บทที่ 8...คิดซะว่ามันเป็นการแสดง

อรดีโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ไม่เคยมีใครทำให้อารมณ์ของเธอเดือดได้ขนาดนี้มาก่อน เธอไม่รู้ว่าเคยสร้างเวรทำกรรมมาตั้งแต่ชาติปางไหน ถึงต้องมาประสบกับชะตาร้ายเช่นนี้ ชายหนุ่มผู้กำชัยทำสีหน้าเยาะเย้ยเย้าแหย่ขณะจะก้าวผ่านเธอไป เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ โน้มศีรษะไปกระซิบที่ข้างหูเธอ

“เริ่มจ่ายดอกเบี้ยตั้งแต่พรุ่งนี้เลยนะ ห้องของผมอยู่ติดกับห้องคุณเลยเชียวล่ะ ออกจากประตูแล้วเดินมาทางขวา ผมจะรอคุณ”

เธอหลับตาแน่นด้วยความช้ำใจ เสียงหัวเราะของคนเลวยังติดอยู่ที่ติ่งหู เป็นเสียงที่สามารถกรีดตามเนื้อตัวเธอให้เป็นแผลเหวอะหวะได้

“ไม่จริง ฉันฝันไปเท่านั้นเอง มันไม่ได้เกิดขึ้นจริงหรอก ตื่นซะทีสิอรดี”

หากทว่า ต่อให้หลับแล้วตื่นขึ้นมาอีกสักพันครั้ง สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันคือเรื่องจริงอยู่ดี สวรรค์กำลังลงโทษเธอ โดยที่เธอไม่รู้ว่าความผิดนั้นคืออะไร

และถ้าหากนี่จะเป็นเช้าแรกที่เธอไม่อยากจะตื่นขึ้นมาพบกับความจริงในชีวิต อรดีก็จะยอมรับความพ่ายแพ้นั้นอย่างไม่อาย เธออยากขังตัวเองไว้บนเตียงนอน ล็อกประตูปิดตายจากโลกภายนอกอย่างถาวร

“จะบ้ารึไง ทำไมฉันจะต้องทำแบบนั้นด้วย ฉันต้องแจ้งตำรวจสิ พีต้องช่วยฉันได้แน่”

อรดีพูดกับตัวเองด้วยประโยคเดิมบทนี้ราวกับกำลังท่องบทละคร เธอเริ่มเดินวนเวียนไปมาในห้องนอนอีกครั้งอย่างไม่รู้จักเหนื่อย เธอตั้งสติแล้วคิดจนมุ่นไม่รู้จะสักกี่รอบ แต่คำตอบที่ได้ กลับยิ่งสร้างความปวดหัวให้เธอ…เสียงขู่ของหมอนั่นยังติดอยู่ในหัว มันหลอนจนนอนไม่หลับทั้งคืน ถ้าเธอพลั้งปากปรึกษาเรื่องนี้กับพีระนันทน์ บิดาของเธอจะถูกนำไปโยนทิ้งกลางทะเล

หญิงสาวไม่อยากร้องเลย แต่น้ำตามันไหลเองอัตโนมัติ

“ทำไมนะ ทำไมล่ะพ่อ ทำไมพ่อต้องเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับคนเลวพวกนั้นด้วย หนูเคยเตือนพ่อกี่ครั้งแล้ว ทำไมพ่อไม่ยอมเชื่อหนูบ้าง”

คนเลวที่มาเผาผลาญความสุขของเธอจนวอดวาย

ความอ่อนล้าขบกัดหัวใจทั้งก้อนของเธอจนแหว่งไปหมดแล้ว คำว่าสิบล้านยังสังหารเธอไม่ตาย เท่ากับคำว่า ‘ฆ่า’ ต่อให้หมดเนื้อหมดตัวเธอก็ยอม เพื่อแลกกับอิสรภาพของผู้ชายคนนั้น

“สู้สิ…อร…เธอจะต้องสู้”

ลุกขึ้นมาจับดาบ ถือปืน แล้วพุ่งเข้าใส่ศัตรูให้ย่อยยับ ต่อให้อริเป็นปิศาจจากขุมนรกก็อย่าหวาดหวั่น คนเราเกิดมาครั้งเดียว ตายหนเดียว

“สู้โดยการทำงานทุกอย่างที่ขวางหน้าไง…หางาน…หาเงิน…เอาไปไถตัวพ่อออกจากเกาะกาสิโนบ้านั่น…แลกดอกเบี้ย โดยการ…”

มันทำใจไม่ได้ อรดีส่ายหน้าปฏิเสธที่จะปฏิบัติตามข้อตกลงทุเรศนี้ แล้วเธอจะนำความไม่ชอบธรรมที่ถูกตั้งขึ้นโดยเผด็จการไปฟ้องร้องกับใครที่ไหน ที่นรกขุมไหน ขุมไหนที่ส่งเขามาเกิด ผู้หญิงกับการจูบ…จูบเชียวนะ...มันเป็นเรื่องใหญ่ มันหมายถึงศักดิ์ศรี แล้วเขาจะมาช่วงชิงสิ่งล้ำค่าของเธอไปง่ายๆได้ยังไง

“โถ่เอ้ย!…ก็แค่จูบเท่านั้นแหละอร ไม่ได้ไปนอนกับไอ้ชั่วนั่นสักหน่อย คิดซะว่ามันเป็นการแสดง…ใช่…มันเป็นแค่การแสดงเท่านั้น…”

เธอหลับตาแน่นแล้วสูดลมหายใจเข้าปอดลึกยาว รับไม่ได้อย่างแรง ถ้าหากต้องแสดงบทนี้กับไอ้โรคจิต ถ้าหากเป็นดิคาปริโอหรือบลูมก็ว่าไปอย่าง “สงสัยเราต้องไปหาน้ำยาบ้วนปากชนิดแรงเก็บไว้ในกระเป๋าแล้วละ ไม่งั้นต้องติดเชื้อบ้าจากไอ้โรคจิตมาแน่เลย”

อรดีผลุบเข้าห้องน้ำแล้วจัดการชำระเนื้อตัวจนสะอาดสะอ้าน เธอลองพยัยามอุดจมูกตัวเองเพื่อให้สิ้นใจตายระหว่างถูกสบู่แล้ว แต่ก็ทำไม่ได้ พอเริ่มอึดอัด ปากที่เม้มปิดจะเปิดโดยอัตโนมัติทุกที ตอนออกมาจากห้องน้ำ ระหว่างเลือกชุด เธอคิดจะกระโดดตึกอีก แต่เพราะเคยสาปแช่งคนที่ฆ่าตัวตายเอาไว้อย่างหนัก เธอก็เลยตัดใจว่าคงต้องอยู่ต่อไป 

นี่คือบททดสอบครั้งใหญ่ที่เธอต้องสู้ คนที่กำลังจะได้ดีมักมีมารมาผจญ อรดีจะต้องเข้มแข็งเหมือนควายถึกหรือช้างลากซุง ทำงานอย่าได้บ่น อดทนเป็นที่ตั้ง สละความสุขส่วนตนทิ้งลงคอส้วมแล้วกดน้ำลงบ่อเกรอะไปเสีย เก็บเงินที่ตั้งใจจะซื้อเสื้อผ้า เครื่องประดับ เครื่องสำอาง ซีดีเพลงและอื่นๆอีกมากมาย มารวมกับเงินเก็บที่ตั้งใจจะสะสมไว้ซื้อบ้านหลังเล็กๆ เงินจำนวนแปดแสนบาทที่อดออมมาตลอดสองปี

“จะไปแล้วเหรอ จะไปอยู่กับคนเลว ไม่คิดเหรอว่าจะถูกนำไปใช้ในทางที่ไม่ดี”

อย่างไรเสียพวกมันก็ต้องถูกเปลี่ยนมือ ไม่วันใดก็วันหนึ่ง หญิงสาวพยัยามทำใจ แม้นสุดแสนจะเสียดายแค่ไหน แต่เงินหาเมื่อไหร่ก็ได้ ยิ่งเป็นเธอด้วยแล้ว ถ้าไม่เกี่ยงงาน ช่วงเวลาเลวร้ายจะผ่านพ้นไปเร็วขึ้นอย่างแน่นอน 

เพราะฉะนั้น อรดีจะต้องสวย สดใส มีเสน่ห์ตั้งแต่หัวจรดปลายเท้า ทำให้ทุกคนที่คิดจะฆ่าเธอ ต้องยอมสยบและล่าถอยกันไปเอง หญิงสาวคิดได้ดังนั้น ก็ทำให้ใจมันฮึกเหิมขึ้น เดินตรงเข้าไปในครัวเพื่อเติมพลังงาน ให้ชีวิต