เมื่อปลายฝน เด็กสาวหน้าใสจากคณะโบราณคดี ดันพลาดไปรับงานจากลูกสาวมาเฟียคนหนึ่ง ให้ไปทำของใส่คุณชายหมออย่างซีแอล หมอดูกึ่งหมอผีกำมะลออย่างเธอ จะทำให้คุณชายหมออย่างเขาตกหลุมรักลูกค้าของเธอได้อย่างไรกัน และถ้าเธอทำไม่สำเร็จลูกสาวมาเฟียจะสั่งเก็บเธอแน่ ๆ ดังนั้นการขอร้องให้เขาช่วยหลอกว่ารักลูกสาวมาเฟียจึงเกิดขึ้น เรื่องราวสุดว้าวุ่นของ หมอดุ ปะทะหมอดู จะลงเอยแบบไหน จะฟินจะหลอนเรื่องราวลี้ลับ ๆ มากแค่ไหน ติดตามต่อได้ที่นี่... MAKE A WISH หลอกให้รัก 🔮 BY #อยู่ในตะเกียงแก้ว
View More" ที่ทำทั้งหมดนี้ เพราะต้องการแค่ให้ฉันรักผู้หญิงคนนั้นใช่ไหม"
แนะนำตัวละคร
นิยายเรื่องนี้มีภาพประกอบ ตลอดทั้งเรื่อง
(แต่ไม่มีภาพ 18+ นะคะ)
นายแพทย์ ครูซ โลเวล
Cruz Lowell - ซีแอล
นักศึกษาแพทย์ ปี 4
ลูกครึ่ง ไทย - อังกฤษ
คุณชายหมอ จากตระกูลร่ำรวย
ทายาทเพียงคนเดียวของโรงพยาบาล ROMI
อดีตเดือนมหาวิทยาลัยอเธน่า (ตอนปี1)
หนุ่มสุดฮอตประจำมหาวิทยาลัย อันดับที่ 4
ปลายฝน เดชพิมุก
นักศึกษาคณะ โบราณคดี ปี 2
เป็นลูกคนกลาง (เปรียบเหมือนหมาหัวเน่าประจำบ้าน)
มีพี่ชาย 1 น้องชาย 1
ที่บ้านเปิด ขายวัตถุโบราณหายาก พระเครื่อง
ฐานะทางบ้าน : ปานกลาง
เปิดเรื่อง
01/06/2023
นิยายเรื่องนี้เป็นหนึ่งในนิยายเซตเดียวกับไพลอท
เป็นกลุ่มของนักศึกษามหาลัยอเธน่า
นักศึกษาท่านใดที่ยังไม่ได้
สมัครเข้าเรียนที่มหาลัยนานาชาติ อเธน่า
รอช้าไม่ได้แล้วนะคะ
เพราะมหาลัยนี้ หนุ่ม แซ่บมากกกกกก
นิยายเรื่องนี้มี กุ๊ก กุ๊ก กู๋
ขวัญอ่อนจิตอ่อนไม่ควรอ่านหลังหกโมงเย็นเป็นต้นไป
ด้วยความหวังดี...ไรท์อยู่ในตะเกียงแก้ว
เตือนแล้วนะ
กลัวผี ขวัญอ่อน ควรมีเพื่อนนั่งด้วยเวลาอ่าน
✅ กดหัวใจ 💓
✅ กดเข้าชั้น 📚
✅ คอมเมนต์กดดันนักเขียน
✅ เตรียมตัวเตรียมใจให้พร้อม
บรึ้ยยยยย!
สามารถติดต่อนักเขียนได้ที่
F* : อยู่ในตะเกียงแก้ว
กลุ่มไลน์สำหรับพูดคุยเรื่องนิยาย
#งดสปอยเนื้อหาและรูปภาพสำคัญในนิยายนะคะ
หนังสือนิยายออนไลน์เล่มนี้
เนื้อหาทุกตัวอักษรและรูปภาพฉากประกอบ
ถือเป็นทรัพย์สินทางปัญญาของผู้เขียน
: อยู่ในตะเกียงแก้ว
ไม่อนุญาตให้นำไปเผยแพร่
หรือทำซ้ำ ดัดแปลง**ทั้งสิ้น
สามารถดำเนินการตามกฎหมาย
คุ้มครองทรัพย์สินทางปัญญา
พ.ร.บ ลิขสิทธิ์ 2537 มีโทษทั้งจำทั้งปรับ
Do not Copy , Reproduce , Plagiarism
(มีภาพประกอบ)ณ เรือนไม้ณวดี "แม่คะ หนูทำบ้านใหม่ให้แล้วนะ...ตอนนี้มีคนมาอยู่เป็นเพื่อนแม่เยอะเลยนะ" ปลายฝนจุดธูปบอกกล่าวคุณณวดี เจ้าของบ้านหลังนี้ โดยที่เธอยกให้คุณณวดีเป็นแม่ของเธอด้วยอีกคน ถึงแม้ว่าทั้งสองคนจะไม่เคยเจอกันในตอนที่มีชีวิต แต่ทุกสิ่งที่คุณณวดีฝากเอาไว้ และช่วยเหลือของเธอ มันทำให้ปลายฝนกับเพื่อน ๆ สามารถมีชีวิตรอดได้มาถึงวันนี้ เด็ก ๆ ทั้งสี่คนจึงเคารพและยกให้คุณณวดีเปรียบเสมือนแม่ของตัวเองเลย สำหรับตัวบ้าน หลังจากที่นักการเมืองคนนั้นเสียชีวิตไป ทรัพย์สินต่าง ๆ ก็ตกมาเป็นของคุณหญิงกานดาภรรยาของท่านเกือบทั้งหมด ซึ่งปลายฝนตัดสินใจเข้าไปขอซื้อบ้านหลังนี้ต่อจากท่าน ด้วยความที่คุณหญิงเอ็นดูปลายฝนอยู่ก่อนแล้วท่านก็ยอมยกให้เธออย่างถูกต้องตามกฎหมายทุกอย่าง ปลายฝนนำบ้านหลังนี้มารีโนเวทขึ้นใหม่ พร้อมทั้งจัดตั้งเป็น ‘ศูนย์เลี้ยงเด็กกำพร้า’ซึ่งครูพี่เลี้ยงก็ไม่ใช่ใครที่ไหนเลย ก็คือทับทิมนั้นเอง ทางด้านของทับทิมหลังจากที่เธอตัดสินใจลาบวชชีอยู่นานหลายปี สุดท้ายทางเจ้ากรรมนายเวรก็ยอมปล่อยให้เธอกลับมาใช้ชีวิตได้ตามปกติ ในตอนที่ทับทิมกำลังวุ่นวายอยู่กับการจัดเตรียมงานภายในบ้าน
(มีภาพประกอบ)...หนึ่งปีต่อมา… "ฮัลโหล ๆ กำลังไปนะ บอกคนไข้ว่ารอแป๊บนึง" ซีแอลเดินคุยโทรศัพท์หน้าเคร่งเครียดในตอนที่เขากระโดดขึ้นคร่อมรถมอเตอร์ไซค์ของปลายฝน ในตอนที่เธอเพิ่งจะบิดมาถึงที่โรงพยาบาล หลังจากที่เธอเพิ่งกลับบ้านไปเยี่ยมแม่กับน้องชายมาหมาด ๆ "มีอะไรรึเปล่า" ปลายฝนหันไปถามอย่างงง ๆ เพราะซีแอลยังคงอยู่ในชุดคุณหมอและมีกระเป๋าที่เตรียมสำหรับปฐมพยาบาลเบื้องต้นอีก "เบบี๋รีบขี่รถไปแถวหมู่บ้านของไพลอททีสิ...พอดีแฟนมันป่วยหนักอะ ถ้าขับรถไปรถติดแน่ ๆ " ซีแอลขึ้นซ้อนและรีบบอกกับปลายฝนไปด้วยใบหน้าที่เคร่งเครียด "แฟนไพลอทไม่สบายเหรอ" ปลายฝนรีบตั้งลำรถและบิดพาซีแอลตรงออกไปจากโรงพยาบาล ทั้ง ๆ ที่เธอเพิ่งจะขี่เข้ามาแท้ๆ "ใช่...ถ้าเอารถพยาบาลออกตอนนี้รถติดสนั่นเลย...เพียงฟ้าอาจจะไข้ขึ้นอาการหนักได้เลย" ซีแอลพูดต่อซึ่งปลายฝนก็รีบตั้งหน้าตั้งตาบิดมอเตอร์ไซค์ไปทางบ้านของไพลอทในทันที และเธอจำทางได้เพราะซีแอลเคยพาไปอยู่บ่อย ๆ "โอเค...กูกำลังออกไปนะ" ซีแอลตอบกลับปลายสายไปเพียงเท่านั้นก่อนจะโอบเอวคนตัวเล็กเอาไว้แน่น "ไม่ต้องรีบมากนะ เราเองก็ต้องปลอดภัยดะ (ด้วย) " เขายังไม่ทันจะพูดจบดี เสียง
ลานจอดรถคอนโดหรู บรื้นนน..บรื้นน..เสียงรถหรูพุ่งทะยานไปข้างหน้า ท่ามกลางความมืด มือขวาหมุนพวงมาลัยเลี้ยวขึ้นไปยังอาคารจอดรถ ในขณะที่มืออีกข้างลูบหัวของหญิงสาวในชุดนักศึกษาที่อยู่ตรงบริเวณหน้าตักของเขา "ซี้ด...อืม...ซี้ด..." ใบหน้าหล่อเม้มปากแน่นขับรถต่อไป ในขณะที่แท่งรักของเขาขยายใหญ่คับเต็มโพรงปากอุ่นร้อนของหญิงสาว ที่กำลังใช้มือเล็กๆ สาวแท่งรักร้อนขึ้นลง ๆ สลับกับก้มลงดูดดื่มกลืนกินมันอย่างหิวโหย เสียงรถหรูหมุนวนขึ้นลานจอดรอบที่หนึ่ง..รอบที่สอง และรอบที่สาม ก่อนที่เครื่องจะชักกระตุกเล็กน้อย จ๊วบ...แผล็บ ปลายลิ้นเล็กตวัดเลียวนที่ส่วนหัวบานก่อนจะลากยาวลงไปตามเส้นเลือดคดคอดที่ตัดกับผิวกายสีขาวซีดของร่างสูง "ซี้ด...ซี้ด! อ๊ะ!" เขากัดฟันแน่น สับเกียร์ถอยหลัง ก่อนจะถอยหลังเลี้ยวเข้าซองจอด หมุนล้อ ก่อนที่เท้าจะยกเหยียบกระแทกลงที่คันเบรกทีเดียว หน้าแทบทิ่ม แบบรวดเดียวจบ ผลุบ ๆ ๆ มือเล็ก ๆ สาวแก่นกายและเขมือบท่อนรักของเขาเข้าไปจนเกือบมิดด้าม อะ...อัก! อ๊อก ๆ ๆ แก่นกายถลำลึกลงเข้าไปในคอของเธอจนจุกแน่นแทบหายใจไม่ออก ท่อนรักสั่นเทาและกระตุกเร้าในลำคอของเธอ "ซี้ด..." ร่างสูงครางออกมาในข
...สามวันต่อมา…ณ โรงพยาบาล ROMI "อันนี้ค่ารักษาของต้นหนาวค่ะ" ปลายฝนรีบเดินตรงไปจ่ายค่ารักษาของน้องชายทันที หลังจากที่เฟรนด์ชิปให้เงินค่าจ้างเธอมา ซึ่งในตอนแรกเธอตั้งใจจะมอบให้พรานโตทั้งหมด เพื่อให้พรานโตนำไปทำบุญต่อยอด หรือใช้จ่ายส่วนตัว แต่ทางเฟรนด์ชิปบอกว่าเขาได้มอบเงินให้กับพรานโตไปส่วนหนึ่งแล้ว และหนึ่งล้านบาทนี้เป็นของเธอคนเดียว "คุณปลายฝนคะ แต่มันขึ้นว่าคุณหมอซีแอลเป็นเจ้าของเคสนะคะ" พนักงานเอ่ยขึ้นอย่างไม่กล้าจะรับเงินของเธอ "คือ...ฝนอยากจ่ายเงินทั้งหมดเองน่ะค่ะ พี่พอจะช่วยออกใบเสร็จค่ารักษาต่าง ๆ มาให้ฝนหน่อยได้ไหมคะ" ปลายฝนพยายามคะยั้นคะยอเจ้าหน้าที่การเงินให้บอกค่ารักษาต้นหนาวมาตามตรง "คะคือว่า..." เจ้าหน้าที่เริ่มลังเลใจที่จะออกใบเสร็จค่ารักษาพยาบาลให้เธอ ฟุ่บ! ซองเงินในมือของเธอถูกใครบางคนดึงไปจากมือของเธอ "แต่ฉันไม่รับเงินสด แต่รับเป็นการชำระด้วยร่างกายของเธอเท่านั้น" ซีแอลกระซิบบอกกับปลายฝนเบา ๆ "ไม่มีอะไรแล้วครับ ขอโทษด้วยที่แฟนผมมารบกวนน่ะ" ซีแอลเงยหน้าขึ้นตอบกลับพนักงานไปพร้อมกับโอบเอวปลายฝนเดินออกมาจากแผนกการเงินทันที "เก็บเงินล้านของเธอไว้เถอะน่า น้องชายเ
"ก็ไม่อยากให้เครียดนี่นา" ซีแอลตอบไปตามจริง แล้วเขาก็ไม่เคยเล่นจนเสียงานใด ๆ เพียงแค่อยากจะหยอก ๆ ให้ปลายฝนไม่วิตกมากจนเกินไปเท่านั้น "ว่าแต่นายดูไม่กลัวเลยเนอะ" ปลายฝนขมวดคิ้วจ้องมองซีแอลอย่างจับผิด เพราะเขาอุ้มเธอเดินโต้ง ๆ กลางบ้านไม่ได้มีท่าทีประหม่าอะไรเลย "กลัวสิ! ฉันกลัวจะแย่อยู่แล้ว" จู่ ๆ หมอจอมเจ้าเล่ห์ก็กระชับอ้อมแขนของเขาพร้อมกับแนบใบหน้าของตัวเองเข้ากับแก้มนุ่มของเธออย่างอ้อน ๆ "ฟังเสียงหัวใจของฉันสิ มันเต้นแรงมากจนเหมือนหัวใจจะวายตายอยู่แล้วอะ" เขาพูดและมองไปรอบ ๆ ทำท่าเหมือนตัวเองกำลังกลัวแบบสุด ๆ "ขี้โม้จริง ๆ เลย" ปลายฝนหยิกหัวนมของซีแอลเบา ๆ และในตอนที่หยอกล้อกันไปมา โคร่ม! จู่ ๆ แจกันโบราณตั้งโต๊ะใบหนึ่งก็หล่นลงมาแตกละเอียด ทำให้ทั้งสองคนเลิกเล่นกันและเพ่งสายตามองไปตรงที่จุดเกิดเหตุ บริเวณชั้นใต้ดินแห่งนี้ ไม่มีลมอะไรเลย แจกันนั้นจะตกลงพื้นได้อย่างไรกัน "ฮะ...เฮ่ออ..." ในตอนนี้ปลายฝนหน้าเสียไปเล็กน้อย เธอมองเห็นวิญญาณตนหนึ่งเดินผ่านทะลุกำแพงเข้าไปในห้อง ที่อยู่ถัดจากจุดที่ปลายฝนกับซีแอลยืนอยู่เพียงไม่เท่าไร ซีแอลก็รับรู้ได้ทันทีว่าเธอน่าจะเห็นถึงสิ่งผิดปกติ
"มาโน่นแล้วครับ" ซีแอลหันไปเจอกับพี่เฟรนด์ชิปที่เดินมาพร้อมกับคนรักของเขา "คือโซลอยากเข้าไปด้วยอะ" โซลเมทรั้งแขนของเฟรนด์ชิปเอาไว้ เพราะเธอเป็นห่วงเขามากจริง ๆ "หนู...อย่าเข้าไปเลยนะ" พรานโตรีบห้ามเธอทันที เพราะแค่เจอหน้ากัน เขาก็รับรู้ได้เลยว่าหญิงสาวเป็นคนจิตอ่อนมาก ๆ และง่ายต่อการจะถูกของไม่ดีเข้าตัว "หนูเป็นคนขวัญอ่อนมาก ๆ ถ้าเจออะไรมันจะเข้าหาเราได้ง่ายกว่าคนอื่น" "งั้นอาจารย์ทำพิธีคนเดียวไม่ได้เหรอคะ" "ทำไมต้องให้พี่เฟรนด์เข้าไปด้วยล่ะ" โซลเมทถามไปอย่างไม่เข้าใจ เธอมอง เฟรนด์ชิปด้วยสายตาที่ห่วงใยเขามาก ๆ "พ่อหนุ่มคนนี้คือตัวแทนของคนในบ้าน ยังไงก็ต้องเข้าไปด้วยกัน" พรานโตพยายามอธิบายต่ออย่างใจเย็น "โซล...ไปรอที่บ้านพ่อกับแม่ก่อนเถอะนะ เชื่ออาจารย์เถอะ" เฟรนด์ชิปบีบมือของคนรักเบา ๆ เขารู้ดีว่าเธอเป็นห่วงเขามากแค่ไหน "ไม่มีอะไรทำร้ายเขาได้หรอก ถ้ามันทำได้คงทำไปนานแล้ว" พรานโตพูดย้ำอีกครั้งเพื่อให้เธอมั่นใจว่าปลอดภัย "ก็ได้ค่ะ...ดูแลตัวเองดี ๆ นะ" โซลเมทโผเข้ากอดเฟรนด์ชิปเอาไว้แน่น เธอเองก็ไม่ได้มีความเชื่อในเรื่องพวกนี้มากเท่าไรนัก แต่ก็ไม่เคยลบหลู่เช่นกัน "…" โซล
Comments