16 : แฟนกันแค่วันเดียว

16:

แฟนกันแค่วันเดียว

หลังจากเมื่อวานตกลงเป็นแฟนกันเรียบร้อยแล้ววันนี้เราก็จะมีแขกตามมาสมทบอีกก็คือพี่เก้าแฟนหนุ่มนักธุรกิจของยัยโซดาที่มาพร้อมเพื่อนหนุ่มสุดหล่ออีก3คนมีพี่เฟรม พี่นนท์ พี่ฌอน เพื่อนรักนักธุรกิจเหมือนกันมาเที่ยวพักผ่อนด้วย

"ไงยัยตัวแสบ...แอบไปอ่อยเรี่ยราดที่ไหนมารึป่าวฮึ?"

มาถึงก็ทักทายแฟนสาวสุดสวาททันทีโดยมียัยโซดาที่มองค้อนปะหลับปะเหลือกใส่

"หึ...ใครหล่อก็อ่อยหมดแหล่ะ"

โซดาตอบพร้อมกับอ้อมแขนของพี่เก้าที่เข้ามาโอบรัดร่างสูงโปร่งของมันเอาไว้แน่นเชียว ฉันว่าโซดามันสูงแล้วนะมาเจอพี่เก้ายิ่งสูงเข้าไปอีก เวลาที่เอ่ยทักทายกับพี่เก้าฉันนี่แทบจะเงยคอจนเมื่อยเลยล่ะ

พอทักทายแนะนำตัวกันเสร็จพวกเราก็แยกย้ายไปพักผ่อน โดยที่ยัยโซดาตามไปรับรางวัลจากพี่เก้าโทษฐานที่อ่อยไปทั่ว โดยที่พวกเขาเปิดบ้านพักหลังใหม่ใกล้ๆกันกับหลังของพวกฉัน

ฉันกับโซ่เดินเข้าห้องเพื่อมานอนพักเอาแรงเพราะคืนนี้พวกเรามีนัดไปท่องราตรีกันโดยมีเจ้ามือก็คือพี่เก้าแฟนยัยโซดาที่จะเลี้ยงไม่อั้นเลยล่ะ

"ลี่..."

"หืมมม"

"หิว..."

"ห๊ะหิวอะไรเพิ่งกินข้าวไปไม่ใช่หรอ?"

"ไม่ได้หิวข้าวหิวอย่างอื่น"

"......"

"เร็วๆถ้าไม่อยากเหนื่อยจนลุกไม่ไหว"

เหอะคนอะไรเอาแต่ใจตัวเองชะมัดแต่ฉันก็ยอมตลอดงี่เง่าเนอะหมายถึงโซ่อ่ะหรอ เปล่าหรอกฉันเนี่ยแหละ

~โซ่ Talk~

ร่างนุ่มนิ่มเดินนวยนาดมาหาผมที่นอนเอนกายอยู่บนเตียงพร้อมทั้งถอดเสื้อตัวที่สวมอยู่ออกพร้อมบราเซียสีดำตัดกับสีผิวขาวผ่องนวลเนียนออกตามไปด้วย แน่นอนลี่รู้ว่าถ้าให้ผมถอดเองผมอาจทำชุดเธอขาดก็ได้เพราะกี่ชุดแล้วก็ไม่รู้ที่ผมทำชุดเธอขาดไปเพราะความใจร้อน

เรือนร่างกลมกลึงผิวเนียนละเอียดน่าทนุถนอมค่อยๆเดินมาทอดกายนั่งบนตักผมช้าๆ จนผมเริ่มรู้สึกได้ว่าลมหายใจผมเริ่มติดๆขัดๆตั้งแต่เห็นผิวขาวๆแล้ว ลี่ช้อนหน้าอกกลมกลึงขนาดใหญ่เกินตัวป้อนเข้าปากผมอย่างเอาใจ ผมตวัดลิ้นรับเม็ดยอดสีหวานละเลงลิ้นเล่นไปมาพร้อมกับฝ่ามือที่ช่วยกันขยำเคล้าคลึงเต้าอวบอิ่มเต็มไม้เต็มมือทั้งสองข้าง

ร่างบางแอ่นอกอำนวยความสะดวกให้ผมได้ดื่มกินอย่างสะดวกสบาย เคล้าคลอเล่นลิ้นจนอกสล้างเปียกชื้นไปด้วยน้ำลาย ก่อนจะไต่ลงมายังด้านล่าง...

แต่ลี่ตะครุบมือผมเอาไว้ให้หยุดแค่ด้านนอกเนื้อผ้าก่อนที่มันจะทันเลื้อยเข้าไปภายใน พร้อมทั้งส่ายหัวเบาๆ

"ทำไม?"

"คือ..ลี่เป็นวันนั้นอ่ะ"

คำตอบที่ได้ยินทำให้ผมรู้สึกเหมือนฟ้าจะถล่มดินจะทลาย ทำไมลี่ต้องมาเป็นตอนนี้แล้วผมจะทำยังไงกับลูกชายตัวใหญ่ที่เหยียดขึงแข็งตึงจนปวดไปหมด

"ไม่เป็นไรเดี๋ยวลี่ทำให้"

ใบหน้าสวยหวานรุดลงไปนั่งบนพื้นโดยมีผมนั่งบนเตียงอ้าขาอำนวยความสะดวกให้เธอเรียบร้อย หลังจากที่เมื่อวานผมตัดสินใจขอลี่เป็นแฟนและใช้สิทธิ์สามีทางพฤตินัยไปเรียบร้อยแล้ว ยอมรับว่าน่าจะรู้ใจตัวเองให้เร็วกว่านี้

ที่ผ่านมาผมปล่อยเวลาผ่านไปให้ล่วงเลยไปกับผู้หญิงคนอื่นๆทำให้ลี่ต้องเสียใจอยู่บ่อย แต่ตอนนั้นผมยังไม่รู้ว่าลี่จะแอบชอบผมมานานแล้ว ต่อจากนี้จะพยายามทำให้ดีที่สุด

ผมเผลอกำเส้นผมยาวสลวยของลี่แน่นในตอนที่ความรู้สึกเสียววูบตีขึ้นมาเมื่อลี่ใช้ทั้งปากครอบครองตัวตนของผมพร้อมสองมือช่วยรูดขึ้นรูดลงอย่างหนักหน่วง นักเรียนของผมหัวไวดีมากสอนอะไรเรียนรู้ได้ดีหมด เธอทำให้ผมแทบทะลักออกมาทันทีที่เธอดูดกลืนเลียที่ปลายยอดสีสด จนทำให้ผมเกือบเสียหน้าที่แตกคาปากเธอทั้งที่ยังไม่ถึงไหน. แต่โชคดีที่ผมเก่งระงับไว้ได้ทันท่วงที ก็เลยปล่อยให้เธอเล่นลิ้นไปเรื่อยๆพร้อมกับความเสียวพร่านแล่นเข้าสู่หัวใจ

"อ้าาาส์ดีจัง...ลี่เยี่ยมมาก"

ผมสูดปากครางกระเส่าอย่างอดไม่ไหว ทำไมลี่จะเก่งอะไรขนาดนี้ จะทำให้ผมหลงไปถึงไหนกันนะ

"เร็วอีกลี่เร็วอีกซี๊ดดดดไม่ไหวแล้ว"

ผมเกร็งกระตุกก่อนจะปล่อยน้ำขาวขุ่นใส่ปากเล็กๆที่กลืนกินมันลงไปจนหมดสิ้นแถมดูดเลียทำความสะอาดให้อีกต่างหาก

"ขอบคุณมากนะลี่"

"อื้อ"

ผมก้มหอมแก้มนวลซ้ายขวากดจูบที่หน้าผากเหม่งแผ่วเบาก่อนที่เราจะนอนกอดและหลับไปพร้อมๆกัน

~End โซ่~

ตอนนี้ทั้งหมดก็มาอยู่ที่ผับชื่อดังแห่งหนึ่งในย่านพัทยา พวกเราจองโต๊ะวีไอพีไว้แล้วคืนนี้ที่นี่นักท่องราตรีเยอะมาก สาวๆแต่ละคนแต่งตัวมาเต็มสตรีมรวมทั้งน้ำหอมและยัยโซดาด้วย ส่วนฉันน่ะหรอเหอะ...

"อิลี่...มึงแน่ใจนะว่ามาเที่ยวผับอ่ะ?"

อิแจสซี่จีบปากจีบคอถามฉัน

"ก็เออไงทำไมอ่ะ?"

"ก็ป๊าววว"

เสียงสูงช่ะอิดอกพร้อมสายตาจิกๆตามสไตล์มันนั่นแหละ

ก็นะเสื้อยืดกางเกงขายาว ถามว่าใครแต่งตัวให้น่ะหรอก็โซ่ไงจะใครล่ะ ไม่รู้จะหวงอะไรนักหนานั่นก็สั้นไป นี่ก็รัดไป นั่นก็เว้าไป นี่ฉันยังนึกสงสัยตัวเองอยู่นะว่าฉันมาเที่ยวผับหรือมาออกกำลังกายกันแน่นะ

บรรดาผีเสื้อราตรีทั้งหลายพากันโฉบเฉี่ยวมาทางโต๊ะพวกฉันอยู่บ่อยๆก็แน่ล่ะทั้งโต๊ะมีแต่ผู้หล่อๆนี่นา พี่เก้า พี่นนท์ พี่ฌอน พี่เฟรม อิกันต์ อิโซ่ ความหล่อนี่ไม่ต้องพูดถึงออร่ากระจายกินกันไม่ลงเลยทีเดียว แม้แต่อิแจสซี่ที่โครงหน้าหล่อลากจนหลายๆเผลอมาอ่อยตั้งเยอะ เพราะไม่คิดว่ามันจะเป็นไง

"ตัวเองนั่งดีๆสิบอกแล้วอย่าใส่ตัวนี้มาเห็นไหมเวลาก้มนมหกหมดแล้ว"

เสียงอิกันต์กระเง้ากระงอดยายหอมที่นั่งนมหกอยู่ข้างๆ

"แหมตัวเองก็มีของดีก็ต้องแบ่งๆกันดูหน่อยสิ...ฮ่าๆๆเค้าล้อเล่นๆตัวเองงงง"

กัดกันกระหนุงกระหนิงไม่เกรงใจใครเล๊ย อิจฉานะเว้ย อิหอมมันก็ชอบแกล้งกันต์นะไม่น่าเชื่อว่าเพลย์บอยแบบไอ่กันต์จะกลายเป็นลูกแมวเพราะไอ้หอมไปแล้ว

"ลี่...โซ่ไปห้องน้ำก่อนนะ"

โซ่กระซิบข้างๆหูฉันก่อนที่ฉันจะพยักหน้าให้เป็นเชิงรับรู้ เวลาผ่านไปเกือบครึ่งชั่วโมงแต่โซ่ก็ยังไม่กลับเข้ามาฉันก็เลยตัดสินใจเดินออกไปดูที่ห้องน้ำ

ก่อนจะพบว่าตัวเองไม่น่าจะเดินออกมาจริงๆเมื่อภาพที่เห็นตรงหน้าคือโซ่กำลังจูบกับยัยลูกหยีอยู่ข้างทางเดินใกล้ๆห้องน้ำ ใจฉันมันชาเจ็บจี๊ดขึ้นมาอย่างบอกไม่ถูก ทั้งๆที่เมื่อวานเราเพิ่งตกลงเป็นแฟนกัน ทั้งๆที่เมื่อวานยัยนั่นเลือกไปกับผู้ชายคนอื่น โซ่ทำกับฉันอย่างนี้ได้ไงกันนะ เค้าไม่สงสารฉันบ้างหรอ

"มันไหม?"

"ลี่!!!...."

โซ่เรียกชื่อฉันเสียงดังก่อนจะอึ้งไปครู่นึงโดยที่มือนังนั่นยังโอบรอบคอเขาอยู่

"ถามว่าจูบกันมันไหม?มึงทำแบบนี้ได้ยังไงโซ่...ทำได้ยังไง...ทำแบบนี้ได้ยังไง?"

นาทีนี้ฉันเหมือนคนสติหลุดได้แต่เอ่ยถามมันซ้ำไปซ้ำมา หยาดน้ำตาเอ่อมาคลอเต็มเบ้าตาแต่น่าแปลกที่มันกลับไม่ยอมไหลออกมาให้ชวนน่าสมเพชตัวเองมากกว่านี้

"ถ้ามึงยังรักลูกหยีอยู่ก็เชิญกลับไปอยู่ด้วยกันซะเรื่องระหว่างเราก็แค่กลับไปเป็นเพื่อนกันเหมือนเดิม"

ฉันกัดฟันเอ่ยประโยคที่เจ็บลึกที่สุดในใจออกมา พร้อมหันหลังให้คนที่ได้ชื่อว่าเป็นแฟนของฉันแค่วันเดียวพร้อมปล่อยหยาดน้ำตาที่รินไหลโดยไม่มีแม้คำทักท้วงใดๆจากผู้ชายที่ฉันรักแม้แต่คำเดียว

ไม่เป็นไรแม้จะได้เป็นแฟนกันแค่วันเดียว แต่หนึ่งวันนั้นฉันก็รู้สึกดีมากแล้ว แม้จะพยายามทำใจเอาไว้แล้วแต่ก็ไม่เคยคาดคิดว่าสถานะการเป็นแฟนกันของฉันมันจะสั้นนัก คงเป็นเพราะโซ่คงอยากจะประชดยัยนั่นสินะถึงขอฉันเป็นแฟนกระทันหัน ส่วนฉันก็โง่งมคิดว่าโซ่จะเห็นในความรักของฉันบ้าง แต่ฉันคงคิดไปเองคนเดียว โง่เง่าอยู่คนเดียวไง

ฉันตัดสินใจส่งข้อความบอกพวกนั้นว่ารู้สึกไม่ค่อยสบายขอตัวกลับไปพักก่อน เพราะไม่อยากทำให้เพื่อนเป็นห่วง ก่อนจะเรียกรถไปส่งที่บ้านพัก

นั่งคิดทบทวนเรื่องราวต่างๆที่ผ่านมา ฉันคงมาไกลได้แค่เท่านี้ ที่ผ่านมาต่อสู้ดิ้นรนใช้ชีวิตมาอย่างยากลำบากมาสบายหน่อยก็ตอนที่เจอเพื่อนๆที่แสนดีไม่เคยรังเกียจแม้ฉันจะเป็นแค่ผู้หญิงธรรมดาฐานะจนๆคนนึง

ฉันตัดสินใจเก็บกระเป๋านั่งรถไปขึ้นรถทัวร์กลับกรุงเทพคืนนั้นทันทีตั้งใจว่าจะกลับไปเก็บของที่ห้องโซ่ย้ายออกมาหาเช่าบ้านอยู่เอง เพราะไม่อยากรบกวนและทำให้ใครต้องอึดอัดอีก

นั่งรถจากพัทยามาถึงกรุงเทพใช้เวลาเกือบ5ชั่วโมงกว่าจะถึง ตอนนี้ฉันอยู่ที่ห้องโซ่แล้วกำลังเก็บกระเป๋าเอาเฉพาะข้าวของที่เป็นของๆฉันอย่างเดียวเท่านั้น ส่วนเงินเก็บก็ยังพอมีอยู่บ้างจากการที่ฉันอยู่ว่างๆก็เลยหารายได้จากการขายของออนไลน์ซึ่งมันก็ทำเงินได้ดีเช่ยวล่ะ

ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง ปิ๊งป่อง

ใครมากันนะถ้าเป็นโซ่ก็ไม่น่าจะใช่เพราะโซ่มีกุญแจห้องนี่นา ปกติก็ไม่เคยเห็นมีใครมานะ

แอ๊ดดดดด

------------------------------------------------

ไรท์หายไปหลายวันเลยลืมกันรึยังนร้าาาเรื่องนี้มันก็จะหน่วงๆหน่อยนะคะ นางเอกจะยอมตลอด