LOGINShare
ตอนที่ 5.
Last Updated:
2025-05-03 16:08:39ตอนที่ 5.
ในขณะที่ชมพูแพรกำลังกระวนกระวายร้อนรน กานติมาก็ยิ้มเยาะด้วยความสะใจ ปรายตามองร่างไร้สติของแววดาวที่นั่งหลับคอพับคออ่อนอยู่ที่เบาะข้างคนขับ
หล่อนไปรับแววดาวมาขึ้นรถ และก็วางยานอนหลับในน้ำดื่ม จนกระทั่งแววดาวหลับใหลไม่ได้สติแบบนี้
“ทำไมมันง่ายแบบนี้นะ”
กานติมาตีไฟเลี้ยวเข้าข้างทางซึ่งเป็นป้ายรถโดยสารประจำ จากนั้นก็รีบมองซ้ายมองขวา เมื่อเห็นว่าปลอดคนก็รีบลากร่างของแววดาวที่ไม่ได้สติลงไปข้างทาง
“ขอโทษด้วยนะที่ต้องทำแบบนี้ คุณอาจารย์คนสวย”
กานติมาเอ่ยกับแววดาวด้วยรอยยิ้มหยัน หล่อนมองอย่างเหยียดหยาม ก่อนจะฮัมเพลงเดินขึ้นรถไปอย่างอารมณ์ดี
“ฉันชนะแกแล้ว นังชมพูแพร”
รถญี่ปุ่นป้ายแดงถูกขับออกไปจากป้ายรถเมล์ ทิ้งร่างหลับใหลไม่ได้สติของแววดาวเอาไว้ตรงนั้นอย่างใจดำ
“บ้าจริง ทำไมโทรเท่าไหร่ก็ไม่ยอมรับสายนะคุณแววดาว”
ชมพูแพรเต็มไปด้วยความหงุดหงิด เพราะตลอดทางที่ขับรถมา หล่อนกดโทรหาแววดาวนับครั้งไม่ถ้วน แต่ก็ไม่มีคนรับสายเลย
“แล้วนี่จะทำยังไงดีนะ”
หล่อนรีบก้าวเดินเร็วๆ เข้าไปในโรงแรมหรูหรา มุ่งหน้าขึ้นไปยังห้องพักที่หล่อนเป็นคนจองให้กับอองเดรด้วยตัวเองอย่างรีบร้อน
ตลอดทางก็พยายามคิดหาทางออกที่จะทำให้ค่ำคืนนี้ของอองเดรผ่านไปได้ด้วยดี แต่จนแล้วจนรอดก็มองไม่เห็นทางเลย
ติ้งงงง
ประตูลิฟต์เปิดกว้างออก หล่อนรีบก้าวออกไปจากตัวลิฟต์ด้วยแข้งขาที่สั่นเทา มือเล็กยกขึ้นขยับแว่วหนาคล้ายกับทำอะไรไม่ถูก
หล่อนเดินมาหยุดที่หน้าห้องหมายเลขที่ตัวเองจดจำได้ขึ้นใจ
นิ้วเรียวชะงักค้างอยู่ตรงกริ่งข้างประตู
หล่อนกลัว...
ใช่...
หล่อนหวาดกลัวแววตาผิดหวังของอองเดรที่จะทอดมองมายังตัวเอง
เพราะหน้าตาของหล่อนไม่ได้น่ามอง ไม่ได้สวย ไม่ได้เซ็กซี่พอที่จะอยู่ในสายตาของเขา ดังนั้นการทำงานให้ดี ทำงานให้ยอดเยี่ยมจึงเป็นทางเดียวที่จะทำให้อองเดรปรายตามามองหล่อนบ้าง แม้จะเพียงแค่นาทีเดียวก็ตาม
แต่นี่หล่อนกำลังทำงานพลาด ซึ่งมันก็ไม่ต่างจากหายนะในชีวิตของหล่อนเลย
หล่อนจะทำยังไงดี...?
ชมพูแพรถามตัวเองนับร้อยครั้ง พยายามคิดหาทางออก พยายามหาทางแก้ปัญหา แต่ดูเหมือนว่าตอนนี้สมองจะตีบตันไปเสียแล้ว
มือเล็กยกขึ้นลูบหน้าแดงซ่านซึ่งเกิดจากแอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปหลายครั้ง และก็ตัดสินใจจะกดกริ่งเรียกคนในห้อง แต่แล้วประตูห้องก็เปิดกว้างออกมาเสียก่อน
หล่อนช็อก ตกใจ เมื่อเห็นอองเดรในชุดเสื้อคลุมผ้าขนหนูสีขาวยืนอยู่หลังบานประตู
“ท่าน... ประธาน...”
“เข้ามา”
น้ำเสียงของอองเดรไม่มีร่องรอยใจดีหลงเหลืออยู่อีกแล้ว
เขาคงกำลังโกรธหล่อนมาก ที่หล่อนไม่อาจจะนำพาผู้หญิงที่เขาเลือกมาทำหน้าที่อุ้มบุญให้กับเขาได้อย่างที่ต้องการ
หล่อนตัวสั่นเทา ก้าวข้ามธรณีประตูเข้าไปข้างในห้องกว้าง ประตูห้องปิดเองโดยอัตโนมัติ ซึ่งแน่นอนว่ามันต้องล็อกด้วยตัวของมันเองด้วย
มือของหล่อนจิกขอบกระโปรงทรงเอที่สวมใส่อยู่ด้วยความหวาดวิตก
“ท่าน... ประธาน... คือว่า...”
หล่อนยังพูดไม่ทันจบ อองเดรที่ตอนนี้เดินไปทิ้งตัวนั่งลงบนขอบเตียง และมองจ้องมาที่ร่างสั่นเทาของหล่อนเอ่ยแทรกขึ้นเสียก่อน
“ไม่น่าเชื่อว่าผมจะต้องมาเสียเวลาเพราะเรื่องนี้เกือบชั่วโมง”
“แพร... ก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไมคุณแววดาวถึงได้ไม่มาตามนัด”
“นั่นสิ ผมก็ไม่เข้าใจเหมือนกันว่าเลขาฯ ฝีมือยอดเยี่ยมอย่างคุณทำไมมาตกม้าตายเอากับไอ้แค่เรื่องแบบนี้?”
คำพูดของอองเดรราบเรียบ แต่หล่อนรู้ดีว่าเขากำลังหงุดหงิดมาก
“แพร... นัดหมายกับคุณแววดาวอย่างดีแล้วนะคะ คุณแววดาวก็รับปากว่าจะมาถึงที่นี่ก่อนครึ่งชั่วโมงด้วยซ้ำ แต่แพรก็ไม่รู้เหมือนกันว่าทำไมคุณแววดาวถึงเบี้ยวนัด”
“นี่เป็นครั้งแรกนะที่คุณทำให้ผมผิดหวัง”
“แพร... ขอโทษค่ะแพร... จะหาคนใหม่ แพรจะลองโทรหาคนอื่น...”
“ไม่มีใครมารับสายคุณตอนสามทุ่มสี่ทุ่มแบบนี้หรอก”
“...”
หล่อนพูดไม่ออก น้ำตาเกือบร่วง เพราะไม่เคยถูกอองเดรใช้วาจาดุดันแบบนี้ด้วยมาก่อน
“แต่ผม... ก็ไม่อยากเสียเวลาแบบนี้ในคืนต่อไปอีก”
“แพร... จะลองโทรหาคุณแววดาวอีกครั้งนะคะ”
“คุณโทรไปกี่สายแล้วชมพูแพร” เขาเค้นเสียงถามไม่พอใจ
“เอ่อ... น่าจะเกือบห้าสิบครั้งแล้วค่ะ”
“นั่นไง ถ้าเขาอยากรับสายคุณ เขาก็รับไปแล้ว แต่นี่เขาไม่รับสาย ต่อให้คุณโทรแทบตาย โทรจนนิ้วล็อคเขาก็ไม่รับสายหรอก”
“งั้นแพร...”
น้ำตาของหล่อนร่วงอาบแก้ม แต่ก็รีบยกหลังมือขึ้นป้ายทิ้ง
“งั้นเลื่อนออกไปก่อนนะคะ ส่วนคืนนี้แพรจะโทรหาคนอื่นให้มาดูแลท่านประธาน”
“ผมบอกแล้วไงว่าผมไม่เคยเสียเวลาไปฟรีๆ และผมก็ไม่ต้องการนั่งรอใครอีกแล้ว”
“แพร...”
หล่อนพยายามกลั้นเสียงสะอื้นเอาไว้ พยายามเข้มแข็ง และก็พยายามที่จะหาทางออกให้ได้โดยเร็วที่สุด
“ผมผิดหวังในตัวคุณมากนะ ชมพูแพร”
หลังจากนิ่งเงียบไปนาน ชมพูแพรก็ป้ายน้ำตาทิ้ง ก่อนจะตัดสินใจพูดขึ้น
“ท่านประธานบอกว่า... ต้องการผู้หญิงฉลาด การศึกษาอย่างต่ำต้องระดับปริญญาโทใช่ไหมคะ”
หล่อนช้อนตาสบประสานกับดวงตาคมกริบสีสนิมของนายจ้าง
“ใช่ แล้วก็ห้ามซิงด้วย”
หล่อนเม้มปากเป็นเส้นตรง พยายามที่จะเข้มแข็ง และพูดมันออกไป
“แพร... ฉลาดไหมคะท่านประธาน”
“คุณฉลาด ทำงานเก่ง เป็นผู้หญิงที่น่ายกย่องคนหนึ่งเลยล่ะ”
“แล้วแพรก็จบปริญญาโทด้วย”
“ใช่”
อองเดรผงกศีรษะตอบรับคำพูดของเลขาเฉิ่มแต่ทำงานเก่งมากอย่างชมพูแพร
“คุณพูดแบบนี้ หมายความว่ายังไงหรือชมพูแพร มีอะไรหรือเปล่า”
ชมพูแพรดึงแว่นหนาออกจากใบหน้าของตัวเอง จากนั้นก็ก้าวเข้ามาหยุดตรงหน้าของคนที่นั่งอยู่บนขอบเตียง ระยะห่างระหว่างกันประมาณหนึ่งเมตรเท่านั้น
Latest chapter
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 28. ตอนอวสาน
ตอนที่ 28. ตอนอวสาน “ท่านประธาน... จะทำอะไรคะ” หล่อนกระซิบกระซาบถามเขาเบาๆ แต่อองเดรเพียงแค่ยิ้มหวานตอบมาเท่านั้น “ผมมีเรื่องจะประกาศให้ทุกคนทราบ” น้ำเสียงของอองเดรทรงพลัง มีอำนาจ และเต็มไปด้วยความเป็นผู้นำ ชมพูแพรมองเหล่าพนักงานที่นั่งนิ่งบนเก้าอี้สีน้ำเงินที่ตั้งเรียงรายเบื้องหน้าด้วยความหวาดหวั่นไม่น้อย “ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ชมพูแพรจะสิ้นสุดหน้าที่ในตำแหน่งเลขาฯ ของผม” ชมพูแพรเงยหน้าขึ้นมองคนที่สูงกว่ามากด้วยดวงตาที่เบิ่งกว้างตกใจ เสียงฮือฮาเซ่งแซ่ดังกังวานในกลุ่มของพนักงานเหล่านั้น แต่ไม่ช้าก็ต้องเงียบกริบลง เมื่ออองเดรพูดออกมาอีก “แต่เธอจะถูกเลื่อนขั้นให้ขึ้นมาเป็นภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมายของผมแทน” คราวนี้เสียงเซ่งแซ่ดังกังวานยิ่งกว่าเดิม ทุกคนคงตกใจ แปลกใจ และเหลือเชื่อ ซึ่งก็ไม่ต่างจากหล่อนเลยสักนิด “ท่าน... ประธานพูดอะไรคะเนี่ย” อองเดรมองหน้าหล่อน เขาล้วงเข้าไปในกระเป๋ากางเกงแล้วก็หยิบแหวนเพชรออกมา “แต่งงานกับผมนะ ชมพูแพร” คราวนี้เสียงเซ่งแซ่เปลี่ยนเป็นเสียง
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 27.
ตอนที่ 27. “ไม่ใช่แค่เลขาฯ แต่คุณเป็นมากกว่านั้น” “ท่านประธาน... พูดอะไรคะ...” หล่อนถามกลับเสียงเบาหวิว หัวใจเต้นโครมครามลั่นอก “แม้ผมจะรู้ตัวช้าไปสักนิดว่าคุณมีค่ากับผมแค่ไหน แต่มันก็ไม่ได้สายเกินไป จริงไหม...” คราวนี้เป้าหมายของอองเดรคือปากของหล่อน เขาจูบอย่างดูดดื่ม จูบราวกับต้องการถ่ายทอดความรู้สึกที่มีอยู่ล้นอกให้หล่อนรู้ “อย่าแม้แต่จะคิดไปจากผม... จำเอาไว้นะชมพูแพร ตั้งแต่วันแรกที่คุณเข้ามาทำงานกับผม ชีวิตของคุณก็เป็นของผมแล้ว...” “ท่านประธาน...” นี่เขากำลังทำให้หล่อนหัวใจเต้นแรงมาก และก็ทำให้หล่อนคาดหวังในสิ่งที่ยากจะเป็นไปได้ “ผมจะไม่มีวันปล่อยคุณไปไหน เพราะคุณเป็นของผม ผู้หญิงของผม...” “ถึงท่านประธานไม่พูดแบบนี้ แพร... ก็จะทำหน้าที่อุ้มบุญให้ดีที่สุดค่ะ” “มันไม่เกี่ยวกับเรื่องนั้นเลย เพราะสิ่งที่ผมกำลังพูด มันคือความรู้สึกที่อยู่นอกเหนือจากหน้าที่ใดๆ ทั้งปวง” หัวใจของหล่อนเต้นแรงมากจนแทบจะทะลุออกมาจากอกอยู่แล้ว “ผมพูดขนาดนี้แล้ว คุณยังต้องให้ผมพูดอะไรต่ออีกไหม”
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 26.
ตอนที่ 26.“มันไม่มีทางเป็นไปได้ ผมเอาคุณแทบจะครบร้อยครั้งแล้วมั้ง ถ้ายังไม่ท้อง ไม่คุณก็ผมคงมีใครเป็นหมันแน่ๆ”“แพร... คิดว่า... แพรจะหาผู้หญิงคนใหม่มาอุ้มบุญให้กับท่านประธาน”“โน หยุดพูดเรื่องนี้เลย เพราะผมไม่ต้องการใครนอกจากคุณ”“แต่คุณแววดาวเธอยังพร้อมจะทำงานอยู่นะคะ แพรเพิ่งคุยกับเธอไป...”หล่อนยังพูดไม่ทันจบ ก็ถูกอองเดรเค้นเสียงเหี้ยมเกรียมใส่“ผมบอกแล้วไง ว่านอกจากคุณแล้วผมไม่ต้องการใครอีก”เพราะดวงตาของเขาดุมาก และน้ำเสียงก็เดือดดาล ทำให้ชมพูแพรไม่กล้าพูดอะไรออกมาอีกอองเดรสูดลมหายใจเข้าปอดแรงๆ ข่มโทสะ ก่อนจะพูดออกมา“เจอกันเย็นนี้นะ”“ค่ะ”อองเดรเดินจากไปโดยไม่จูบล่ำลาใดๆ คงเพราะเขาโมโหกับคำพูดของหล่อนนั่นเองชมพูแพรขยับตัวลุกขึ้นนั่ง รู้สึกทรมานเหลือเกิน น้ำตาเอ่อล้นขอบตา“แพร... ไม่คู่ควรกับท่านประธานหรอกค่ะ”หล่อนก้าวลงจากเตียง เดินไปหยุดที่หน้าต่างห้อง มองท้ายรถหรูของอองเดรที่หายวับออกไปนอกรั้วใหญ่ผ่านม่านน้ำตา บริษัทที่หล่อนถูกเรียกมาสัมภาษณ์เป็นบริษัทเล็กหากเทียบกับบริษัทของอองเดร ชมพูแพรก้าวเดินตรงเข้าไปในห้องประชุม ซึ่งมีผู้ชายวัยใกล้เคียงกันกับอองเด
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 25.
ตอนที่ 25. “ไม่... เป็นไรค่ะ แพรค่อยยังชั่วแล้ว” หล่อนเดินไปหย่อนตัวลงนั่งบนเก้าอี้ทำงาน โดยมีเขาเดินตามมาประชิดตัว “อย่าทำหน้าเศร้าแบบนี้สิ” มือใหญ่ดึงแว่นหนาออกจากใบหน้าของหล่อน และจ้องมองเข้ามาในดวงตาอย่างพิจารณา “ยิ้มให้ผมหน่อยสิ ผมจะได้มีแรงทำงานต่อ” หล่อนฝืนยิ้มให้กับอองเดร พยายามที่จะยิ้มให้เป็นธรรมชาติที่สุด และก็ทำได้เยี่ยมเลยทีเดียว อองเดรระบายยิ้ม เอามือหนาสอดใต้ท้ายทอยของหล่อน ก่อนจะประกบปากลงมาหา บดจูบอย่างดูดดื่มเต็มไปด้วยอารมณ์หวาม ความเศร้าใจค่อยๆ จางหายไป เมื่อถูกความหวานฉ่ำของอองเดรเติมเต็มเข้ามาในความรู้สึก มือเล็กยกขึ้นโอบลำคอแกร่ง และหล่อนก็ลุกขึ้นยืน เผยอปากจูบตอบเขาด้วยอารมณ์เดียวกัน “อืมมม...” อองเดรจูบจนปากหล่อนบวมช้ำ ก็ผละออกห่าง ก่อนจะพูดเสียงพร่า “ต้องแบบนี้สิ ถึงจะเป็นเลขาคนเก่งของผม” หล่อนแก้มแดงก่ำ เม้มปากเบาๆ กำลังจะนั่งลง แต่ก็ถูกอองเดรเอื้อมมือมากุมเอวคอดเอาไว้ พร้อมกับยกหล่อนลอยข้ามโต๊ะทำงานไปเลยทีเดียว “อ๊ะ... ท่านประธาน” เขา
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 24.
ตอนที่ 24. “ไม่ต้องมาทำเป็นยิ้มกลบเกลื่อนเลย เป็นอะไร ไหนบอกผมสิ” “แพรสบายดีจริงๆ ค่ะ ไม่ได้เป็นอะไรเลย” หล่อนพยายามยิ้มกว้างขึ้น แต่กระนั้นคนตัวโตก็ยังคงไม่เชื่อ “หรือว่าเพราะผมเข้าประชุมนานไป คุณก็เลยคิดถึงมาก...” “อาจ... จะเป็นอย่างนั้นก็ได้ค่ะ” หล่อนคิดว่าหากตัวเองยอมรับออกไปตามที่เขาคิด จะทำให้อองเดรเชื่อง่ายขึ้น แต่กลับไม่ใช่อย่างนั้น เพราะมันยิ่งทำให้อองเดรแคลงใจมากขึ้นต่างหาก “คุณเอาน้ำอะไร ผมจะไปซื้อให้” “แพร... ไปซื้อให้ท่านประธานดีกว่าค่ะ” หล่อนจะลุก แต่เขาเอามือวางบนฝ่ามือของหล่อนและกดเอาไว้ “ผมไปเองดีกว่า” ชมพูแพรหันมองไปรอบๆ ก็พบว่าตอนนี้สายตาของพนักงานทุกคนในโรงอาหาร ไม่เว้นแม้แต่คนขายอาหารก็มองมาที่หล่อน หล่อนจำต้องรีบดึงมือของตัวเองออกจากการเกาะกุมของอองเดรเร็วที่สุด “เอา... น้ำเปล่าค่ะ” “แต่ผมว่าคุณควรจะดื่มน้ำส้มนะ” “ก็... ได้ค่ะ” อองเดรยิ้มใส่ตาของหล่อน ก่อนที่เขาจะลุกขึ้นและเดินตรงไปยังร้านน้ำ หล่อนก้มหน้าซ่อนความอดสูเอาไว
ของหวงท่านประธาน ตอนที่ 23.
ตอนที่ 23. “แม้คนพวกนั้นจะทำได้แค่มอง แต่ผมก็ไม่ต้องการให้ใครมองคุณ” คำพูดของคนที่เพิ่งเดินออกไป มันทำให้หล่อนรู้สึกราวกับกำลังลอยสูงขึ้นไปสัมผัสกับปุยเมฆขาวสะอาดบนท้องฟ้า มือเล็กยกขึ้นทาบหน้าอกเอาไว้ เพื่อไม่ให้ก้อนเนื้อที่กำลังเต้นระส่ำโครมครามกระดอนตกลงมากระแทกพื้นห้อง “ทำไมท่านประธาน... พูดเหมือนหวงแพรแบบนี้นะ...” หากเขาหวงหล่อนจริงๆ ก็คงจะดีไม่น้อย หญิงสาวระบายยิ้มบางๆ ออกมา ก่อนจะรีบดึงตัวเองกลับไปในโลกของความจริง เสียงโทรศัพท์พื้นฐานบนโต๊ะทำงานดังขึ้น หล่อนจำต้องรีบเอื้อมมือไปคว้ามาแนบหู “สวัสดีค่ะ ชมพูแพรพูดค่ะ” “พี่นกเองนะ มีเรื่องจะถามหน่อยน่ะ” นก หรือ นวรัตน์ ผู้จัดการฝ่ายบุคคลของบริษัท ซึ่งก็ค่อนข้างจะสนิทกับหล่อน “พี่นกมีอะไรเหรอคะ” “คืออย่างนี้นะ ในกรุ๊ปไลน์ของบริษัทน่ะ มีคลิปของแพรอยู่ในนั้น”น้ำเสียงของคนพูดดูกระอักกระอ่วนไม่น้อย และก็ทำให้ชมพูแพรแปลกใจมาก “คลิป? คลิปอะไรเหรอคะพี่นก” “แพรก็ลองเข้าไปในกรุ๊ปไลน์สิ” “แปบนะคะพี่นก”
You may also like
เจ้าสาว ผู้แสนเลอค่า ผู้น่าสงสาร ของ ท่านเทรมอนต์
สาวน้อยสุดจี๊ด123.0K viewsสัมพันธ์ลับ(รัก)ประธานพันล้าน
เพลงมีนา24.1K viewsเมียเด็ก Honey (I hate you)
ลำเจียก38.8K viewsพันธะร้ายนายวิศวะ
Kim Nayeol18.9K viewsWhere the North Star Shines... ภายใต้แสงดาวเหนือ
จันทร์เจ้าฟากฟ้า114 viewsขอเวลา...เพื่อรักเธออีกครั้ง
แมวนอนซิม108 viewsคุณหมอขอรัก
จันตรา176 viewsCEOทวงแค้น
จินต์พิชา453 views
