“แค่คู่นอน” นั่นคือสถานะของเธอ กับหนุ่มฮอตวิศวะสุดหล่อ บ้านรวย แต่เลือดเย็น เมื่อถึงวันที่หญิงสาวจนตรอกถึงขั้นยอมวางศักดิ์ศรีเพื่อขอไปยืมเงินจากเขา… เขากลับยิ้มเหยียด ก่อนจะพูดประโยคที่ทำให้เธอตัวชา “อยากได้เหรอ? งั้นก็จ่ายด้วยร่างกายสิ”
ดูเพิ่มเติมแสงไฟสีจัดวูบวาบสาดกระทบผนังสลับกับเสียงดนตรีบีทหนัก ๆ ที่กระหน่ำก้องไปทั่วทั้งผับอย่างไม่ปรานีประสาทหู โต๊ะวีไอพีที่ซ่อนตัวอยู่ในมุมลับสุดของร้าน กลับเป็นจุดที่ดูจะมีความสุขมากที่สุดในคืนนี้
กันต์ธีกึ่งเอนตัวพิงพนักโซฟาหนังอย่างสบายอารมณ์ แก้วเหล้าในมือสั่นไหวตามจังหวะเพลง ข้างกายเขาคือหญิงสาวสองคนในชุดเดรสสั้นรัดรูป แนบชิดแน่นจนแทบไม่เหลือช่องว่างให้ลมหายใจ สาวหนึ่งเอนซบไหล่ อีกคนไล้นิ้วตามต้นแขนเขาอย่างจงใจ มืออีกข้างของเขาก็ไม่ปล่อยให้เสียเปล่า โอบไหล่สาวทางซ้ายไว้แน่น ก่อนจะกระดกเหล้าขึ้นดื่มด้วยท่าทีที่ช่ำชอง
คืนนี้เขากำลังเอนจอยกับค่ำคืนแห่งความสุข กับบรรดาสาว ๆ ที่ขนาบแนบชิดทั้งสองข้าง ผิวเนื้อเนียนนุ่มแนบชิดจากหญิงสาวข้างกายที่คอยหยอดคำหวานใส่กันไม่หยุด คนหนึ่งกระซิบเสียงแผ่ว คนหนึ่งจูบเบา ๆ ตรงกราม แล้วกันต์ธีก็ผลัดจูบตอบอย่างเล่นสนุก ทั้งซ้ายที ขวาที จนเพื่อนร่วมโต๊ะถึงกับต้องสบตากัน แล้วส่ายหน้าอย่างระอาเต็มทีกับนิสัยเจ้าชู้ไม่เลือกของเขา
แต่ในจังหวะที่เขากำลังจะเอนตัวกลับไปกระซิบอะไรกับสาวข้างหู
สายตาคมของกันต์ธีกลับสะดุดเข้ากับบางอย่าง
ไม่ใช่เพราะการกระทำของสาวข้างกาย
ไม่ใช่เพราะคำพูดของเพื่อนในโต๊ะที่เอาแต่หัวเราะกันสนุกสนาน
หากแต่เป็นหญิงสาวคนหนึ่งที่กำลังเดินตรงไปยังบาร์กลางร้านอย่างไม่สนใจสายตาใคร
‘สวยฉิบ’ คำนี้ก้องอยู่ในหัวไปมา ขนาดเขามีผู้หญิงสวยขนาบข้างอยู่สองคน แต่คนตรงหน้ายังสวยกว่ามาก จนเขาไม่สามารถละสายตาจากเธอไปได้เลย
ราวกับมีสปอตไลต์ที่มองไม่เห็นกำลังส่องประกายจับต้องอยู่กับเรือนร่างเพรียวบางของเธอ ชุดเดรสสีแดงเพลิงที่แนบลู่ไปตามสัดส่วนโค้งเว้าแบบไม่มีอะไรต้องปิดบัง โชว์ความโฉบเฉี่ยวจนใครหลายคนต้องชะงักสายตา เส้นผมยาวสีน้ำตาลอ่อนสลวยเคลื่อนไหวพลิ้วไหวตามจังหวะฝีเท้าอย่างมีเสน่ห์ในทุกย่างก้าว
ถึงแม้แสงในผับจะไม่สว่างพอให้เห็นใบหน้าชัดนัก แต่ด้วยรูปร่างและออร่าที่แผ่ออกมาก็ทำให้กันต์ธีรู้สึกเหมือนทั้งโลกหยุดหมุน ดวงตาคมจับจ้องราวกับถูกมนต์สะกด
เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเหล้าในมือยังอยู่ดีหรือหกไปแล้ว
รู้แค่ว่า... เขาอยากรู้ว่าเธอคือใคร
“มึงมองอะไรของมึงวะ” เพื่อนในกลุ่มของเอ่ยขึ้นก่อนจะหันไปตามสายตาของกันต์ธีที่เอาแต่มองตรงไปทางนั้นตาไม่กะพริบ
“อ๋อ ยัยนั่นเอง ไอลดา” ซิม หนึ่งในเพื่อนสนิทของกันต์ธีพูดขึ้น กันต์ธีเลิกคิ้วด้วยความแปลกใจที่เพื่อนของเขารู้จักกับเธอคนนั้นด้วย
“ฉายา เจ้าหญิงแห่งคณะบริหาร ทั้งสวยและรวยมาก บ้านชีทำธุรกิจเกี่ยวกับการลงทุน ได้ยินมาว่าได้กำไรทีเดือนละหลายสิบล้านเลยนะเว้ย"
กันต์ธียิ้มมุมปากอย่างนึกสนใจขึ้นมาทันที เขาก็เคยได้ยินชื่อและฉายานี้มาก่อนแต่ไม่เคยเจอตัวจริง เพราะสำหรับเขาไม่จำเป็นต้องเข้าหาใครหรือไปจีบใครก่อน เนื่องจากมีคนเข้าหาและตามจีบไม่พักอยู่แล้ว เลยไม่ได้สนใจใครเป็นพิเศษ
“แล้วทำไมเธอถึงมาคนเดียววะ?” เพื่อนอีกคนเอ่ยขึ้น
“หรือนิสัยแย่จนเพื่อนไม่คบ” กันต์ธีถามขึ้นอย่างนึกสงสัย สายตายังคงจับจ้องไปที่ไอลดาที่กำลังนั่งดื่มอยู่คนเดียว
“ไม่รู้ดิ” ซิมพูดพร้อมกับยักไหล่เล็กน้อย
หลังจากนั้นเพื่อนๆ ของเขาก็หันมาสนใจแก้วเหล้าอีกครั้ง ในขณะที่กันต์ธีนั่งจ้องไอลดาไม่วางตา สายตาคมของเขาเหมือนนักล่าที่เจอกำลังเจอเหยื่อที่น่าสนใจอยู่
วันต่อมากันต์ธีพาไอลดากับลูกมายังวัดแห่งหนึ่ง ซึ่งไอลดารู้ดีว่านี่คือวัดที่เก็บอัฐิพ่อกับแม่ของเธอนั่นเอง“พามาที่นี่ทำไม”“มาขอเธอกับพ่อแม่เธอไง” เขาตอบหน้าตาย ก่อนจะหันไปหยอกเล่นกับลูกที่อุ้มอยู่ ไม่ได้สนใจเลยว่าไอลดากำลังอึ้งมากแค่ไหนจนกระทั่งถึงที่หมายหน้าสถูปที่เก็บอัฐิ กันต์ธีคุกเข่าเข้าไปไหว้พ่อและแม่ของเธอ โดยมีไอลดาและลูกนั่งข้าง ๆ“ผมมาขออนุญาตขอลูกสาวคุณพ่อคุณแม่ไปดูแลนะครับ ผมสัญญาว่าจะดูแลเธอกับลูกให้ดีที่สุด จะชดเชยให้เธอให้สาสมกับที่เคยทำผิดพลาดกับเธอในอดีต”ไอลดาฟังอยู่ ยังคงอึ้งอยู่ และอึ้งต่อจากที่เคยตั้งใจว่าจะทำใจแข็งกับกันต์ธีให้มากที่สุดเท่าที่จะทำได้ แต่พอเจอไม้นี้ของเขาเข้าไป ใจมันก็อ่อนยวบขึ้นมาในทันที“ไอ ดูสิพ่อกับแม่ของเธอพยักหน้าด้วย”กันต์ธีสมอ้างขึ้นมาลอย ๆ เมื่อเห็นไอลดายังนั่งนิ่ง“เธอรีบตอบรับรักฉันไว ๆ เดี่ยวพ่อแม่เธอบ่นเอา ว่ารอนาน”“มั่วแระ พ่อกับแม่ฉัน ไม่มีทางยกฉันให้คนอย่างนายง่าย ๆ หรอก”“ยกไม่ยก ก็ลูกหนึ่งไปแล้วค้าบ ดีไม่ดีเธออาจจะท้องอีกหนึ่งแล้วก็ได้ เพราะรอบหลังฉันไม่ได้ป้องกัน” กันต์ธีเอ่ยขึ้นมาลอย ๆ ในขณะที่ไอลดาอ้าปากค้างด้วยความตกใจ
เมื่อความวุ่นวายจบลง ไอลดาเลยตั้งใจลาออกจากที่นี่ให้จบ ๆ กันไปแต่ทว่าในวันที่เธอเข้าไปลาออก นอกจากผู้จัดการฝ่ายบุคคลไม่อนุมัติการลาออก ยังบอกว่ากันต์ธีเรียกเธอพบอีกต่างหาก“น้องไอ จะลาออกเหรอคะ”“ใช่ค่ะ พอดีว่าไอจะเปิดร้านกับพี่ที่สนิทกันน่ะค่ะ”“อ่อ งั้นเดี๋ยวนะคะ คุณกันต์ธีโทรมาพอดีเลย “ยังไม่ทันได้คุยอะไรต่อ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลก็หันไปบอกไอลาด้วยรอยยิ้ม“น้องไอจ้ะ คุณธี เรียกไปพบจ้ะ ตอนนี้เลย”“เอ๋ เรียกไอเหรอคะ?”“จ้ะ รีบไปเถอะ” ผู้จัดการฝ่ายบุคคลเอ่ยบอกด้วยรอยยิ้ม เพราะเข้าใจว่าไอลดากับกันต์ธีเป็นคู่รักกันจริง ๆ ตามข่าวลือที่คนซุบซิบกันวันก่อนและที่สำคัญ ที่กันต์ธีโทรมาบอกกับผู้จัดการเมื่อครู่ว่า“ภรรยาผมงอน ที่ไม่ค่อยมีเวลาให้เลยขู่จะลาออก บอกให้เธอมาพบผมตอนนี้หน่อยสิครับ”ไอลดาเดินไปยังชั้นบนสุด เปิดประตูเข้าไปในห้องทำงานของของกันต์ธีเห็นเขานั่งอ่านเอกสารในมืออยู่ แต่พอได้เห็นเธอเจ้าตัวก็ละสายตาออกจากงานและลุกขึ้นทันที“นายเรียกฉันเหรอ? ไหนว่าเราคุยกันแล้วไง ว่าจะจบกันด้วยดี” ไอลดาเอ่ยถามด้วยสีหน้าที่เต็มไปด้วยความสงสัย“อืม ปะ ไปกินข้าวกัน”“ห๊ะ เรียกมากินข้าวเนี่ยนะ? เดี๋ยว
ทว่าท่ามกลางเสียงซุบซิบที่ดังไม่หยุด กันต์ธีก็เอ่ยขึ้นมาเสียงกร้าว“คุณโรมคุณมีลูกมีเมียแล้วนะครับ ยังกล้ามาจีบภรรยาของผมอีก นี่ขนาดภรรยาของผมไม่เล่นด้วย และที่เธอยอมคุยกับคุณก็เพราะงาน คุณยังตามวอแวภรรยาของผมไม่เลิกแบบนี้อีก ผมจะลงโทษคุณยังไงดี”“แล้วก็คุณ คุณผู้หญิงคนนี้ แทนที่คุณควรจะต่อว่าและทำร้ายไม่ใช่ภรรยาของผม แต่เป็นสามี ของคุณต่างหากที่พยายามมาวุ่นวายกับภรรยาของผมเอง" “และผม กันต์ธีในฐานะเจ้าของโรงแรมแห่งนี้ ผมจะฟ้องคุณในข้อหามาสร้างความวุ่นวายในโรงแรมของผม และถ้าคุณไม่หยุดผมจะแจ้งข้อหาทำให้โรงแรมของผมเสียชื่อเสียง และหมิ่นประมาทภรรยาของผมอีกกระทง”หญิงสาวคนนั้นเซแทบจะลมจับ ตัวต้นเรื่องรีบเข้ามาคว้าเมียของตนเองเอาไว้ก่อนจะยกมือไหว้ขอร้องกันต์ธี “คุณกันต์ธีอย่าเอาเรื่องเมียผมเลยนะครับ ผมขอโทษจริงๆ ครับถือว่าสงสารลูกผมเถอะครับ”กันต์ธียิ้มเหยียด อยากจะเข้าไปซัดหน้าผู้ชายคนนี้ให้จมดินแต่ก็ติดตรงที่กลัวว่าภาพลักษณ์ของโรงแรมมันจะแย่เข้าไปใหญ่“ธีพอเถอะ..” ไอลดาหันไปเอ่ยกับกันต์ธี ทำให้เขาเริ่มอ่อนลง“เลขาให้คนไปจัดการเรื่องนี้ต่อ ผมจะพาภรรยาไปรับลูกมาที่นี่”เขาหันไปสั่งเลขา พ
จังหวะที่สองคนคุยกันอยู่ เสียงโวยวายจากด้านหลังก็ดังขึ้น“ฉันถามว่ามันอยู่ไหน! อินังเมียน้อยที่ชื่อไอลดา มันอยู่ไหน!”ใบหน้าเกรี้ยวกราดของผู้หญิงคนหนึ่งที่มาพร้อมกับเด็กผู้หญิงตัวเล็กข้างกาย ยืนโวยวายเสียงดัง “ฉันถามว่าอีนังไอลดามันอยู่ไหน อีพนักงานตัวไหนมันชื่อไอลดาห๊ะ!”ร่างบางชะงักไปกับเสียงโวยวายนั่น ในขณะที่กันต์ธีเองก็มองไอลดาด้วยความงุนงงทำไมผู้หญิงคนนั้นถึงเอ่ยชื่อไอลดา พนักงานที่อยู่ในล็อบบี้ก็เริ่มทำตัวไม่ถูก ลูกค้าบางคนก็หยิบมือถือขึ้นมาถ่ายเหตุการณ์ตรงหน้า “จะทำอะไร?” กันต์ธีรีบคว้าแขนไอลดาไว้ด้วยความเป็นห่วงเมื่อเห็นว่าไอลดากำลังเดินเข้าไปหาผู้หญิงที่กำลังโวยวายอยู่ “ผู้หญิงคนนั้นเรียกชื่อฉัน” “แล้วเธอรู้จัก?”ไอลดาส่ายหน้า เธอไม่เคยรู้จักผู้หญิงคนนั้นเลยแม้แต่น้อย แต่ตอนนี้ทั้งเสียงโวยวายและเสียงเด็กหญิงที่กำลังร้องไห้งอแงดังทั่วล็อบบี้ไปหมด และเจ้าของชื่อที่อีกฝ่ายต้องการพบก็คือเธอ ดังนั้นเธอต้องยุติสถานการณ์นี้ให้ได้โดยเร็วที่สุด ก่อนที่โรงแรมจะเสียชื่อเสียงไปมากกว่านี้ “ปล่อยเถอะค่ะ” “ไม่เป็นไร เดี๋ยวผมเข้าไปคุยเองผมเป็นเจ้าของโรงแรม”กันต์ธีส่ายหน้าเบา ๆ ไม่
เหตุการณ์ก่อนหน้านี้ในตอนที่ไอลดายังอยู่ที่ทำงานอยู่ที่โรงแรม กันต์ธีแอบไปพบกับลูกของเธออย่างเงียบ ๆ เขาแค่สงสัยว่าพ่อของเด็กคือใคร ทำไมเธอถึงไม่ยอมบอกใครว่ามีลูก และที่บ้านหลังนั้นเอง เขาได้พบเข้ากับพี่พลอยและเด็กตัวน้อย ๆ หน้าเหมือนเขา“มาหาใครคะ” พี่พลอยทำหน้างง ๆ ในขณะที่พินิจพิจารณาหน้าของกันต์ธีกับหลายตัวน้อย ก็พอจะเข้าใจไปเองได้ว่าอะไรคืออะไร“ผมมาหาไอลดา…”“เธอไปทำงานนี่ค่ะ แต่เอ๊ะ นี่ใช่คุณกันต์ธี ลูกชายของเจ้าของโรงแรม The Moon ไหม”“ใช่ครับ”“แล้วไม่เจอไอลดาที่ทำงานเหรอคะ?”“เจอครับ แต่…เออ เธอกำลังโกรธผมอยู่”“โกรธ?”“ครับ ผมเคยทำผิดกับเธอไว้เยอะมาก ตั้งแต่เมื่อก่อนจนกระทั่งถึงตอนนี้ “พี่พลอยถอนหายใจ พอเข้าใจว่าช่วงนี้ที่ไอลดาบอกว่าไปทำโอตอนดึก ๆ คืออะไร พอกลับมาก็เอาแต่เหม่อ ไม่สดใสเหมือนแต่ก่อน ซ้ำยังชวนเธอไปหาที่เปิดร้านอาหารแห่งใหม่ที่จังหวัดอื่นนี่คงเป็นต้นเหตุสินะ“คุณ คงเป็นพ่อของกฤชติน สินะคะ” พี่พลอยถอนหายใจอีกระลอก และสรุปไปเองจากความเป็นไปได้ทั้งหมดในขณะทีีกันต์ธียังอึ้งอยู่กับคำว่า‘พ่อของเด็ก’ เขาหันไปมองเด็กวัยเตาะแตะที่เดินเข้ามาเกาะเขา พร้อมกับเอ่ยว่า
ไอลดาถอนหายใจ เมื่อได้้ยินเสียงซุบซิบนินทาทีีเกิดขึ้น แต่สำหรับเธอเหรอ เหอะ! บอกเลยว่าชินแล้วนี่ไม่ใช่แค่ครั้งแรกที่เคยเจอสักหน่อย สมัยเรียนมหาวิทยาลัยเธอเคยโดนนินทาหนักกว่านี้เยอะ“งั้นไอขอตัวไปทำงานก่อนนะคะพี่โรม”จังหวะที่ไอลดาเดินหนี โรมกลับตะโกนขึ้นมาอีก” แต่พี่ชอบไอนะครับ พี่จะไม่ถอย ต่อให้ไอมีลูกแล้วพี่ก็ไม่ถอย ตราบใดที่ไอไม่เคยแสดงตัวว่าสามีของไอเป็นใคร ก็แสดงว่าไอน่าจะเลิกกับไอ้หมอนั่นแล้ว พี่รับเป็นพ่อของเด็กได้นะไอ!”ไอลดารำคาญมาก ที่โรมโวยวายเสียงดังลั่น ซ้ำยิ่งกระพือเสียงนินทาจากคนรอบข้างที่ยืนฟังอยู่ ให้นินทาเธอหนักขึ้นนี่ขนาดเธอไม่ได้ตกลงรับรักเขายังโดนขนาดนี้ ถ้ารับรักจะขนาดไหนแต่ถึงแบบนั้น เธอก็ไม่คิดจะมีใครอยู่แล้ว ต่อให้โรมดีมากและวิเศษวิโสขนาดไหนก็ตาม ที่เธอตั้งใจคือจะเก็บเงินก้อนที่ได้จากกันต์ธีและจะลาออกอยู่แล้วในเร็ววันนี้จังหวะที่โรมยังโวยวาย กันต์ธีเดินกลับเข้ามาในอาคารพอดี ทำให้พนักงานทุกคนจากที่รวมกลุ่มรีบโค้งคำนับ ก่อนจะค่อยๆ แยกย้ายกันไปคนละทาง เช่นเดียวกับไอลดากับโรม เมื่อทั้งสองคนหันมาเห็นกันต์ธีเดินเข้ามา ทั้งคู่เลยก้มลงน้อมศีรษะให้เขาในขณะที่เขา
ความคิดเห็น