บันทึกรักฉบับนิดหน่อย : 2

'หนาวจัง.....'

ทำไมมันหนาวๆเย็นๆอย่างบอกไม่ถูก ความรู้สึกไอเย็นกระทบผิวกายจนรู้สึกขนลุกจนต้องควานหาผ้าห่มกระชับเข้ากับตัว นอนถดตัวหาไออุ่นจนได้ที่กำลังจะหลับต่อ แต่ความรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างแข็งๆยาวๆทิ่มใต้ก้นงามงอนของฉันอยู่...

ด้วยความสงสัยก็เลยหันหน้ากลับไปจับๆบีบๆดูอย่างนึกสงสัยทั้งที่ตายังไม่ลืมเพราะความง่วงงุนกึ่งอยากรู้ แต่ทำไมยิ่งจับมันยิ่งดีดตัวแข็งขึ้นเรื่อยๆแถมยังร้อนระอุยังกับจะลวกมือฉันอีกต่างหาก

'ใครอุตริเอาไส้กรอกมาไว้บนที่นอนกันนะ'

ว่าแต่ทำไมไส้กรอกมันทำไมใหญ่โตนักนะทั้งใหญ่แถมดิ้นดุกดิกได้อีกด้วย

"อืมมม...อย่าจับเล่น"

ไส้กรอกทำไมมีเสียงอ่ะ เสียงแหบทุ้มฟังดูเซ๊กซี่อย่างบอกไม่ถูก ว่าแต่เมื่อคืนห้องเต็มนี่นาแล้วฉันต้องนอนกับ....

คุณภาค!

ว่าแต่ที่อยู่ในมือมันคืออะไรกันอ่ะ?

ฉันค่อยๆหรี่ตามองดูเจ้าสิ่งบางอย่างที่ฉันจับอยู่ในมือแถมมันยังกระตุกหงึกๆสู้อีกด้วย

"อ๊ายยยยยย!อะไรเนี่ย?"

เมื่อมองเต็มตาจึงรู้ว่าที่ฉันจับอยู่มันคืออนาคอนด้ายักษ์ของคุณภาค ฉันจับเข้าเต็มลำสัมผัสทั้งแท่งที่มีเพียงบ๊อกเซอร์บางๆปกปิดอยู่

อี๋!!

เมื่อเงยหน้าขึ้นมาก็เจอเข้ากับแผงอกแกร่งเนื้อแน่นมีไรขนขึ้นปะปราย ลากสายตาขึ้นไปก็พบใบหน้าคมคายกำลังลืมตาจ้องมาที่ฉันด้วยสายตาระยิบระยับแพรวพราว

"โรคจิตหรอ?ชอบจับของคนอื่น"

"ปะเปล่านะไม่ใช่สักหน่อย"

"งั้นก็ปล่อยมือสิก่อนที่มันจะพุ่งใส่คุณ"

ฮื่ออออ...ตายๆฉันทำอะไรลงไปเนี่ย อารามตกใจทำให้ฉันยังไม่ได้ปล่อยมือจากอนาคอนด้ายักษ์ของเขาซ้ำยังเผลอบีบเพราะความประหม่าจนหูบังเอิญได้ยินเสียงคำรามแผ่วๆในลำคอ

"อุ๊ยยย!!"

ตายๆแกเอ๊ยจะเอาหน้าไปไว้ไหนกันล่ะเนี่ย แอบชอบเค้ายังไม่พอแอบไปขยำอนาคอนด้าเขาไปอีกล้ำไปไหมฉันเนี่ย

เมื่อไม่รู้จะทำยังไงฉันก็เลยกระเด้วตัวลุกขึ้นว่าจะหนีไปทำใจในห้องน้ำ แต่ปรากฏว่าพอลุกปุ้บไอเย็นก็กระทบร่างกายส่วนบนปั้บจนต้องก้มมองตัวเองก็พบว่า....

"กรี๊ดดดดด!อะไรกันเนี่ย?"

ชุดคลุมหลุดลุ่ยลงมากองที่เอวอวดโฉมทรวงอกกลมกลึงที่มียอดจุกสองจุกชูชันเพราะความหนาวยะเยือก บริเวณแถวยอดอกมีรอยสีแดงเป็นจ้ำๆเป็นจุดๆ

'ฉันแพ้อะไรวะเนี่ย?'

ก่อนจะตัดสินใจวิ่งหน้าตั้งเข้าไปตั้งหลักในห้องน้ำก่อนด้วยความอับอายขายขี้หน้า

โอ๊ย!!เวรกรรมอะไรของฉันเนี่ยย

ไปขยำของเขาเล่นไม่พอยังมาเปิดจุกให้เขาดูเล่นอีก กลับไปคงต้องไปทำบุญ9วัดล้างซวยบ้างแล้วล่ะฉันฮื้ออออ!

นั่งทำใจไว้อาลัยให้ตัวเองอยู่นานมากก่อนตัดสินใจอาบน้ำ...

ทางด้านภาคที่หลังจากอึ้งไปพักใหญ่เมื่อเห็นเต้าสวยเต่งตึงเต็มสองตาแถมยังมีรอยจูบสีเข้มจากรอยสัมผัสของเขายิ่งทำให้เจ้าสิ่งที่เมื่อครู่ยัยนั่นทั้งกำทั้งขยำเล่นเมื่อกี้ มันเกิดอาการร้องประท้วงอยากจะจ้วงในกายเธอเล่นซะแล้วสิ

ใจเจ้ากรรมก็ดันเต้นไม่เป็นจังหวะ แถมอวัยวะใต้ล่างก็ปวดหนึบหนึบเสียเต็มประดา ก็จะไม่ให้เขารู้สึกได้ไงในเมื่อเจ้าหล่อนเล่นทั้งกำทั้งขยำขยี้แถมรูดขึ้นรูดลงอย่างนึกสนุกไปอีก ดีแค่ไหนที่มันไม่ระเบิดใส่มือเธอซะก่อนให้ขายขี้หน้าตัวเองเล่น

หลังจากยัยตัวดีหนีเข้าห้องน้ำไปสักพักใหญ่ก็กลับออกมาอีกครั้งดูเหมือนเจ้าหล่อนจะอาบน้ำอาบท่าสระผมเรียบร้อยเพราะกลิ่นหอมๆลอยอบอวลจนผมชักเริ่มจะทนไม่ไหว ก็เลยตัดสินใจเข้าไปอาบน้ำบ้างเปิดน้ำแรงๆแล้วใช้น้องนางทั้งห้าช่วยปลดปล่อยไม่อย่างนั้นผมคงจะอารมณ์ไม่ดีไปทั้งวันเป็นแน่เผลอๆจะอดไม่ได้จับยัยตัวดีนี่กดล่ะแย่แน่เลย

ผู้หญิงอะไรไม่รู้รูปร่างหน้าตาก็งั้นๆตัวเล็กกระทัดรัดหน้าตาจิ้มลิ้มแบบฉบับพกใส่กระเป๋าไปไหนมาไหนด้วยได้เลย แต่เห็นตัวเล็กๆแบบนี้ใครจะคิดว่าหน้าอกหน้าใจคุณเธอจะอื้อหือขนาดนี้คัพดีซีน่าจะได้นะ

แถมกลิ่นตัวเป็นเอกลักษณ์หอมอ่อนกลิ่นคล้ายๆแป้งเด็ก ไม่เหมือนผู้หญิงคนอื่นที่ผมเคยคบมาหอมแบบฉุนๆยิ่งเวลาคุณเธออาบน้ำมาใหม่ๆนะทำผมนี่อยากจะลากเธอมาปู้ยี้ปู้ยำให้หนำใจเลย แต่ผมเป็นลูกผู้ชายพอไง...

'ถ้าหากเธอไม่ยอมผมก็จะไม่ทำ'

ถึงว่าทำไมสองคนนี้ถึงเป็นเพื่อนกันได้นิดหน่อยกับลิลลี่สองคนนี้มีกลิ่นหอมอ่อนๆเหมือนกันด้วย แต่หน้าแปลกที่ในหัวผมตอนนี้ไม่มีภาพลิลลี่อยู่อีกแล้ว กลับเป็นภาพยัยตัวแสบนี่ที่นอนครางเสียงแผ่วยามที่โดนผมดูดดึงอกอิ่มเล่นโดยที่เธอเองก็ไม่ได้รู้สึกตัวด้วยซ้ำ แต่คงเป็นไปตามสัญชาตญานล่ะมั้ง...

ด้านนิดหน่อยที่อาบน้ำเสร็จแล้วก็เดินใส่ชุดคลุมออกมาหยิบเสื้อผ้าที่ซักตากไว้ออกมาใส่ก่อนจะนั่งนิ่งๆทำสมาธิครุ่นคิดว่าจะพูดกับเขาก่อนยังไงดี

"เอ่ออคุณคือว่า..."

"อะไร?"

"ฉันขอโทษนะคะที่เอ่อทำอะไรไม่รู้ตัวไป"

"คุณหมายถึงที่คุณเล่นอนาคอนด้าผมน่ะหรอ?"

"โอ๊ย!คุณนิ่ก็...อื้อออนั่นแหละ"

"ไม่เป็นไรผมไม่ถือแต่...อย่าติดใจมาแอบเล่นของผมอีกล่ะ"

"หื้อออ..ใครจะอยากเล่นของของคุณกัน"

"ก็คุณไงเห็นทั้งจับทั้งขยำขยี้จนผมซี๊ดดดไปหมด"

หน้าแดงๆบิดเบ้ด้วยอารมณ์โมโหนิดๆของยัยนี่ดูตลกดีอ่ะ เวลาโกรธดูเหมือนแม่เสือส่วทั้งๆที่ตัวเป็นแค่หนูเองดูน่ารักดีด้วย

ห๊ะ!นี่ผมชมว่ายัยนี่น่ารักอย่างงั้นหรอ?

'บ้าไปแล้ว'

จมูกรั้นๆเชิดขึ้นปากเล็กกัดริมฝีปากล่างเอาไว้เพื่อกลั้นอารมณ์โกรธ เอาเลยทูนหัวอยากจะใช้โซ่แซ่กุญแจมือลงโทษพี่ก็ตามใจเลย ให้ตายเถอะทำไมพอผมอยู่ใกล้ยัยนี่ทีไรผมรู้สึกเหมือนตัวเองเป็นโรคจิตยังไงก็ไม่รู้ ชอบแกล้งชอบกวนให้เจ้าหล่อนโมโหโกรธาเล่นๆแล้วมีความสุขดี...

ให้ตายเถอะทำไมฉันรู้สึกโมโหจนลมออกหูอิตานี่นักนะ ผู้ชายอะไรกวนประสาทนัก เมื่อก่อนเขาก็ไม่ใช่คนแบบนี้นี่นา แต่ก่อนเขากวนก็จริงแต่ไม่ถึงขนาดนี้ ปากร้ายปากจัดมาแต่ไหนแต่ไร แต่ตอนนี้เขากลับหนักขึ้นเป็นสองเท่าเชียวล่ะ

โดยเฉพาะไอ้แววตาที่เต้นระริกเป็นประกายนั่นยิ่งเจ็บใจนัก

'หึ้ยยย!ไม่น่าเลยฉันจะโดนเขาล้อไปอีกนานไหมเนี่ย'

"คุณหยุดพูดไปเลยนะไอ้คนบ้า"

ฉันแสร้งโกรธแทนอาการเขินๆแทน

"เอ้าา!ใครกันแน่บ้ามาเล่นของเค้าแล้วยังมีหน้ามาว่าเขาอีก"

"โอ๊ยยย!คุณ!!!...ฉันขอร้องนะเลิกล้อสักทีนะๆ"

โมโหแค่ไหนก็ต้องเสียงอ่อนขอร้องเขาไปก่อนอย่าให้ถึงตาฉันบ้างนะ

"อืมมมม...ยังไงดีน้าาา?"

ยังๆไม่เลิกกวนอีก เสียงหัวเราะหึหึในลำคอเขาพร้อมสายตาที่เขามองกราดทั่วร่างฉันมันทำให้ฉันอดนึกโมโหขึ้นมาไม่ได้

"โอ๊ยยย!ไม่ไหวแล้วโว๊ยยยกวนนักใช่ไหมห๊ะ!"

อยู่ๆร่างอรชรก็กระโดดปรี่เข้ามากระแทกตัวผมจนเสียหลักล้มทับลงไปกองอยู่ที่พื้นพรมโดยมีผมนอนรับร่างเล็กๆนั่นไว้แล้วยัยตัวแสบนั่งทับบนอกผมอยู่

มือเล็กๆเริ่มลงมือประทุษร้ายร่างกายผมด้วยความโมโห แต่แรงเล็กๆแค่นี้ทำอะไรผมไม่ได้หรอกนะแม่สาวน้อย ผมรวบมือบางเอาไว้ชูขึ้นเหนือหัวด้วยมือข้างเดียวของผม โดยที่เจ้าของมือยังดิ้นเร่าๆเสียดสีก้นน้อยๆกับแผงอกผมอยู่

เมื่อมือเธอโดนจับยกชูขึ้นเหนือหัวอกอิ่มก็แอ่นชูชันอยู่ข้างหน้าผมพอดิบพอดี ผมยันตัวขึ้นเล็กน้อยก่อนจะยกแขนเธอเบี่ยงไปข้างหลังช้าๆเพราะกลัวเธอจะเจ็บให้อกอิ่มแอ่นเสียดสีเข้ากับแผงอกร้อนผ่าวได้ถนัดถนี่

"อื้อออ...ปะปล่อยนะจะทำอะไรอ่ะ?"

"ก็คุณจะทำอะไรผมก่อนล่ะให้ทุกข์แก่ท่านทุกข์นั้นถึงตัวน่ะเคยได้ยินไหม?"

"งั้นก็ปล่อยฉันก่อนสิ"

"เรื่องไรจะปล่อยอ้อยเข้าปากช้างแล้วนี่"

พูดจบเขาก็ดันแผ่นหลังฉันเข้าไปอีกจนหน้าอกฉันชิดกับเรียวปากเขา ก่อนที่ไอ้คนบ้านี่จะบ้าปากงับยอดอกของฉันเต็มปากผ่านเนื้อผ้าที่ถึงแม้มันจะมีเนื้อผ้าปกปิดอยู่แต่ความรู้สึกฉันเหมือนกับกำลังเปลือยเปล่ายังไงอย่างงั้น

ทันทีที่ผมกดริมฝีปากอ้างับเต้าสวยนั้นเล่น ร่างเล็กๆนั่นก็ชะงักกึกทันที เนื้อตัวสั่นระริกมือไม้อ่อนจนเปิดโอกาสให้ผมถลกเสื้อยืดเธอขึ้นมากองที่หน้าอกเม้มๆพันกันไว้เหนืออกแทน

"อื้อออ...อย่าค่ะ"

"หื้อออ!ทำไม?"

"คะคือฉะ..ฉันแพ้อะไรไม่รู้ค่ะมันเป็นรอยแดงๆน่าเกลียด"

"หึหึ...ยัยโง่เอ้ย!"

ที่แท้เจ้าหล่อนก็เข้าใจผิดว่าตัวเองคงแพ้อะไรสักอย่างเลยขึ้นเป็นรอยแดงปื้น ไอ้ผมก็กลัวเธอจะจับได้แทบตายว่าเมื่อคืนผมแอบลักหลับเธอไปหน่อยนึง...

--------------------------------------------