บทที่ 114 : ดวงตาสีแดง (18+)

เหงื่อนองท่วมร่างกาย กะบังลมเคลื่อนตัวเทียวหดเทียวขยายหอบแฮ่ก ๆ กันทั้งสองคน ลำควยยังคงปักเสียบอยู่ในหี เวลาผ่านไปร่วมหนึ่งนาทีเมือกคาวสีขาวขุ่นอันเกิดจากน้ำเชื้อแห่งการผสมพันธุ์ ก็ซึมทะลักออกมาตามช่องว่างระหว่างอวัยวะเพศ

.

"แหมะ! , แหมะ!"

.

มันหลากล้นออกมาเปื้อนพุ่มไหมดงแมกไม้ของพี่พลขับเต็มไปหมด แต่ครานั้นนวลนางผู้คร่อมร่างอยู่ข้างบนก็ยังคงนิ่งไม่ไหวติง มิวท์นิ่งราวกับโดนถอดปลั๊ก! เธอยังคงชูแขนพับข้อศอกอยู่ในท่ามัดผม พลันหลับตากัดริมฝีปากแล้วก็ค้างเติ่งอยู่เช่นนั้น จนพี่เขาชักจะประหลาดใจ

.

"นี่คุณเล่นมุกอะไรของคุณเนี่ยะคุณมิวท์?"

"แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ "

เขาลองตวาดถามดูอีกครั้งถามแม่งทั้ง ๆ ที่ตัวเองยังไม่หายเหนื่อย และการหอบหายใจสั่นรัวดังกล่าวก็ทำเอาร่างบางที่คร่อมอยู่มูฟตัวเองโยกโยนตามไปด้วย

.

"แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ หนอยแน่! ดีล่ะ! ถ้าจะเล่นแบบนี้ล่ะก็.."

"ผมก็จะง้างปากคุณด้วยแท่งควยของผมเอง.."

"ให้มันรู้ไปสิว่าคุณจะนิ่งต่อไปได้ ถ้าโดนควยกระทุ้ง!"

.

"แฮ่ก ๆ , แฮ่ก ๆ "

"ฮึบ!!!"

.

"สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ! , สวบ!"

.

กัดฟันรวบรวมพลังทั้งหมดส่งจากปลายตีนขึ้นมาถึงบั้นเด้า พี่เขาเอาจริงไม่ต้องบอกก็รู้ แกหลับตาปี๋พลันตบกระชับฝ่ามือเข้ากับแก้มก้นของมิวท์เสียงดัง "เพลี้ย!" พลันเด้า ๆ ๆ ๆ ซอยยิก ๆ ๆ ๆ เย็ดงัดเสยจนเรือนร่างของมิวท์แอ่นเอนไปด้านหลัง กระตุกหงึกหงักและท่อนแขนที่ใช้ฝ่ามือขัดผสานกันอยู่ตรงท้ายทอย ก็ยังร่วงหลุดตามออกมาด้วย

.

"ผล็อย.. ย.. ย.. "

.

มันร่วงปลิดปลิวห้อยต่องแต่งลู่ไปกับลำตัวที่กระเด้งกระดอน ด้วยความสัตย์จริงว่ามิวท์เหมือนกับสติหลุด เหมือนดวงจิตเธอล่องลอยออกจากร่างกายไปถึงไหนต่อไหน ซ้ำร้ายที่คนเป็นผู้ชายก็เอาแต่หลับหูหลับตาเย็ด เขาไม่ได้สังเกตเห็นความเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นเลย เขาไม่รู้เลยด้วยซ้ำว่ามิวท์ไม่ปกติเช่นเดิมแล้ว

.

เธอไม่ตอบสนอง! ไม่พูด! ไม่ร้อง! ไม่คราง! หรือแม้แต่เม็ดจิ๋มตรงคริสตอริสเองก็ไม่ขมิบตอด! คฑาชายนายนักขับเครื่องบินเหมือนปฏิสนธิอยู่กับศพ บอกตามตรงว่าขนาดตุ๊กตายางที่ซื้อออนไลน์จากช็อป "shopee" ยังน่าปี้กว่ามิวท์ในตอนนี้ซะอีก

.

.

และเพราะเหตนี้เราถึงต้องตัดภาพมาดูมุมมองในฝั่งของมิวท์บ้าง ว่าเธอกำลังเผชิญอยู่กับอะไร?

.

ในห้องโดยสารของเฮลิคอปเตอร์ลำเดียวกัน มิวท์หาได้ล่องลอยไปถึงไหนต่อไหนอย่างที่สันนิษฐานไม่ เธอยังคงอยู่ในร่างกายตัวเองเพียงแต่อวัยวะต่าง ๆ นั้น กลับไม่ยอมตอบสนองตามคำสั่งของเธอก็เท่านั้น

.

เธอเสียวหีชิบเป๋ง! เธอแตกเป็นรอบที่สิบแล้วด้วยเพียงแต่ภายนอกเพิ่งจะนับเป็นน้ำที่ห้า คิดว่าเธออยากจะอยู่ในท่าพับแขนโชว์รักแร้แบบนี้เหรอ พ่องมึงตายเหอะ! เมื่อยจะตายชัก! และถ้าเลือกได้ก็คงจะตบหน้าพี่เขาไปสักฉาด เพราะว่าจะได้อารมณ์กว่ามากหากทำไปพร้อมกับตอนที่เสร็จ เผิน ๆ จะฟินกว่าตอนโดนบีบนมตอนน้ำแตกรอบแรกเสียอีก

.

"แต่ก็ทำไม่ได้.. บ้าเอ๊ย!"

"มันเกิดอะไรขึ้นกับร่างกายเราเนี่ยะ.. ทำไมถึงแข็งเป็นรูปปั้นแบบนี้?"

มิวท์คิดกับตัวเองในใจ

.

เธอพยายยามขยับต้นขาเพื่อขมิบให้รูจิ๋มฟิดขึ้น จะได้ทุเลาความเสียว

.

"น่ะ! แม้แต่ขาก็ขยับไม่ได้! อะไรกัน!?"

.

"โอ๊ย!!! , ซีดดดดด! , แต่มันเสียวมากเลยอ่ะ! ฉันจะทำยังไงดี!"

"เราต้องแตกอีกแน่ถ้าพี่เขาไม่ยอมหยุด!"

.

หลุบตาก้มลงไปมองเธอมองเห็นพี่เขาหลับตากระทุ้งต่อเนื่องเป็นครั้งที่ล้าน เรี่ยวแรงเขาดีเหลือเชื่อ เป็นคนอื่นคงมีควยพับควยอ่อนกันบ้าง แต่กับพี่เขาแม่งมีแต่ความฟิต มิวท์เจ็บแสบทุกครั้งที่เขาแทงเข้ามา เธอทั้งบอกทั้งตะโกนก็แล้วแต่ก็ไม่มีเสียงแว่วผ่านช่องปากออกไปถึงหูเขาได้เลย เธอกำลังจะถูกข่มขืนแบบไม่สมยอม และภาพสุดท้ายก็จะกลายเป็นว่าพี่เขาเสร็จอยู่ฝ่ายเดียว โดยไม่รับรู้เลยว่าเธอที่อยู่ในนี้ก็เสร็จไปแล้วเหมือนกัน

.

"อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อ่ะ , อ๊ายยยยย!!! , ไม่ไหวแล้วค่ะ , จะเสร็จอีกแล้ว!!!"

"จะเสร็จแล้วว..ว...ว...ว..ว"

"เสร็จ! , เสร็จ! , เสร็จ! , เสร็จ!"

"อื้ออออ!!!~~"

.

"อื้อ!!!~~"

"อึก..ก..ก..ก.."

"อัก ๆ .. ก.. ก , อัก ๆ .. ก.. ก"

.

ข้างในกระตุกหงึกหงักแต่ภายนอกกลับยังคงนิ่งอยู่ท่าเดิม เพิ่มเติมนิดนึงคือคราวนี้พี่พลขับเองก็แตกตามไปด้วย แกเสร็จน้ำที่สองเป็นที่เรียบร้อย น้ำเสปิร์มสีขุ่นพุ่งฉีดใส่ร่องหีมิวท์เป็นรอบที่สองในปริมาณที่ใกล้เคียงกัน

.

แล้วก็เป็นเพราะน้ำควยดอกนี้อีกเช่นกัน ที่ทำให้มิวท์เกิดปฏิกิริยา!?

.

"แบะ ๆ , แบะ ๆ ๆ , แบะ..!!!"

ช็อคสิ! เมื่อจู่ ๆ ก็พูดไม่ได้อีกต่อไป! ทั้งภายในและภายนอก แม้แต่การพล่ามกับตัวเองในภวังค์ความคิดก็ไม่เป็นผล

.

มิวท์เริ่มเห็นเส้นเลือดยึกยือสีแดงฉาน ทอประสานขึ้นมาในมุมมองสายตาของตัวเอง พวกมันค่อย ๆ ลามลงมาจากด้านบนแผ่ปกคลุมด้านข้างทีละนิด ๆ ช้า ๆ ก่อนที่ท้ายที่สุดจะปกคลุมทั้งดวงตา ย้อมทัศนียภาพการมองเห็นทั้งหมดให้เป็นสีแดงอมเลือด น่าสยดสยองขนลุก

.

แน่นอนว่าเธอพยายามต่อต้าน แต่ก็เหมือนถูกตัดช่องสัญญาณด้วยเข็มแหลมในมโนคติ ที่แทงเข้ามาในแกนสมอง!

.

"จึกกกกก!"

.

"แบ๊ะ..!!!"

(โอ๊ยยยยย! เจ็บจิ๊ดเข้าไปถึงในหัวเลย)

.

ยิ่งฝืนจะคิดมันก็ยิ่งเจ็บ ยิ่งพยายามจะพูดมันก็ยิ่งบีบรัดราวกับร่างกายและประสาทสัมผัสทุกอย่างนั้น ได้ถูกครอบครองจากใครหรืออะไรบางสิ่งไปแล้วเป็นที่เรียบร้อย มิวท์สูญเสียความเป็นตัวเองไปโดยสมบูรณ์แบบ เธอหมดสิทธิ์จะคิด หมดสิทธิ์จะพูด หมดสิทธิ์แม้กระทั่งการขยับเขยื้อนร่างกายตัวเอง

.

เพราะทันทีที่เธอลองจะหันหน้าไปทางซ้ายดู ใบหน้าภายนอกก็กลับแหงนเชิดขึ้นข้างบน มือที่ห้อยต่องแต่งหลังการคลายออกจากท้ายทอย บัดนี้ก็ถูกยกขึ้นมากางแผ่หลาตรงหน้า มิหนำซ้ำยังมีความผิดปกติเกี่ยวกับส่วนที่เป็นเล็บเกิดขึ้น ให้ตายเถอะ! ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อ! ว่าเริ่มจะมีส่วนแหลมงอกยาวออกมา แล้วก็แลดูคมแหลมเฟี้ยวจนละม้ายจะกลายเป็นอาวุธ!

.

"แบะ!!! , แบ๊ะ ๆ !!! , แบ๊ะ ๆ !!!"

"แบะ.. แบะ.. แบะ.. $#@%#$&&##%#^#%^#$%"

"$#&$^%$%^$^%$&^$%&$%^%$%$$$%$##"

.

หมดสิ้นแล้วกับความเป็นมิวท์ หลังภาษาใบ้ที่ใช้ก็ถูกแทนที่ด้วยศัพท์แสงต่างดาวที่ไหนก็ไม่รู้ เธอจากพวกเราไปแล้วโดยพฤตินัย ตัดภาพออกมาด้านนอก จึงเกิดเป็นภาพเหตุการณ์แบบนี้เกิดขึ้น!

.

.

"จึกกกกกกกกกก!!!"

.

เลือดสาดกระเซ็นกระจายเต็มห้องโดยสาร กงเล็บทั้งสิบแง่งแทงทะลุกลางอกฝังคาอยู่กับเก้าอี้คนขับ โดยมีพี่พลขับนอนหงายท้องแน่นิ่งกลายเป็นศพให้มิวท์คร่อมทับร่างเอาไว้!

.

"กรรรรรรรร!!! , โคร่งงงงง ๆ ๆ , กรรรรรรรรร!!!"

.

เสียงเธอแผดคำรามลั่น! ดวงตาแดงก่ำเหมือนไม่เหลือความเป็นคน!