29

29 ตุลาคม 1975

ใกล้วันงานเข้ามาทุกที หลายวันก่อนที่ขายเห็ดได้ก็ยังไม่ได้พายายไปตัดชุด วันนี้เลยตั้งใจว่าเลิกเรียนแล้วจะพายายไป

“วันนี้กลับบ้านเร็วหน่อยนะ” ขณะที่กำลังกินมื้อเช้า ยายหลิวก็พูดขึ้น

“ฉันกำลังจะบอกยายอยู่พอดีเลยค่ะว่าวันนี้จะพายายไปตัดชุดใหม่ใส่ในวันงาน”

“เรื่องชุดน่ะช่างเถอะ ยายใส่อะไรก็ได้ทั้งนั้นแหละ แต่ยังไงวันงานก็ต้องบอกแม่กับพ่อเลี้ยงแกให้รับรู้ ส่วนจะมาหรือไม่มาก็สุดแท้แต่พวกเขา ถือว่าเราทำหน้าที่ของเราแล้ว” ยายหลิวพูดดักหลานสาว

“ค่ะ”

เสี่ยวเหลียนคำพูดลงท้องไป แต่ก็ยังมั่นใจเกินแปดส่วนว่ายังไงพ่อเลี้ยงก็ต้องมางานหมั้นของเธอ เพราะไม่อย่างนั้นจะบอกคนที่โรงงานว่ายังไงล่ะ หากข่าวเรื่องงานหมั้นของเธอแพร่หลายออกไป

เมื่อมาถึงโรงเรียนก็เห็นจางปินยืนทำหน้าหล่ออยู่ที่หน้าโรงเรียน ชายหนุ่มพอเห็นหน้าพี่สะใภ้ก็ยิ้มหน้าระรื่นเข้าไปหา

“ไง พี่ชายฉันไปหาบ้างแล้วใช่ไหม”

“อือ” เสี่ยวเหลียนตอบแบบขอไปที เพราะเธอกำลังใช้ความคิดว่าจะไปหาแม่ที่บ้านหรือไปหาที่โรงงานดี

“อะไรกัน พี่ชายฉันอุตส่าห์จัดการเรื่องงานหมั้นด้วยตัวเอง นี่เขาก็รีบกลับค่ายเพื่อไปบอกกับผู้บัญชาการแล้วก็ต้องรีบมาจัดการงา