Home / รักโบราณ / The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว / ตอนที่ 5 - พรากพรหมจรรย์

Share

ตอนที่ 5 - พรากพรหมจรรย์

last update Last Updated: 2025-06-04 22:16:57

ระหว่างที่เอลีสไม่ทันระวังตัว ยามนี้โทมัสกำลังหื่นกระหาย ใคร่อยากจะเสียบเอลีสให้อยู่ในอ้อมกอด เขาต้องการเด็กน้อยคนนี้ มาเป็นภรรยาของตนในคืนนี้ พ่อแม่ของเอลีสก็เป็นใจ ปล่อยให้เขาอยู่กับเอลีสตามลำพังโดยไม่มารบกวน เพราะมีการสู่ขอกันก่อนล่วงหน้านี้แล้ว

โทมัสเริ่มผลักให้เอลีสนอนลงอีกครั้ง พลางจับเรือนขาเธอถ่างออกกว้างๆ พร้อมจะใช้อาวุธคู่กายสอดใส่ มอบให้เอลีสได้รู้จักกับเรือนกายของเขาให้มากขึ้นยิ่งกว่านี้

"ยังไม่เสร็จอีกหรอ?" เอลีสถามเพราะเธอไม่รู้อะไรเลย ว่าการที่รักกันต้องทำให้เสร็จยังไง

"มันกำลังจะเริ่มนะ เอลีส กอดผมไว้นะ…" โทมัสกำลังได้อารมณ์หื่นแตก อาวุธเขามันกำลังแข็งกว่าเดิม

หลังจากอัดฉีดน้ำขุ่นออกไปแล้ว แทนที่มันจะสงบลง กลับแข็งตัวพร้อมถูกใช้งานให้มากกว่าเดิม เขาหยุดตัวเองไม่ได้ จนต้องพยายามจับท่อนเนื้อตัวเอง มาจ่อกับเนื้ออวบอูมอิ่มตัว ไร้ขนปกคลุม โทมัสชอบใจมาก ที่จะได้อยู่กับเด็กน้อยน่ารักอายุไม่ถึงสิบขวบตามลำพังแบบนี้

เอลีสรู้สึกว่าส่วนปลายของเขามันกลมแข็ง แถมร้อนผ่าวจนรู้สึกได้ เขากำลังถูกมันขึ้นลงระหว่างโหนกนูน กับร่องลึกที่เธอไม่รู้จัก เด็กน้อยพึ่งรู้ว่ามันเป็นหลุมเป็นรู ก็ตอนที่เขาพยายามใช้ส่วนปลายท่อนกลม แทงเข้ามาซ้ำๆ

ความเจ็บปวดเบาๆ ค่อยๆ เผยออกมา จนเอลีสอยากจะหยุด และพอแค่นี้ แต่โทมัสจับให้เธอถ่างขากว้างๆ ยอมรับท่อนเนื้อก้อนกลม ขนาดกำลังพอดีกับร่างบาง สามนิ้วที่กลมสวยงามได้รูป พยายามจะแหวกทางเข้า เปิดปากทางร่องสวาทให้ต้อนรับองคชาตเขาเอาไว้

"พอ!!! หยุดนะ!!! เจ็บอ่ะ…!!! หยุด!!! หยุดนะ…!!! โทมัส!!! " ยิ่งเอลีสบอกเขาให้หยุด โทมัสยิ่งออกแรงมากยิ่งขึ้น เพื่อดันหัวบากก้อนแข็ง พร้อมๆ กับกล้ามเนื้อแข็งเกร็ง จนยาวตลอดลำ อัดเข้าร่องเล็กที่ยังไม่เปิดปากทางเข้า เอลีสกำลังเจ็บขึ้นเรื่อยๆ จนแทบอยากจะหุบขา แล้วลุกหนี…

โทมัสทิ้งตัวลงทับ มิยอมให้เอลีสหนีได้ดังใจคิด ทำให้เด็กน้อยพยายามที่จะดิ้นรนลุกหนีต่อไป แรงอัดดันจากสะโพกหนุ่มน้อย ออกแรงหนักหน่วงขึ้นเรื่อยๆ เพื่อดันหัวบากแทงเข้าร่องคับต่อไปโดยไม่ปล่อยให้เอลีสหลุดมือ

มือบางเริ่มทุบไหล่ของโทมัส เพราะเธอรู้สึกเจ็บแปลบขึ้นเรื่อยๆ น้ำตาใสๆ เริ่มหลั่งไหลออกมา เขากำลังทำให้เธอกลัว มันเจ็บปวดแสบแปลบไปทั่วกาย เมื่อรู้สึกถึงอะไรบางที่ที่ฉีกขาด ของใหญ่กลมกลึงอัดแทงเข้าร่างเธอ ราวกับจะฉีกกายเธอให้ขาดสะบั้น ณ วินาทีนี้…

โทมัสหอบหายใจครวญครางเสียวสั่น รู้สึกแบบเดียวกับเอลีส ที่เจ็บปวด เพราะเขาก็แสบหัวบากส่วนปลายเช่นกัน เพราะการเสียดสีที่ออกแรงเกร็งทั้งคู่ โทมัสหยุดพักสักครู่ พร้อมๆ กับเอลีสเจ็บปวดจนตัวสั่นน้ำตาไหล กล้ามเนื้อแข็งก้อนใหญ่ค่อยๆ เลื่อยอัดเข้าร่างบางอย่างช้าๆ ความเจ็บปวดเพิ่มทวี แทบแน่นท้องอึดอัด

"ปล่อยนะ!!! ปล่อย...เอาออกไปนะ!!!" เอลีสสั่งเขา แต่โทมัสไม่ทำตาม เขายิ่งออกแรงดันอาวุธตัวเองแทงลึกอัดร่างเธอมากยิ่งขึ้น จนสุดโคนของตน เด็กน้อยเสียวตัวสั่นคับท้องจุกใน มันอัดแน่นอยู่ในกายจนไม่อาจปฏิเสธได้อีกแล้ว

******

โทมัสดีใจเหลือเกิน เมื่อเขาได้เป็นคนแรกเปิดบริสุทธิ์เอลีส ครั้งนี้เขาจะทำให้ดีก่อนถึงคืนแต่งงาน ความเป็นชายหยุดเคลื่อนไหว เพราะเขาทั้งเจ็บทั้งเสียวตรงปลายหัวบากที่พึ่งถูกถลกผิวหนังออกเป็นครั้งแรก ความเจ็บปวดจากแรงเสียดสี ทำให้เขาเสียวจนตัวเกร็งสั่นมาก แทบจะแตกในกายเธอในระรอบถัดมา

"ฮื้อๆๆ… อึ๊ก...ฮื้อ… ปล่อยเค้านะ เจ็บมากอ่ะ!!!" เอลีสร้องไห้ด้วยความเจ็บปวด ทั้งคับท้อง จุกในแน่นท้องไปหมด ไม่รู้ว่าโทมัสเอาก้อนเนื้ออะไรมาอัดในกายเธอเจ็บปวดขนาดนี้

"เอาออกก็ได้…" โทมัสค่อยๆ ลากออกช้าๆ ทำให้เอลีสรู้สึกค่อยยังชั่ว แต่โทมัสอยากเสียวต่อ จึงอัดแทงเข้าร่างเด็กน้อยอีกครั้ง

"เอาเข้ามาทำไม เอาออกไปสิ!" เอลีสเริ่มบ่นตรงหน้าโทมัสใกล้ๆ หนุ่มน้อยเริ่มจะรำคาญที่เอลีสไม่รู้เรื่องการมีเพศสัมพันธ์ หลับนอนกับคู่รัก เขาจึงใช้ปากจูบปิดปากเธอเสีย บดเบียดเค้นคลึง ยกสะโพกกระชากลากออก พร้อมๆ กับกระแทกอัดแทงลึกหมดด้ามเข้ากายบางเล็กๆ ของเอลีสอย่างต่อเนื่อง

ร่างบางสั่นเสียวหมดความเจ็บปวดเสียน้ำตาแห้งบนเรือนแก้ม กายบางสั่นสะท้านเมื่อนอนหงายถ่างขากว้างๆ รับของยาวใหญ่ เคลื่อนไหวเริงร่าในกายเด็กน้อย… จากเพื่อนเล่นสมัยเด็ก ตอนนี้ยัดเหยียดความเป็นผัวให้แก่เธอ แทบเสร็จน้ำแตกกระเฉาะ ตอบรับหล่อลื่นให้แรงเสียบกระแทก ลื่นไหลได้ง่ายดาย

โทมัสเสียวมาก เพราะภายในร่องแคบที่เล็กรัดหนีบแน่น ทั้งเครื่องแน่นฟิตคับยิ่งลึกยิ่งดูดตอดแน่น แถมบีบส่วนหัวบากเขาจนแทบจะกลั้นต่อไปไม่ไหว… โทมัสแตกน้ำขุ่นอัดภายในกายเอลีสเพราะเขากลั้นไม่ไหวจริงๆ ครั้งที่สองน้ำแตกอัดร่องในกับเอลีส เขายอมรับว่ารักเธอมาก และอยากจะทำอย่างนี้กับเธอทุกๆ วันตอนเช้าและก่อนนอน… เขารักเธอมาก…

"อึ๊ก!!!...อึ๊ก!!!" เอลีสรู้สึกแปลกๆ กับร่างกาย หลังจากใช้ปาก และปล่อยให้โทมัสได้ใส่อะไรเข้ามาแล้ว แรกๆ มันก็เจ็บ แต่หลังจากเข้ากันได้ มันทำให้เธอรู้สึกหายเจ็บปวด พร้อมๆ กับความรู้สึกดีๆ จนไม่อยากให้เขาหยุดกลางคันเสียจริง

"ชอบมั๊ย?เอาอีกม้ั๊ย?" โทมัสถาม เพราะเห็นเอลีสเริ่มเงียบหลังจากเขาจูบ และกระแทกเธออย่างต่อเนื่อง มันทั้งแน่น ทั้งคับ จุกใน

แรงกระแทกต่อเนื่อง ที่ยังคงดำเนินไปได้อีกสักระยะ หล่อลื่นด้วยเมือกขาว ผสมกับเลือดบริสุทธิ์ด้วยกัน จนกลายเป็นเมือกสีชมพู โทมัสซอยถี่หนัก อัดแน่นกระหน่ำแทงลึก จนกระทั่งเขากลั้นต่อไปไม่ไหว อัดฉีดน้ำขุ่นพวยพุ่งแตกในร่องแคบแทบล้นทะลัก ระหว่างที่หยุดพักน้ำขุ่นเมือกขาวหลั่งไหลออกจากกายเอลีส

เขาอาจจะเสร็จแตกเร็วไปหน่อย มันเป็นความรู้สึกครั้งแรกดีๆ ของเขากับเธอ แต่โทมัสมั่นใจว่า ครั้งต่อไป เขาจะทำมันให้ดีมากกว่านี้กับเอลีส

"ถ้าเราชอบกัน รักกัน ต้องทำแบบนี้ด้วยกันบ่อยๆ หรอ?" เอลีสถามคำถามแบบไม่รู้อะไรเลย ทำให้โทมัสยิ้มหัวเราะ และตอบเธอไปตามตรง

"เราจะทำแบบนี้ทุกๆ วัน มันมีความสุขนะ" โทมัสเชื่อว่า เขากับเธอจะเรียนรู้ความสุขแบบนี้ไปด้วยกัน

"โทมัส…" เอลีสขอลุกขึ้นนั่ง แม้ว่าเสื้อผ้าจะยังไม่เข้าที่ก็ตาม เธอพยายามจัดแจงให้เข้าสู่ภาวะปกติ และจะต้องเตรียมตัวไปส่งเขาออกจากบ้านเธอ

"หือ?"

"รักเค้ามั๊ย?"

"รักมากสิ พรุ่งนี้มากินข้าว แล้วก็มาเที่ยวห้องนอนอีกได้มั๊ย" โทมัสร้องขอ เพราะเขาอยากจะอยู่กับเธอแบบนี้อีก และอยากจะให้นานกว่านี้ หลังจากเริ่มต้นแบบค่อยเป็นค่อยไป

"อ่า...อือ…" เด็กน้อยตอบไม่ถูก ยอมรับว่าเจ็บ แต่มันก็เสร็จเสียวน้ำแตกจนเธออยากทำอีก ให้รู้เรื่องมากกว่านี้...

******

โทมัสเดินทางกลับบ้านด้วยสีหน้ามีความสุข ในขณะที่เอลีสเริ่มจะเดินเชื่องช้า เพราะเจ็บจุกท้องครั้งแรก หลังจากถูกก้อนเนื้อขนาดยาวใหญ่ของโทมัส อัดกระแทกแทงลึกจนหมดด้าม แถมขาเธอเวลาเดิน ก็ถ่างออกไปเล็กน้อย ลีแอนกับพาร์เซลพอจะได้ยินเสียงพวกเขามีอะไรด้วยกัน แต่ก็แกล้งทำเป็นไม่รู้ เพื่อมิให้เอลีสเขินอายจนไม่กล้าทำอีกกับโทมัส

"ถ้าเหนื่อยเพลียก็ไปนอนเถอะลูก พรุ่งนี้ต้องเดินทางไปบ้านคุณยายอีกนะ" ลีแอนไล่ให้เอลีสไปนอนพักผ่อน เพราะพรุ่งนี้ เธอจะได้เริ่มหารือ เรื่องงานแต่งงานของเอลีสกับโทมัส ลูกชายคุณนายมัลคอร์

"ถ้างั้น ราตรีสวัสดิ์นะคะ" เอลีสรู้สึกเหนื่อยมาก ง่วงนอนจนตาจะปิด แถมเพลียมาก เพราะถูกจัดหนักจากโทมัสครั้งแรกในคืนนี้… เด็กน้อยนอนหลับเป็นตายในค่ำคืนอันเย็นสบาย โดยที่ไม่รู้เลยว่า อนาคตเบื้องหน้ามีอะไรรอเอลีสอยู่...

******

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว   ตอนที่ 11 - เห็ดโคนแสนอร่อย - จบ -

    เอลีสหมดสติมาตลอดทาง เธอไม่รู้ว่ามาจากทางไหน มาไกลแค่ไหนจากหมู่บ้านที่เป็นบ้านของเธอเด็กน้อยฟื้นมาก็พบว่า ตัวเองอยู่มัดเป็นหนอน ห้อยพาดไหล่ของคนเถื่อนคนหนึ่งเอาไว้ เด็กน้อยหวาดกลัวมาก ไม่รู้ว่าจะมีอะไรเกิดขึ้นกับเธอ หลังจากคนเถื่อนแปลกหน้าพวกนี้ ล่อลวงเธอไปข่มขืนแล้ว ยังจะพาไปไหนอีกก็ไม่รู้…"ปล่อยหนูไปเถอะนะจ๊ะ หนูกลัวแล้ว หนูสัญญาจะไม่บอกใคร ได้โปรดเถอะ… ปล่อยหนูไปเถอะ…" เอลีสค่อยๆ อ้าปากพูด เพราะรู้สึกขากรรไกรกรามค้างไปหน่อย มันตึงๆ หนืดๆ จนพูดได้ไม่ถนัดนัก"เราต้องสูญเสียหมาดีๆ ไปตัวนึง ดังนั้นเด็กน้อย… เราจะพาหนูไปบ้านใหม่นะ" เจเดนบอกด้วยสีหน้าหงุดหงิด เขาคงจะต้องไปหาลูกหมาป่าตัวใหม่มาเลี้ยงให้เชื่อง แทนที่เมอร์เรสที่ต้องถูกฆ่าตาย เพราะพวกเขาแค่อยากได้เด็กมาเป็นเครื่องระบายอารมณ์แทน"ไม่เอานะ หนูจะกลับบ้าน!!!" เอลีสอยากจะดิ้นรนหาทางหนี แต่เธอไม่อาจทำได้เพราะว่า ตอนนี้ได้มาถึงสถานที่ใหม่ คือหมู่บ้านของพวกคนเถื่อน…******เจเดนกับเวอร์ดัล กำลังคุยกับผู้คนในหมู่บ้าน ถึงการนำเด็กมนุษย์ผู้หญิงเข้ามาในเผ่า ทำให้สีหน้าของหัวหน้าเผ่าที่น่าเกรงขาม ต้องหันมองเธอครั้งแล้วครั้งเล่า กับอีกสา

  • The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว   ตอนที่ 10 - รุมกินเด็กน้อย

    เอลีสต้องตกใจเป็นอย่างมาก เมื่อเธอเดินทางมาถึงบ้านคุณยาย ประตูบ้านปิดสนิท แต่ไม่มีทีท่าว่า คุณยายจะเปิดประตูบ้านเลย เด็กน้อยหันไปถามพลางๆ"ทำไมคุณยายไม่เปิดบ้านคะ?""ยายว่าจะเข้าหลังบ้านน่ะ ยายลืมกุญแจ" เจเดนบอก มันเป็นทางเดียวที่พวกเขาจะเข้าบ้านยายได้ เพราะกลอนมันเสียหนูน้อยหมวกขาวจึงเดินไปกับคุณยายในชุดสีน้ำตาล เพื่อเข้าบ้านด้านหลัง แต่เมื่อเธอไม่ทันระวัง ก็ต้องตกใจเมื่อมีหมาป่าตัวนึง กระโดดออกมา กัดเข้าที่เสื้อคลุมของเธอ จนหลุดออกจากตัว"หมาป่า!!! คุณยายคะ ระวังหมาป่าด้วยนะคะ" เอลีสตกใจมาก ร้องตะโกนลั่นบ้าน หวังว่าคุณยายจะช่วยเหลือเธอทัน"หมาของยายเองจ้า… หนูน้อยหมวกขาว…" เจเดนเผยตัวออกมา ถอดชุดคลุมสีน้ำตาลออก ปรากฏร่างของคนเถื่อนสองคนออกมาตรงหน้าเเธอ"พวกท่านสองคน… ที่เราเคยเจอกันระหว่างหลายวันก่อน…" เอลีสเริ่มมือสั่น หวั่นกลัว ตอนนี้มีแค่เธอเพียงลำพังกับชายแปลกหน้าสองคนหมาป่าซึ่งกระโจนออกมากัดเสื้อคลุมสีขาวเธอหลุดไป มันคาบราวกับเป็นของโปรดอันโอชะ พลางวิ่งเข้าบ้านทางประตูหลัง ลับหายภายในบ้านคนเถื่อนสองคนเริ่มเดินเข้าไปหาหนูน้อยตัวเล็ก เพื่อหวังจะได้กินอะไรบ้าง ให้ตกถึงท้อง หลัง

  • The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว   ตอนที่ 9 - ล่อลวงหนูน้อย (ไม่มี18+)

    หลังจากเวอร์ดัลกับเจเดน ได้อาหารจากคุณยาย ด้วยน้ำเห็ดโคนแลกอาหารมา พวกเขาได้อาหารจำนวนมาก เพื่อนำกลับไปยังหมู่บ้านคนเถื่อน ในเวลานั้นเองที่คนเถื่อนสองคนกับหมาป่าอีกหนึ่งตัว ไม่ได้เข้ามาในเขตมนุษย์เป็นเวลาอาทิตย์หนึ่งเนื่องจากหัวหน้าเผ่าเห็นว่า เวอร์ดัลกับเจเดนได้อาหารของพวกมนุษย์มา เขาจึงไม่อนุญาตให้เวอร์ดัลกับเจเดนออกไปหาอาหารอีกนานพอสมควร ทำให้พวกเขาทั้งสองคน ห่างหายจากคุณยาย และเริ่มมีความคิดถึงเด็กน้อยในชุดคลุมสีขาวแทนสายตาของเวอร์ดัลมองดูสาวคนเถื่อนในหมู่บ้านเดียวกัน พวกเธอเป็นเครื่องระบายของผู้คนในบ้านเดียวกันอย่างเริงร่า อีกทั้งเจเดนยังได้ยินเสียงครวญครางของ หญิงสาวในหมู่บ้านเดียวกัน กำลังสุขสมกับชายเถื่อนอีกหลายคน หลายคู่แต่สำหรับพวกเขาสองคน ไม่มีอะไรจะไปแลกกับพวกนางเหล่านั้น จึงทำได้เพียงแค่นั่งกลัดมันเกิดอารมณ์ ใช้มือหนากอบกำรูดคลึงเห็ดโคนใหญ่ของตนประคับประคองอารมณ์ไป"เราจะแอบออกไปบ้านหญิงคนนั้น เพื่อไปแลกอาหารอีกดีมั๊ย?ข้าหิวมาก…" เวอร์ดัลแอบปรึกษากับเจเดน เพราะตอนนี้เขาหิวอาหารจนกลัดมัน แทบหน้าดำหน้าแดงมาก มือหนารูดชักว่าวเห็ดโคนตนเองจนมันยืดยาว ใหญ่ยกลำ แข็งจนเส้นเลือ

  • The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว   ตอนที่ 8 - แลกเปลี่ยนอาหาร!!!

    เวอร์ดัลรีบสาวเท้าไปกับเจเดน พร้อมด้วยเมอร์เรส หมาป่าที่เลี้ยงไว้ มุ่งหน้าไปยังบ้านของคุณยายอย่างไม่รีรอคนเถื่อนสองคน ออกจากหมู่บ้านเหมือนกับทุกๆ วัน เพื่อไปหาอาหาร พวกเขาสองคนตั้งใจมาหาอาหารที่บ้านคุณยายแคทเธอรีนเช่นเดิม เพราะพืชผักผลไม้ที่นางปลูกเอาไว้ เป็นผลผลิตที่ดีมาก"ครั้งนี้เราจะเอาผู้หญิงกลับไปให้หัวหน้าเผ่าดูมั๊ย แล้วบอกว่า พวกเราเอาไปเป็นทาสของเราเองล่ะ?" เวอร์ดัลคุยปรึกษากับเจเดน ระหว่างเดินทางไปด้วยกัน และก็ใกล้จะถึงบ้านคุณยายแล้ว"หัวหน้าเผ่าต้องกินนางแน่ๆ ท่าทางจะหิวมากกว่าอยากได้ทาสนะ" เจเดนเดาว่า เขาน่าจะเก็บเธอไว้ที่บ้านเดิมแหละ แล้วพวกเขามาเอาอาหาร และเอาเธอมันๆ แบบนี้น่าจะเก็บไว้กินได้นานกว่า เอาไปที่หมู่บ้าน"แล้วเด็กที่พวกเราเจอล่ะ?" เวอร์ดัลถามถึงหนูน้อยหมวกขาว ซึ่งทำให้พวกเขาติดตามไปถึงบ้านผู้หญิง มีสวนผัก เด็กคนนั้นน่าจะมีความเกี่ยวข้องกันกับผู้หญิงที่พวกเขาลากมาข่มขืนในป่าก็ได้"ถ้าเราเอาเด็กกลับหมู่บ้านไป หัวหน้าเผ่าจะต้องจัดนางแน่นอน และอาจจะยอมให้อยู่ในหมู่บ้านเราก็ได้นะ ยังไงเสีย หัวหน้าเผ่าก็ต้องเอากับเด็กผู้หญิงทุกๆ คนอยู่แล้ว เพื่อให้อยู่ในหมู่บ้านได้

  • The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว   ตอนที่ 7 - คุณยายพร้อม!

    คุณยายแคทเธอรีนเริ่มตั้งตัวใหม่ เธอคิดว่าที่มีคนป่าเข้ามาในเขตบ้านเธอได้ คงเป็นเพราะพืชผักผลไม้ในบ้านแน่ๆ ที่มันกำลังสุกงม และกลิ่นของมันคงไปเตะจมูกคนเถื่อนเข้าพวกมันจึงเข้ามาลักเล็กขโมยอาหารในบ้านเธอยังไม่พอ ยังจะขโมยความสงบสุขของเธออีกต่างหาก แถมยังจะ… แคทเธอรีนกัดฟันขบเคี้ยวแน่น ว่าโดนพวกมันรุมข่มขืนทั้งปากและสังวาสหนักแค่ไหนในใจแอบยอมรับความสุขที่พวกมันประเคนมาให้ ทั้งอัดแน่นเพลิดเพลิน เสียววูบวาบมาก อย่างที่ไม่ได้เป็นแบบนี้มานานแล้ว ตั้งแต่สามีของคุณยายเสียชีวิตไปนาน เธอก็ไม่มีชายอื่นมาเป็นคนคู่ใจเคียงข้างอีกเลย…ครานี้… คุณยายคิดว่าจะต้องเตรียมรับมือพวกมันอีก เพราะหากพวกมันมาถึงบ้านคุณยายได้ครั้งแรก ครั้งต่อไปพวกมันอาจจะมาอีกแน่ๆ และเธอไม่แน่ใจว่า พวกมันจะมาแค่สองคน หรือมากกว่านั้นคุณยายยังไม่อยากให้หลานสาว ซึ่งกำลังเดินทางมาหา ได้รับอันตรายไปด้วย แต่คุณยายก็ไม่กล้าบอกอยู่ดี เกรงว่าจะกลัวจนทำอะไรไม่ถูก คุณยายแคทเธอรีนคิดว่า เธอควรจะจัดการกับพวกมันเองจะดีกว่า… ลึกๆ ในใจคุณยายก็อยากจะโดนพวกมันจัดการแบบเมื่อวาน อย่างเร้าใจอีกเหมือนกัน******วันนี้คุณยายจัดการเก็บผักผลไม้ภายในบ้

  • The White Hood - หนูน้อยหมวกขาว   ตอนที่ 6 - ผู้คนในหมู่บ้าน

    ร่างบางยังคงสั่นเสียว ไปกับการเคลื่อนไหวของโทมัสอยู่เนืองๆ ความอึดอัดคับในช่องท้อง ยังคงกระตุ้นอัดแน่นจุกใน ทุกๆ แรงสวมกอดจากคนที่สนิทกัน เวลานี้เขาสู่ขอเธอกับพ่อแม่ของเอลีสไปแล้ว ทำให้เขาสามารถครอบครองเธอได้อย่างง่ายดาย ก่อนจะถึงวัยดรุณีแรกแย้มจะแตกสาวมือบางกอบกำผ้าห่มแน่นพลางบิดกายเล็กบาง สั่นไหวไปมาในความฝัน มันช่างแสนหอมหวานล้ำ เกินกว่าจะลืมตาตื่นขึ้นมา แต่แล้ว… ความฝันของเธอระหว่างสวมกอดกับโทมัส กำลังจะจางลง เมื่อกลิ่นหอมของอาหารเช้า กำลังปลุกเธอให้ตื่นจากภวังค์หลับใหลนิทราอันแสนหวาน…"เอลีส… ตื่นมาทานข้าวเช้าเถอะจ้า…!!!" ลีแอนตะโกนเรียกลูกสาวให้ลงมาเหมือนกับทุกๆ วัน เพียงแต่วันนี้เอลีสลงมาช้ากว่าปกติ เพราะเธอรู้เรื่องเมื่อวานอยู่แล้ว เธอกับพาร์เซลจงใจให้โทมัสอยู่กับเอลีส เพื่อสานสัมพันธ์ครอบครัวให้แน่นแฟ้นมากขึ้น"ค่าาาาา" เอลีสค่อยๆ ขยับกายลุกขึ้นนั่งบนเตียง เธอยังรู้สึกถึงความเจ็บปวดระบมหน้าท้อง และเรือนขาทั้งสองข้าง ปวดเมื่อยไปหมด การมีความสัมพันธ์ความรักครั้งแรกมันเป็นแบบนี้เองรึ******เอลีสลงจากบนห้องนอนตามปกติ เพื่อมาพบลีแอนยามเช้า พาร์เซลออกไปตัดฟืนกับพรรคพวกเช่นเดิม หา

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status