ตอนที่ 4 ไหนบอกว่าครั้งเดียว

“ถึงคอนโดน้ำตาลแล้ว พี่จะลบหลักฐานในวันนั้นได้หรือยัง”

ทันทีที่เขาจอดรถ เธอก็ทวงสัญญาที่เขาเคยพูดไว้ในวันที่เขาลงโทษเธออย่างป่าเถื่อนด้วยการปล้นพรหมจรรย์ของเธอไป

“ขึ้นห้องก่อนสิ”

เธอตวัดสายตามองเขาอย่างไม่พอใจ กับแค่การกดลบรูปภาพหรือวิดีโอ มันจำเป็นต้องขอขึ้นไปบนห้องของเธอด้วยเหรอ

“ไม่ค่ะ ไม่อยากให้มีคนเห็นว่าน้ำตาลพาผู้ชายขึ้นคอนโด”

“กลัวคนเห็นว่าพาผู้ชายขึ้นคอนโด แต่ไม่กลัวคนเห็นหลักฐานที่เธอพยายามฆ่าคนเหรอ ได้นะ เดี๋ยวพี่จัดการให้”

“พี่ต้องการอะไรกันแน่”

“ขึ้นห้อง”

ดวงตากลมวาววับมองเขาอย่างเกลียดชัง ไม่อยากจะอยู่ใกล้เขาแม้แต่วินาทีเดียว แต่คนที่ทำความผิดมหันต์อย่างเธอมันไม่มีสิทธิเลือก จึงยอมพาเขาขึ้นไปที่ห้องด้วยความจำใจ

ทันทีที่ประตูห้องปิดลง เขาก็ก้าวประชิดไล่ต้อนจนแผ่นหลังบอบบางชิดผนัง มือใหญ่ร้อนผ่าวยกขึ้นมาลูบต้นแขนเรียวจนขนลุกซู่

“พี่จะทำอะไร นี่มันไม่ได้อยู่ในข้อตกลง”

เธอปัดมือเขาทิ้ง ทั้งยังเชิดหน้าขึ้นมองเขาอย่างเอาเรื่อง แม้ในใจจะกลัวเขามากก็ตามที

เรื่องราวเมื่อคืนนั้นยังจำฝังใจ เหตุการณ์ทุกอย่างมันยังตามหลอกหลอนแม้ยามหลับและยามตื่น ทุกสัมผัสจาบจ้วงรุนแรงแม้จะทำให้เธอเสียวซ่านแทบขาดใจ แต่ก็เจ็บปวดทรมานและน่าขยะแขยงแทบอาเจียน

“แล้วข้อตกลงคืออะไรล่ะ”

“พี่บอกว่าพี่จะลบหลักฐานทุกอย่างทิ้งวันที่พี่แป้งกับพี่กวินแต่งงานกัน ก็วันนี้ไง พี่ช่วยทำตามสัญญาด้วย”

“พี่พูดแบบนั้นเหรอ”

คนตัวโตเลิกคิ้วถาม ริมฝีปากหยักได้รูปสีแดงสุขภาพดีเหยียดยิ้มร้าย ทำเอาคนตัวบางเบิกตากว้าง ผลักอกเขาอย่างไม่พอใจ

“ไอ้ทุเรศ นี่พี่จะเบี้ยวน้ำตาลเหรอ”

“หึ ตอนแรกก็ว่าจะไม่เบี้ยวนะ แต่ตอนนี้ยังไม่แน่ใจเท่าไหร่”

“พี่ต้องการอะไรกันแน่พี่เจน จะเอาเท่าไหร่ก็เรียกมาสิ”

คิ้วเข้มเลิกสูง พยักหน้าแล้วเบะปากหยัน

“จะเอาเท่าไหร่ก็เรียกได้เลยเหรอ”

“ใช่ แล้วก็ลบหลักฐานทิ้งซะ เอาให้มันจบเสียที”

“งั้นก็...”

เจนณรงค์โน้มลงไปจูบแก้มนวล แต่เธอกลับสะบัดหน้าหนีอย่างรังเกียจ เขาแค่นหัวเราะหยัน มองใบหน้าสวยงามของนางเอกสาวที่อายุห่างจากตัวเองเป็นรอบ ก่อนจะสอดมือเข้าล็อกกรามของเธอเอาไว้แล้วบังคับให้หันกลับมาหาเขา

ใบหน้าหนุ่มสาวห่างกันเพียงคืบ ดวงตากลมโตเบิกกว้าง แววตาสั่นระริกตื่นตระหนก แต่ก็ทำใจกล้ามองสบดวงตาคมดุนิ่งนาน

“รังเกียจเหรอ”

“อืม”

“เหอะ เป็นพี่มากกว่ามั้ง ที่ต้องรังเกียจฆาตกรอย่างเธอ”

พูดจบก็ปล่อยมือจากกรามของเธออย่างแรงจนใบหน้าสวยสะบัดไปอีกทาง เพียงเสี้ยววินาทีก็หันกลับมาจ้องหน้าเขาเขม็ง ไร้แววตื่นกลัวเหมือนเคย

“น้ำตาลไม่ได้เป็นฆาตกร พี่แป้งไม่ได้ตาย”

“ถึงไม่ตาย แต่เธอก็ทำให้งูกัดแป้งและตั้งใจจะทำให้ตาย ให้ประชาชนตัดสินไหมล่ะ ว่าที่เธอทำมันเรียกว่าฆาตกรหรือเปล่า”

“อย่าทำอย่างนั้นนะ พี่จะเอาอะไรก็บอกมาสิ จะเอากี่ล้าน เอารถ เอาบ้าน เอาอะไรก็เรียกมา ขู่กันอยู่ได้”

มือใหญ่ร้อนผ่าวตรงเข้าจับลำคอเล็กก่อนจะออกแรงบีบเพียงเล็กน้อย คนตัวบางเบิกตาโพลงด้วยความตกใจ ลมหายใจหอบกระชั้นจนหน้าอกขยับขึ้นลงถี่รัว

“เอาอะไรดีล่ะ”

เขาโน้มลงไปกระซิบชิดใบหูขาว กลิ่นน้ำหอมราคาแพงดึงดูดให้เขาฝังจมูกลงไปที่แนวกรามโค้งมน ค่อย ๆ ไต่จูบวนเวียนแล้ววกมาที่แก้มใสโดยที่เธอไม่กล้าแม้แต่จะสะบัดหน้าหนี

“เอาเธออีกครั้งเป็นไง”

คิดอยู่แล้วว่าเขาต้องการแบบนี้ แต่คนที่ไม่มีอะไรจะเสียอย่างเธอต่อให้เขาเรียกร้องมากกว่านี้อีกสิบเท่าก็ต้องยอม

“ครั้งเดียวนะ”

“อืม ครั้งเดียว”

“ลบก่อน”

“ลบตั้งนานแล้ว”

พูดจบก็ปล่อยมือที่บีบคอของเธอเอาไว้แล้วกดจูบแผ่วเบาที่ซอกคอขาวราวกับกำลงหยอกเย้า เธอถอนหายใจยาว เพียงเขาสัมผัสเบา ๆ ก็รู้สึกร้อนวูบวาบในช่องท้องจนต้องแหงนหน้าขึ้นให้เขาซุกไซ้เธอได้ถนัดถนี่

ชุดเกาะอกสีแดงตัวสวยถูกถอดทิ้งกองลงบนพื้น ตามด้วยชุดชั้นในผ้าลูกไม้บางเบาสีดำ รวมทั้งเสื้อสูทและเสื้อเชิ้ตราคาแพงของเขา

คนตัวโตกวาดตามองเรือนร่างเย้ายวนขาวผ่องตรงหน้าอย่างชอบใจ ผ่านมาเป็นเดือนแล้วที่เขาไม่ได้สัมผัสแตะต้องเธออีก มือใหญ่ร้อนผ่าวลูบคลึงหน้าอกอวบอิ่มเบา ๆ ก่อนออกแรงเคล้นคลึงหนักเน้นขึ้นตามอารมณ์

“อือ...”

หนุ่มสาวมองสบตากันตลอดเวลา เธอขมวดคิ้ว เผยอปากหอบหายใจกระเส่า มองเขาด้วยแววตาราวกับกำลังตัดพ้อ แต่ช่างยั่วยวนเหลือเกินจนเขาแทบทนไม่ไหว

“น้ำตาล”

เจนณรงค์โน้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อนโหยหา คนตัวบางหลับตาพริ้ม ขยับปากบดเบียดกลับคืนไปราวกับโหยหาสัมผัสของเขาทุกลมหายใจเข้าออกพอกัน

ร่างบางลอยหวือขึ้นมาในอ้อมกอด เขาอุ้มเธอในท่าเจ้าสาวแล้วพาเข้าไปวางไว้บนเตียงกว้างโดยที่ริมฝีปากทั้งสองคู่ยังไม่ยอมละไปจากกันแม้แต่น้อย

เขาขยับขึ้นคร่อมทับเธอในท่วงท่าล่อแหลม โน้มลงไปซุกไซ้จูบเม้มซอกคอหอมจนเธอร้องครางฮือออกมาอย่างไม่รู้ตัว มือใหญ่ร้อนผ่าวข้างหนึ่งยังบีบขยำความนุ่มหยุ่นของเธอไม่หยุด

ปากร้อนไต่จูบลงมาจนถึงหน้าอกอวบ ลิ้นร้ายแลบออกมาโลมเลียปลายยอดสีชมพูอ่อนที่แข็งตั้งเป็นไต เขาเหลือบตามองใบหน้าสวยงามที่ปรือตามองเขาด้วยความตื่นเต้น จึงตวัดลิ้นเบา ๆ บนตุ่มไตนั้นเพื่อยั่วยวนเธอ

“อื้อ...”

เมื่อเสียงหวานหลุดออกมาจากลำคอ ลิ้นร้ายจึงตวัดระรัวแล้วอ้าปากดูดดึงปลายยอดสีชมพูสลับกันไปทั้งสองข้างจนเธอร้องครางโหย

มือใหญ่ร้อนผ่าวลูบไล้ไปทั่วกายบาง ก่อนตรงเข้ากรีดไล้รอยแยกของดอกไม้สาวก็ต้องยกยิ้มพอใจเมื่อคนตัวบางปลอดปล่อยหยาดน้ำหวานมาเคลือบคลอกลีบดอกจนฉ่ำเยิ้มไปหมด

“เยิ้มแล้วน้ำตาล”

เธอปรือตาขึ้นมามองก็เห็นว่าเขาขยับลุกขึ้นถอดกางเกงทั้งตัวนอกตัวในวางไว้บนเตียง แล้วขยับขึ้นมาคร่อมเหนือหน้าอก นำท่อนเนื้อสีชมพูอ่อนที่เหยียดขยายใหญ่โตจนเส้นเลือดปูดโปนเต็มลำมาจดจ่อที่ริมฝีปากของเธอ

“แลบลิ้นออกมาเลียสิ”

เธอพลาดเองที่เผลอเหลือบมองสบตาคมกริบมีเสน่ห์คู่นั้น มันทำให้เธอเหมือนกับตกอยู่ในภวังค์ไม่รู้สึกตัวจนยอมทำตามที่เขาสั่งอย่างไม่มีข้อต่อรอง ด้วยการอ้าปากแล้วแลบลิ้นออกมาเลียปลายหัวเบ่งบานสีชมพูเข้มที่มีน้ำใส ๆ ไหลเยิ้มยาวราวกับสุนัขหิวโหย

“อ่า...หลับตา”

คนตัวโตคำรามในลำคอ มือใหญ่ยกโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดบันทึกวิดีโอทันทีเมื่อคนตัวบางหลับตาตามที่เขาสั่ง

ภาพใบหน้าสวยงามของนางเอกดังที่กำลังหลับตาพริ้ม แลบลิ้นออกมาตวัดไล้เลียท่อนเนื้อใหญ่โตบนหน้าจอโทรศัพท์มือถือทำเอาผู้กำกับการแสดงหนุ่มยิ้มหยัน เขาบีบกรามเธอให้อ้าปากแล้วเสือกไสท่อนเนื้อใหญ่ยาวลงไปในโพรงปากนุ่มทันที

“อืม”

สะโพกสอบสะบัดพลิ้วรูดรั้งตัวตนเข้าออกในจังหวะร้อนแรง ก่อนเร่งจังหวะขึ้นจนคนตัวบางสำลักหน้าดำหน้าแดง เพียงเสี้ยววินาที ท่อนเนื้อใหญ่ยาวก็ถูกดึงออกมาชักสาวรัว ๆ แตกกระจายน้ำรักขาวขุ่นเต็มใบหน้าสวยงามของนางเอกดัง

เธอลืมตาขึ้นมาอย่างงุนงง กลิ่นคาวคลุ้งบนใบหน้าทำเอาแทบอาเจียนจึงไม่ทันได้รู้ตัวสักนิดว่ามีคนถ่ายวิดีโออยู่

เขาแค่นหัวเราะหยัน กดหยุดการบันทึกแล้วขยับยื่นแขนไปหยิบทิชชูมาเช็ดทำความสะอาดให้ ก่อนจะขยับตัวลงมาอยู่ที่กลางระหว่างขาซึ่งถูกดันให้แบบอ้าจนกว้าง

“พี่จะทำอะไร”

“เอาไง”

“ไหนบอกว่าครั้งเดียว”

“ยังไม่ทันได้เอาเลย”

พูดจบเขาก็นำปลายหัวบาน ๆ มาถูไถบดขยี้ที่ติ่งเกสรสาว เธอสะดุ้งโหยง เรียวขาสั่นระริก มองหน้าเขาราวกับตัดพ้ออีกครั้ง

“ถะ ถุงยางล่ะ”

“ไม่มี”

พูดจบก็กดแทรกท่อนเนื้อใหญ่โตลงไปในความคับแน่นของสาวน้อยวัยยี่สิบทีละนิดอย่างยากลำบาก สะโพกสอบถอดถอนออกมาแล้วดันเข้าไปใหม่อีกครั้ง และครั้งนี้ก็สามารถหลอมรวมกายเป็นหนึ่งเดียวกันกับเธอได้จนสุดโคน

“อืม แน่นฉิบ”

เขาสูดปากด้วยความเสียวซ่าน มองดอกไม้สีชมพูหวานกลืนกินตัวตนของเขาด้วยความชอบใจ ก่อนจะบดหมุนสะโพกเนิบ แหงนหน้าหลับตาพริ้มซึมซับแรงตอดรัดระรัวของผนังบอบบางที่เพิ่งเคยถูกใช้งานมาไม่กี่ครั้งเท่านั้น

คนสวยขมวดคิ้วมุ่น หน้าตาเหยเกหลับตาปี๋ สะบัดหน้าไปมาบนหมอนเพื่อระบายความเสียวซ่าน แต่ไม่เห็นดีขึ้นเลย

“พี่เจน...”

“เสียวเหรอ หืม น้ำตาล”

“ค่ะ”

เธอยอมรับความจริงอย่างหมดท่า เมื่อสิ่งที่ค้างคาอยู่ในร่างกายมันทำให้เธอรู้สึกอย่างนั้นจริง ๆ

“นี่มันแค่เริ่มต้น”

พูดจบก็ขยับชักสาวท่อนเนื้อออกมาจนเกือบจะหลุดแล้วเสือกไสกลับคืนไปจนสุดโคนอย่างแรง หยอกเย้าให้เธอเสียวสะบั้นยันปลายเท้าจนหลุดเสียงครางออกมาอย่างลืมอาย

ผู้กำกับการแสดงหนุ่มยกยิ้มร้าย หยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมากดบันทึกวิดีโออีกครั้ง เขาถ่ายจุดเชื่อมประสานหลอมรวมกาย เห็นท่อนเนื้อใหญ่ยาวจมดิ่งในดอกไม้สาวแล้วก็ต้องคำรามเบา ๆ ในลำคอ

สะโพกสอบชักสาวท่อนเนื้อเข้าออกร่องรักของเธอเชื่องช้า ทุกการจมดิ่งล้ำลึกเรียกเสียงครางหวานหูของคนตัวบางที่ยังนอนหลับตาพริ้ม เผยอปากสีชมพูแสนน่ารัก เขาแพนกล้องขึ้นไปเรื่อย ๆ จนถึงใบหน้าสวยงามของเธอ

นิ้วหัวแม่มือบดคลึงติ่งเกสรสาวจนเธอสั่นกระตุก ผนังบอบบางตอดรัดระรัวในจังหวะลามกทำให้เขารู้ได้ทันทีว่าอีกไม่นานเธอจะถึงจุดสิ้นสุดแล้ว จึงรัวสะโพกใส่เธอไม่ยั้ง

จังหวะที่เปลี่ยนไปทำเอาเธอตกใจเบิกตาโพลง แต่เมื่อลืมตามาก็เห็นเขากำลังถ่ายวิดีโออยู่ จึงยื่นมือไปแย่งแล้วร้องห้าม

“อย่าถ่ายนะ ปิดสิ อ๊ะ...”

เขารวบข้อมือของเธอทั้งสองข้างมาขัดเอาไว้ที่หน้าท้องแบนราบด้วยมือใหญ่เพียงข้างเดียว ออกแรงกดเอาไว้ไม่ให้เธอขยับตัวหนี ก่อนจะตอกสะโพกกระแทกกระทั้นถี่ยิบไม่นับจนเสียงเนื้อกระทบกันสะท้อนก้องดังลามกแข่งกับเสียงร้องครวญครางราวจะขาดใจของดาราคนสวยที่หลับตาปี๋ เกร็งสะท้าน ปลายเท้างองุ้ม แล้วกระตุกเฮือกกรีดร้องเสียงหลง ในขณะที่เขารัวสะโพกสุดแรงสามครั้งก่อนเสือกไสจมดิ่ง แตกกระจายน้ำรักขาวขุ่นในกายเธอจนลึกสุดโคน

“อืม น้ำตาล”