Episode 28 มินนี่รักฮีล

Episode 28

มินนี่รักฮีล

“สวย...แต่สาย” แสนดีมองฉันตั้งแต่หัวจรดเท้าแล้วเอ่ยปากชม ก่อนจะทิ้งท้ายด้วยคำพูดติติงเล็กน้อยเมื่อฉันเป็นคนที่มาสายที่สุดในงาน

“ใช่ ชวนคนอื่นแต่ดันสายซะเอง” ยัยลูกปลาที่นั่งสวย ๆ อยู่ข้าง ๆ ผัวแขวะฉันเบา ๆ

เห็นแล้วก็ต้องเบะปากให้ อะจ้า พอได้มีก็ติดจนเป็นปาท่องโก๋เลยนะ

“บ่นไรนัก ฉันก็ต้องแต่งหน้าแต่งตัวไหม พอดีวันนี้มีดาวมหา’ลัยมาร่วมวง เดี๋ยวไม่สู้ ฮี่ฮี่”

“เป็นม้าเหรอ!” ยัยลูกปลาสวน อะไรของนาง ฉันกำลังขำ ไม่ได้แอ็กติงเป็นม้าซะหน่อย

“อีบ้า!” เขม่นใส่หนึ่งหน ก่อนหันไปยิ้มให้น้องเบเบ้คนงาม

“เบเบ้ ตำแหน่งดาวอะเอาไปเลยนะ แต่ตำแหน่งคนสวยประจำวันอะ พี่ขอนะ” โชว์สกิลแอ๊บแอ้หน่อย ทั้งทำเสียงเล็กเสียงน้อย ทั้งทำสีหน้าออดอ้อนเพราะอยากได้ตำแหน่งดาวในวันนี้

“ฮิ้ววววววววววว!” ทุกคนโห่ร้องพร้อม ๆ กัน ยัยลูกปลาก็ด้วยแต่มันดันลงท้ายด้วยคำว่า

“แหวะ!”

อีกละ นังนี่!

“อยากมีปัญหาเหรอ ลูกปลา!”

“ฉันเปล่า เมื่อกี้เหล้ามันขมไปก็เลยแหวะ”

“เหรอ”

“อื้อ ๆ”

“อ๊ะ ๆ พวกแกสองคนหยุดทะเลาะกันเลย ลำไย” แป้งหอมร้องห้าม ก่อนหยิบแก้วเปล่ามาให้ฉัน “อะ เอาไปชงเอง นังดาวยั่ว”

“หูวววว ฝีปากไม่เบานะเราอะ”

“ถูกใจอะดิ ไม่ได้เป็นดาวมหา’ลัย เอาดาวยั่วไปนะจ๊ะ”

“น้อมรับ” ที่น้อมรับเนี่ยคือรับแก้วเหล้าที่มันยื่นมา พูดมานานละ ฉันกระหายจนคอแห้งไปหมด

ต้องจัดสักแก้วค่อยเมาท์ต่อ

“ฮีล ระวังนะ...”

“ลูกปลา” ลูกพีชตีเบา ๆ ที่แขนลูกปลาเป็นการปรามเพื่อเตือนสติ ตอนนี้มีทั้งรุ่นน้องและกลุ่มแป้งหอมมาดื่มด้วย มันจะหลุดอะไรออกมาไม่ได้

“อะไร! แค่จะบอกว่าระวังเจอดาวยั่ว!”

“ขอเมาก่อน รอเจอสกิลดาวคนนี้ได้เลย” ฉันว่า ก่อนหย่อนกายนั่งลงบนโซฟากำมะหยี่แล้วชงเหล้าให้ตัวเองแบบเข้ม ๆ

อ่า...สดชื่นนนนน

“แอ็กติงเวอร์” จ้ะ ไอ้คนนาน ๆ ถี่ ฉันถือแก้วไปหาไอดี ก่อนขอดวลกับมันเบา ๆ

“หมดแก้วไปเลยจ้า”

เคร้ง!

แล้วหลังจากนั้นแก้วที่สองก็หมดลงภายในเสี้ยววินาที

“เบา ๆ เดี๋ยวก็เมาหรอก”

“เอากลับด้วย”

“อือ เอาแน่” ประโยคนี้มันกระซิบข้างหูฉัน เมื่อเช้าก็แล้ว ตอนเย็นก็แล้ว นี่ก่อนนอนมันยังจะเอาอีกเหรอ ฉันหมายถึงให้มันพากลับแต่ดูมันดิ คิดไปถึงไหนต่อไหน

วุ! ไอ้หื่นกามเอ๊ย!

แบบนี้ พรุ่งนี้ฉันต้องหาคอร์สรีแพร์ไว้รอเลยไหมอะ

“ขอบคุณทุกคนมากนะคะที่ช่วยเบเบ้รวมถึงกอล์ฟด้วย” หลังเฮฮากันไปช่วงหนึ่งน้องเบเบ้ก็เริ่มเกริ่นอย่างเป็นทางการ กล่าวขอบคุณพวกฉันด้วยรอยยิ้มพิมพ์ใจ

สมแล้วล่ะที่ได้ตำแหน่งดาว เก่ง สวย และยังมีมารยาทอีกต่างหาก ไม่ตอแหลเหมือนยัยน้องฟาง

“ใช่ครับ กอล์ฟก็ขอบคุณพี่ ๆ ทุกคนมาก ถึงไม่ได้รางวัลแต่อยากขอบคุณที่ทุกคนทุ่มเทให้กอล์ฟ”

“เอาน่ากอล์ฟ กอล์ฟทำดีมาก” น้องเบเบ้ปลอบ ก่อนหันมามองฉันแล้วอนุญาตคำขอก่อนหน้า “วันนี้เบเบ้ขอยอมแพ้พี่มินนี่นะคะ”

“ดีมากกกก น้องรัก” ฉันเอ่ยชื่นชม ก่อนยกแก้วขึ้นไปขอชนเบา ๆ

“โน่น! เด็กนาย” วันนี้เราดื่มกันที่ห้องนั่งดื่มชั้นสอง ไม่ได้ลงไปแดนซ์อยู่บนฟลอร์ที่ชั้นล่างอย่างที่ควรจะเป็น จึงทำให้ฉันได้เห็นน้องฟางคนดี คนที่บอกว่าไม่ดื่มเหล้ากำลังกระดกแก้วขึ้นแล้วดื่มราวกับหิวกระหาย

“ไม่ใช่” พอฉันบุ้ยปากฮีลมันก็มองตามไป เพียงแวบเดียวก็ลากสายตากลับมาหาฉัน

“เหรอ”

“อือ”

“เหรอ”

“อือ”

“เหรอ”

“ครับ...เมีย” แทนที่จะตอบรับแบบเดิมครั้งนี้มันตอบรับแล้วเรียกเมีย ไม่น่าเล่นมากเลย โดนมันหยอดเข้าให้หนึ่งช็อต

“อย่าเล่น วันนี้ไม่ได้อยู่แค่กลุ่มเรา” ปรามมันหน่อย เผื่อจะลืมเหมือนยัยลูกปลา

“ถ้าเธอมองว่าแค่เล่น ๆ อยู่กับใครก็เล่นได้ทั้งนั้นแหละ”

“เล่นอะไรอะ” นั่นไง คำนั้นก็ดันไปเข้าหูมิ้นที่นั่งอยู่ไม่ไกลจนต้องหันมาถาม

“เปล๊า!”

“เหรอ นึกว่าจะมีเกมให้เล่น”

“อยากเล่น?”

“ก็แก้เบื่อไง เอาไรดี เล่นเกมหมุนขวดเอาไหม”

“เอา!”

แล้วเกมก็เริ่มขึ้น คนแรกที่โดนคือแสนดี ส่วนคำถามที่ได้ก็เบบี๋มาก ‘มีผัวยัง’ เงี้ย โอ๊ยยยย นางน่ะจะเป็นสะใภ้หมื่นล้านอยู่แล้วเชียว คนเขารู้กันทั้งบาง เอามาถามได้ไง

ส่วนไอดีอะเหรอ ‘เป็นเกย์เปล่าถึงไม่มีแฟนสักที’ โอ๊ยย ขี้เมาขนาดนี้ใครจะเอามันไปเป็นผัว

มีแต่คำถามอ่อน ๆ

ถึงตายัยลูกปลาก็โดนสั่งให้ไปเต้น อันนี้เด็ดอยู่ ฉันเห็นละก็กลัวตัวเองเสียตำแหน่งดาวยั่ว จึงโชว์เอวพลิ้ว ๆ สู้มันไปหนึ่งแมตช์

“เฮ้ยยย ๆๆ ไม่ได้ดิ ยังไม่ถึงคิว”

ไรวะ อีมินนี่เซ็ง

นั่งดื่มหมดไปหลายแก้วจนเริ่มมึนนิด ๆ ในที่สุดก็ถึงตาฉันสักที

คราวนี้ล่ะ ฉันก็ลุ้นอย่างจดจ่อว่าจะโดนอะไรนะ

“เอ้าไอ้ฮีล เอาหนัก ๆ เลย” ไอดีเริ่มเมาแล้ว ขนาดมันบอกว่าให้เล่นงานฉันหนัก ๆ แต่น้ำเสียงนั้นไม่ค่อยหนักแน่นเลย ออกจะหย่อนยานเสียด้วยซ้ำ

กระดกเหล้าย้อมใจสักหน่อย ก่อนเฝ้ารอว่ามันจะถามหรือให้ฉันทำอะไรน้า

“เร็ว ๆ ดิ อย่าคิดนาน” พี่ฮัทคะพี่ฮัท ดูลุ้นจังนะทั้งสองผัวเมียเลย

“บอกรักฉัน!”

“...” แล้วทุกอย่างก็เดดแอร์ไป จังหวะซิตคอมเกิดขึ้นเพราะพวกเพื่อนต่างพร้อมใจกันปิดปากเงียบ ซึ่งเป็นช่วงเวลาที่เพลงหยุดลงพอดิบพอดี สิบวิถัดมาก็ยังคงความเงียบไว้เช่นเดิม กระทั่งเสียงกีตาร์ดังขึ้นแล้วเล่นเพลงรักหวาน ๆ

เมื่อกี้ว่าซิตคอมแล้ว ตอนนี้ซิตคอมกว่าอีก

พวกเพื่อนนี่ยิ่งกว่าได้ดูมิวสิกวิดีโออะเอาดิ

“พูด ไม่งั้นฉันจะให้เธอกินหมดกลม” เดี๋ยวนะ เขามีแต่กินหมดแก้วนี่มันล่อให้ฉันดื่มหมดกลมเลยเหรอ

เกินไป...

ฉันเม้มปากแน่น รู้สึกสับสนเล็กน้อยในตอนที่โดนสั่งให้บอกรัก มันอยากฟัง หรืออยากแกล้งฉันกันแน่นะ

“หมดกลมนี่ร่วงเลยนะ ดาวยั่วนี่จะหล่นลงจากฟ้าอย่างแรงเลย” มิ้นว่า ทุกคนรอลุ้นกับคำพูดของฉันมาก

“ฉันระ...” เว้นวรรคไว้แล้วกลับมากัดปากตัวเองแน่น คำนั้นสำหรับฉันมันพูดยากจริง ๆ นะ

เอาไงดี ฉันควรดื่มหรือควรพูดดี

“พูด ๆ ไปเหอะ มันก็แค่อยากแกล้งแกเพราะอยากรู้ว่าดาวยั่วของคืนนี้จะบอกรักใครเป็นอ๊ะเปล่า” แป้งหอมคะยั้นคะยอให้ฉันพูด “อะ ไม่งั้นคืนนี้ร่วงเลยนะถ้าดื่มหมดกลม”

“ตายของแท้” มิ้นสำทับ

ตายจริง ๆ นั่นแหละ จึงสั่งให้ตัวเองพูดให้มันจบ ๆ ไป “ฉะ...ฉันระ...” ทำไมคำนั้นมันพูดยากจังนะ “ระ...”

“เร็วสิ คนอื่นจะได้เล่นต่อ”

“ฉันรักนาย!” ได้ยินดังนั้นมันก็ส่งยิ้มให้ ทว่าดูเหมือนจะยังสะใจไม่พอ

“ฉันชื่อฮีล”

“หูยยยยย ดาวยั่วโดนเข้าให้แล้วไง เจอปมใหญ่เลย” แป้งหอมว่า คนนอกกลุ่มก็คิดว่าฉันเป็นผู้หญิงลั้ลลา รักใครไม่เป็น และอาจคิดว่าคำขอของไอ้ฮีลเป็นการแกล้ง

แล้วนี่มันแกล้งฉันจริง ๆ ใช่ไหม

นานนับนาทีจนมันยื่นขวดเหล้ามาให้ เหมือนถูกตอกหน้าว่าปอดแหกจึงตะโกนดัง ๆ เอาให้มันสะใจไปเลย

“ฉันรักนายฮีล มินนี่รักฮีล!”

พอใจยัง!