Home / วาย / Bad Love คู่ร้าย / 70 น่ารำคาญ

Share

70 น่ารำคาญ

Author: sammi'P
last update Last Updated: 2025-07-27 19:37:33

“อะ อะไรนะปู่!” ผมถูกปู่กดหัวก้มต่ำจนเห็นรองเท้าหนังมันปลาบสีดำหัวแหลมของหมอนั่นปรากฏแก่สายตา ผมได้แต่เบะปากด้วยความหมั่นไส้ที่เจ้าของรองเท้าหัวเราะในลำคอให้ผมได้ยินอีก

“หัวเราะอะไร!” ผมโพล่ง แต่พอเหลือบมองปู่ก็เห็นแววตาเขียวปัดจึงได้แต่ยิ้มแหย แล้วปู่ก็กระตุกแขนผมอีก

“เจ้าคีอย่าเสียมารยาท”

“ผมเปล่าเสียมารยาทนะปู่” ผมตัดพ้อปู่สีหน้าสีตาบ่งบอกความไม่พอใจสุดๆ จนปู่ส่งสายตาดุอีก

“เงียบเลย! เด็กนี่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูงอย่าถือสาแกเลยนะครับคุณตรี”

เอ๊า!

เขาเป็นใคร ใหญ่มาจากไหนวะ!

ผมไม่พอใจแต่ก็ไม่กล้าเถียงปู่ ยิ่งเห็นสายตาคมกริบที่จ้องมาด้วยแล้วยิ่งขัดใจ แต่ผมก็ต้องนิ่งดูเชิงไว้ก่อน

“ว่าแต่วันนี้คุณตรีมีธุระอะไร หรือว่าจะมาตัดสูทครับ” ปู่ถาม

“ผมอยากให้อากงสมศักดิ์ช่วยตัดสูทชุดใหม่ให้พ่อสักชุดเอาไว้ใส่วันที่ออกจากโรงพยาบาลครับ”

คนตัวสูงสง่าอย่างกับรูปปั้นเทพเจ้ากรีกพูดยาวเป็นครั้งแรกแต่น้ำเสียงของเขาแฝงความกังกลอยู่จนผมที่ฟังยังรู้สึกได้ แล้วปู่จะไม่รู้สึกได้ไง

“ได้สิๆ แสดงว่าคุณท่านต้องอาการดีขึ้นแล้วแน่ๆ หรือท่านสั่งว่าอย
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • Bad Love คู่ร้าย   75 ลับฝีปาก

    เขาเงียบไปครู่ก็รับคำโดยดี “ก็ได้ เอาไว้ผมติดต่อคุณใหม่ก็แล้วกันนะฮะ”“โอเค”“งั้นแค่นี้นะคุณ”“อืม” ผมตอบสั้นๆ แต่นึกอะไรได้จึงเรียกไว้ “นี่เดี๋ยวก่อนสิ”“หือ.. มีอะไรอีกฮะ”“ไม่มี” ผมบอกปัดแล้วกดตัดสายทิ้งทันทีเขาคงสงสัยนั่นแหละเพราะไม่กี่นาทีต่อมาขณะที่ผมกำลังเคว้งคว้างอยู่หน้าโรงพยาบาลเพราะสั่งให้สนธยากลับไปก่อน ก็มีเสียงไลน์ดังขึ้น ผมก้มดูหน้าจอแล้วก็เห็นเป็นเด็กคีตาที่แอดไลน์ผมมาตามด้วยตัวการ์ตูนหน้าแป้นแล้นทะเล้นยกมือสวัสดี ผมลังเลว่าจะตอบหรือกดเพิ่มเพื่อนดีหรือไม่ แล้วเขาก็ส่งข้อความมาอีกรับผมหน่อย...เหอะ... ดูชื่อที่เขาใช้สิ KeyofHeart งี้ น่ารักตายล่ะKeyofheart : กดรับเพื่อนหน่อยผมกดสติ๊กเกอร์เครื่องหมายคำถามส่งไป ครู่หนึ่งก็ขึ้นข้อความว่าอ่านแล้วก่อนที่เสียงไลน์จะดังขึ้นอีกKeyofheart : รับหน่อยนะ Keyofheart : คุณคุยนาน ผมไม่อยากเสียค่าโทรKeyofheart : คุ๊นนนนน รับเร็ววววหน็อย ไอ้เด็กนี่!ผมปวดหัวจี๊ด รู้สึกเหมือนกำลังถูกเด็กที่ไหนก็ไม่รู้มาสั่งให้ผมซ้ายหันขวาหัน ช่างไม่ดูตัวเองเสียบ้าง...Keyofheart : ก็ได้ ถ้าไม่ตอบคุณก็ส่งที่อยู่ให้ผมทางนี้ด้วย ผมก็ไม่ได้อยากคุยกั

  • Bad Love คู่ร้าย   74 นารา

    หรือเพราะคนที่ตายเป็นพี่ที่พ่อหมายฝากธุรกิจให้ดูแล ไม่ใช่ผมคนนี้...กระทั่งมีเสียงเปิดประตูและพยาบาลเข็นถาดยาตรงเข้ามาอีกฟากของเตียง ผมจึงลุกขึ้นถอยไปยืนมองห่างๆ เธอเช็คอาการของพ่อก่อนจะเปลี่ยนน้ำเกลือขวดใหม่ให้ “วันนี้ดูหน้าตาสดชื่น มีอะไรดีๆ รึเปล่าคะ”“วันนี้บ่ายหลานสาวมาเยี่ยม”“มาเมื่อตอนกลางวันใช่ไหมคะ เสียดายจังดิฉันเข้าเวรดึกเลยไม่เจอคุณหนูนาราเลย”“หนูอยากเจอเด็กดื้อเหรอ” พ่อถามยิ้มๆ แต่ยิ้มนั้นช่างอ่อนระโหยจนผมใจหาย“อยากสิคะ เจ้าสัวอารมณ์ดีแบบนี้ คงต้องให้คุณ... เอ่อ คุณพ่อพามาเยี่ยมทุกวันแล้วนะคะ จะได้มีกำลังใจ”พยาบาลสาวหยอกเย้าและเหลือบตามองผมด้วยสีหน้ายิ้มแย้มแต่ผมรู้ว่าภายใต้รอยยิ้มนั้นแฝงความกังวลผมรู้ว่าอาการของพ่อหนักมาก...ที่พาลพาโลทะเลาะกับผมเพราะพ่อแสร้งทำเป็นเข้มแข็ง เรื่องนี้ผมรู้ดี รู้ดีที่สุด...วันก่อนพ่อถูกหามเข้าไอซียูแต่ไม่วายสั่งให้ผมไปสั่งตัดสูทชุดใหม่กับอากงสมศักดิ์ พ่อบอกว่าจะได้ดูดีเวลามีแขกผู้ใหญ่มารดน้ำศพ พ่ออยากดูดีแม้วินาทีสุดท้ายราวกับรู้ว่าเวลาของพ่อเหลือน้อยลงเต็มที ทั้งที่ผ่าตัดลำไส้ไปแล้วแต่มะเร็งยังคงลุกลามจนเข้าสู่ระยะสุดท้าย ผมนึกไปถึ

  • Bad Love คู่ร้าย   73 หลานอากง

    พ่อยิ้มน้อยๆ พยักหน้ารับรู้แล้วหลุบตาลงต่ำ หยิบปึกเอกสารที่วางอยู่ข้างหัวนอนมาถือไว้ก่อนจะยื่นให้ “แกเปิดดูสิ”ผมรับมาอย่างงงๆ คลายเกลียวเชือกที่พันปากซองออกแล้วหยิบของด้านในออกมา พบว่ามันเป็นเอกสารขนาดเอสี่ปึกหนึ่ง“นี่อะไรครับพ่อ”“ลองอ่านดู” พ่อตอบสั้นๆผมพลิกเอกสารปึกบางทีละหน้าด้วยความไม่เข้าใจแต่ก็รู้สึกแปลกๆ เข้าแล้ว “เอกสารรับรองบุตรบุญธรรมเหรอครับ พ่อจะรับใครเข้ามา อย่าบอกนะว่า...”“ใช่ อย่างที่แกคิดนั่นแหละ พ่อจะรับหลานสมศักดิ์เข้ามาในตระกูลเจริญศิริกุลของเรา”“ทำไมล่ะครับ” ผมย้อนถาม สีหน้าไม่ต้องบอกก็รู้ว่ามันต้องมีอะไรสักอย่าง ผมรู้สึกวิตกกังวลแปลกๆหรือว่าพ่อจะรู้!“ก็อย่างที่บอก พ่อกับสมศักดิ์มีสัญญาต่อกัน”“แต่เด็กนั่นกับผม!...”“เด็กนั่นกับแกทำไม” พ่อถามกลับสีหน้าเต็มไปด้วยคำถาม “อย่าบอกว่าแค่เจอหน้ากันครั้งแรกแกก็อคติกับเด็กเสียแล้ว”“ไม่ใช่อย่างนั้นครับพ่อ”“งั้นก็จัดการซะ”พ่อตัดบท ส่วนผมยังงงกับทฤษฎีโลกกลมไม่หาย พ่อนะพ่อ จะบอกได้ไงล่ะว่าผมกับเด็กนั่นมีอะไรกันแล้วเป็นไปไม่ได้!หรือว่าพ่อจะรู้...ไม่น่า...พ่อไม่มีทางรู้ความสัมพันธ์ชั่วคืนของผมกับเด็กนั่น ผมไว้ใจสน

  • Bad Love คู่ร้าย   72 เส้นทางที่เลือกไม่ได้

    ผมรับปากปู่ส่งเดชเพราะมัวแต่คิดนั่นนี่ กว่าจะเจอปู่ก็เดินมาตามพอดี“เฮ้อ เรานี่นะเจ้าคี ทำอะไรให้มันตั้งใจหน่อย”“ก็ผมหาอยู่ แต่นี่เจอแล้วฮะ”ผมชูม้วนแพทเทิร์นกระดาษขาวเก่าจนแทบจะเปลี่ยนเป็นสีขาวขุ่นส่งให้ ปู่รับไปไม่พูดไม่จาตรงไปที่โต๊ะทำงานตัวใหญ่มุมห้อง รีดแพทเทิร์นกับเตารีดโบราณเก่าคร่ำคร่าแล้วขมักเขม้นกับมัน โดยที่ผมได้แต่มองเพราะช่วยอะไรไม่ได้เฮ้อ รู้สึกแย่ชะมัด!ผมนึกอะไรได้ก็เลยล้วงนามบัตรในกระเป๋ากางเกงขึ้นมาดูแล้วก็ต้องเบ้หน้าด้วยความหมั่นไส้“ตรีคชา เจริญศิริกุล ชื่อก็เพราะดี ตรีคชา นายสามช้าง หรือนายช้างสามตัว หรือนายแรงช้างยกกำลังสามกันแน่”ผมสลัดชื่อหมอนั่นออกจากหัวสมองไม่หลุดเลย ทำไมผมต้องจำชื่อเขาเหมือนเคยได้ยินมาจากไหนสักที่กันนะ “แกว่าอะไรเขาอีกล่ะ เจ้าคี” “เปล่านะปู่ ผมยังไมได้ว่าอะไรคุณหนูของปู่เลย”ผมปฏิเสธแต่ไขว้นิ้วชี้กับนิ้วกลางไว้ด้านหลัง ก็ไม่ได้ว่าแค่นินทาออกสื่อนิดหน่อยแค่นั้น แต่นินทาเขาในใจเยอะเลยน่ะสิก็ใครใช้ให้เขาทำให้ผมหมั่นไส้ล่ะ! ผมขี้เกียจให้ปู่ถามต่อจึงเลี่ยงเข้าห้องไป แต่ก็ยังมีหมอนั่นอยู่ในความคิดชนิดสลัดเท่า

  • Bad Love คู่ร้าย   71 ผู้มีพระคุณ

    จู่ๆ เขาก็แย่งแก้วจากมือผมไปแล้วป้อนให้ปู่หน้าตาเฉย ผมฉุนนะแต่ดูที่เขาทำแล้วทำไมอ่อนโยนจัง“น้ำอุ่นไปสักนิด อากงค่อยๆ จิบนะครับ”“ปู่เกรงใจ”“ไม่ต้องเกรงใจหรอกครับ”เขาปลอบพลางยกแก้วขึ้นจรดริมฝีปากทำให้ปู่ค่อยๆ จิบยาลมตามที่เขาบอกโดยที่ผมที่เป็นหลานแท้ๆ ได้แค่มอง พอหมดแก้ว เขาก็ปรายตาดุใส่จนผมสะดุ้ง “นายเอาไปเก็บ” “เค” “เคแล้วก็รับไปดิ”เขายื่นแก้วให้ ผมรับมาอย่างลืมตัวที่คิดว่าทำไมคนคนนี้ถึงอ่อนโยนจังผมขอถอนคำพูด เขาอ่อนโยนกับปู่แต่กับผมกลับพูดจาเชือดเฉือนแต่ก็ช่างเถอะ…อย่างน้อยหน้าที่ดูหนาราวซีเมนต์แทนที่จะงดงามเหมือนรูปสลักนั่นก็เหมือนจะมีรอยยิ้มนิดๆ ตอนที่ฟังคำขอบคุณจากปู่ของผมล่ะปู่นั่งพักครู่หนึ่งก็อาการดีขึ้น คนหน้านิ่งจึงขอตัวกลับ ผมพยุงปู่เดินตามไปส่งร่ำลากัน เขาปรายตาคมกริบมองผมแวบหนึ่งแล้วจึงเปิดประตูขึ้นนั่งที่ตอนหลังของรถคันยาว แล้วชะโงกหน้าออกมาพูดกับปู่“ผมเกรงใจอากงถ้าหากว่าทำไม่ไหว ผมก็ไม่อยากเร่งขนาดนั้น...”“ไม่เป็นไรหรอกคุณหนู ผมทำไหว”“ไหวแน่นะครับ”“ไหวๆ ทำให้ผู้มีพระคุณทั้งที พรุ่งนี้ค่ำผมจะให้เจ้าคีเอาไปส่งให้ถึงมือคุณที่โ

  • Bad Love คู่ร้าย   70 น่ารำคาญ

    “อะ อะไรนะปู่!” ผมถูกปู่กดหัวก้มต่ำจนเห็นรองเท้าหนังมันปลาบสีดำหัวแหลมของหมอนั่นปรากฏแก่สายตา ผมได้แต่เบะปากด้วยความหมั่นไส้ที่เจ้าของรองเท้าหัวเราะในลำคอให้ผมได้ยินอีก“หัวเราะอะไร!” ผมโพล่ง แต่พอเหลือบมองปู่ก็เห็นแววตาเขียวปัดจึงได้แต่ยิ้มแหย แล้วปู่ก็กระตุกแขนผมอีก“เจ้าคีอย่าเสียมารยาท”“ผมเปล่าเสียมารยาทนะปู่” ผมตัดพ้อปู่สีหน้าสีตาบ่งบอกความไม่พอใจสุดๆ จนปู่ส่งสายตาดุอีก “เงียบเลย! เด็กนี่ไม่รู้ที่ต่ำที่สูงอย่าถือสาแกเลยนะครับคุณตรี” เอ๊า! เขาเป็นใคร ใหญ่มาจากไหนวะ! ผมไม่พอใจแต่ก็ไม่กล้าเถียงปู่ ยิ่งเห็นสายตาคมกริบที่จ้องมาด้วยแล้วยิ่งขัดใจ แต่ผมก็ต้องนิ่งดูเชิงไว้ก่อน “ว่าแต่วันนี้คุณตรีมีธุระอะไร หรือว่าจะมาตัดสูทครับ” ปู่ถาม “ผมอยากให้อากงสมศักดิ์ช่วยตัดสูทชุดใหม่ให้พ่อสักชุดเอาไว้ใส่วันที่ออกจากโรงพยาบาลครับ”คนตัวสูงสง่าอย่างกับรูปปั้นเทพเจ้ากรีกพูดยาวเป็นครั้งแรกแต่น้ำเสียงของเขาแฝงความกังกลอยู่จนผมที่ฟังยังรู้สึกได้ แล้วปู่จะไม่รู้สึกได้ไง“ได้สิๆ แสดงว่าคุณท่านต้องอาการดีขึ้นแล้วแน่ๆ หรือท่านสั่งว่าอย

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status