กรงรักอสูร

กรงรักอสูร

last updateLast Updated : 2025-07-24
Language: Thai
goodnovel12goodnovel
Not enough ratings
105Chapters
52views
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

‘ถ้าเป็นคนเลวแล้วได้จูบเธอทุกวัน แล้วเขาจะเป็นสุภาพบุรุษไปหาพระแสงอะไร’

View More

Chapter 1

บทที่ 1...เจ้าพ่อสุดโหด

ถ้าหากเขารู้ตัวก่อนจะเกิดว่าต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าหลังจากลืมตาดูโลกได้เพียงสามเดือนเศษ และชะตากรรมกำหนดให้เขาสร้างปัญหามากกว่าประโยชน์ละก็ เขาจะพิจารณาตัวเองโดยการฝังวิญญาณอยู่ในนรกเหมือนเดิม คงจะดีกว่า

ภาคินมักจะคิดเช่นนี้ ในทุกเช้าขณะแปรงฟันอยู่หน้ากระจก

เท่าที่จำความได้ เขาเป็นคนที่ชื่นชอบหาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองมาตั้งแต่แบเบาะแล้ว พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าเขาเคยอหังการถึงขนาดคลานลงจากเปลแล้วกระโจนเข้าไปกัดนมของสุนัขแม่ลูกอ่อนจนขาดคาปาก โตขึ้นหน่อยก็เป็นเด็กซ่าในชั้นเรียนประถม ตั้งตัวเป็นหัวโจกคอยรีดไถเงินรุ่นน้องเพื่อความบันเทิง ช่วงมัธยมตลอดทั้งหกปี เขากลายเป็นเด็กหนุ่มที่ตำรวจในท้องที่มักจะคิดถึงเป็นคนแรกเมื่อเกิดปัญหาวัยรุ่นกวนเมือง ที่สุดแล้ว เขาเป็นจอมซ่าไร้สามัญสำนึกก่อคดีความมากมายจนต้องถูกเชิญออกจากมหาวิทยาลัยในตอนปีที่ 3

หากแต่สำหรับในวงการโจรกรรม เขาคือปรมาจารย์ด้านงัดแงะหยิบฉวย ที่มีพรสวรรค์สุกปลั่งในการวางแผนปล้นเป็นเลิศ จนได้ชื่อว่าหัวขโมยไร้เงา

นั่นเพราะไม่เคยมีคดีไหนจะสาวไปถึงตัวเขาได้ ถ้าเขาลงมือเอง เว้นก็แต่การทำหน้าตากวนประสาทยิ้มเยาะต่อหน้าฝูงตำรวจเวลาที่มาค้นโรงเรียนแล้วไม่ได้ของร้อนอะไรกลับไปเลย ถ้ามันพอจะเป็นหลักฐานได้ละนะ

และเขาค้นพบว่าหลงใหลเสียงปืนราวกับมันเป็นเครื่องดนตรีที่ทรงพลังอำนาจนับตั้งแต่บุกฝ่าดงตีนของพวกนักเลงในผับแห่งหนึ่ง ตอนนั้นเขาอายุได้ยี่สิบพอดี และนั่นก็เป็นจุดเริ่มต้นให้เขากระหายที่จะมีเรื่องวิวาท มากกว่าจะเป็นแค่ใครสักคนที่ถูกลืม

ในวันนี้ ความแสบซ่าทุกเม็ดบรรจุอยู่ทุกอณูเนื้อของหนุ่มวัยสามสิบหมาดๆ เขาไม่รู้ด้วยซ้ำว่าชื่อภาคิน เป็นพ่อหรือแม่ที่ตั้งให้ แต่เขาค่อนข้างจะพอใจกับมัน และยิ่งจะพอใจมากถ้าใครจะเรียกเขาว่า…

“ลูกพี่”

แล้วมันจะผิดมากไหม ถ้าอุดมการณ์ของเขาคือ

“ถ้ามันเป็นตำรวจ ผมจะเป็นโจร!”

ไม่มีสิ่งศักดิ์สิทธิ์ใดดลจิตดลใจให้เขาคิดเช่นนั้น แต่นี่คือสิ่งที่ฟูมฟักชีวิตน้อยๆ ของเขาเรื่อยมา เขาเรียนรู้ว่าความแค้นคือขนมหวานที่มีรสชาติอร่อยเหาะ และการให้อภัยคือความอ่อนแอที่ทำให้ชีวิตบัดซบไม่รู้จบ ดังนั้น หากมียุงตัวจิ๋วมาแอบกัดเนื้อเขาจนรู้สึกคัน เขาก็จะจัดการฆ่ายุงทั้งฝูงให้สาสมกับความผิดพลาดของพวกมัน ในทำนองที่ว่าล้างมันทั้งบาง

“จัดการพวกมันให้เรียบเลยนะ ให้มันรู้ก่อนตายว่า ‘ใครใหญ่’ หึๆ ” เขาหัวเราะเสียงแห้งๆ ขณะยกวิสกี้ขึ้นซดจนหมดแก้ว ของเหลวราคาแพงที่เขาคิดว่าคู่ควรกับปากของเขามากที่สุด

อำนาจของเขาถูกปรุงแต่งจนสมบูรณ์แบบโดยฝีมือของโชคชะตา อาจเป็นซาตานหรือไม่ก็ปิศาจสักตนที่พอใจในตัวตนของเขา เขาคิดว่างั้นนะ ทว่า ครึ่งชีวิตมานี้ มีมนุษย์เพียงคนเดียวที่เขารู้สึกเกรงใจจนไม่อยากจะแตะแม้แต่คำพูดให้ละคายหู นั่นก็คือพ่อบุญธรรมของเขา ผู้ชุบชีวิตหนุ่มน้อยกำพร้า ลูกชาวเลขี้เมา ให้ฟื้นคืนชีพอีกครั้ง จนเขากลายเป็นเทพแห่งความชั่วร้ายไร้ที่ติ

“รู้จักเจ้าพ่อภาคินแห่งเกาะสราญรมย์ดีแล้วใช่ไหม ถ้ารู้จักแล้ว คราวหน้าคราวหลังจะได้รู้สำนึกไง ว่าควรจะทำตัวยังไง”

สถานที่บ่มเบาะปิศาจภาคินมีนามว่าเกาะสราญรมย์ ภูเขาเขียวอันสง่า แผ่นดินมหัศจรรย์งดงามกลางผืนทะเลอันดามัน เพชรแห่งมหาสมุทรที่เคยสุกปลั่งธรรมชาติ ณ บัดนี้ ด้วยเวทย์มนต์ด้านมืด มันจึงถูกเป่าเสกให้กลายเป็นดินแดนสนธยาไปเรียบร้อยโรงเรียนเจ้าพ่อ ถูกแปรสภาพเป็นอาณาจักรกาสิโนที่สมบูรณ์พรั่งพร้อมแด่ความหฤหรรษ์ของนักพนันทุกระดับ ครบครันความสนุกไม่แพ้ที่ใดในโลก

ด้วยฝีมือของเจ้าพ่อหนุ่ม บุตรชายบุญธรรมของมาเฟียใหญ่ไห่ปิง ผู้ถูกกรมตำรวจไทยขึ้นชื่อไว้ในบัญชีดำ ในฐานะตัวแสบฉกาจฉกรรจ์ แบกไว้หลายข้อหาจนหลังแอ่น ทั้งเรื่องของยาเสพติด อาวุธเถื่อนและของผิดกฎหมายอีกเป็นพรวน ขณะที่ไห่ปิงหนีไปจำศีลเสียที่ไหนไม่มีใครรู้ แต่เขาก็ได้สร้างทายาทความหายนะขึ้นมาแทนที่ได้เจ็บแสบกรมตำรวจไทยยิ่งนัก

เจ้าพ่อภาคิน สราญรมย์วณิช อสูรร้ายแห่งอันดามัน ผู้ฉกชิงความสุขไปจากผู้คนในคาบสมุทรมลายูฝั่งตะวันตก!

ที่แผ่นฟ้า อุกกาบาตตกจากฟ้าเป็นสายยาวพุ่งหายลงที่สุดเส้นขอบฟ้า เป็นเวลาเดียวกับที่ประตูถูกเคาะเป็นจังหวะติดต่อกันสามครั้ง เขาดีดเถ้าบุหรี่ลงก้นถ้วยใบเล็ก ตะโกนอนุญาต ลูกน้องคนสนิทอายุประมาณสี่สิบนามว่าเจียง พาหัวโล้นและสีหน้าล้นกังวลเข้ามาหยุดต่อหน้าโต๊ะบัญชาการของนายน้อย

“นายครับ คิดว่าไอ้นภดลมันหายสาบสูญไปแล้วครับ ลูกน้องที่เราส่งขึ้นไปที่กรุงเทพฯ รายงานว่าที่บ้านของมันไม่เหลือแม้แต่กลิ่นของมันเลยครับ”

หางตาขวาเขากระตุกซ้ำ ย้ำถึงหายนะที่จะเกิดในมิช้า ดวงตาของคนเป็นนายกระตุกแววคลั่ง มิอาจระงับมือจึงทุบลงบนโต๊ะจนเสียงดังลั่น ขอบมือแดงเป็นปื้นไม่เท่าขอบใจที่เจ็บช้ำจากการถูกย่ำยีศักดิ์ศรี

“มันคิดจะเล่นกับคนอย่างฉันใช่ไหม พระเจ้า ทำไมทรงไม่ประทานความฉลาดให้กับมันบ้าง สักนิดก็ยังดี ถ้ารู้จักฉันน้อยเกินไป ก็ไม่ควรจะมาที่นี่”

เจียงปั้นหน้าเหี้ยมยิ่งกว่านาย แล้วออกความคิดเห็นด้วยเสียงทุ้มต่ำกังวาน

“สงสัยไอ้นภดลมันคงอยากจะไปเที่ยวนรกนะครับ มันคงคิดไม่ถึงว่านายน้อยที่ดูหล่อใสเหมือนพระเอกเกาหลี แท้จริงแล้วสุดแสนจะเลวทรามและเยือกเย็นยิ่งกว่าฆาตกรโรคจิตที่ไล่สับคนเป็นชิ้นๆ เสียอีก มันก็เลยกำแหง คิดจะเบี้ยวกันเห็นๆ ”

ภาคินตวัดตามองลูกน้องแล้วส่งเสียงคำราม

“ตกลงมันเป็นหนี้บ่อนอยู่เท่าไหร่”

“สิบล้านครับ นี่แค่ต้นนะครับ ยังไม่คิดดอกเลยสักจึ๋ง มันเล่นเสียเยอะแต่ไม่ยอมหยุด แจ้นมาขอกู้บ่อนไปทำทุนต่อ แล้วเป็นไง หมดตูด”

ใบหน้าหล่อเหลาเข้มข้นถึงกับตึงและฉ่ำแดง หัวใจอำมหิตสูบฉีดเร่าๆ

“มันจะมีปัญญาหนีไปอยู่ที่ไหนได้วะ”

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

More Chapters

Comments

No Comments
105 Chapters
บทที่ 1...เจ้าพ่อสุดโหด
ถ้าหากเขารู้ตัวก่อนจะเกิดว่าต้องกลายเป็นเด็กกำพร้าหลังจากลืมตาดูโลกได้เพียงสามเดือนเศษ และชะตากรรมกำหนดให้เขาสร้างปัญหามากกว่าประโยชน์ละก็ เขาจะพิจารณาตัวเองโดยการฝังวิญญาณอยู่ในนรกเหมือนเดิม คงจะดีกว่าภาคินมักจะคิดเช่นนี้ ในทุกเช้าขณะแปรงฟันอยู่หน้ากระจกเท่าที่จำความได้ เขาเป็นคนที่ชื่นชอบหาเรื่องเดือดร้อนให้ตัวเองมาตั้งแต่แบเบาะแล้ว พ่อเคยเล่าให้ฟังว่าเขาเคยอหังการถึงขนาดคลานลงจากเปลแล้วกระโจนเข้าไปกัดนมของสุนัขแม่ลูกอ่อนจนขาดคาปาก โตขึ้นหน่อยก็เป็นเด็กซ่าในชั้นเรียนประถม ตั้งตัวเป็นหัวโจกคอยรีดไถเงินรุ่นน้องเพื่อความบันเทิง ช่วงมัธยมตลอดทั้งหกปี เขากลายเป็นเด็กหนุ่มที่ตำรวจในท้องที่มักจะคิดถึงเป็นคนแรกเมื่อเกิดปัญหาวัยรุ่นกวนเมือง ที่สุดแล้ว เขาเป็นจอมซ่าไร้สามัญสำนึกก่อคดีความมากมายจนต้องถูกเชิญออกจากมหาวิทยาลัยในตอนปีที่ 3หากแต่สำหรับในวงการโจรกรรม เขาคือปรมาจารย์ด้านงัดแงะหยิบฉวย ที่มีพรสวรรค์สุกปลั่งในการวางแผนปล้นเป็นเลิศ จนได้ชื่อว่าหัวขโมยไร้เงานั่นเพราะไม่เคยมีคดีไหนจะสาวไปถึงตัวเขาได้ ถ้าเขาลงมือเอง เว้นก็แต่การทำหน้าตากวนประสาทยิ้มเยาะต่อหน้าฝูงตำรวจเวลาที่มาค้นโรงเรี
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
บทที่ 2...ไม่มีแต่สำหรับเจ้าพ่อภาคิน
“มาถึงตรงนี้เราก็เริ่มจนปัญญาครับนายน้อย พวกเราค้นหาทุกที่ที่มันน่าจะไปหลบซ่อนตัว แม้แต่ที่คอนโดมิเนียมของลูกสาวมัน เราเฝ้าเป็นเดือน มันก็ยังไม่ไปเฉียดใกล้เลยครับ ไม่พบแม้แต่เงาหัวหรือผมสักเส้นให้ติดตาม”เจียงรายงานจบกลืนน้ำลายลงคอ“ลูกสาวเหรอ!”โคนคิ้วหนาขยับเข้าหากัน ดวงตารีสวยหรี่มองไปยังที่แสนไกล“ใช่ครับ”“กี่ขวบแล้ว”ไอ้โล้นสูดลมหายใจลึกยาวแล้วยิ้มกว้างเผยฟันสีเหลืองอ่อน“คาดว่าหลายขวบแล้วครับ ถ้านายจะอุ้ม คงต้องออกแรงหน่อยละ เพราะลูกสาวของไอ้นภดลเป็นถึงดาราเชียวนะครับ ลูกสาวผมบอกว่ากำลังเป็นนางเอกมาแรง แต่ไม่ค่อยเปิดเผยประวัติสักเท่าไหร่ สงสัยคงอายที่มีพ่อเป็นผีพนัน”ภาคินแสยะริมฝีปากอย่างหยามหยันอย่างที่เขาถนัด แววตาเย็นชาหากแต่ซุกซ่อนความอำมหิตไว้แผ่วบางเสมอ อย่างเขาน่ะรึ จะยอมให้ใครมาทำหยาบคายรดหน้าได้ เจ้าพ่อจอมโหดแห่งเกาะสราญรมย์ไม่มีความเมตตาต่อมนุษย์หน้าไหนทั้งนั้น เขาสาบานว่าจะล่าหัวลูกหนี้นักพนันตัวแสบมาสยบแทบเท้าให้จงได้ ไม่ว่าวิธีนั้นจะเลวทรามต่ำช้าแค่ไหน“ไปจับตัวลูกสาวมันมาเป็นตัวประกัน ดูสิว่าพ่อของมันจะดิ้นพล่านจนยอมออกมาจากหลุมไหม”“แต่ว่า”“ไม่มีแต่สำหรับเจ้าพ่
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
บทที่ 3...เธอคือผู้หญิงคนนั้น
อรดี พิชิตชัย ไม่เคยคิดว่าตัวเองจะได้เป็นดารากับเขาหรอก แต่สวรรค์ก็ส่งหญิงสาวเข้าสู่วงการมายาได้สำเร็จเมื่อสองปีที่แล้วนี่เอง จากตัวประกอบเล็กจ้อยสู่การเป็นนางเอกหน้าใหม่ที่ควรค่าแก่การจับตามองในฐานะนางเอกเจ้าน้ำตา เธอกำลังไต่ระดับความดังชนิดที่กราฟขยับขึ้นเรื่อยๆ …ไม่ตก…แต่ยังไม่พุ่งกระฉูดเท่านั้นเองมาถึงวันนี้ อรดียังไม่อยากจะเชื่อตัวเองว่าจะสามารถมาไกลจากจุดกำเนิดได้มากขนาดนี้ อย่าคิดว่าจะเป็นนางเอกเลย แค่นางฟ้าประจำซอยเธอยังไม่กล้าฝัน เพราะเธอเป็นแค่เด็กตัวสกปรกมอมแมมท้ายซอยที่หาอนาคตไม่เจอเท่านั้น เรียนศึกษาผู้ใหญ่มาตลอด จบมัธยมด้วยเกรดยอดแย่แล้วก็เข้าเรียนต่อในมหาวิทยาลัยเปิดย่านหัวหมาก หกปีที่ยังไม่มีวี่แววว่าจะจบ เพราะต้องทำงานไปด้วยอย่างตรากตรำ“พยายามเข้าอรดี สักวันเธอจะรวย”รวยคำเดียวคือแรงบันดาลใจในการใช้ชีวิตของเธอ“หนูจะซื้อบ้าน เราจะได้อยู่ด้วยกันนะพ่อ พ่อจะได้กินแต่ของอร่อย”เธอมีพ่อเป็นญาติเพียงคนเดียวในชีวิต พ่อที่มักจะปล่อยเธอไว้กับเพื่อนบ้านตัวแสบ อย่างสาวๆ ในอ่าง กลุ่มคนทำงานกลางคืน แก๊งค์สาวประเภทสองหรือไม่ก็แม่ค้าตลาดสด มันจึงไม่แปลกเลยสักนิด หากอรดีจะติดนิสัยข
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
บทที่ 4...จะมีใครรู้ว่าเธอมันร้าย
“โถ่ คุณหนูดา เป็นฉันฆ่าตัวตายไปนานแล้ว เพราะทำยังไงพี่ชายของตัวเองก็ไม่รัก”เด็กหญิงอรดีตัวมอมแมมที่เดินมาแอบชะเง้อแลเข้าไปในรั้วใหญ่เพื่อมองสระว่ายน้ำหน้าคฤหาสน์พัฒน์ชนะพงศ์เป็นประจำ ทำให้เรื่องไม่คาดคิดเกิดขึ้นในเย็นวันหนึ่ง…เมื่อเด็กชายคนนั้นซึ่งมีศักดิ์เป็นพี่ชายของเด็กหญิงปารดาหันไปจ้องเด็กนอกรั้วแบบจังงัง…เด็กชายสุภาพบุรุษแห่งซอยตะวันส่อง ยื่นมือมาให้เธอจับอย่างไม่นึกรังเกียจ เขายิ้มให้เธอ เขาพูดกับเธอเพราะจับใจ และเขาก็หลงรักเธอตั้งแต่วันนั้นโดยไม่มีข้อแม้“พี่พีคะ อย่ายุ่งกับเด็กสกปรกนี่นะ”ดวงตาของปารดาถลึงล้นเบ้ามาตั้งแต่เด็กแล้ว หรือไม่ก็ตั้งแต่เห็นเธอที่ข้างรั้ว มันไม่ยากเลย ผู้หญิงอย่างคุณหนูปารดา มองแวบเดียวก็รู้ว่ามีใจให้กับพี่ชายนอกไส้จนอกจะระเบิดอยู่แล้ว!ยิ่งโตก็ยิ่งรัก ยิ่งรักก็ยิ่งช้ำ“หวงพี่ชายจนเกินงามไปรึเปล่าจ๊ะปารดา”นี่ละ เหตุผลหลักที่เธอกลายเป็นสิ่งโสโครกของบุตรสาวนายตำรวจใหญ่คอนโดมิเนียมย่านชานเมืองที่อรดีอยู่ในปัจจุบัน จะเรียกว่าหรูหราเลยก็ได้ หากเทียบกับห้องแถวท้ายซอยที่เธอเคยอยู่มาเกือบทั้งชีวิต มาวันนี้ เธอสามารถลืมตาอ้าปากได้บ้างแล้ว เพราะความโชคดีที
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
บทที่ 5...ไปลากตัวเธอมา
เขากลับมานั่งสงบ ใช้ความคิด ทั้งยังถามตัวเองถี่ๆ ทำไมไม่ยอมลงมือกับยายนี่เสียที กี่ครั้งแล้วที่มีโอกาส เอาแต่แอบมองแล้วก็ปล่อยเธอเดินผ่าน ความเป็นจริงก็คือ เขาไม่ใช่สุภาพบุรุษผู้เหลือเฟือไปด้วยมนุษยธรรมแต่อย่างใด เป็นมาเฟียที่น่าขยะแขยงซึ่งสามารถทำเรื่องชั่วช้าสารพัดชนิดได้โดยไม่เคยรู้สึกผิดด้วยซ้ำ แล้วยังไง?“ไม่…มันง่ายไป…ฉุด…กักขัง…ล่อเป้า…เชยว่ะ…ฉันมีแผนที่สนุกกว่านี้เยอะ รับรองว่า จะต้องประทับใจแบบไม่รู้ลืมกันเป็นแถวๆ แน่”สองลูกน้องมองหน้ากัน แววตาบ่งบอกความมั่นใจในตัวนายน้อยของพวกเขาอย่างเต็มปรี่ ผู้ซึ่งไม่เคยทำให้พวกเขาผิดหวังแม้แต่ครั้งเดียว“นายน้อยจะทำยังไงครับ” เช็คซึ่งเป็นรุ่นพี่ของภาคินแค่ห้าปี เขาเป็นเสมือนเพื่อนคู่คิดที่เดินทางในสายอันตรายร่วมกันมานาน“คอยดูกันไปก็แล้วกัน แต่รับรองว่า ไม่เสียชื่อลูกพี่ภาคินแน่”สำหรับภารกิจในครั้งนี้ มันหอมหวานยิ่งกว่านมข้นเสียอีก นั่นเพราะหญิงสาวผู้เป็นเป้าหมายมีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกับน้องชายฝาแฝดของเขา…มนุษย์ที่เขาสุดแสนจะจงเกลียดจงชัง คนที่มารดาเห็นว่าน่ารักน่าใคร่กว่าเขา ทั้งที่เขารู้สึกว่าเขาหล่อและมีเสน่ห์มากกว่ามันตั้งเยอะ…คุณหญิ
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
บทที่ 6...เงื่อนไขแสนร้าย
หญิงสาวไม่รอให้ใครเชิญซ้ำ ขายาวเรียวพาร่างระหงขึ้นสู่ชั้นดาดฟ้าในทันที ต่อเมื่อเห็นว่ามีคนตั้งมากมายอยู่ที่นั่น ความตกใจระคนสงสัยที่กรูเข้ามาในสมองกลับยิ่งทบทวีคูณ ผู้ชายรูปร่างกำยำเสียเป็นส่วนใหญ่ ยืนนิ่งเป็นกำแพงหินราวกับกำลังจะทำพิธีกรรมอะไรกันสักอย่าง คนเหล่านั้นแค่กลิ้งสายตามามองเธอชั่วแวบแล้วหันกลับไปมองจุดศูนย์กลางของพวกเขาต่อ แต่เธอไม่สนใจอะไรทั้งสิ้น กวาดสายตามองหาพ่อบังเกิดเกล้าทุกซอกทุกมุม“พ่อคะ! อยู่ที่ไหนคะ อรมาแล้ว ออกมาเถอะค่ะ”เธอป้องปากตะโกนเรียกซ้ำแล้วซ้ำเล่า ร้องจนคอระบมก็ไม่ปรากฏเงาของนายนภดล อรดีก้าวเดินไปข้างหน้าช้า ๆ มองหาบิดาจากในแถว แต่เปล่าเลย พ่อของเธอไม่ได้อยู่ที่นี่ขณะคนยืนหันหลังตรงริมตึก ส่ายหน้าอย่างนึกขำ ความสุขใจของเขาคือการได้เห็นใครสักคนลนลานร้องขอชีวิตหรือไม่ก็ตะโกนขอความช่วยเหลือ อย่างยัยนี่มันตัวตลกของแท้เลยเชียว เขาหัวเราะทำลายความเงียบหดหู่ บรรดาลูกน้องทั้งฝูงของเขาก็ขบขันตามนายไปติด ๆ มีแต่เธอคนเดียวเท่านั้น ที่เครียดจนสมองจะทะลุ ขบกัดกรามจนหน้าตึง สองมือกำหมัดแน่นจนเกร็งไปทั้งแขน เดินตึงตังไปหยุดอยู่ข้างหลังของมนุษย์สวมสูท คนที่น่าจะใหญ่ที่
last updateLast Updated : 2025-07-23
Read more
บทที่ 7...ต้องจ่ายหนี้ด้วยจูบ
“งั้นผมจะฆ่าพ่อคุณซะ!”ฆ่า…พ่อ…คำว่าฆ่าเป็นไปได้สำหรับคนพวกนี้อย่างแน่นอน คนเป็นลูกกลืนน้ำลายลงคอ ใบหน้านวลเผือดซีดเต็มไปด้วยเม็ดน้ำที่ไหลเอื่อยกันลงมา…เอาอีกแล้วหรือ…บิดาที่ผีพนันเข้าสิงก่อร่างสร้างความซวยมาสู่บุตรสาวเพียงคนเดียวอีกแล้ว การโอนเงินก้อนใหญ่ให้บิดาโดยไม่บ่นสักคำเพื่อนำไปล้างความซวยในลักษณะเช่นนี้ เกือบกลายเป็นเรื่องจำเจในชีวิต ทว่า ไม่เคยพบกรณีแบบนี้ เงินตั้งมากมายมหาศาล“ทำไมพ่อทำกับหนูแบบนี้ พ่อสัญญาแล้วนี่ ว่าจะเลิก” เธออยากจะร้องไห้ฟูมฟายแล้วทรุดลงกองตรงนี้ อยากตีอกชกตัวให้มันเจ็บจนตายไปเลยได้ยิ่งดี…เป็นหนี้ใครไม่เป็น…นี่มันคนชั่วช้าป่าเถื่อนของแท้ทุกรูขุมขน “ไหนล่ะ หลักฐานที่พ่อฉันเป็นหนี้คุณ เอามาให้ฉันดูหน่อยสิ”“ไม่จำเป็นมั้ง ถ้าอยากดู เลือกเอาว่าอยากจะดูใบหูข้างไหนของพ่อเธอจะดีกว่า” มือของตัวร้ายร่อนบัตรประชาชนของนภดลไปมาอย่างสนุก ก่อนเขาจะกระดกคิ้วส่งสัญญาณให้เหล่าสมุนโปรยกระดาษนับร้อยซึ่งเป็นสัญญากู้เงินของพ่อจอมซ่าของแม่ดาราให้เธอดูเป็นขวัญตา“สงสัยไอ้นภดลมันจะมีลูกอกตัญญูซะแล้วล่ะมั้ง ถึงไม่ยอมจ่ายหนี้เพื่อแลกกับชีวิตของพ่อ…เฮ้ย! โทรไปบอกไอ้แหวงให้มันจัดการ…
last updateLast Updated : 2025-07-24
Read more
บทที่ 8...คิดซะว่ามันเป็นการแสดง
อรดีโกรธจนเลือดขึ้นหน้า ไม่เคยมีใครทำให้อารมณ์ของเธอเดือดได้ขนาดนี้มาก่อน เธอไม่รู้ว่าเคยสร้างเวรทำกรรมมาตั้งแต่ชาติปางไหน ถึงต้องมาประสบกับชะตาร้ายเช่นนี้ ชายหนุ่มผู้กำชัยทำสีหน้าเยาะเย้ยเย้าแหย่ขณะจะก้าวผ่านเธอไป เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ โน้มศีรษะไปกระซิบที่ข้างหูเธอ“เริ่มจ่ายดอกเบี้ยตั้งแต่พรุ่งนี้เลยนะ ห้องของผมอยู่ติดกับห้องคุณเลยเชียวล่ะ ออกจากประตูแล้วเดินมาทางขวา ผมจะรอคุณ”เธอหลับตาแน่นด้วยความช้ำใจ เสียงหัวเราะของคนเลวยังติดอยู่ที่ติ่งหู เป็นเสียงที่สามารถกรีดตามเนื้อตัวเธอให้เป็นแผลเหวอะหวะได้“ไม่จริง ฉันฝันไปเท่านั้นเอง มันไม่ได้เกิดขึ้นจริงหรอก ตื่นซะทีสิอรดี”หากทว่า ต่อให้หลับแล้วตื่นขึ้นมาอีกสักพันครั้ง สิ่งที่เกิดขึ้นในวันนี้ มันคือเรื่องจริงอยู่ดี สวรรค์กำลังลงโทษเธอ โดยที่เธอไม่รู้ว่าความผิดนั้นคืออะไรและถ้าหากนี่จะเป็นเช้าแรกที่เธอไม่อยากจะตื่นขึ้นมาพบกับความจริงในชีวิต อรดีก็จะยอมรับความพ่ายแพ้นั้นอย่างไม่อาย เธออยากขังตัวเองไว้บนเตียงนอน ล็อกประตูปิดตายจากโลกภายนอกอย่างถาวร“จะบ้ารึไง ทำไมฉันจะต้องทำแบบนั้นด้วย ฉันต้องแจ้งตำรวจสิ พีต้องช่วยฉันได้แน่”อรดีพู
last updateLast Updated : 2025-07-24
Read more
บทที่ 9...คิดจะทำร้ายกันเหรอ
“ในเมื่อหนีไม่ได้ เราก็ควรจะกินเยอะ ๆ จะได้มีแรง”ใจเอยใจที่เริ่มจะทำสัญญาสงบศึกกับมันได้แล้ว กลับมีเรื่องอุตริพุ่งเข้ามาอีกจนได้ ถ้าหากเธอมีกลิ่นปากที่ไม่พึงประสงค์ละ กลิ่นที่ชวนเบือนหน้าหนี อาหารที่เธอไม่เคยคิดถึง“สะตอ ปลาร้า ทุเรียน อะไรก็ได้ ขอให้มีสักอย่างนึง” เธอค้นทุกซอกทุกมุมในห้องครัว แล้วก็ต้องผิดหวัง “…ให้ตายเหอะ ไม่มีอะไรสักอย่างเลย ทำไมนะอรดี ทำไมเธอถึงได้กระแดะมีแต่อาหารฝรั่งกับผลไม้เพื่อสุขภาพชุมนุมกันอยู่เต็มตู้เย็นแบบนี้ ฉันเกลียดเธอ ฉันเกลียดเธอจริงๆเลย”นางเอกสาวเจ้าน้ำตาถึงกับน้ำตาไหลพรากโดยไม่ต้องบีบเค้นเหมือนตอนเล่นละคร เพราะคราวนี้มันเค้นมาจากความรู้สึกจริง ปากสีชมพูงับขนมปังทาแยมส้ม เคี้ยวคำโตจนดันกระพุ้งแก้มป่อง บ่น…บ่นจนสองหูของตัวเองเริ่มจะรำคาญ ก่อนกลืนมันไปพร้อมกับก้อนสะอื้น แล้วเอื้อมมือไปดึงกระดาษชำระมาเช็ดปากอย่างโศกาอาดูร“ริมฝีปากอิ่มได้รูปของฉัน มันควรเป็นของเจ้าบ่าวของฉัน จะต้องมาก้มหน้ารับกรรมที่ผีพนันในร่างพ่อได้ก่อเอาไว้ มันไปสนุกร่วมกับพ่อด้วยตอนไหน”เธอขยำกระดาษชำระเป็นก้อนกลมแล้วก็ขว้างทิ้งลงถังขยะมุมครัว เชิดหน้าคอตั้ง แล้วเดินตรงไปยังประตูบ
last updateLast Updated : 2025-07-24
Read more
บทที่ 10...จูบแรกของเรา
“เอาล่ะ ฉันจะรีบไปทำงาน คุณอยากจะ…ก็รีบ ๆ ทำซะ”เขาเสยผมที่ปรกตาให้กลับขึ้นไปกองอยู่บนหัว แล้วทำหน้านิ่ง คิดว่าหล่อตายละ อรดีแบะปาก สะบัดหน้าใส่“ใจร้อนอย่างกับวัยรุ่น อายุก็ใช่จะน้อยแล้ว ไม่ลองไปนั่งดื่มกาแฟ ฟังเพลงสบายๆที่โต๊ะกินข้าวด้วยกันก่อนล่ะ ไม่ต้องเกรงใจหรอก ลูกน้องของผมไม่อยู่นี่สักคน”“ไม่ได้ตาบอด”แต่แอบเหล่สายตากวาดมองไปทั่วห้องเพื่อความมั่นใจ…ใช่…ตามที่เขาว่า…เท่าที่สายตาจะพุ่งไปได้ ไม่มีไอ้กล้ามเหี่ยวหน้าย่นคนไหนซ่อนอยู่แม้แต่คนเดียว แต่เธอก็กลุ้มใจเกินทนเมื่อหันกลับมาเห็นใบหน้าเข้มซ่อนเล่ห์ จ้องเธอตาแข็ง“คงไม่จำเป็นหรอก เรื่องกาแฟ ฉันไม่อยากคบค้าสมาคมกับคนเลวๆ”เขาคลี่ยิ้มนิด ๆ“ว๊าว!...น่าเห็นใจจัง ไม่อยากคบค้าสมาคมแต่ต้องมาจูบกับคนเลวๆ”ยังมิทันตั้งตัว มือประดุจคีมเหล็กจับหมับที่ปลายคางขาวแล้วบีบจนริมฝีปากโย้เหมือนปลาการ์ตูน เขาโน้มใบหน้าเข้าใกล้แล้วยิ้มร่า เป่าลมเบาๆรดลงบนปลายจมูกเล็ก ทำยังกับหน้าเธอเป็นถ้วยโจ๊ก ดวงตารีบอกความหรรษา เสียงที่รอดออกมาจากริมฝีปากอิ่มคล้ายเสียงหนูร้องยามโดนที่ดักหนีบ มันเร้าใจเขายิ่งกว่าตอนที่คนอยู่ใต้ฝ่าเท้าของเขาร้องขอชีวิตเสียอีกเธอ
last updateLast Updated : 2025-07-24
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status