CHAPTER 1

BELLA

"Sigurado po ba kayo na dito po ang tamang address," tanong ko sa ale'ng pinagtanungan ko. Kanina ko pa kasi hinahanap ang tamang location ng address na binigay sa akin.

Mag-iisang linggo na ako dito sa Maynila at katatapos lang ng shift ko sa pangalawa kong trabaho. At ngayon nga ay papunta naman ako sa bahay ng batang chu-tutor-an ko.

"Oo. D'yan 'yon. Iyong may pinaka malaking gate. Ano bang sadya mo dyan, ineng? Nag-aapply ka bang katulong?" Usisa pa ng ale.

"Ay, hindi po, Ate," naka-ngiwi akong nagkamot ng ulo. "Dito po kasi nakatira yung tutee ko po,"

"Anong tutee? Tuta ba 'yon?" bakas sa mukha nya ang kawalang ideya sa sinabi ko. Bahagya akong natawa sa pag-aakala nyang tuta ang ibig kong sabihin.

"Hindi po, Ate," natatawa kong sagot. "I mean, tutor po kasi ako ng batang nakatira d'yan," sabay turo ko sa malaking bahay.

"Ahh, 'yon ba 'yon? Hindi ko kasi alam 'yon eh," saglit syang nagkamot ng ulo. "Sya sige na. Mauuna na ako, ha. Mag-doorbell ka nalang do'n pag nasa tapat ka na," paalam nya.

Agad naman din akong nagtungo sa itinuro nyang bahay. Ni-double check ko pa ang house number nito kung tama nga.

"Number 84," basa ko sa kapirasong papel na hawak ko tsaka tinignan ang numerong nakapaskil sa makapal na poste ng bakod nila.

Nang masiguro kong nandito na nga ako ay agad ko naman ding pinindot ang doorbell. Sa pangatlong pagkakataon ay tsaka lamang may lumabas na matandang babaeng naka-uniform ng pang katulong.

"Ah, g-good afternoon po. Ako po si Isabella Madrigal. Ako po 'yong nag-a-apply na tutor," pakilala ko.

"Ah, ikaw pala. Halika, pumasok ka," agad akong pumasok sa gate at tsaka sumunod sa kanya.

Pagpasok na pagpasok ko sa main door, ay agad na sumalubong sa akin ang isang batang babae na sa tingin ko ay nasa tatlong taong gulang pa lamang.

"Mommy!" Tawag nito sa'kin at tsaka yumakap sa baywang ko.

"Ah... A-ano.. H-Hindi—," hindi ako makasagot mg maayos dahil sa pagkabigla. Bago ko pa man din matapos ang sasabihin ko ay may lalaking umagaw ng atensyon naming lahat.

"You're late."

Feeling ko ay biglang tumigil ang oras sa pagitan naming dalawa. Alam kong gasgas na ang linyang ito pero parang gano'n talaga ang naramdaman ko nang makita ko ang itsura ng bagong dating. 

Napaka gwapo naman nito! Totoo ba 'yang ilong n'ya? Ang tangos! At ang lips nya, bakit parang ang lambot tignan? Bakit ba sya nakatitig sa'kin? Baka matunaw ako n'yan!

"Ah, Ms. Madrigal..." Napukaw ang atensyon ko nang tawagin ako ng matandang babae kanina. Kumurap-kurap pa ako dahil biglang sumakit ang mata ko. Ilang segundo ba akong hindi kumurap?

"Y-yes po?" Nauutal kong sagot.

"Kanina pa po kayo tinatanong ni Sir Zack," ahhh, so Zack pala ang pangalan nya. Bagay sa kanya. Pogi din ng name!

"S-sorry. Come again?"

"I don't repeat questions. It's important to pay attention. You should know that," nataranta ako nang tumalikod na sa akin si Zack at nagsimula nang maglakad palayo.

"I-I'm sorry po. I just—" wala na akong nagawa pa nang tuluyan na itong nawala sa paningin ko.

"Sorry, hija. Ayaw kasi ni Sir ng hindi binibigyan ng atensyon ang sinasabi nya," hinging paumanhin ng babaeng kaharap ko. Bagsak ang balikat kong yumuko. Lihim ko tuloy'ng sinisi ang sarili ko dahil sa katangähan.

"P-pasensya na po talaga," nakayuko kong hinging paumanhin.

'Pa'no na 'to? Ibig sabihin ba nito ay hindi ako tanggap? Sayang 'yong offer! 15k din 'yon!'

2 hours lang ako magtu-tutor kada araw pero 30k na kaagad ang kikitain ko sa isang b'wan! Sino ba naman kasi ang hindi manghihinayang? Napaka-laki na no'n! Pera na sana, magiging bato pa yata!

Nagulat ako nang maramdaman kong may humihila sa laylayan ng damit ko. Tumingin naman ako sa batang nasa gilid ko at nginitian ito.

"Bakit? May kailangan ka?" Malambing kong tanong sa kanya. Yumuko pa ako para magkapantay lang ang mga mukha namin.

"Mommy..." Mahina ang boses nya pero narinig ko parin. Kanina pa nya ako tinatawag na mommy.

Hinawakan ko naman ang mukha nya at mahina kong pinisil. Ang cute, cute ng batang ito! Ang ganda ng lahi! Maganda siguro ang mommy nya.

Gamit ang dalawa kong index finger, inilapat ko ito sa magkabilang sulok ng kanyang bibig and pull it to form a smile. Naka-sad face kasi sya.

"Ayan! Naka-smile ka na! Mas lalo kang naging pretty," sabi ko sa masiglang tono, kaya mas lalo syang ngumiti dahil sa sinabi ko.

"Really? I'm pretty?"

"Of course! Kaya h'wag ka na sad, ha," sabi ko kasabay ng mahinang tapik sa ilalim ng kanyang baba. "Sya, sige na. Aalis na si ate. Kailangan ko pa kasing maghanap ng ibang work," paalam ko sa bata. Mukhang negative na ako dito kaya maghahanap nalang ulit ako ng ibang sideline.

Palabas na sana ako ng pintuan nang muli akong tinawag ng bata.

 "Will you come back again?"

"Ahm," Anong isasagot ko? Paano ko sasabihing hindi na? Madi-disappoint nanaman 'to sigurado.

Tumingin ako sa matandang katulong na kanina pang nakikinig sa usapan namin. Mukhang na-gets naman nya na humihingi ako ng tulong.

"Ako na'ng bahala. Makaka-alis ka na, hija," sabi nya.

"Thank you po. Bye, little girl!" Paalam ko, at bago ko pa makita ang luhang nagbabadyang pumatak sa mata ng bata ay tumalikod na ako at dali-daling lumabas. Ayaw kong makakita ng batang umiiyak. Lumalambot ang puso ko. 

Pagkalabas na pagkalabas ko ng malaking gate, ay agad naman din akong napabuga ng hangin. Bagsak ang balikat kong umalis doon.

Nang maalala ko ang nakakahiyang ginawa ko kanina kung bakit hindi ako natanggap para mag-tutor, ay mariin akong napapikit at marahang pinaghahampas ang noo ko gamit ang palad kong nakasara.

"Hindi naman kasi masamang humanga sa gwapo, Bella. Pero sana inilihim mo nalang! Halata ka masyado eh! Napaka-unprofessional mo, girl!" Sermon ko sa sarili ko habang naglalakad.

"30k yun! Saan mo hahanapin 'yon sa loob ng isang b'wan?!" Nakaka-frustrate pala ang sariling katängahan.

°°°F.G°°°