล้วแทน

นางค่อยๆ ยกสะโพกลงเพื่อกลืนกินมังกรตัวเชื่องช้าๆ จนสุด จากนั้นนางจึงโยกขยับ หมิงเจ๋อเห็นทรวงอกอวบอิ่มตรงหน้าเด้งขึ้น เด้งลง จึงผุดขึ้นนั่งและงับเอายอดปทุมถันหายเข้าไปในปากเขา และเขาก็ดูดดึงยอดปทุมถันจนจะติดปากออกมา และปล่อยจากนั้นเขาก็ก้มลงดูดเม้มทั่วทรวงอกขาวนวล ที่บัดนี้เกิดรอยแดงรอบๆ ทรวงอก

"อ่า...อ่า...ซือซือ ท่านนี่ยอดเยี่ยมที่สุดเลย อ่า ซี๊ด อ่า อ่า " หมิงเจ๋อครางเมื่อเขาใกล้ถึงขีดสุดแล้ว เขาจึงกระแทกแก่นกายเขาสวนนางที่กำลังกระแทกลงมาเช่นกัน "อ่า..อ่า...อ่า...ซี๊ดดด" เมื่อนางโดนหมิงเจ๋อกระแทกสวน นางก็เสียวกระสันขึ้นมาทันที จึงครางเสียงหวานกระเซ่าซาบซ่าน

"อ่า...อ่า..ซี๊ดดด ข้าจะไม่ไหวแล้ว ท่านเร่งอีกหน่อยเถอะ" ซือซือบอกพลางกระแทกกระทั้นลงมาอย่างรัวเร็ว จนในที่สุด "อ่าห์" นางก็ไปแตะถึงสวรรค์อีกครั้ง แต่หมิงเจ๋อยังไปไม่ถึง จึงยกนางแล้วลุกขึ้น ทั้งที่แก่นกายยังคงเชื่อมต่อกลีบบุปผานางอยู่ เขาอุ้มนางเดินกระแทกไปทั่วห้อง จนนางเริ่มจะเสียวขึ้นมาอีกครั้งตามแรงกระแทกของเขา

"อ่า อ่า ซี๊ดดด ท่าน อ่า...ซี๊ด...อ่า" นางเริ่มครางอีกครั้ง

หมิงเจ๋อจึงวางนางนอนลงบนโต๊ะกลางห้องที่เขานั่งทานมื้อเย็น แล้วจับนางแยกขา จนเขาเห็นกลีบบุปผาของนางกำลังกลืนกินมังกรของเข้าเข้าๆ ออกๆ เขาจึงเร่งจังหวะรัวเร็วอีกครั้ง เสียงโต๊ะจึงดังลั่นเมื่อหมิงเจ๋อออกแรงกระแทกมังกรระรัวเร็ว จนในที่สุดเขากับนางก็ไปแตะสวรรค์พร้อมกัน "อ่าห์" ทั้งหมิงเจ๋อ ทั้งซือซือ หอบหายใจหนักหน่วงหลังจากเขาพานางผู้เป็นเทพเซียนกลับไปยังสวรรค์ หมิงเจ๋อจึงล้มลงทับทรวงอกซือซือที่ยังคงกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลง

เมื่อซือซือเห็นหมิงเจ๋อหลับคาอกนาง นางก็ดันกายลุกขึ้น และเดินจากไป

รุ่งเช้าหมิงเจ๋อตื่นขึ้นมา เขามองไปรอบๆ ห้องทุกอย่างยังคงเรียบร้อยดีเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น บนที่นอนเรียบตึง ไม่มีปม้แต่น้ำคาวกามโลกีย์ที่เขาปลดปล่อยมานับไม่ถ้วน หรือเมื่อคืนเขาคงจะฝันไป เขาคงจะเห็นแม่นางซือซือผู้งดงามขนเก็บมาฝัน เขาลุกขึ้นนั่งตบหัวตัวเองเบาๆ ก่อนจะลุกไปล้างหน้าล้างตา คงจะเป็นเสี่ยวเอ้อน้อยคนนั้น นำกะละมังมาให้เขาล้างหน้า หลังจากเขาทำธุระเสร็จเรียบร้อย เขาก็ลงไปด้านล่าง มีอาหารเช้าเป็นข้าวต้ม ซาลาเปา และกับข้าวอีกสองสามอย่างวางตั้งอยู่

"อ้อ..นายท่านมาแล้ว ข้าน้อยกะว่าจะไปตามนายท่านลงมาอยู่ เชิญๆ ทานอาหารเช้า กำลังร้อนๆ เลยขอรับ" เสี่ยวเอ้อน้อยเรียกหมิงเจ๋อที่กำลังเดินลงบันไดจากชั้นสองลงมาชั้นล่าง

"อ้อ..ขอบใจเจ้ามากนะ" เขาเดินมาทานอาหารเช้าพลางครุ่นคิดถึงเรื่องเมื่อคืนว่าคือความฝันหรือความจริง หากแต่จะถามเสี่ยวเอ้อน้อย เขาก็กลืนไม่เข้าคายไม่ออก เรื่องแบบนี้หากพูดไปก็มีแต่ขายหน้า จึงได้แต่เก็บไว้ในใจ และก้มหน้าทานอาหารเช้าเงียบๆ

หลังจากทานอาหารเช้าเสร็จแล้ว หมิงเจ๋อจึงออกเดินทางจากโรงเตี๊ยม เมื่อคืนเบาหลับสบายมาก เดิมตั้งใจจะรีบออกเดินทางยามเหม่า แต่สุดท้ายก็ได้ออกเดินทางยามเฉินแทน เขาค่อยๆ ควบม้าวิ่งเหยาะๆ ออกไปนากโรงเตี๊ยม เมื่อเขาหันหลังกลับมามอง เขากลับเห็นแม่นางซือซือที่ยังคงสวมใส่ชุดสีขาว งดงามดั่งเทพเซียนยืนมองเขาอยู่ เขาเริ่มจะไม่แน่ใจเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

หมิงเจ๋อตั้งมั่นในใจว่าเขาจะต้องกลับมาพิสูจน์ให้ได้ ว่าเรื่องเมื่อคืนเป็นเรื่องจริงหรือฝันไป รอเขาไปทำธุระให้อาจารย์ให้เรียบร้อยเสียก่อน เขาจะต้องกลับมาที่โรงเตี๊ยมฟูหลิวอีกครั้งแน่ๆ

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   บทส่งท้าย : เคียงคู่ (จบบริบูรณ์)

    บทส่งท้าย : เคียงคู่ (จบบริบูรณ์)20 ปีต่อมา ซือจง และ ซือซือมีบุตรทั้งหมด 8 คน เป็นบุตรชาย 5 คน และบุตรี 3 คน ลูกๆ ของนางต่างก็เติบโต และออกเรือนไปสร้างวิถีชีวิตใหม่เป็นของตนเอง ซือจิ้ง บุตรชายคนโต เป็นเถ้าแก่โรงเตี๊ยม ดูแลกิจการต่อจากบิดาซือสือ บุตรชายคนรอง รับราชการเป็นขุนนางฝ่ายบุ๋นอยู่ในราชสำนักซือเฉิง บุตรชายคนที่สาม ทำกิจการภัตตาคาร เปิดตามหัวเมืองใหญ่ๆซือจี๋ บุตรชายคนที่สี่ เปิดสำนักคุ้มภัย เพื่อคุ้มกันสินค้าไปส่งตามเมืองต่างๆซืออ้าย บุตรสาวคนที่ห้า ได้ออกเรือนกับบุตรชายของเถ้าแก่ร้านอาภรณ์ จึงช่วยสามีดูแลกิจการงานผ้าซืออิ๋ง บุตรสาวคนที่หก ได้ออกเรือนกับนายอำเภอหนุ่มคนใหม่แห่งเมืองหยางปิน ได้ตบแต่งเป็นฮูหยินเอกซือเป่า บุตรชายคนที่เจ็ด รับราชการเป็นทหารอยู่ในสังกัดทัพหลวง ประจำการอยู่ชายแดนเขตเมืองหยางปินซือซิง บุตรสาวคนสุดท้อง ได้ออกเรือนกับท่านรองแม่ทัพหัวหน้าของซือเป่าซือซือ ยังคงเป็นสตรีที่งดงามแม้จะอยู่ในวัยสี่สิบกว่าปี ส่วนซือจงก็ยังคงเป็นบุรุษแข็งแกร่ง และยังคงดูเป็นหนุ่มใหญ่วัยฉกรรจ์ แม้อายุจะล่วงเลยมาห้าสิบปีทั้งคู่ต่างก็เป็นคู่รัก ที่ผู้คนในเมืองหยางปินอิจฉ

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 32 ชีวิตใหม่ 3 (จบ)

    ตอนที่ 32 ชีวิตใหม่ 3 (จบ)หลังจากซือเชี่ยนไปจัดการที่เมืองหยางปิงเรียบร้อยดีแล้ว ก็กลับมาพาพวกเขาย้ายไปอยู่บ้านหลังใหญ่ที่นางซื้อให้บุตรสาวและบุตรเขย "ซือเอ๋อร์เจ้าชอบที่นี่ไหมจ๊ะ" ซือเชี่ยนพาบุตรสาว และบุตรเขยเดินสำรวจเรือนหลังใหญ่"ด้านข้างที่ติดกับกำแพงนี้เป็นโรงเตี๊ยม เอาไว้ให้อาจงดูแลก็แล้วกัน ส่วนนี้เป็นเรือนของเจ้า ด้านหน้าเอาไว้รับรองแขก ส่วนเรือนพักของพวกเจ้า ข้าจัดไว้ด้านหลัง ที่นั่นเป็นส่วนตัว และเงียบสงบดี ส่วนข้าจะพักปีกทางขวานี่ และปีกทางซ้ายก็เก็บไว้ให้ลูกๆ ของเจ้า พวกเจ้าคิดเห็นเป็นเช่นไร" ซือเชี่ยนเอ่ยถามบุตรสาวและบุตรเขย หากพวกเขามิชอบสิ่งใด นางจะได้จัดการโยกย้ายและปรับปรุง"ท่านแม่ขอรับ ทุกอย่างท่านแม่ได้จัดสรรเป็นอย่างดีแล้วขอรับ ลูกเห็นด้วยทุกอย่างขอรับ" ซือจงเอ่ยหลังจากแม่ยาย ได้พาเขาและซือซือเดินชมบริเวณบ้าน"ท่านแม่ ลูกเองก็เห็นด้วยเจ้าค่ะ ท่านแม่รอบคอบดีทุกอย่าง ลูกล้วนเห็นชอบด้วยเจ้าค่ะ"ซือซือเองก็พึงพอใจที่มารดาจัดสรรได้ตรงใจของนางยิ่งนัก"ถ้าพวกเจ้าชอบก็ดีแล้ว ไปพักผ่อนเถอะ วันพรุ่งนี้แม่จะให้ท่านหมอมาตรวจดูอาการของลูก" ซือเชี่ยนยกยิ้ม ที่บุตรสาวและบุตรเข

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 31 ชีวิตใหม่ 2

    ตอนที่ 31 ชีวิตใหม่ 2เมื่อทั้งสองเดินทางมาถึงบ้านของชงเมิ่ง ก็ได้ยินเสียงเอะอะโวยวายในบ้าน จึงได้รีบเร่งฝีเท้าเข้าไปในบ้าน"ท่านพี่ภรรยา ต้องขออภัยด้วย ท่านเข้าไปมิได้ขอรับ นางกำลังจะคลอดแล้ว" เป็นน้องเขยของซือจงเข้ามาห้ามทันทีที่เห็นซือจงเดินเข้ามาอย่างรีบร้อน"เป็นเช่นนั้นหรือ" ซือจงหันหน้ามามองภรรยารักของเขาด้วยความปีติยินดี ซือซือก็ยกยิ้มยินดีกับสามีของนางด้วยเช่นกัน"อุแว้...แว้..แว้" เสียงเด็กร้องไห้ดังลั่นห้อง ทำเอาทุกคนปีติยินดีกับสมาชิกใหม่ของครอบครัว"ยินดีด้วยอาปิง นางคลอดแล้วเป็นเด็กผู้ชาย เจ้าได้บุตรชายอาปิง" หมอตำแยอุ้มทารกน้อยตัวสีแดงๆ ที่กำลังหลับสนิทหลังจากดื่มนมจากมารดาอิ่มแล้วซือซือจึงเดินเข้ามาดูใกล้ๆ เด็กทารกช่างน่ารักน่าชังเสียจริง ซือจงเดินมาโอบไหล่บอบบางของนาง แล้วก้มดูหลานชายของตนเอง หากซือซือคลอดลูกจะช่างน่ายินดีขนาดไหนนะเมื่อเห็นชงเมิ่งพักผ่อน ซือจงและซือซือก็ไม่อยากรบกวน จึงจะเดินทางกลับบ้านของซือจงซือซือเดินออกมาพร้อมซือจงก็รู้สึกเวียนศีรษะ และกำลังจะล้มลงโชคดีที่ซือจงยืนอยู่เคียงข้างนาง จึงรับนางเข้ามาในอ้อมกอดของเขาทัน"ภรรยาข้า เจ้าเป็นอันใดไป" ซือจ

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 30 ชีวิตใหม่ 1

    ตอนที่ 30 ชีวิตใหม่ 1หลังจากซือจง และซือซืออยู่พูดคุย และทานอาหารร่วมกับครอบครัวของชงเมิ่งแล้ว เขาก็พาซือซือเดินทางกลับบ้านหลังเก่าของเขาเมื่อเดินทางมาถึง เขาก็ปลุกนางให้ตื่นขึ้นมา หลังจากนางพิงแผงอกแกร่งของเขาตลอดทาง นางอาจจะเหนื่อยและอ่อนเพลียก็เป็นไปได้เมื่อซือจงได้จัดเตรียมน้ำให้นางอาบเสร็จเรียบร้อย เขาก็เดินมาปลุกนางที่นั่งสัปหงกอยู่ตรงโต๊ะน้ำชา"ภรรยารัก เจ้าเป็นเช่นไรบ้าง ข้าเห็นเจ้าอ่อนเพลีย และง่วงนอนตลอดเวลา หรือเป็นเพราะเมื่อคืนข้ารังแกเจ้ามากไปจึงได้ทำให้เจ้าอ่อนเพลีย" เขานั่งลงข้างๆ นาง"ข้าก็มิรู้เหมือนกันท่านพี่ สงสัยจะเดินทางติดต่อกัน อาจทำให้ข้าอ่อนเพลียไปบ้าง เดี๋ยวข้านอนพักก็คงจะดีขึ้นเจ้าค่ะ" นางตอบอย่างงัวเงีย สงสัยเมื่อวานนางนั่งม้ามาทั้งวัน อีกทั้งวันนี้ยังต้องตื่นแต่ยามเหม่า เพื่อไปเยี่ยมชงเมิ่ง จึงทำให้นางเหน็ดเหนื่อย และอ่อนแรงก็เป็นไปได้หลังจากซือจงอาบน้ำกลับมา เขาก็เห็นนางนอนหลับสนิทไปเสียแล้ว เขาจึงปีนขึ้นเตียงไปนอนเคียงข้างนาง ก่อนจะขยับศีรษะของนางมาหนุนแขนของเขา แล้วโอบกอดนางนอนหลับไปด้วยกันยามเฉิน ซือจงเดินเข้าไปปลุกซือซือในห้องนอน นางนอนหลับสนิทตล

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 29 เยี่ยมน้องสามี 2

    ตอนที่ 29 เยี่ยมน้องสามี 2รุ่งเช้าซือจงยกโจ๊กร้อนๆ มาให้ภรรยารักของเขา เห็นนางกำลังยุ่งกับการจัดเก็บของลงหีบ"เจ้าทำอะไรอยู่หรือ ภรรยาข้า เจ้าลุกขึ้นมาทำไมรึ หรือว่าเจ้าหายดีแล้ว" เขาวางโจ๊กไว้บนโต๊ะ ก่อนจะลงมานั่งเคียงข้างนางที่โต๊ะกลางห้องโถง"ข้ากำลังหาของขวัญให้น้องสามีเช่นไรเจ้าค่ะ ท่านพี่" นางผละมือบางออกมาจากหีบเล็กบนโต๊ะ แล้ววางลงบนหลังมือหนาของเขาที่ยังจับถาดโจ๊กไว้อยู่ซือจงจึงเปลี่ยนมากอบกุมมือภรรยาที่นุ่มนิ่มแทน"มิเห็นจำเป็นเลย ภรรยาข้า สมบัติของข้าที่ได้ให้นางไว้นั้นก็มากเพียงพอแล้ว นางคงจะใช้ไม่หมดเป็นแน่" เขาลูบหลังมือนุ่มนิ่มเบาๆซือซือยกยิ้มน้อยๆ ก่อนจะวางมือบางอีกข้างลงบนมือหนาของสามีที่กำลังลูบหลังมือของนางอยู่"ท่านพี่ ข้าเป็นพี่สะใภ้ของนาง ข้าควรแสดงความจริงใจต่อนาง สมบัติของท่าน คือ สมบัติของพี่ชายที่มอบให้แก่น้องสาว อีกอย่างท่านเคยบอกแก่ข้ามิใช่หรือเจ้าค่ะ ว่านางท้องแก่ใกล้คลอดแล้ว หากเราไปแล้วนางได้ให้กำเนิดบุตรแล้ว เราจะได้มอบเป็นของรับขวัญหลาน มิดีหรอกหรือเจ้าค่ะ" นางกล่าวพลางสบสายตาหวานซึ้งแก่ผู้เป็นสามีซือจงจึงรั้งนางเข้ามากอด "ภรรยารักของข้าช่างรอบคอบเ

  • โรงเตี๊ยมร้อนรัก   ตอนที่ 28 เยี่ยมน้องสามี 1

    ตอนที่ 28 เยี่ยมน้องสามี 1หลังจากซือจง ปรับปรุงโรงเตี๊ยมให้เป็นเรือนหลังใหญ่เสร็จเรียบร้อย เขาก็ได้ย้ายสัมภาระของซือซือ และตนเองเข้ามาอยู่"เจ้าชอบหรือไม่ ภรรยาข้า ข้าจัดทำห้องโถงด้านล่างเป็นเรือนรับรอง ไว้ท่านแม่ยายมาเยี่ยมเจ้าจะได้มีที่รับรองท่าน" ซือจงโอบไหล่บางของซือซือพาเข้ามาห้องโถงด้านล่าง ที่เขาปรับปรุงเป็นห้องรับรองแขก ก่อนจะพานางเดินขึ้นบันไดไปชมห้องพักข้างบนเมื่อเดินมาถึงชั้นบนของเรือน เขาก็พานางเดินมายังห้องริมสุดท้ายฝั่งซ้ายมือของทางเดินซือซือเดินเคียงข้างสามีที่โอบไหล่บางของนาง นางยิ้มน้อยๆ อย่างมีความสุข ในขณะที่ซือจงก็กระตือรือร้นแนะนำในสิ่งที่เขาปรับปรุงตลอดทางเดิน"ห้องนี้ข้าทำเป็นห้องพักรับรอง ไว้ให้ท่านแม่ยาย ส่วนอีกสองห้องตรงกลางข้าจะจัดทำไว้ให้ลูกๆ ของเรา ส่วนสองห้องริมสุดท้ายนี้ ข้าได้พังผนังกั้นห้องออก รวมเป็นห้องเดียวกัน สำหรับเจ้าและข้า" เมื่อเดินมาถึงห้องสุดท้ายที่ซือจงปรับปรุงใหม่สำหรับเขาและซือซือ เขาก็ผลักประตูเปิดเข้าไปเขาปรับปรุงห้องสุดท้ายเป็นห้องโถง มีเก้าอี้ โต๊ะน้ำชา และกระถางดอกไม้ตกแต่ง เขาทำโต๊ะไม้ติดหน้าต่างอีกชุดหนึ่ง สำหรับให้นางได้นั่งรับ

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status