"Once you touch me, you're mine!" Yan ang mariin kong sinabi sa fiancé ng stepsister ko. Ako si Grace Cutanda, 25 years old — isang babaeng walang pakialam sa mga taong nasasaktan ko. Mas pinili kong maging matigas at walang puso dahil 'yan ang nagligtas sa akin mula sa mga mapanlinlang na tao. Nagbago ang lahat nang magpakasal ang aking dad sa isang oportunistang babae. Sa isang iglap, ang tahimik naming buhay ay napuno ng kasinungalingan at pagkukunwari. Kasama niya ang anak niyang tila perpektong babae sa mata ng lahat — si Bianca. Pero alam ko ang totoo. Sa likod ng kanyang mala-anghel na mukha ay isang babaeng sanay mang-agaw at manira. Hindi siya nagdalawang-isip na ipakita kung paano siya paborito ng lahat, habang ako ang laging nasa tabi, tila isang anino. At ngayon, ang fiancé niyang si Andrew — isang successful na businessman na may mapanuksong titig at nakakapanghinang presensya — ay parang isang gantimpala na ipinagyayabang niya. Pero sa tuwing nagtatama ang mga mata namin ni Andrew, para bang may lihim na pagnanasa at pagtataksil na bumabalot sa pagitan namin. Alam kong mali. Pero bakit tila ako ang mas nanaisin niyang piliin? At sa huling pagkakataon, binalaan ko siya. "Once you touch me, you're mine." Ngunit handa ba akong akuin ang mga magiging konsekwensya ng mga salitang binitiwan ko?
View MoreChapter 20Napaupo ako sa kama, ang utak ko'y punong-puno ng kalituhan at mga tanong mula sa panaginip na iyon. Hindi ko na kayang patagilid pa ang mga alaalang naiwan mula kay Mommy Helen. Hindi ko na kayang magtagal pa dito sa mansion, hindi ko na kayang magsinungaling sa sarili ko na ligtas ako sa loob ng mga pader na ito. Kung hindi ko kayang malaman ang mga sagot sa aking mga tanong, baka sa ospital pa ako makatagpo ng ilang kalinawan.Mabilis akong tumayo at nagdesisyon — maligo at magbihis, tapos agad aalis. Hindi na ako magpapasindak pa sa mga lurker at mga kontrabidang nandiyan sa mansion. Sa ospital, kahit papaano, may mga tao akong pwedeng kausap at hindi ako mababahala sa mga lihim na patuloy na tinatago sa akin.Matapos ang mabilis na shower, nagbihis ako at tinanaw ang sarili ko sa salamin. Nang makita ang sarili ko, para akong nag-iisa sa isang malaking kwento. "Walang atrasan," sabi ko sa sarili ko habang nagsusuklay.Nang lumabas ako ng kwarto at dumaan sa madilim na
Chapter 19Maingat akong pumasok sa loob ng mansion na para hindi magising ang nasa loob. Tahimik ang paligid — tanging tik-tak ng lumang grandfather clock sa may sala ang naririnig ko habang ang malamlam na liwanag mula sa chandeliers ay nagbibigay ng konting aliwalas sa dilim ng gabi.Alam kong delikado kung sakaling makita ako ni Andrew o ng step-sister kong si Bianca sa ganitong oras, lalo pa’t hindi ko alam kung ano ang alam nila tungkol sa nangyari kagabi. Pero mas delikado kung manatili akong walang alam.Dahan-dahan akong naglakad patungo sa hagdan. Habang paakyat, hindi ko mapigilang mapatingin sa mga portrait ng pamilya sa gilid ng dingding. Mga mukhang puno ng ngiti, ng yaman, ng kapangyarihan — pero sa likod nito, ramdam ko ang mga lihim at kasinungalingan.Pagdating ko sa ikalawang palapag, tumigil ako sandali. Napahawak ako sa dibdib ko. Nandoon pa rin ang kaba, pero ngayon ay may kasamang galit — sa sarili ko, sa kanila, at sa hindi ko pa nalalaman.Tumungo ako sa kwart
Chapter 18Grace POV"Hmmmm," mahina kong ungol habang dumilat ang mga mata ko. Isang matinding sakit sa ulo ang sumalubong sa akin, at agad kong naramdaman ang kabiguan sa katawan ko. Nang dumapo ang mata ko sa paligid, natigilan ako. Ang mga pader, ang ilaw, ang mga kasangkapan — hindi ko ito pamilyar."Shit ka, Grace. Ano na namang katangahang ginawa mo?" bulong ko sa sarili ko, habang sinusuri ang aking katawan. Hinala ko, ito na naman, isang insidente na hindi ko na naman maalala nang buo. Pero ang pinakamahalaga, nakahinga ako nang maluwag nang makita ko ang sarili kong suot pa ang gown na isinusuot ko kagabi. At least, hindi ako nagising sa isang lugar na wala akong kaalaman kung paano ako napunta roon.“Wait… anong nangyari kagabi?” tanong ko sa sarili ko habang pinipilit kong mag-recall. Ang tanging natatandaan ko ay ang inumin na ibinigay sa akin ni Bianca, ang step-sister ko na magiging fiancé na nga pala ni Andrew. Pero pagkatapos noon, lahat ay naging malabo."Ano bang gi
Chapter 17Ang galit ko, parang apoy na hindi kayang patayin ng kahit anong ulan. Naalala ko ang mga taon ng paghahanap, ang mga gabing puno ng kabang hindi ko kayang ipaliwanag. Si Marisa, ang babae na nagdala ng walang katapusang paghihirap kay Grace, na siya mismo ang nagpasimula ng lahat ng ito. Ngayon, narito na siya, at wala nang ibang paraan kundi ang tapusin ito.Lumingon ako sa sofa kung nasaan si Grace, ang mahina niyang katawan na parang walang kaalaman sa lahat ng ito. Hindi ko kayang makita siya na masaktan pa. Hindi ko kayang magkamali ulit. Bawat hakbang ko ngayon, bawat plano ko, ay tanging para sa kanya — para protektahan siya."Grace..." Bulong ko sa sarili ko habang nilapitan ko siya. Mahigpit ang panga ko habang tinitingnan ang hindi pa rin nagigising na mukha niya. Lahat ng ito, lahat ng mga kasalanan na itinahi ni Marisa — kailangan ko itong tapusin. Hindi ko kayang mawala si Grace sa akin.Tumalikod ako at binuksan ang pinto ng kwarto, lumabas ako ng silid. Inaa
Chapter 16“Boss, Andrew!”Biglang sulpot ni Kane, isa sa pinakaasal-asal pero pinaka-tiwala kong tauhan. Hingal siya, may bahid ng dugo ang balikat ng suot niyang hoodie — pero ang titig niya, matalim.“Positive.”Humigpit ang panga ko.“Tumbok na namin. Ang Ina ng iyong fake girl ang pakana ng lahat—si Marisa.”Nanlamig ang batok ko. Para bang sa dami ng pinaghihinalaan ko… siya ang pinakaayaw kong umabot sa listahan.“Si Marisa?” mariin kong tanong, bagama’t alam ko na ang sagot.Tumango si Kane. “May clearance siya sa loob ng hotel, pinadaan ang armadong grupo gamit ang wedding logistics. May access sa basement at security cams. Ang lalaki na umatake kanina? Bayarang grupo ni Yvan, ‘yung dating assassin leader sa South. Tinapik niya para mag-leak ang impormasyon tungkol sa kasal. Pina-target si Grace. Alive, not dead.”Tumayo ako, marahas.Ang kamao ko, bumagsak sa lamesa. Basag ang baso. Walang pakialam.“Put*ng ina niya.”Akala ko, ginamit lang si Grace. Pero ngayon?Siya pala a
Chapter 15 Andrew POV Put*ng ina. Hindi ito ang plano. Sa bawat hakbang ko habang buhat si Grace, ramdam ko ang bigat ng desisyon kong ito — at hindi lang dahil sa katawan niya, kundi sa panganib na isinugal ko mula sa simula pa lang ng gabing ito. Akala ko kakayanin kong bitawan siya. Akala ko sapat nang ilayo siya... pero hindi ko na siya kayang iwan sa mundong puno ng traydor. "Move! Secure the hallway — may natira pa sa east wing!" sigaw ko sa earpiece habang binibilisan ang paglalakad. Bawat hakbang ay kasabay ng ugong ng bala, ng sigaw ng mga hindi inaasahang kalaban na pumasok sa kasalan. Tinarget nila ang bride — si Bianca — pero hindi ko masabi kung dahil sa akin o dahil sa kanya. Grace. Bakit ngayon ka pa sumulpot ulit? Isang beses ko lang siyang nilingon — kahit nahihimatay, kahit walang lakas, may bakas ng sakit at takot sa mukha niya. Tang*na, Grace. Dapat hindi na kita sinama sa gulo kong ‘to. “Boss, may sniper sa west rooftop!” sigaw ng isa sa mga tauhan
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Comments