Share

Episode 11 เมา

Penulis: Mindlada
last update Terakhir Diperbarui: 2025-08-23 15:17:02

Episode 11

เมา

“ใจเย็น” ฮีลแย่งแก้วจากมือฉันไปแล้วยกขึ้นดื่มเอง “เข้ม”

แน่สิ วันนี้มันต้องเข้มข้นหน่อย

“เอามา!”

แล้วหลังจากนั้นฉันก็ยกซดราวกับน้ำเปล่า ไม่ต้องสืบว่าเมาไหม

เมาค่ะ! เมามากกกก

แต่แล้วไง เดี๋ยวให้ไอ้ฮีลดูแล ป่านนี้มันคงด่าฉันในใจไปแล้ว เพราะตอนแรกฉันเกริ่นไว้ว่าจะเลี้ยงมัน ไป ๆ มา ๆ มันก็ต้องกั๊กตัวเองเพราะต้องดูแลฉันอีก

จริง ๆ วันนี้เราไม่ได้มากันสองคน ยังมีแสนดีกับไอดีมาด้วยแต่สองคนนั้นพึ่งจะกลับกันไปเอง ตอนนี้เลยเหลือแค่ฉันกับฮีล

“วู้วววว” เริ่มดึกก็เริ่มมัน ฉันโยกสะโพกไปมาเป็นจังหวะหลังจากเพลงของบีทีเอสดังขึ้น เต้นบ้า ๆ อยู่คนเดียวในขณะที่ฮีลมองฉันไปด้วยและดื่มไปด้วย

อย่างมันอะ ไม่เต้นหรอก

“ฮีล มาเต้นกัน” ฉันดึงตัวฮีลให้ลุกขึ้น แต่มันยังนั่งตัวแข็งไม่ยอมตอบรับฉัน “ไม่”

“เร็วดิ๊ อย่าลีลา”

“ก็ตอบว่าไม่!” มันย้ำ เสียงเพลงในไนต์คลับดังมากดังนั้นมันจึงตอบข้าง ๆ หูฉัน มือข้างหนึ่งอ้อมมาโอบเอวไว้แล้วรั้งร่างของฉันเข้าหาตัว

“ฉันอยากเห็นนายเต้นนะ” มองหน้าอีกฝ่ายเป็นเชิงอ้อน ไม่รู้ผีอะไรเข้าสิงฉันถึงได้ทำหน้าตาแบบนี้ อาจจะเพราะว่าตัวเองกำลังเมาอยู่มั้งจึงไม่ยั้งตัวเอง ยกสองมือโอบรอบลำคอแกร่งแล้วกะพริบตาปริบ ๆ ส่งไป “ถ้านายเต้น ฉันจะให้เอาทั้งคืนเลย”

คราวนี้มันมองหน้าฉันค่ะทุกคน แสดงมุกนี้ต้องได้ผลแน่

“ไม่!” ฮีลย้ำหนักแน่น นี่ฉันคิดผิดเหรอเนี่ย “ปกติก็เอาเกือบทั้งคืน”

ได้ยินคำนั้นก็ทำตาเขียวใส่ วุ! ก็จริงของมัน ข้อเสนอของฉันนี่ไม่ได้เรื่องเลย ใครเขาจะมีแรงไปเอาทั้งคืนอะไรขนาดนั้น ขนาดไอ้ฮีลมันยังทำได้แค่เกือบ

“อยาก?”

“อยากเมาโว้ยยยย!” ว่าแล้วก็กระดกเหล้าเข้าปาก พอหมดแก้วก็เทเพียว ๆ แล้วดื่มรวด

ฤทธิ์เหล้าเริ่มทำงานหลังจากฉันอวดเก่ง จังหวะเพลงเริ่มมันขึ้นจนฉันเต้นไม่หยุด ไฟเทคกะพริบไปมาทำให้ฉันเริ่มมึนเมา รู้สึกเหมือนรอบ ๆ ตัวเริ่มหมุนเคว้งเคลื่อนไหวไปมา ไม่นานนักก็รู้สึกพะอืดพะอม

“จะ…จะอ้วก” ฉันมองหน้าฮีล ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วรีบวิ่งเข้าห้องน้ำ

แหวะ! อ่า เกือบไม่ทัน ถ้าไปอ้วกข้างนอกคงอายเขาตายเลย

หลังจากจัดการตัวเองเสร็จเรียบร้อยก็รู้สึกดีขึ้น ฉันจึงกดชักโครกแล้วเดินออกมาล้างปาก

“พี่มิน” น้ำเสียงตอแหลดังอยู่ข้าง ๆ ฉันจึงหันไปมอง “แรด!”

“แต่พี่มินยังมาเที่ยวได้เลยนะคะ ทำไมมิรินจะมาไม่ได้” แสดงละครเก่ง น่าได้โล่รางวัลอะเนอะ

“ฉันก็ไม่ได้ว่าที่แกมาเที่ยว ฉันแค่ด่าว่าแกอะแรด” ฉันชี้ไปที่หน้าผากมัน ก่อนจะออกแรงผลักในตอนที่เน้นหนักคำว่า ‘แรด’

“คำก็แรดสองคำก็แรด ตัวเองดีตายแหละ!” ฉันแสยะยิ้ม ดูเหมือนน้องสาวผู้น่ารักของฉันจะกำลังเมาถึงได้ดีแตก กลิ่นแอลกอฮอล์นั้นแรงพอสมควร

“มิริน ใครวะ เอาเลยไหม” ในตอนนั้นพวกเพื่อนยัยมิรินก็เดินเข้ามาสมทบประมาณสองสามคน

ถามว่าฉันกลัวไหม ก็ต้องตอบว่าไม่

จึงยืนกอดอกแล้วแกว่งเท้าเล่นพลางเลิกคิ้วมอง “หืมมม น้องสาวของพี่ดีแตกซะแล้ว จะให้พวกมาตบพี่เหรอ”

“อ้าว พี่สาวมึงทำไมกวนตีนจังวะ”

“อย่าไปถือสาเลยมึง ไปกันเถอะ”

ฉันจิ๊ปากใส่ เห็นได้ชัดว่ามันก็ยังพอมีสติอยู่บ้างถึงได้ปรับอารมณ์อย่างรวดเร็ว หลังจากนั้นก็ดึงพวกเพื่อนให้เดินออกไป

เฮ้ออ น่าเบื่อ!

เห็นหน้ามันแล้วไม่อยากจะอยู่ต่อละ กร่อยเลย!

“ป้ะ กลับเถอะ”

“หืม” ฮีลมองหน้าฉันแล้วครางในลำคอ ในตอนนี้เสียงเพลงในไนต์คลับเปลี่ยนเป็นช่วงดนตรีสดซึ่งกำลังเล่นเพลงรักเบา ๆ “เดี๋ยวก่อน ขอฟังเพลงนี้ก่อน”

ฉันพยักหน้าเออออ เห็นได้ชัดว่ามันอินกับเพลงนี้มาก ๆ

“ตกหลุมรักใครอยู่ไง” ถามด้วยความรู้สึกแปลก ๆ ยอมรับอย่างตรงไปตรงมาว่าไม่ได้ชอบแต่ก็ไม่อยากให้มันไปชอบใคร

“…” ฮีลใช้ความเงียบเป็นคำตอบ ในตอนนี้หัวใจฉันก็แทบหล่นลงไปอยู่ตาตุ่ม รู้สึกเหมือนเสียที่ระบายที่ดีเลย

“ป้ะ กลับ” หลังจากนั้นมันก็จูงมือฉันออกมาจากคลับอย่างไม่ทะนุถนอม ไอ้บ้านี่ เป็นผู้ชายก็ควรจะกั๊กแรงไว้บ้างไม่ใช่มาถูลู่ถูกังกันแบบนี้

“เบา ๆ ดิ๊!” ฉันบอกมันก่อนจะสะบัดมือออก ในขณะเดียวกันสายตาก็พลันมองเห็นคนที่ไม่เคยพบเจอมานาน

“พะ…พี่เก่ง” เรื่องราวในอดีตทำให้ต้องรีบเข้าไปเกาะแขนฮีลทั้งที่พึ่งจะสะบัดออก ออกแรงรัดไว้แน่นด้วยอาการสั่นเกร็งน้อย ๆ

เอาจริงเรื่องวันนั้นยังตามหลอกหลอนฉันอยู่เลย ฉันไม่รู้ด้วยซ้ำว่าพี่เก่งกำลังจะทำอะไรกันแน่

ฮีลไม่ได้พูดอะไรแต่รับรู้ว่าฉันกำลังกลัวมันจึงจูงมือฉันให้รีบเดินออกมา แน่นอน พอฉันบอกให้มันเบามันก็เข้าใจโดยง่าย เชื่องยิ่งกว่าหมาก็มันนี่แหละ (บางทีอะนะ)

พอเข้ามานั่งในรถฮีลก็ตบตักตัวเองเบา ๆ ให้ฉันย้ายตัวเองไปนั่งบนนั้น แล้วฉันก็ไปอย่างว่าง่าย ฝ่ามือหนาออกแรงรั้งที่ต้นคอให้แหงนหน้าขึ้นเพื่อรับจูบ ฮีลสอดลิ้นเข้ามาในโพรงปากแล้วขยับอย่างเนิบนาบ เป็นเวลานานที่มันจูบฉันอย่างอ่อนโยนจนฉันเผลอเคลิบเคลิ้ม แต่เชื่อดิ อย่างมันอะ เป็นไปไม่ได้ที่จะทำแค่จูบ หลังจากผละปากออกมันก็ไสจมูกไปตามพวงแก้มของฉัน มือที่เคยโอบกอดเริ่มสอดเข้ามาใต้เสื้อแล้วบีบขยำที่ทรวงอกเบา ๆ

“อื้อ” ฉันร้องอื้อออกมาเมื่อฮีลใช้นิ้วสะกิดไปยังยอดปทุมถัน

“อยาก” ตรงนี้มันคือที่จอดรถซึ่งอยู่ใกล้จุดสูบบุหรี่โซนเอาต์ดอร์ ฉันยอมให้มันทำตรงนี้ไม่ได้ ไม่งั้นพวกผู้ชายที่ยืนอยู่คงได้รู้ว่าพวกเรากำลังมีอะไรกันอย่างเร่าร้อน จึงรีบส่ายหน้าปฏิเสธ

“ไปคอนโด แป๊บเดียว อ๊า” ฉันร้องบอก แต่เหมือนฮีลมันจะเริ่มหน้ามืดตามัวจนไม่ยอมฟังอะไร ความอยากเข้าครอบงำจนประกบปากเข้ากับยอดปทุมถันของฉันเข้าให้

ไวจังวะ มันไปถลกเสื้อฉันตอนไหน

“อ๊า” เสียงจ๊วบจ๊าบดังขึ้นเมื่อฮีลออกแรงดูด ทำให้ฉันต้องร้องครางออกมา

“ฮีล ไอ้บ้า! ฟะ…ฟังหน่อย” คำก่นด่าของฉันไม่ค่อยหนักแน่นนัก เพราะฝ่ามือหนาเริ่มลามปามไปถึงช่วงล่าง ก่อนจะสอดเข้าไปในกระโปรงตัวสั้น

“ขอสักนิด” นิ้วเรียวยาวเริ่มนวดคลึงตรงจุดอ่อนไหวอย่างบางเบาผ่านเนื้อผ้า ไม่นานหนักหลังจากสัมผัสได้ถึงความเปียกชื้นจึงเริ่มสอดนิ้วเข้าไปภายใต้แพนตี้ตัวจิ๋ว จับตรง ๆ ที่กลีบเนื้อแล้วกรีดกรายเล่น

“อ๊า” ฉันระบายเสียวโดยการกัดที่ลาดไหล่แรง ๆ ฝังคมเขี้ยวลงไปโดยที่อีกฝ่ายไม่ว่าอะไร

“จูบหน่อย”

ทาบกลีบปากลงบนริมฝีปากสีคล้ำ ขบเม้มเบา ๆ แล้วสอดลิ้นเข้าไปดูดดึงควานหาใบลิ้นของฮีล ก่อนจะตวัดสู้อย่างเร่าร้อนเมื่อนิ้วเรียวยาวเริ่มสอดใส่เข้าไปช่องทางด้านใน

ฉันเมานะ แล้วฉันก็ไม่ไหวแล้ว ยิ่งฮีลมันกำลังชักนิ้วอารมณ์ของฉันก็ยิ่งรุนแรง

หลังจากที่ฮีลปล่อยมือออกมันก็รีบจัดการกับตัวเอง พอรู้ตัวว่ากำลังจะถูกสอดใส่ฉันจึงรีบยกตัวขึ้นแล้วนั่งลงไปอีกครั้งโดยที่ครั้งนี้ฉันยอมให้แก่นกายใหญ่สอดแทรกเข้ามาในร่องคับแคบด้วย

“อ่า” ฮีลครางเบา ๆ มือที่เต็มไปด้วยคราบเหนียวเหนอะยกขึ้นมากอบกุมเต้าอวบของฉัน

“กอดฉันไว้แน่น ๆ”

มันไม่ได้บอกให้ฉันโยกตรงนี้เพราะหลังจากนั้นฮีลก็ขับรถออกไป แต่ฉันที่ความเมาเข้าครอบงำจึงกอดมันแน่นแล้วบดเบียดสะโพกเล่นเบา ๆ

ช่วยไม่ได้ ใครบอกให้มันสะกิดฉันก่อน

“หยุดก่อนได้ไหม”

“ฉันอยาก” พูดตรง ๆ ว่าอารมณ์ของฉันนั้นพลุ่งพล่านตั้งแต่มันเล้าโลมต่อหน้าผู้ชายนับสิบที่ยืนสูบบุหรี่แล้ว ถึงในรถจะติดฟิล์มทึบแต่เพราะยังมองเห็นบรรยากาศข้างนอกฉันก็เลยตื่นเต้น

ฉันไม่ได้อยากโชว์ แต่เพราะมันได้บรรยากาศใหม่ ๆ ก็เลยตื่นเต้นต่างหาก

“งั้นเอาเลย” หลังจากฮีลให้สัญญาณฉันก็สังเกตเห็นว่าตรงนี้คือตรอกเล็ก ๆ ซึ่งมืดสนิทพอสมควร ดังนั้นฉันจึงเริ่มขยับตัวขึ้นลง

“อะ…อ๊า สะ…เสียว” ฉันร้องบอก แอ่นอกขึ้นในตอนที่ขยับสะโพกให้มันประกบปากกับตรงนั้น ซึ่งมันก็รู้งานดี ดูดดึงตรงยอดอกสีชมพูจนมันแข็งเป็นไต

“ชอบไหม” ฉันถามเสียงหวาน เวลานี้ฤทธิ์แอลกอฮอล์ยังไม่หมดลง

“ชอบ ขอแรงกว่านี้”

จากนั้นไม่ต้องสืบ ฉันก็จัดให้มันอย่างสาสมที่อยากมากนัก นับหนึ่งรอบบนรถแล้วก็นับสองสามสี่บนคอนโดมันซึ่งเป็นที่ประจำ สรุปแล้ววันนี้ฉันก็นอนกับมันเหมือนเคย ไม่ได้กลับไปนอนที่คอนโดตัวเองแต่อย่างใด

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terbaru

  • Just Friends ระหว่างเราแค่เพื่อนกัน    ตอนพิเศษ 2 ขอแต่งงานฉบับซงจุงฮีล

    ตอนพิเศษ 2ขอแต่งงานฉบับซงจุงฮีล“โหหหห นังดาวยั่ว วันนี้มาในลุคสตรีตเลย” ลูกปลาพูดขึ้นเมื่อฉันเดินออกมาจากห้องพักไรง่ะ มาถึงนี่ทั้งทีก็ต้องแต่งตัวให้อินเทรนด์หน่อยสินี่เป็นครั้งแรกในรอบหลายปีที่ฉันได้ออกมาเที่ยวต่างประเทศอีกครั้ง แน่นอน ติ่งอย่างฉันก็ต้องเลือกเกาหลีเป็นประเทศแรก“ไม่ได้เที่ยวซะนาน ต้องอินเทรนด์หน่อย” เชิดหน้ามั่น ๆ แล้วพูดออกมา ก่อนปรายตามองคนอื่นวันนี้เพื่อน ๆ ต่างก็อยู่ในชุดเดรสสีขาวกันหมด เพราะนัดกันไว้ว่าธีมสีขาว ซึ่งฉันรู้แล้ว แต่ไม่เอาอะ ฉันไม่ชอบใส่เดรสสีขาว ก็เลยเลือกใส่เป็นชุดนี้แทน“ไม่ได้! ชุดนี้เอาไว้ใส่พรุ่งนี้ วันนี้ใส่ให้เข้าธีม” แสนดีเริ่มพูดขัด ข้าง ๆ มันเป็นพี่รามที่มาด้วยในวันนี้“ใช่! ดูสิ ขนาดเดมี่ยังใส่ชุดสีขาวเลยเนอะเดมี่เนอะ”“แอ๊” เสียงเด็กน้อยร้องขานรับ ทำให้ฉันต้องยื่นมือไปบีบแก้มนุ่มนิ่มของเดมี่ ลูกสาวตัวน้อย ๆ ของยัยลูกพีชเชื่อไหมว่าสองคนนี้น่ะรักกันมาก เพราะหลังจากเรียนจบลูกพีชก็มอบของขวัญวันเกิดให้แก่คุณป๋าทันทีนั่นก็คือการปล่อยตัวเองให้ท้องตั้งแต่ก่อนจบ เนื่องจากอายุอานามของคุณป๋าก็ไม่ใช่น้อย ๆ คู่นี้จึงต้องรีบมีกันหน่อยน่ารักเนอะ

  • Just Friends ระหว่างเราแค่เพื่อนกัน    ตอนพิเศษ 1 คำขู่ของซงจุงฮีล

    ตอนพิเศษ 1คำขู่ของซงจุงฮีล“ไปแล้วนะ”“อือ มากอดที”เข้าสวมกอดแฟนตัวเองเอาไว้แน่นเพื่อแทนความคิดถึง ก่อนคลายมันออกหลังจากชื่นใจพอแล้ว ฉันจ้องดวงตาสีนิลของฮีล แววตาคู่นั้นยังคงนิ่งสงบอยู่เหมือนเคย ทว่ามุมปากที่ยกยิ้มทำให้ใบหน้านั้นไม่ดูไร้ชีวิตชีวามากเท่าใดวันนี้ฉันจะต้องพาพนักงานบริษัทไปทริปเที่ยวประจำปีที่ทะเลสุราษฎร์ฯ ซึ่งเป็นนโยบายอย่างหนึ่งที่ช่วยสร้างกำลังใจให้กับพนักงาน เรียกได้ว่าเป็นโบนัสอีกก้อนเลยก็ว่าได้“เดินทางดี ๆ ถึงแล้วโทรหาด้วย”“โอเค เสร็จแล้วตามมานะ” ฉันพยักหน้า ก่อนมองอีกฝ่ายด้วยความคิดถึง หากไม่ติดว่าฮีลเองก็มีงานที่ต้องทำเหมือนกันฉันคงอ้อนวอนขอให้มันไปด้วยกันตั้งแต่วันนี้แล้ว แต่เพราะอีกฝ่ายก็งานยุ่งพอสมควรเลยทำอย่างที่คิดไว้ไม่ได้ ถึงอย่างนั้นฮีลก็ยังอุตส่าห์รับปากว่าหากเสร็จงานแล้วจะรีบตามมาจริง ๆ แล้วเราสองคนไม่เคยห่างกันนานเลย“อือ”หลังจากนั้นก็เดินไปขึ้นรถเพื่อออกเดินทาง ใช้เวลาจนเย็นก็เดินทางมาถึงที่นี่ ฉันเลือกที่จะเข้าห้องพักในทันทีแล้วนอนหลับไปด้วยความอ่อนเพลีย ก่อนจะตื่นมาพบกับพระอาทิตย์ตกในยามเย็นทะเลที่นี่สวยมาก สวยพอ ๆ กับทะเลตอนนั้นเลย ตอนที่ฉัน

  • Just Friends ระหว่างเราแค่เพื่อนกัน    Episode 53 พื้นที่ที่ฉันอยากจะเข้าไป

    Episode 53พื้นที่ที่ฉันอยากจะเข้าไป“ทำไมถึงพามาที่นี่อะ” ฉันเอ่ยถามหลังจากย่างสามขุมเข้ามาในคอนโดของตัวเอง จะว่าไปก็ผ่านมานานแล้วเหมือนกันที่ฉันไม่ได้เข้ามาอยู่ที่นี่ตั้งแต่เกิดเรื่องนั้น...“มันเป็นที่ที่ฉันอยากมา”“หืม...” ฉันร้องหืมในลำคอ มองใบหน้าอีกฝ่ายแล้วพยายามเดาความคิดของฮีล “ทำไมอะ ถ้าเราจะเดตกัน นายก็จะเลือกเดตที่นี่เหรอ”“อือ”“เพราะ?”“มันเป็นพื้นที่ส่วนตัวของคุณเมาส์...” เซอร์ไพรส์กับคำตอบที่ได้มาก ๆ ไม่น่าเชื่อว่าคำพูดแค่นั้นของผู้ชายหน้านิ่งอย่างฮีล ถึงกับทำให้ฉันรู้สึกเหมือนถูกหยอดให้เขินซ้ำแล้วซ้ำเล่า “พื้นที่ที่ฉันอยากจะเข้าไปมาก”“อือ แต่ตอนนี้ก็ทำสำเร็จแล้ว พอใจหรือยัง”“เข้าห้องเถอะ อยากโดนป้อนจูบแล้ว” ฝ่ามือหนาออกแรงรั้งให้ฉันเดินเข้าไปในห้องนอนของตัวเอง“ถามจริงนะ ถ้าวันไหนไม่ได้จูบจะเบื่อฉันไหม ถ้าวันไหนที่ฉันให้เรื่องเซ็กซ์กับนายไม่ได้”“ถามอะไรแปลก ๆ” ฮีลตอบ ทรุดกายลงกับเตียงใหญ่ขนาดคิงไซซ์แล้วพูดต่อ “ห่างกันมาเป็นเดือนก็เคยมาแล้ว”“นั่นสินะ”“หยุดกังวลไปได้เลยว่าฉันจะรักเธอเพียงเพราะแค่เซ็กซ์” น้ำเสียงนั้นไม่ได้ส่อแววน้อยใจ แต่ฟังแล้วออกเจ้าเล่ห์อย่างไรอ

  • Just Friends ระหว่างเราแค่เพื่อนกัน    Episode 52 จูบมัดจำ

    Episode 52จูบมัดจำ“อีมินนี่! แกทำลูกฉัน!” เสียงนี้ดังมาก่อนตัวจนฉันต้องหันไปมอง ก่อนพบผู้หญิงคนที่เคยอยู่ในตำแหน่งแม่เลี้ยงกำลังวิ่งเข้ามาหาด้วยท่าทางคุกคาม ทว่าสองมือกลับไร้เครื่องมือประทุษร้ายแต่เมื่อกี้เหมือนทางนั้นจะพูดอะไรผิดไปนะ ลูกสาวของมันต่างหากที่ทำฉันก่อนเพราะเธอพุ่งเข้ามาอย่างไร้การตรึกตรอง การส่งเสียงมาก่อนตัวในระยะร้อยเมตรจึงทำให้ฮีลกับพี่ฮัทที่นั่งทานข้าวอยู่กับฉันรีบกันออกไปได้ทัน“อีมินนี่ ฮืออออ” หลังจากที่ทำอะไรฉันไม่ได้เธอก็ทรุดลงกับพื้นพร้อมทั้งร้องไห้โฮ ก่อนจะรำพันไปเรื่อยเปื่อยคล้ายคนบ้าเฮ้อออ เห็นแล้วถึงกับต้องพรูลมหายใจออกมา ทำไมสองคนนั้นถึงเอาแต่คิดว่าฉันเป็นตัวต้นเหตุ ทั้งที่ความจริงคือพวกมันต่างหากที่เป็นคนเริ่มเป็นคนเข้ามาทำให้ชีวิตครอบครัวของฉันวุ่นวาย“รอสงเคราะห์คนที่อยู่ในเรือนจำก็พอ อย่าเอาตัวเองเข้าไปอยู่ในนั้นเลย”“แก!”“ไม่ต้องมาเรียก! ฉันใจดีแค่ไหนที่ให้มันไปนอนในคุกเฉย ๆ ไม่ทำกับมันเหมือนที่มันจะทำกับฉันก็บุญแล้ว!”ตอบแค่นี้คนข้างล่างก็มองฉันด้วยแววตาเคียดแค้น ถัดมาแววตาก็อ่อนลงเหมือนคนหมดหวัง นั่งเหม่อลอยบนพื้นคอนกรีตด้วยดวงตาที่ปริ่มน้ำส

  • Just Friends ระหว่างเราแค่เพื่อนกัน    Episode 51 ห้านาที

    Episode 51ห้านาทีMinnie’s Part“ว้ายยยย” เกือบจะลื่นล้มหัวแตกเข้าให้เมื่อเดินเข้ามาก็เจอกับพื้นเปียก ๆ ไม่รู้ว่าป้าแม่บ้านทำอะไรหก ถ้าฮีลไม่รับไว้ป่านนี้ฉันคงเจ็บตัวไปแล้วล่ะมั้งคราวซวยจริง ๆ เลยช่วงนี้ ฉันว่าชีวิตฉันยังไม่ถึงวัยเบญจเพสเลยนะ“ขอโทษค่ะคุณ หนูนาเผลอทำน้ำหก” ถึงตอนนี้ฉันก็มองหน้าไอ้ฮีลเป็นเชิงถามว่าคนนี้ใคร วันนี้จู่ ๆ ก็มีใครที่ไหนไม่รู้ชื่อหนูนาเข้ามาที่นี่ แล้วมือที่จับไม้ถูพื้นนั่นหมายความว่ายังไงก็ไม่รู้“เอ่อ...สวัสดีค่ะ หนูนามาช่วยป้าจ๋าทำงานเพราะวันนี้แกป่วยค่ะ” ฉันปรายตามองเด็กสาวที่อยู่ในชุดเดรสสีชมพูสวมทับด้วยผ้ากันเปื้อน มัดผมเรียบร้อยดูน่ารัก แถมยังสวมแมสก์ปิดปากอย่างมิดชิดก็รู้ว่าช่วงนี้มันต้องป้องกัน แต่แอบคิดว่ามันไม่ร้อนเหรอถ้าจะใส่ตอนทำงานขนาดนี้ เพราะก่อนหน้านี้ก็ไม่มีใครอยู่ในคอนโด ไม่เห็นจะต้องกังวลอะไรเลย“เหรอ งั้นตามสบายนะ”“ค่ะ ขอโทษอีกครั้งนะคะ”“อือ” ว่าแล้วก็เดินไปหย่อนก้นลงบนโซฟาตัวเก่ง ก่อนหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาไถไปเรื่อยเปื่อยแก้เบื่อ “ฮีล ลืมบอกว่าเมื่อเช้าพี่คลาสเอาคลิปนั้นมาให้แล้วอยู่ในห้องน่ะ”“อือ หิวไหม” ร่างสูงนั่งลงข้าง ๆ ก่อนวาดแข

  • Just Friends ระหว่างเราแค่เพื่อนกัน    Episode 50 โอกาสแก้ตัว

    Episode 50โอกาสแก้ตัวพลิกตัวไปหาคนที่กำลังนอนหงายแล้วใช้มือไพล่หลังคออยู่ ท่าทางของฮีลคล้ายกำลังคิดอะไรสักอย่าง และดูคิดมากจนฉันต้องหันไปถามสีหน้าฮีลไม่ได้ฟ้องหรอก แต่เพราะค้างอยู่แบบนี้นานแล้ว ก็เลยต้องตั้งคำถามสักหน่อย“มีอะไรเหรอ”“เรื่อง Memory Card” ฮีลตอบสั้น ๆ บอกแค่นั้นฉันก็พยายามนึกตาม ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ก็ผ่านมาสองวันแล้ว แต่เรายังไม่ได้หลักฐานชิ้นนั้นกันเลย“ไม่มีอะไรหรอกมั้ง ก็คุณเลขาเขาบอกว่ายังติดธุระนี่!”“ฉันกลัวว่าทางนั้นจะอยากแก้แค้นแทนเมียตัวเอง” ฮีลคงหมายถึงอาเกริกสินะ ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันว่าเรื่องของผู้ใหญ่เป็นยังไง แต่เรื่องของฉันกับพี่คลาสอะลงตัว ส่วนกับอาเค้กท่านก็ดูเอ็นดูฉันพอสมควร เดาจากท่าทางที่แสดงออกในวันนั้นฉันคิดเป็นอื่นไม่ได้จริง ๆ“ไม่มีอะไรหรอก”“อย่าพูดแบบนี้คุณเมาส์ ทั้งที่ตัวเองเกือบจะโดนกระทำตั้งหลายรอบ”“เข้าใจก็ได้ ว่าแต่คุณเมาส์นี่คืออะไรเหรอ” ยกคางไปเกยเข้ากับแผงอกแกร่งแล้วช้อนสายตาขึ้นมอง ตั้งแต่วันนั้นฉันยังไม่รู้ความหมายของคำว่า ‘เมาส์’ เลย“คือชื่อของเธอไง” ฝ่ามือหนายกขึ้นลูบศีรษะฉันเบา ๆ “มินนี่ เมาส์”“โหยยยย ไรอะ ไม่อินเลย” บ่น

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status