“อุ๊ย… มีน้ำออกมาด้วยค่ะ… ” ปลายฟ้าอุทาน… เขินอายจนแก้มร้อนผ่าว ไม่อยากจะเชื่อว่ากลิ่นคาวของความเป็นชายของผู้ชายวัยลุงคนนี้ จะทำให้หล่อนมีอารมณ์อ่อนไหว ปลายหัวนมแข็งโด่แทงตุงขึ้นมาจากเสื้อนอนบางๆ ที่ข้างในโนบรา “เป็นเรื่องธรรมชาติจ้ะ… เมื่อมีอารมณ์ก็ย่อมมีน้ำหล่อลื่นคัดหลั่งออกมาเป็นธรรมดา… ลุงเชื่อว่าตอนนี้ของหนูก็มี… ใช่ป่ะ… ” แล้วจู่ๆ ลุงรอนน์ก็ทำในสิ่งที่หญิงสาวไม่คาดคิด มือใหญ่เอื้อมมาลูบไล้ต้นขาขาวเนียนของปลายฟ้าที่สวมชุดนอนสายเดี่ยวยาวคลุมเข่า ค่อยๆ ไล้ลูบเข้ามาที่ซอกขา สอดเข้ามาเล่นซุกซนสัมผัสกลีบเนื้อของความเป็นสาวที่ตอนนี้มีน้ำคาวสวาทเยิ้มออกฉ่ำมาแฉะชุ่มพุ่มขนสีดำโอบล้อมพูงามเอาไว้
View Moreข-ย่-ม-ลำ
คุณลุงเซ็กส์จัด
เรียน
ผู้เขียน
กาสะลอง
ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือ
หรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ
เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น
นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น
ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล
และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา
อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ
……….
นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา
ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์
ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง
ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง
*เราเตือนท่านแล้ว*
…..บางช่วงบางตอนของความระทึก…..
“งือออ… หนูกลัวเจ็บค่ะ… ”
มือเรียวเอื้อมมายันท้องของคนตัวใหญ่เอาไว้ด้วยความขยาด
“งั้นลุงใช้นิ้วทำให้นะครับ รอให้หนูคุ้นเคยแล้วลุงขอเอาของจริงสอดใส่อีกครั้ง… ”
“มันจะเจ็บไหมคะ… ”
“ถ้านิ้วไม่เจ็บจ้ะ… ลุงจะทำเบาๆ… เหมือนตอนที่หนูใช้นิ้วช่วยตัวเองนั่นแหละ… แต่ถ้าเป็นนิ้วของลุงหนูจะตื่นเต้นกว่า… เคยใช่ไหมใช้นิ้วช่วยตัวเองน่ะ”
“ค่ะ… ”
ปลายฟ้าตอบอายๆ
“จากนี้ไปหนูไม่ต้องช่วยตัวเองนะเดี๋ยวลุงช่วย”
รอนน์สุดจะทน…
รีบเอามือดันต้นขาด้านในของปลายฟ้า เข่าสองข้างแหกอ้าขึ้นมาชิดลำตัว ก้มลงตวัดลิ้นเลียกลีบสาวพร้อมกับหงายฝ่ามือสอดลำนิ้วกลางแหวกร่องกลีบหนึบแน่น
“อู้ววว… หนีบหนึบเลยหนูจ๋า”
รอนน์ชอบใจกับอาการขมิบรัดตอบโต้ ค่อยๆ ดันนิ้วรุกคืบเข้าไปในความแคบคับจนสุดโคนแล้วค่อยๆ วนคว้านโดยไม่สนใจว่ารูจะบานผิดรูปผิดร่าง
“ซี้ดดดด… อูยยย… ”
ริมฝีปากของปลายฟ้าห่อรัดเป็นวง พริ้มตาร้องครางเสียงลากยาว ก่อนที่ปากจะเผยออ้าตามจังหวะนิ้วกลาง กระแทกเข้าใส่พูสวาทโหนกนูนโอบล้อมไว้ด้วยเส้นขนสีดำระยับ
ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ…
เสียงลำนิ้วสไลด์เข้าออกเป็นจังหวะ
“งือออออ… ”
สาวน้อยครางกระเส่า อดทนรับการจู่โจมต่อมาได้อีกเพียงอึดใจสั้นๆ จากนั้นเอวของหล่อนก็บิดส่าย สุดจะต้านทานความกระสันเสียวที่ลุงรอนน์จอมหื่นกำลังกระทำกับส่วนอ่อนไหวในกายสาว
“งือออออ… ลุงจ๋าหนูไม่ไหวแล้ว… เสียว… อ๊อยยย… ”
หล่อนยิ่งร้อง รอนน์ยิ่งกระแทกนิ้วรัวๆ พร้อมกับก้มลงแนบริมฝีปากกับปลายหนอกเนิน กดลิ้นเขี่ยคลึงดึงดูดติ่งกระสันจนเม็ดเนื้อปูดนูนขึ้นมาคล้ายเม็ดทับทิมแดงเรื่อ โดนลิ้นขยี้จนสาวน้อยร้องครางกระเส่า
“อู้ว… เม็ดเสียวน่าดูดมากหนูจ๋า”
รอนน์ก้มลงดูดเม็ดเสียวพร้อมกับกระแทกลำนิ้วเข้ามาสุดโคน แต่ละเปลาะปมของข้อเอ็นปูดโปนเสียดครูดรูฟิตแน่น ลิ้นสะกิดติ่งจนน้ำเงี่ยนของหล่อนแตกทะลักสวนออกมา
ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ… ซ่วบ…
“โอ๊ววววว…. อ๊าย... ใจจะขาดแล้วค่ะคุณลุงขา… ”
“งั้นลุงขออนุญาตใช้ของจริงนะครับ… ”
รอนน์เองก็สุดจะทน…
แรงขมิบรัดของรูเนื้อส่งสัญญาณว่าพร้อม เขารีบจับลำเนื้อยาวใหญ่เข้ามาจ่อใกล้ปากรูที่กำลังร้อนลื่นไปด้วยน้ำคาวสวาท
ข-ย่-ม-ลำ
คุณลุงเซ็กส์จัด
หัวหิน พุทธศักราช 2564
ที่บ้านเดี่ยวหลังใหญ่แห่งหนึ่ง ตั้งอยู่ท่ามกลางเนินหญ้าสีเขียวขจีเนื้อที่กว่าร้อยไร่ในอำเภอสามร้อยยอดของจังหวัดประจวบคีรีขันธ์
‘รอนน์’ เจ้าของบ้านซึ่งเป็นชายร่างสูงใหญ่วัยสี่สิบห้าปี จ้องมองรถกระบะสีดำคันหนึ่ง วิ่งมาจอดหน้ารั้วบ้านด้วยท่าทางรีบร้อน
จากนั้นมีชายวัยสี่สิบปี เปิดประตูบ้านแล้วเดินเข้ามาด้วยความรีบร้อน
“ไอ้เชิด… มึงมาทำไมวะ… ”
ชายผู้เป็นเจ้าของบ้านกำลังนั่งดื่มกาแฟอยู่หน้าเทอเรสของบ้านหลังใหญ่ ร้องถามเสียงดัง เมื่อเห็นหน้าคนที่เคยเป็นอดีตลูกน้องเก่า
เมื่อก่อน ‘เชิด’ เคยทำงานเป็นคนขับรถของตนมาก่อน แต่ลาออกไปเมื่อสามเดือนที่แล้ว โดยให้เหตุผลเพียงสั้นๆ ว่าอยากจะกลับไปทำไร่ทำนาที่ต่างจังหวัด แต่ความจริงกลับไม่ใช่อย่างที่เชิดบอกไว้
“นายครับ ผม… ผมมาขอความช่วยเหลือครับ”
เชิดกล่าวเสียงอ่อนพร้อมกับทรุดร่างลงคุกเข่า ก้มลงแทบเท้านายเก่าแล้วกราบ
“อะไรนะ… มึงจะให้กูช่วยเหลืออะไร… ”
รอนน์ถามด้วยความสงสัย ภายหลังลาออกจากงานก็ไม่เคยได้คุยกันอีกเลยกระทั่งวันนี้
ในเวลาต่อมาตอนค่ำของวันเดียวกันนั้น ขณะที่รอนน์กำลังทำงานอยู่ในห้องเล็กๆ ซึ่งเป็นห้องทำงานอยู่ติดกับห้องนอนของปลายฟ้าหล่อนเห็นว่าดึกมากแล้ว แต่ยังมีแสงไฟสาดลอดออกมาจากประตูห้อง แสดงว่าเจ้าของบ้านยังไม่หลับ จึงตัดสินใจเดินมาเคาะประตูห้องเพื่อจะเอาเครื่องดื่มร้อนๆ มาให้“วันนี้คุณลุงนอนดึกจัง… ”บานประตูเปิดรับ ในมือของหญิงสาวถือถ้วยใส่น้ำขิงร้อนๆ ที่รอนน์ชอบดื่มเป็นประจำ“พอดีมีงานค้างอยู่จ้ะ… ลุงกำลังตรวจเอกสารการเงินของโรงแรมย้อนหลัง… ”รอนน์ตอบ…ทุกวันนี้เขามีธุรกิจหลายอย่างที่ทำกำไรดีงาม ทำให้ฐานะของรอนน์ร่ำรวยเข้าขั้นเศรษฐีคนหนึ่ง แต่เขาก็ยังคงใช้ชีวิตเรียบง่ายธรรมดา“คุณลุงเมื่อยไหมคะ… หนูจะนวดให้”ปลายฟ้าอยากตอบแทนเขา คำพูดของหญิงสาว ทำเอาคนอยากโดนนวดรีบเมื่อยขึ้นมาทันที“เมื่อยจ้ะ… ”รอนน์หันมามองคนตัวเล็กแต่บางอย่างไม่เล็ก เห็นชัดเลยว่าเต้าเนื้อมหึมาเบียดกันแน่นอยู่ภายใต้ชุดนอนผ้าแพรบางๆแรงลมที่พัดเข้ามาปะทะเรือนร่าง ช่วยคัดเน้นให้เห็นสัดส่วนสรีระสาว สะดุดตาทั้งส่วนบนและล่างภาพที่เห็นทำเอาเลือดกำเดาของรอนน์แทบสาดออกมา แรงดึงดูดทางเพศของหญิงสาวคนนี้ทำเอาหัวใจผู้ชายวัยลุงเกิ
“ค่ะ… ถ้าไม่ชอบบอกฟ้านะคะ ตอนจัดแจกันยังแอบกังวลว่ากลิ่นดอกไม้จะรบกวนคุณลุง เพราะไม่รู้ว่าคุณลุงชอบกลิ่นของมันหรือเปล่า”“ลุงชอบจ้ะ… ใครบ้างไม่ชอบของหอมๆ”รอนน์ตอบยิ้มๆ…หญิงสาวกล่าวถึงดอกไม้… แต่หารู้ไม่ว่ารอนน์หมายถึงกลิ่นกายสาวที่ปะปนอยู่กับกลิ่นแป้งอ่อนๆ ในตอนที่เขาชะโงกใบหน้าเข้ามาใกล้ซอกคอของหล่อน ใกล้มากจนได้กลิ่นสาบสาว ทำเอารอนน์รู้สึกใจเต้นแรง เกิดอาการคึกคักขึ้นมาอย่างเหลือเชื่อกับแรงดึงดูดทางเพศของสาวน้อยแสนสวยคนนี้“เพลงเพราะจัง… ”รอนน์เองก็รู้สึกว่าตัวเองแปลกๆ ที่วันนี้เขามีอารมณ์สนใจจะถามเรื่องเพลงจากปกติเมื่อก่อนที่ชอบทำงานอยู่เงียบๆ คนเดียวลำพัง แต่วันนี้กลับรู้สึกว่าการมีเสียงเพลง มีอีกคนที่เดินมาเดินไปอยู่ในบ้าน… กลับทำให้หายเหงา แต่ลึกๆ ในใจของรอนน์นั้นเขาย่อมรู้ดีว่าที่รู้สึกว่าตัวเองอารมณ์ดีและมีความสุขอยู่ในตอนนี้ อันที่จริงไม่ใช่เป็นเพราะเสียงเพลง แต่เป็นเพราะว่าบ้านที่เคยเงียบเหงาหลังนี้ได้มีสาวน้อยนามว่า ‘ปลายฟ้า’ คนนี้เข้ามาสร้างความเปลี่ยนแปลงมากมาย“แล้วนี่นึกยังไงถึงอยากทำอาหารให้ลุง… ”“วันนี้วันหยุด… หนูไม่มีเรียนค่ะ… เห็นคุณลุงชอบทานสปาเก็ตตี้ผัดซอส
เชิดกอดลาลูกสาวแล้วหันมายกมือไหว้ลานายเก่า“ขอบคุณนายครับ… ขอบคุณที่ช่วยดูแลลูกสาวผม แค่นี้ชีวิตผมก็หมดห่วงแล้ว จากนี้ไปผมคงตายตาหลับ”ทั้งสีหน้าและแววตาของเชิดดูโล่ง เหมือนคนที่เพิ่งยกภูเขาออกจากอก เชื่อมั่นว่าลูกสาวของตนจะได้รับการดูแลเป็นอย่างดี เพราะว่าชายที่ตัวเองกำลังวิงวอนขอร้องคนนี้คือเจ้าของโรงแรมหรูระดับห้าดาวชื่อดังของหัวหิน และยังมีกิจการรีสอร์ตกระจายอยู่ตามหัวเมืองท่องเที่ยวอีกมากมายหลายแห่ง“แหม… มึงพูดยังกับว่ามึงจะยกลูกสาวให้กูงั้นแหละ… ”รอนน์เหลือบมองหญิงสาวแสนสวย รู้สึกถูกใจตั้งแต่แวบแรกที่เห็น “ครับผมยกลูกสาวให้นาย… ”เชิดย้ำคำเดิม… ตอบออกมาอย่างไม่ลังเล เพราะเคยทำงานเป็นคนขับรถให้กับรอนน์มานาน จึงเชื่อมั่นในตัวผู้เป็นนาย ไม่งั้นคงไม่บากหน้ากลับมาถึงนี่ “เฮ้ย… ไปกันใหญ่แล้วไอ้เชิด… คนทั้งคนจะมายกให้กันง่ายๆ แบบนี้ได้ยังไงวะ”“ครับ… สำหรับผมวาจาก็คือสัญญา… ผมลานะครับนาย… ”เชิดรีบสรุปเพียงสั้นๆ…“ถ้ามึงตั้งใจขนาดนี้กูคงปฏิเสธไม่ได้ กูสัญญาว่าจะดูแลลูกสาวมึงอย่างดี… ”คำรับปากหนักแน่นของผู้เป็นนาย ทำเอาเชิดถึงกับต้องยกหลังมือขึ้นปาดน้ำตาที่ไหลออกมาด้วยความดีใจ รี
“ผมฝากลูกสาวด้วยนะครับ… ตอนนี้ผมกำลังตกที่นั่งลำบากครับนาย… ”เสียงเครือเหมือนจะร้องไห้ วันนี้เชิดไม่เหลืออะไรจะปิดบัง ในวันที่ชีวิตเดินมาถึงทางตันเหมือนหมาจนตรอกตัวหนึ่ง“นี่มึงไปทำเรื่องเหี้ยอะไรไว้ใช่ไหม… แล้วยังจะมาดึงกูเข้าคุกเข้าตะรางไปด้วย… ”รอนน์กล่าวเสียงเข้ม“ตอนที่ลาออกไป… ผม… ไปขับรถให้เสี่ยคนหนึ่งครับ ผมส่งยาบ้าครับ เพราะคิดว่าจะรวยเร็วรวยทางลัด แต่ตอนนี้แก๊งผมทำงานพลาด กำลังโดนตามเก็บต้องหนีหัวซุกหัวซุน มีบางคนโดนฆ่าตัดตอนไปแล้ว ผมกำลังจะหนีไปเวียดนามครับ… ”เชิดสารภาพอย่างคนที่ไม่เหลืออะไรจะปิดบัง“ก็ไปสิวะ… เรื่องยาเสพติดกูเคยเตือนมึงแล้วใช่ไหมว่าอย่าไปยุ่งเกี่ยว… ทุกวันนี้มีแต่ข่าวคนเมายาบ้า ข่าวคนหลอนยาบ้าฆ่ากันตายก็เพราะยามันหาง่าย”“ผมผิดไปแล้ว… ผมเลือกเส้นทางผิดเองครับนาย… ”น้ำเสียงและแววตาของเชิดเต็มไปด้วยความสำนึกผิด“มึงไปส่งยาบ้าให้ใคร”รอนน์อยากรู้“เสี่ยอดุลย์เจ้าของโรงงานสับปะรดกระป๋องส่งออกครับ… ”เชิดตอบ…เสี่ยอดุลย์คนนี้มีโรงงานสับปะรดเอาไว้บังหน้าเท่านั้น แต่ฉากหลังนั้นกลับแอบค้ายาเสพติด มีทั้งยาบ้า โคเคน เฮโรอีน เชิดเพิ่งทำงานกับเสี่ยอดุลย์ได้ไม่นาน
ข-ย่-ม-ลำคุณลุงเซ็กส์จัดเรียน ผู้เขียนกาสะลองไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือเว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้นนิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้นไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคลและสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนาอ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ……….นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนาทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรงท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง*เราเตือนท่านแล้ว*…..บางช่วงบางตอนของความระทึก…..“งือออ… หนูกลัวเจ็บค่ะ… ”มือเรียวเอื้อมมายันท้องของคนตัวใหญ่เอาไว้ด้วยความขยาด“งั้นลุงใช้นิ้วทำให้นะครับ รอให้หนูคุ้นเคยแล้วลุงขอเอาของจริงสอดใส่อีกครั้ง… ”“มันจะเจ็บไหมคะ… ”“ถ้านิ้วไม่เจ็บจ้ะ… ลุงจะทำเบาๆ… เหมือนตอนที่หนูใช้นิ้วช่วยตัวเองนั่นแหละ… แต่ถ้าเป็นนิ้วของลุงหนูจะตื่นเต้นกว่า… เคยใช่ไหมใช้นิ้วช่วยตัวเองน่ะ”“ค่ะ… ”ปลายฟ้าตอบอายๆ“จากนี้ไปหนูไม่ต้องช่วยตัวเองนะเดี๋ยวลุงช่วย”รอนน์สุดจะทน…รีบเอามือดันต้นขาด้านใน
Comments