Chapter 10: Scholarship

LAKAD takbo ang ginawa ko para habolin si Kuya Warren. Kailangan ko kawing magpasalamat sa ginawa niya.

"Señorito Warren!" I called out his name while panting.

Napangiti ako nang kaagad siyang lumingon sa akin. Tinuloy ko naman ang paglalakad, papalit sa kanya.

"About sa nangyari kanina—."

"Ginawa ko iyon dahil alam kong iyon ang mas makakabuti sa iyo."

Putol ng Kuya Warren sa sinasabi ko.

"Th-thank you, Señorito Warren," nauutal kong wika.

Ang mukha niya ay sobrang seryoso kaya medyo kinakabahan ako.

Mukhang nahalata niya siguro kaya ilang sandali pa, p-um-laster ang ngiti sa mga labi niya. Inabot niya ang buhok ko at ginulo katulad ng nakaugalian niya.

"There you are again!" he sounds irritated pero ang totoo, alam kong hindi.

Hindi ko na kailangang manghula, alam ko ang sinasabi niya. Tinawag ko naman kasi siyang 'Señorito'.

"Kuya Warren naman, hindi na ako bata, eh!" pagmamaktol.

Palagi niya kasi ginagawa sa akin. Eh, hindi na naman ako bata.

"Kahit na, you're still a