Episode 17 มิน…

Episode 17

มิน…

“มินนี่” เสียงเรียกพร้อมแรงเขย่าทำให้ฉันตื่นขึ้นหลังจากเผลอหลับไป คาบนี้ทั้งคาบอาจารย์เอาแต่ร่ายยาว หยิบยกทฤษฎีต่าง ๆ มาประกอบการอธิบายแบบไม่มีพักทำควิซเลย บรรยากาศมันก็จะง่วง ๆ หน่อย

“หยุดไปสามวันยังนอนไม่พอไง้” ฉันขยี้ตา ด้วยความง่วงทำให้ไม่มีอารมณ์จะตอบยัยลูกปลา

“อะ น้ำ” ลูกพีชยื่นน้ำเปล่ามาให้ ฉันจึงรับมาดื่ม

อ่า แบบนี้ค่อยดีหน่อย

พอได้ดื่มน้ำก็สดชื่นตื่นเต็มตา หลังจากนั้นฉันก็สังเกตเห็นใครบางคนซึ่งกำลังเหลียวหลังมามองกัน จึงเลิกคิ้วใส่เหมือนมีคำถาม

คอจะเคล็ดอยู่ละนั่น

ไอ้ฮีลเงียบ หันกลับไปเก็บของใส่กระเป๋า ไม่เพียงแต่มัน ทุกคนล้วนอยู่ในอิริยาบถเดียวกัน

โอ้ว นี่ฉันนอนจนจบคลาสเลยเหรอเนี่ย

กินบ้านกินเมืองจริงจัง

“อาจารย์ให้ทำงานกลุ่มอะ ลูกพีชจดใส่กระดาษไว้หมดแล้ว”

“อีกละ เบื่อ” บ่นกระปอดกระแปดออกมาแล้วทำหน้าเบื่อ ในเวลาเดียวกันลูกพีชก็ยื่นกระดาษแผ่นหนึ่งซึ่งจดด้วยลายมือที่อ่านไม่ออกมาให้ฉันอ่าน

“ลูกพีช เลิกซะนะลายมือแบบนี้อะ” เอ่ยปากแซวไปหนึ่งแมตซ์ ลูกพีชจึงยิ้มแห้งใส่

เป็นที่รู้ ๆ กันดีในกลุ่มว่าผู้หญิงตัวเล็กตะมุตะมิอย่างลูกพีชนั้นลายมือแย่ยิ่งกว่าลายมือหมอเสียอีก

“กลัวจดไม่ทันอาจารย์พูดอะ” ทางนั้นแก้ตัว ฉันจึงส่ายหัวให้ ยู่จมูกใส่แล้วหลุบตาลงมองกระดาษแผ่นนั้น ใช้ความพยายามเป็นอย่างมากที่จะแกะลายมือเพื่อน

“อ่านไม่ออก อธิบายใหม่เลย”

“แกก็ไปว่าลูกพีช ดูดิ มันอุตส่าห์จดมาให้ก็บุญคุณท่วมหัวละ”

“นี่! ยัยลูกปลา หรือแกจะมาอธิบายแทน” คราวนี้ฉันหันขวับไปมองลูกปลา เชื่อเลยว่ามันทำไม่ได้แน่

ยัยนี่มีความย้อนแย้งอยู่ในตัวเองอย่างหนึ่ง คือฉลาดแต่สอนใครไม่เป็น ถ้าให้อธิบายอะไรก็คงใช้เวลาสามวันอะ ถึงจะเข้าใจ

“อย่าเหวี่ยง ฉันไม่ใช่ผัวแก”

อะ เอาเหอะ เงียบก็ได้

“ทำคืนนี้เลยนะ พรุ่งนี้ลูกพีชหยุด” แล้วลูกพีชก็ว่าต่อ จากที่ตื่นอยู่แล้วตอนนี้ฉันตาสว่างแบบไม่มีคำว่าง่วงเลย “ฮะ! จะเสร็จเหรอ”

คือฉันมองกระดาษที่ลูกพีชจดรายละเอียดมันยาวมากนะ แต่จะให้ทำคืนเดียวเนี่ยนะ

“อื้อ ๆ ไม่ยากหรอก แป๊บเดียวก็เสร็จ” ลูกพีชว่าต่อ ฉันจึงพยักหน้าเออออ

ไม่ยากก็ไม่ยาก ลูกพีชว่างี้ฉันก็ไม่ขัด

“ทำที่ไหนอะ ทำที่คอนโดลูกพีชได้ป้ะ” สีหน้าของฉันตื่นเต้นมาก จะว่าไปก็ไม่ได้เจอคุณป๋าของลูกพีชนานแล้วเหมือนกันนะ

“อย่ามาชีกอ ทำคอนโดมินนี่นั่นแหละ”

“รู้ดีจังนะ” สาบานเลยว่าไม่ได้แอบคิดอะไรกับผัวเพื่อน แต่เพราะคุณป๋าโซเดมฮ็อตมาก อีมินนี่มองแล้วหัวใจกระชุ่มกระชวย

อารมณ์แบบอาหารตาอะ ไม่กินค่ะ!

“เลิกซะนะ มองผัวเพื่อนแบบนี้อะ” คราวนี้ยัยลูกพีชย้อน อะ พอเป็นเรื่องผัวละหึงเก่ง

“ไม่งั้นฉันจะอ่อยผัวแกบ้าง” ว่าแล้วลูกพีชก็หันไปมองหน้าไอ้ฮีล ฉันจึงไหวไหล่อย่างไม่ยี่หระ แต่อย่าว่านะ ลูกพีชนี่เรียนสกิลการอ่อยกับฉันมาตั้งแต่ปีหนึ่งแล้ว ถึงได้เอาคุณป๋าที่แสนจะเจ้าชู้อยู่หมัดยังไงล่ะ

“อะ ๆ ทำคอนโดไอ้ฮีลละกัน” ฉันเสนอ เพราะยังไงยัยลูกปลามันไม่ก็นอนที่คอนโดตัวเองอยู่แล้วตั้งแต่ยอมรับหัวใจตัวเอง ส่วนตัวฉันก็ไม่อยากจะเห็นหน้ายัยมิรินก็เลยต้องเป็นคอนโดไอ้ฮีลแทน

“กลุ่มสามคนอะ ฮีลอยู่อีกกลุ่ม” ฉันหันไปมองหน้าฮีล อ้อ แสดงว่าไอดีกับแสนดีก็อยู่กลุ่มมันสินะ

ฉันมองไปยังคนที่นั่งอยู่ข้างหน้า วันนี้แสนดีไม่อยู่ส่วนไอดีก็อยู่ในสภาพพึ่งตื่นเหมือนฉันเลย

“จะรอดไหมวะ” ถามด้วยความเป็นห่วง แต่สีหน้าไอ้ฮีลก็ประมาณว่า ‘ห่วงตัวเองเถอะ’ ฉันจึงเบะปากใส่หนึ่งหน ก่อนจะหยัดกายลุกหลังจากเก็บของเสร็จ

เราทั้งหมดออกจากห้องเรียนไปพร้อม ๆ กัน ส่วนคนที่ขายาวสุดอย่างไอ้ฮีลก็เดินนำหน้าคนอื่นไปเสียก่อน จึงรีบสับขาอย่างเร็วไปเดินข้างมัน

“ขอไปทำด้วยได้ไหมจ๊ะผัวจ๋า” ฉันหันไปอ้อนมัน ใช้น้ำเสียงหวานแล้วไสแก้มไปกับแขนกำยำ “เล่นบ่อยนะเดี๋ยวนี้”

ไม่รู้ว่ามันหมายความว่ายังไง ปกติทีคนอื่นแซวว่าคู่ผัวเมียยังไม่ว่าอะไร ทีกับฉันนะ มีการเบรก จึงถอนหน้าออกมาก่อนจะเดินกลับไปหาพวกเพื่อนซะเลย

สรุปแล้ววันนี้พวกเราก็ทำงานกลุ่มกันที่คอนโดฮีลจริง ๆ และเนื่องจากว่ามีเรียนแค่คาบเช้า ดังนั้นช่วงบ่ายเราจึงมีเวลาทำงานกันอย่างเต็มที่ ไม่ต้องเสร็จดึกดื่นอย่างที่ลูกพีชว่าเลย

“กลับไหม?” ฮีลเอ่ยถาม หลังจากเสร็จงานเราก็ดื่มกันนิดหน่อยจนกระทั่งพวกเพื่อนกลับกันหมดละ เหลือแต่ฉันนี่แหละที่ยังไม่ไปไหน

อ้อ ยัยลูกปลาด้วยที่ปัจจุบันขนข้าวของมาอยู่ที่นี่ถาวรละมั้ง

เอาไงดี รู้สึกไม่อยากกลับ

ฉันอยากจะทวงคำพูดของมันเมื่อวันก่อนมาก เพราะตอนนี้ ฉันหมดเมนส์แล้ว!

“นอนนี่” ตอบสั้น ๆ ก่อนจะหายเข้าไปในห้องมันเสมือนเป็นห้องของตัวเอง เข้าไปอาบน้ำให้ตัวหอมฉุยแล้วออกมานอนเล่นโทรศัพท์อยู่บนเตียง

เตียงข้าง ๆ ยวบลงเมื่อฮีลนอนลงข้าง ๆ มันเข้ามาสวมกอดฉันไว้ ก่อนจะกดจมูกลงตรงไรผมหนึ่งจุ๊บ

อะ อ่อยแหละ

เหมือนรู้ว่าฉันหมดเมนส์อะ ถึงได้เปลือยท่อนบนมาขนาดนี้

หุ้ยยยย น่าจะหมดตั้งแต่วันนั้นเนาะจะได้ฟัดกันมัน ฉันละแอบเซ็งที่มันจับให้อยากแล้วก็จากไป

“อื้อ” ฉันร้องอื้อออกมา เด้งเอวขึ้นเมื่อมันสอดมือเข้าไปในชุดนอนผ้าลื่นซึ่งไร้ชุดชั้นใน จับตรง ๆ ที่เนินเนื้อนุ่ม

“หายแล้วนี่” ก็เออไง ขนาดนี้ก็ต้องรู้แล้วไหมล่ะ พูดอะไรแปลก ๆ

สาบานเลยว่าถ้าไม่อยากฉันจะแกล้งเอาคืนเหมือนที่มันแกล้งฉันบ้าง แต่วันนี้ขอผ่าน เป็นเมนส์มาตั้งหลายวันแล้วยังไม่ได้ปลดปล่อยเลย

ฉันนอนกัดปาก ในขณะที่มือของฮีลกำลังจับที่กลีบเนื้อแล้วกรีดกรายขึ้นลงเป็นจังหวะ แต่มันยังไม่สะใจ จึงขยับขาออกกว้างอีกนิดเผื่อว่ามันจะสอดนิ้วเข้าไป

“เปียก”

มากกกก ยอมรับตรง ๆ ว่าวันนี้ฉันมีอารมณ์

ฮีลถอนมือออกก่อน แต่มันไม่ได้ปล่อยให้คราบน้ำหวานที่ติดมือแห้งเหือดไป จัดการดูดนิ้วตัวเองเล่นยั่วฉันไปอีก

“หวาน”

อะ ถ้าจะหวานขนาดนี้ก็ก้มลงมากินเด้!

ฉันท้าทายมันในใจ แล้วสามวิฯ ให้หลังมันก็ดีดตัวลุก ขยับร่างแกร่งกำยำไปอยู่ข้างล่าง สัมผัสของฝ่ามือหนาแตะที่เข่าทั้งสองข้างทำให้ฉันรับรู้ว่าต่อจากนี้มันจะทำอะไร จึงขยับขาออกกว้างขึ้นอีกแล้วปล่อยให้มันฝังหน้าลงไป

“อะ…อ๊า” ทั้งความอุ่นและความนุ่มของลิ้นบวกกับจังหวะที่เร่าร้อนทำให้ฉันร้องครางออกมา

“สะ...เสียว” เดี๋ยวนี้มันเก่งขึ้น ชอบโชว์จังหวะลิ้นร้ายกาจจนเกือบจะทำให้ฉันเสร็จภายในสิบนาที

“พะ…พอก่อน” ฉันร้องบอก เด้งเอวขึ้นแล้วจิกหัวมันแน่น

บ้าจริง! คำพูดกับการกระทำโคตรย้อนแย้งอะ

“จะ…สะ…เสร็จ อ๊า” เรียวลิ้นของฮีลยังคงทำงาน ฉันเด้งเอวแล้วเด้งเอวอีก

ก็บอกให้หยุดไงเล่า! ไอ้ห่านี่!

“ฮะ…ฮีล”

“หืม” มันเงยหน้ามอง น้อยครั้งมากที่ฉันจะครางชื่อมันตอนมีอะไรกัน คงจะเซอร์ไพรส์แหละ ถึงได้ทำสีหน้าเหมือนพอใจมาก

“มะ…มองอะไร”

“ชอบ” ฉันไม่ได้งง แต่ดูเหมือนว่าอีกฝ่ายจะอยากอธิบายต่อ “ชอบให้เรียกชื่อฉันตอนมีอะไรกัน”

“…” ฉันเกร็งท้องน้อย ในตอนที่พูดมันก็ดึงแขนฉันให้ลุกขึ้นนั่งแล้วสอดนิ้วเข้ามาในร่องคับแคบ ส่วนริมฝีปากก็เริ่มไล่จูบตามแนวของลำคอไปจนถึงส่วนของหน้าอก

“ครางชื่อฉันอีกสิ”

“ไม่ อย่ามาเอาเปรียบ ทีนายยังไม่ครางชื่อฉันเลย อ๊ะ!” ร้องอ๊ะออกมาในตอนท้ายประโยค พูดเลยว่าเสียววูบวาบทุกครั้งที่มันขยับนิ้ว

“มิน…จูบหน่อย” อ่า นี่คือมันครางชื่อฉันแล้วใช่ไหม จึงจูบตอบมันเสียเลย ฉันไม่ได้ให้รางวัลที่มันเรียกชื่อฉันนะ แต่กำลังจะจูบสร้างอารมณ์ให้ตัวเองต่างหาก

รับรู้ว่าปากฮีลหวานมากแม้จะมีรสขมปร่าจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปก็เถอะ แถมยังหอมแปลก ๆ แม้ว่าคนที่ฉันจูบจะชอบสูบบุหรี่เป็นชีวิตจิตใจ แต่เพราะมันชอบทานลูกอมกลิ่นมินต์ซึ่งเป็นกลิ่นที่ฉันชื่นชอบจึงได้ใจ ตวัดลิ้นสู้มันอย่างไม่มีวันยอมแพ้

“มิน…เสียวไหม” นัยน์ตาคมมองไปยังนิ้วซึ่งกำลังขยับเข้าออกในร่องฉัน

เสียวดิ เสียวมาก

แล้วทำไมมันต้องเรียกฉันบ่อยขนาดนี้ด้วยเนี่ย

“อ๊า…” ฉันบิดเอวเร่า ๆ แอ่นอกขึ้นเมื่อฮีลประกบปากลงตรงยอดปทุมถัน ก่อนจะขบเม้มตรงนั้นจนมันแข็งเป็นไต

อูยยย ทำไมจังหวะเซ็กซ์ของมันวันนี้ถึงทำฉันคลั่งแปลก ๆ

ดูนุ่มนวล แต่ฉันรู้ว่าในความนุ่มนวลนั้นมันจะดุดันขึ้นในตอนท้าย

“มิน…”

“อื้อ” เวลานี้ฉันตัวเหลวไปหมด มันจะเรียกทำไมนักหนา ตรง ๆ เลยนะ น้ำเสียงแบบนี้คืออะไร

ใจสั่นชะมัด…

ความเสียววูบวาบยังคงทำงานอยู่และที่หัวใจฉันเต้นแรงขึ้นก็คงจะเป็นเพราะการสัมผัสของมันที่อ่อนโยนกว่าปกติ แต่ก็แค่น้ำเสียงอ้อน ๆ แบบนี้ฉันไม่แพ้หรอก

“มิน…” อีกแล้ว นี่คือมันกลัวฉันโดนเอาเปรียบใช่ไหมถึงได้ครางชื่อกันไม่หยุด

ฉันได้แต่กัดปากแน่น ไม่ได้ตอบรับการเรียกของฮีลแต่อย่างใด

ฝ่ามือหนาถอนออกจากร่องคับแคบ ส่วนอีกข้างก็ไล้ที่ริมฝีปากฉันเหมือนอย่างจะจูบแต่ก็ไม่จูบ ใช้ปลายจมูกคมโค้งกดลงมาตรงไรผมอีกหน ถัดมาก็จับมือฉันให้ไปจับตรงนั้นของมัน

ความร้อนของแก่นกายใหญ่ทำให้ฉันสะดุ้ง

ใหญ่…สัมผัสกี่ทีก็อธิบายได้แต่คำนี้

ไม่เพียงแค่ส่วนของแก่นกายที่ให้ความรู้สึกร้อน แต่ริมฝีปากอันร้ายอาจที่เคยทำฉันเกือบจะเสร็จก็ให้ความรู้สึกไม่ต่างกัน ฮีลกำลังไล่กดจูบไปทั่วลำคอแล้วตบท้ายด้วยการกระซิบข้างหู

“มิน…” พูดเซ่! จะครางชื่อฉันทำไมนักหนา

“ฉันจะให้เธอทำตามที่พูดไว้วันก่อน”

แล้วหลังจากนั้นมันก็ดีดตัวลุก ใช้ความยาวของท่อนเอ็นร้อนตีที่ปากฉันเล่นเบา ๆ

ฉันกลืนน้ำลายลงคอ

ทำให้ก็ได้ถ้ามันจะครางชื่อฉันบ่อยขนาดนี้

เอาสิ ครางอีกเลย!