Share

Chapter 1

So, kita nalang tayo mamaya sa unit mo?” sabi ko sa kaibigan kong sinundo ko pa sa kanilang building. Sa education department ako habang siya naman ay sa accounting department.

Kada biyernes hanggang linggo kasi ay nasa unit ako ng kaibigan kong si Celeste para samahan siya dahil wala ang kaniyang pinsan kada biyernes hanggang linggo dahil umuuwi sila sa kanilang kaniyang bahay. Nakikitira lang naman kasi ang mga iyon kay Celeste dahil mas malapit ang eskwelahan nila dito.

“Sige, dadaan pa kasi ako sa flower shop para kamustahin ang benta.” sagot sa akin ni Celeste. May flower shop kasi siya. Doon din niya kasi kinukuha ang kaniyang allowance at pambayad ng tuition niya dahil ang katulad ko, sarili na lamang namin ang inaasahan.

Nagkapaalaman na kami. Agad naman na akong pumunta ng sakayan ng jeep para mas madali akong makauwi. Kailangan ko pa kasing magluto ng hapunan para sa tiyahin at mga pinsan ko. May trabaho din kasi ako sa isang restaurant mula alas sais hanggang alas diyes ng gabi.

Agad ko namang iniabot ang aking pamasahe pagkasakay na pagkasakay ko saka inilabas ang aking cellphone para i-text ang isa sa mga pinsan kong si Nory. Si Nory lang ang pinakamabait sa dalawang magkapatid. Siya lang ang lagi kong nakakasundo sa lahat. Siya rin ang tagapagtanggol ko sa bahay.

[Anatalia: Nandyan na ba sila Tita?]

Wala pang tatlong minuto ay nagreply na siya.

[Nory: Wala pa po, pero bilisan mo nalang, ate. Alam mo naman sila Mama saka yung kapatid ko kapag wala pang naabutang pagkain.]

[Nory: Tutulungan nalang kita sa pagluluto:)]

Napangiti nalang ako sa sinabi niya. Ibinalik ko na ang aking cellphone sa aking bag saka pumara na dali hindi makakapasok ang jeep sa kanto kung nasaan ang bahay. Nang makarating sa bahay ay nakita ko si Nory na naghihiwa na ng mga rekado para sa lulutuin.

“Teka magpapalit lang ako. Hayaan mo nalang ‘yan dyan. Ako na magtutuloy.” nakangiting sabi ko sa kaniya.

“Sige po, ate. Magsasaing nalang po ako.” anito saka dumiretso sa bigasan para kumuha ng maisasaing. Wala na akong magawa kung hindi ang tumango nalang. Ganito ang set-up naming dalawa kapag wala pa ang mga kasama namin dito. Hindi siya pumapayag na hindi makatulong sa akin. Pagdadahilan niya ang pagod ko daw sa pag-aaral at pagtatrabaho.

Nagpalit na ako ng uniporme ko sa trabaho saka pinusod ko na rin ang aking buhok para ‘di na ako mahirapan mamayang magmadali kapag umalis ako ng bahay. Inilapag ko na din ang aking bagpack na ginagamit sa trabaho sa salas saka dumiretso na sa kusina. Tanging pagluluto na lang talaga ang gagawin ko dahil nahiwa na ni Nory lahat ng kakailanganin.

“Sa susunod, hayaan mo na akong gawin ang mga ito, Ori. Baka madatnan ka ng nanay at ate mong nagtatrabaho mapagalitan pa ako.” sabi ko habang sinimulang magluto.

“Eh, ate hayaan mo na akong tumulong saka hindi naman kasi alam ko naman ang oras ng pag-uwi nila Mama.” anito habang tinatantsa ang tubig para sa isasaing.

Habang nagluluto ay nagkuwentuhan kami ni Nory tungkol sa kaniyang klase at asignatura. Parehas kami ng kurso ngunit siya ay nasa 3rd year habang ako ay graduating na. Sa kalagitnaan ng pagluluto ko ay biglang tumunog ang aking cellphone. Kinuha naman iyon para sa akin ni Nory saka sinagot at ini-loudspeaker.

[Celeste: Lalabas ako, mamimili ng meryenda mamayang gabi. May ipapabili ka ba?] tanong nito sa kabilang linya.

[Anatalia: Kahit ano nalang. Sabihin mo nalang kung magkano mamaya para mabayaran ko.]

Narinig kong bumuntong hininga si Celeste.

[Celeste: Anong babayaran? Sagot ko na ‘to. Para meryenda lang eh.] anito saka nagpaalam at pinatay na ang tawag.

Napailing nalang ako. May katigasan din ng ulo minsan iyon. Lagi akong tinatanggihang magbayad kapag magkasama kami. Lagi niyang sabi ay itabi ko nalang ang pera ko at pambayad ko nalang daw ng upa sa tiyahin ko. Hindi kasi ako tumitira ng libre dito. Sabi nila ay hindi daw kawang-gawa ang pagpapatira nila sa akin dito kaya hahati daw ako sa pagbabayad ng tubig at kuryente, saka sa grocery na minsan ko lang matikman.

Nang matapos ko ang pagluluto ay nagpaalam na ako kay Nory. Alam naman nilang hindi ako umuuwi dito ng biyernes ng gabi saka weekends kaya hindi ko na kailangang ipagpaalam iyon. Kahit yata hindi ako uuwi dito ay wala din silang pakialam.

Agad ko namang nakita si Louie na nag-aantay sa akin sa may kanto. Si Louie ay katrabaho ko din sa restaurant na nakatira lang malapit sa amin.

“Ang tagal mong baklita ka. Hulas na ang make up ko kakahintay sa’yo.” anito na ikinatawa ko nalang.

Nga pala, baliko ang isang ‘to. Inunahan pa nga akong magkaroon ng boyfriend eh.

“Tara na. Baka wala tayong masakyan ma-late pa tayo.” Sabi ko sa kaniya. Sumunod na lang ito sa akin saka ikinuwento ang ‘date’ daw nilang magjowa kanina.

Pagkadating namin sa restaurant na trinatrabahuan namin ay binilisan na namin ang pagpunta sa quarter namin para mailapag ang mga gamit namin. Biyernes ngayon kaya maraming customer. “Haggard day nanaman tayo dito Lia.” angil ni Louie habang palabas kami ng quarter. Tinawanan ko nalang ito at nagsimula nang kumuha ng order.

Sunod-sunod ang mga customer kaya wala na din kaming oras para makapag-usap ni Louie. Nang matapos ako sa pagkuha ng mga order ay pumunta muna ako saglit sa quarter para magquick break. Naabutan ko din ang ibang katrabaho doon. Kumain lang ako ng biscuit saka nagtubig saka muling lumabas. Hindi pa ako nakakaabot sa bungad ng counter ay may naririnig na akong nagsisisigaw.

“Sa susunod kasi ayus-ayusin mo ang trabaho! Look at what you did to my bag?! It’s Dior you b*tch, bago pa ‘to!” ani ng babaeng nakablue na fitted dress. Nang tignan ko kung sino ang pinapagalitan ay agad akong tumakbo doon.

“Anong nangyari dito Louie?” ani ko. Kaunti nalang ay maiiyak na si Louie kaya ako na ang kumausap sa babae. “Ma’am, pasensya na po kayo sa kasama ko. Hindi naman po niya sinasadya.”

Agad namang bumaling sa akin ang babae. “Do you know the price of this bag na tinapunan ng kasama mo ng tubig?!” eksaheradang sabi niya. Mukhang mapapalaban kami ngayon dito. “This is limited edition you id*ot!”

Huminga muna ako ng malalim saka binalingan ang katabi ng babae para sana paki-usapan ang kasama nito. Nang humarap ako dito ay agad kong nakita ang kaniyang asul na mata. Agad naman akong nagsalita dahil naramdaman niya yatang kakausapin ko siya.

“A-ah, Sir. Kung maaari po sana ay kausapin niyo po si Ma’am na huminahon po muna para mapag-usapan po natin ito ng maayos.” saad ko saka luminga ng kaunti sa paligid. “Pinagtitinginan na po kasi tayo.”

Hindi nagsalita ang lalaki. Bumaling ito sa kaniyang kasama na ngayon ay nagpupunas na ng kaniyang bag habang may binubulong bulong. Bumuntong hininga ang lalaki saka inilabas ang kaniyang wallet at naglapag ng ilang libong papel sa mesa saka hinila ang babae. Magpoprotesta sana ito ng may binulong ang lalaki na agad namang kinatahimik ng babae.

Bumaling naman ako sa kasama ko. Nandoon na din ang ibang kasamahan namin sa tabi niya, inaalo ito.

Matapos ang kaguluhang iyon ay nagsibalikan na ang lahat sa trabaho. Nakita ko naman ang iba na dinadamayan pa din si Louie at tinatanong ang buong nangyari.

Tumingin ako sa labas dahil salamin lang naman, Nakita ko ang pilit na pagbukas ng babae sa pintuan nung sasakyan. Marahil ‘yon ay sasakyan nong kasama niyang lalaki. Gulat na lamang ako nang biglang umalis ang lalaki ng hindi nakakasakay ang kasama. Bumalik nalang ako sa trabaho saka ‘di na inalala ang mga nangyari.

Nang matapos ayos ang shift ko ay dumiretso na ako sa condo unit ni Celeste.

Kakatok pa lang sana ako ay biglang bumukas ang kaniyang pinto. Ngumiti siya ng malawak sa akin saka pinatuloy. Tinignan ko ang kaniyang suot at napansin kong pang-alis. “Saan ka pupunta? Gabi na ah.” sabi ko saka ibinaba ang bag ko sa may sofa.

“Susunduin sana kita kasi baka mahirapan kang pumunta dito ng ganitong oras kagaya nung huli kasi wala nang jeep kaya susunduin sana kita.” anito saka naglabas ng mga plato. “Halika na, kumain na tayo. Alam kong hindi ka pa kumakain.”

Sumunod naman ako sa kaniya sa kusina saka tumulong na sa paghain.

“Talaga ba?” Anito habang sumasandok ulit ng ulam. “Grabe naman iyon. Pwede namang punasan eh, nag-eskandalo pa sa restaurant. Kung ako si Louie, tinamaan na sa akin ‘yong babaeng ‘yon.”

Natawa nalang ako sa reaksyon niya. Kung gaano siya katapang sa ganitong usapan ay siyang kabaliktaran ng kaniyang totoong ugali. Celeste is not the type of woman na papatol physically. Kung makikipag-areglo naman ay mahinahon ito.

Nang matapos ay nagpresenta na akong maghugas ng pinagkainan habang siya ay nag-aayos sa mesa. Marami pa kaming pinag-usapan tungkol sa school kahit na hindi kami pareho ng kurso.

“Pati nga yung isa kong Professor eh, ang tataas ng scores namin sa kaniya pero pagdating sa final grades halos lumuwa mata namin kasi ang baba.” pagmamaktol nito. Consistent honor student kasi si Celeste. Laging nasa Dean’s List saka active mapa-recitation man yan o kung ano pang school activities.

“May mga ganyan talagang Prof, Ce. Saka kahit anong gawin mo, kahit mababa ang grade mo sa subject na ‘yon para sa’yo, hindi pa din nababawas ‘yan sa pagiging Dean’s Lister mo kaya kumalma ka ha. Gusto kong magpahinga sa mga susunod na araw kaya bawas-bawasan mo ang ka-negahan mo.” sabi ko sa kaniya saka dumiretso sa sala para ihanda ang aming meryenda para mamaya habang nanonood.

Makalipas ang ilang oras ng kwentuhan at panonood ay naramdaman na namin ang antok. Imbis na sa kwarto kami matutulog ngayon ay napadesisyunan namin na dito nalang sa sala kaya naman pinagdugtong namin ang sofa para maging kama ito.

“Good night, Li.” sambit niya habang inaayos ang kaniyang unan.

“Good night, Ce.”

Kaugnay na kabanata

Pinakabagong kabanata

DMCA.com Protection Status