Share
Chapter 8
Itinaas ni Grazie ang kamay at itinakip sa mukha sabay porma ng peace sign sa boss. Hindi naman niya kasi sinasadya.
"Kung alam mo lang kung gaano ako nagpipigil, Grazie!" anito nang bumulong sa kan'ya.
"Sorry na nga boss, e!"
"Hindi 'yan mawawala dahil lang sa sorry," makahulugang saad nito.
Napalunok siya sa sagot ng boss. Naiintindihan niya ang ibig nitong sabihin kaya tumayo siya. Hinawakan nito ang kamay niya at tiningnan siya na puno ng pagbabanta. Buti na lang may lumapit na isang shareholder dito kaya bumitiw ito sa kan'ya.
Sinamantala niya iyon para umalis sa tabi nito. Lumapit siya sa assistant at tumulong. Pagkatapos ng ilang palaro ay iniutos na
Kaugnay na kabanata
The Desire of a CEO Chapter 9
Anim na buwan na mula ng huling mag-usap sila ng boss. Hindi na nasundan iyon kahit sa telepono man lang. Hindi niya alam kung iniiwasan ba siya nito, o busy lang talaga sa mag-ina nito.Ang balita niya ay Ellen, na siyang nagre-report dito every Friday ay abala umano sa anak, na si King. Wala naman daw itong bukambibig kung hindi ang anak nito. Ang sabi rin ng katulong lagi raw nasa malaking bahay ni Thunder ang anak-anakan nito.Nalulungkot din siya kasi hindi na niya ito nakikita. Kung gusto naman talaga siya nito, e ‘di sana gumawa ito ng paraan. Eh, hindi.Inaabala na lang niya ang sarili sa trabaho. Pero may ilang leave na rin siya. Una, noong kumuha siya ng passport. Medyo nabe-brain wash na siya ng kaibigan simula nang maikuwento niya ang tungkol sa kanil
The Desire of a CEO Chapter 10
Napilitang magmulat ng mata si Grazie dahil nakaramdam siya ng naiihi. Hindi man lang nakisama ang sarili niya. Ipinagkanulo talaga siya.Dahan-dahan siyang naupo at tinanggal ang kumot na nakatakip sa kaniya. Wala na ang towel sa balikat niya. Baka may nagtanggal.Abala pa rin sa pag-uusap si Ace at Thunder kaya hindi siya napansin. Mabuti iyon dahil hindi niya alam ang sasabihin."G-Grazie! May kailangan ka ba? 'Wag ka nga munang tumayo!" Napapikit siya ng marinig ang boses ng boss. Natigilan siya nang hawakan siya nito. Ang bilis naman nitong makalapit.Tiningnan niya ang kamay nitong nasa braso niya. Hinawakan niya ang kamay nito at pilit na tinanggal. Napatitig ito sa kaniya kaya sinalubong niya ng seryosong mu
The Desire of a CEO Chapter 11
Mahigit isang oras na siyang nakahiga pero hindi mawala sa isip niya ang sinabi ni Ace. Ilang shots nga lang ang nainom niyang alak kakaisip sa boss.Totoo. Hindi malabong mangyari ang kinatatakutan ng binatang doktor.Worried din siya sa boss. Lolokohin pa ba niya sarili niya? Thunder's name is still resonating in her heart. Kahit anong utos niya sa puso, hindi ito sumusunod sa kan'ya. Mahirap utusan ang puso kung sino ang mamahalin. At mas lalong mahirap utusang kalumutan ito.Paano nga kung nakaalala na si Laura? Anong mangyayari kay Thunder? E 'di maiiwan na naman itong bigo?Wala pa man pero naaawa na siya sa boss. Hindi man lang ba nito inisip na dadating ang araw na babalik ang alaala ni Laura? Pagkatap
The Desire of a CEO Chapter 12
Habang papalapit ang araw ng pag-alis ni Grazie ay lalong siyang nalulungkot. Ngayon lang siya aalis ng sobrang layo sa mga taong mahal. Nakabukod nga siya, pero iba talaga kapag malayo. She spends her nights always sa magulang niya, even weekends. Gusto niyang makasama ang pamilya niya sa huling linggo niya sa Pinas."Mamimiss ka namin ng sobra, anak." Hindi na napigilan ni Grazie ang mapahagulhol pagkarinig sa sinabi ng ina. Kakatapos lang nilang kumain ng dinner. Heto na naman ang ina, pinapaalala na aalis na siya. Pilit nga niyang pinapatatag ang sarili nitong mga nakaraan kaso 'di naman niya maiwasang malungkot.Napayakap na lang siya ng mahigpit sa ina. Maging ito rin ay ganoon din. Kita niya ang pagtayo ng ama at pagpunas ng luha nito. Dapat bonding ulit ito, e naging crying time tuloy nila.
The Desire of a CEO Chapter 13
"Óhhh... Thunder!" ungól niya nang maramdaman ang kamay nito sa loob ng underwêar niya."You're already wet for me, Grazie," anang namamaos na sabi nito. Lalo lang nadagdagan ang pagnanasa niya dahil sa boses nito.Hindi na siya nakasagot nang muli nitong sinakop ang labî niya. Kasabay niyon ang paghîmas nito sa kan'yang kaselanang namamasa na.Mayamaya ay bumaba ang labî nito sa dibdîb niya. Naramdaman niya ang unhook nito ng brâ niya gamit ang kaliwang kamay nito habang patuloy ang kanang kamay nito sa paglaro ng kan'yang perlas.Parang gusto niyang pagalitan ang boss nang tanggalin nito ang kamay sa loob ng underwêar niya. Bahagya niyang nakagat
The Desire of a CEO Chapter 14
Hilam ang luha na bumagsak si Grazie sa kama. Sa taxi pa lang hindi na tumitigil ang luha niya. Ang hirap kontrolin. Pakiramdam niya may pumipiga ng puso niya.Ikaw na kasi dakilang tanga. Sana, 'di na lang siya pumunta sa bahay ng boss. Sana, hindi na lang ito bumalik kaagad ng Maynila. Sana, hinintay nitong makaalis siya. Ang daming sana.Inaamin niyang nagkaroon siya ng hope sa isip niya kanina, na posibleng maging sila ni Thunder after ng nangyari. Umaasa siyang pipiliin siya nito. Pero hindi. Hanggang sa kahuli-hulihang pagkakataon, si Ira pa rin ang gusto nito. Tanging pangalan lang ni Ira ang isinisigaw nito.Naging kan'ya lang si Thunder, panandalian. Masaya siya, pero may mali. Kasi, naging panandaliang-aliw lang siya nito.
The Desire of a CEO Chapter 15
"What are you doing here?" asik na tanong ni Thunder sa kakambal. Prenteng naupo pa ito sa couch pagkapasok nito."Visiting you?" Ngumiti pa ito, na ikina-asar niya.Ang laki ng kasalanan nito sa kan'ya. All this time, alam nito na aalis si Grazie sa company without informing him. Kaya nagagalit siya sa lahat ng taong nakakaalam, including Grazie. Hindi dahil sobrang dami ng gagawin sa kompanya, kundi dahil hindi siya sanay na wala si Grazie sa paligid.Baka akala ng dalaga talagang binaliwala niya ito. Yes, 2 years silang hindi nag-usap. Pero araw-araw niya itong tsine-tsek sa monitor niya sa malaking bahay niya sa Bicol. Masaya na siya masilayan lang ito saglit sa monitor. Pero ngayon? Pakiramdam niya sumisikip ang dibdib niya. Wala siyang makitang Grazie! Kaya
The Desire of a CEO Chapter 16
Makalipas ang tatlong taon... "Happy anniversary, my love," masuyong bungad sa kan'ya ng nobyong si Alwyn sa telepono. “I never thought love could be this amazing, and I thank you for that. Would you mind opening your arms so I can hug you?” medyo madrama nitong sabi. Medyo kinikilig siya pero natatawa siya. Lagi kasi itong gano’n. Likas na kasi dito ang kalambingan pero hindi pa rin talaga siya sanay. "What an adorable, my man! Sure," natatawang tugon niya dito. Naka-ipit sa tainga niya at balikat ang telepono habang may hinahanap sa computer niya. “Are you making fun of me?” anitong may himig na pagtatampo. “Of course not
Pinakabagong kabanata
