LOGINShare
ตอนที่ 10 ขออยู่แบบนี้
Last Updated:
2025-11-05 15:00:05เช้าวันเสาร์คุณอนันต์รีบตื่นแต่เช้าเพื่อจะไปยังสนามบินแต่ออกจากบ้านมาได้เพียงนิดเสียงโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เบอร์ที่โทรเข้ามาคือเบอร์ของเหมือนแพรเขาจึงกดรับทันที
“มีอะไรหรือเปล่าแพรผมกำลังจะไปสนามบินแล้ว”
“คุณอนันต์คะ ช่วยมาหาแพรที่คอนโดหน่อยได้ไหมคะ”
“เป็นอะไรเหรอแพรทำไมเสียงเป็นแบบนั้น”
“แพรปวดท้องมากๆ ค่ะ คุณช่วยพาแพรไปโรงพยาบาลหน่อยได้ไหมแพรไม่อยากเรียกรถพยาบาลให้มารับกลัวคนอื่นจะตกใจ”
“แต่ผมต้องไปสนามบินนะ”
“คุณเลื่อนไฟล์ทไปอีกนิดได้ไหมคะแพรไม่ไหวจริงๆ ค่ะ แล้วแพรก็ไม่รู้จะโทรหาใคร” หญิงสาวทำเสียงแผ่วเบาพยายามให้เขาเห็นใจและมาหาเธอก่อนจะไปภูเก็ต
“เอาอย่างงั้นก็ได้ เดี๋ยวผมจะไปหาคุณที่คอนโดก็แล้วกันนะ”
เมื่อวางสายเขาก็สั่งให้คนขับรถพาไปยังคอนโดมิเนียมของเหมือนแพรที่เคยไปส่งเธออยู่หลายครั้ง
“รอฉันอยู่ที่นี่นะวินัย ฉันขอขึ้นไปดูแพรก่อน เดี๋ยวอาจจะต้องพาเธอไปโรงพยาบาล” เขาสั่งคนขับรถจากนั้นก็รีบขึ้นไปด้านบนกดออดและรออยู่หน้าไม่นานประตูก็เปิดออก
“คุณอนันต์ แพรดีใจจังที่คุณมา”
“เป็นอะไรมากหรือเปล่าแพร หน้าเธอซีดมากๆ เลยนะ” เขาถามอย่างห่วงใยเมื่อเห็นเธอหน้าซีดใบหน้าเต็มไปด้วยเหงื่อ
“ให้ปวดท้องมากๆ เลยค่ะ”
“ถ้างั้นไปหาหมอกันนะ”
คุณอนันต์ประคองเหมือนแพรลงมาที่รถจากนั้นก็สั่งวินัยให้ไปยังโรงพยาบาลใกล้ที่สุด เขายืนรออยู่หน้าห้องตรวจไม่นานเหมือนแพรก็ออกมาด้วยสีหน้าที่ดีขึ้นกว่าเมื่อครู่
“เป็นยังไงบ้างต้องนอนที่นี่ไหม”
“หมอบอกว่าแพรเป็นโรคกระเพาะค่ะ ตอนนี้หมอฉีดยาแก้ปวดให้แล้วและก็ให้กลับบ้านได้ค่ะ แพรขอบคุณคุณอนันต์มากนะคะที่พาแพรมาโรงพยาบาลและแพรก็ต้องขอโทษคุณด้วยที่ทำให้ต้องเสียเวลา”
“ไม่เป็นไรหรอก เดี๋ยวผมไปส่งแพรก่อนแล้วค่อยไปภูเก็ตก็ได้”
เมื่อมาถึงคอนโดอนันต์ก็พาหญิงสาวขึ้นบนห้อง
“อยู่คนเดียวได้ใช่ไหมแพร”
“คุณอนันต์มีไฟล์ทบินเป็นกี่โมงคะ”
“ไฟล์ทเดิมคงไม่ทันแล้ว”
“แพรขอโทษนะคะ เดี๋ยวแพรจองให้ใหม่ คุณจะไปกี่โมงคะ” หญิงสาวหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและเลื่อนดูเที่ยวบินที่จะไปยังภูเก็ตซึ่งในวันเสาร์แบบนี้เต็มเกือบจะทุกไฟล์ท
“มีเร็วสุดกี่โมง”
“มีตอนเย็นค่ะ คุณโทรไปบอกคุณซีซีก่อนไหมคะว่าจะไปช้า ระหว่างนี้แพรจะจองตั๋วให้นะคะ”
คุณอนันต์หยิบโทรศัพท์และกดโทรหาว่าที่ภรรยาแต่ก็ติดต่อเธอไม่ได้ เขาจึงส่งข้อความไปแทนเปิดและคิดว่าอีกสักพักค่อยโทรหาเธอใหม่
“ยังเหลือเวลาอีกตั้งหลายชั่วโมงอยู่เป็นเพื่อนแพรก่อนได้ไหมแพรไม่อยากอยู่คนเดียวเลยค่ะ” หญิงสาวเข้ามานั่งใกล้ๆ กอดแขนของเขาแล้ว พิงศีรษะบนแผงอก แขนเรียวกอดเอวของเขาไว้ คุณอนันต์รู้สึกแปลกกับท่าทางของเหมือนแพรแต่ก็ไม่ได้ดึงมือเธอออก
“เธอไม่มีเพื่อนที่ไหนเลยเหรอแพร”
“แพรไม่ค่อยมีเพื่อนที่ไหนหรอกค่ะ แพรมาจากบ้านนอกเข้ามาทำงานในเมืองก็อยู่ตัวคนเดียว”
“ไม่มีคนรักเหรอ”
“เคยมีค่ะแต่ตอนนี้เขาทิ้งแพรไปแล้วค่ะ”
“ผมอยากเห็นหน้าผู้ชายที่มันทิ้งคุณจังเลยนะ เขาคงเป็นผู้ชายที่โง่มากที่ทิ้งผู้หญิงสวยๆ อย่างแพร”
“แพรว่าเขาคงไม่โง่หรอกค่ะ เขาฉลาดมากกว่าเพราะคนอย่างแพรไม่มีอะไรดีเลยจะมีแค่จะมีก็แต่ความสวย เงินทองสมบัติหรือชาติตระกูลแพรก็ไม่มีมันเทียบกับผู้หญิงคนอื่นไม่ได้เลย แล้วคุณอนันต์คิดเหรอคะว่าจะมีผู้ชายที่ไหนเขารักแพรจริง แพรเคยคิดนะคะว่าอยากแต่งงานมีครอบครัวที่อบอุ่นแต่ตอนนี้แพรไม่ต้องการแบบนั้นอีกแล้ว”
“แล้วชีวิตแบบไหนที่แพรต้องการ”
“ก็ชีวิตในตอนนี้ไงคะ แพรมีงานทำที่ดี มีเจ้านายที่ดีแค่นี้แพรก็มีความสุขแล้วค่ะ แพรรู้สึกอิจฉาคุณซีซีมากเลยนะคะ เธอทั้งสวยอ่อนหวานแล้วยังโชคดีจะได้แต่งงานกับคุณอนันต์อีก ทำไมแพรไม่เจอคุณก่อนคุณซีซีนะ”
“หมายความว่ายังไงแพร”
“ก็หมายความว่าถ้าหากแพรได้เจอคุณก่อน บางทีคุณอาจจะเห็นแพรอยู่ในสายตาบ้าง ไม่ใช่เห็นแพรเป็นแค่ผู้ช่วยเลขาอยู่แบบนี้”
“แพร....” คุณอนันต์ดึงตัวหญิงสาวออกแล้วมองหน้าเขาเข้าใจความหมายของเธอดีว่าเธอต้องการอะไรจากเขา
“แพรขอโทษนะคะที่พูดอะไรที่ไม่เหมาะสมออกไป แต่ตั้งแต่แพรเจอคุณอนันต์ แพรก็รู้สึกดีกับคุณมากๆ คุณเป็นผู้ใหญ่ใจดีอบอุ่น มันทำให้แพรรู้สึกอยากจะตื่นแต่เช้าไปทำงานทุกวัน ได้ทำงานใกล้ชิดกับคุณได้ทานข้าวกับคุณมันเป็นชีวิตที่มีความสุขมาก”
“แต่คุณก็รู้นี่แพรว่าผมกำลังจะแต่งงาน”
“ใช่ค่ะแพรรู้ว่าคุณอนันต์กำลังจะแต่งงาน แพรไม่กล้าเข้าไปแทรกกลางหรอกค่ะ ขอแค่คุณอนันต์เมตตาแพรบ้าง”
“หมายความว่ายังไง” คุณอนันต์จ้องหน้าเหมือนแพรและอยากจะรู้ว่าที่เขาคิดมันถูกต้องไหม
“แพรรักคุณค่ะ แพรยินดีจะอยู่กับคุณแบบนี้แพรจะไม่เรียกร้องอะไรแค่คุณเมตตาแพร แบ่งเวลาให้แพรบ้าง”
“เธอกำลังจะเสนอตัวเป็นเมียน้อยใช่มั้ยเหมือนแพร” คุณอนันต์จ้องหน้าเธออย่างต้องการคำตอบเขา เคยเจอผู้หญิงที่เข้าหาแบบนี้แต่ส่วนใหญ่ทุกคนจะเรียกร้องขอเป็นหนึ่งขอเป็นที่หนึ่ง ขอการแต่งงานของการจดทะเบียนสมรสแต่เหมือนต่างจากคนอื่น
“แพรรู้ค่ะว่าสิ่งที่พูดออกไปมันไม่เหมาะสม แต่แพรจะไม่เรียกร้องอะไรจากคุณเลย แพรจะเก็บเรื่องของเราเป็นความลับจะไม่ทำให้คุณกับคุณซีซีมีปัญหา คุณไม่ต้องส่งเสียเลี้ยงดูแพรเลย ขอแค่ยังให้แพรด้วยทำงานในบริษัทของคุณและแพรจะไม่ให้คนที่บริษัทรู้เด็ดขาด แพรจะทำตัวเป็นผู้ช่วยเลขาที่ดีแค่ขอแค่นี้ได้ไหม แพรจะไม่เรียกร้องอะไรจากคุณเลยและสัญญาว่าเรื่องนี้จะเป็นความลับระหว่างเราสองคนค่ะ” หญิงสาวอ้อนเสียงหวาน เธอกำลังอธิบายและขอความเห็นใจจากเขาแล้วเธอก็ขึ้นมานั่งบนตักของคุณอนันต์มือเรียวเล็กของเธอค่อยๆ ปลดกระดุมของเขาออกทีละเม็ด
“แพร...”
“คุณยังมีเวลาอีกหลายชั่วโมงก่อนจะขึ้นเครื่อง อยู่กับแพรได้ไหม มอบความสุขให้แพรนะคะ”
แล้วในที่สุดคุณอนันต์ก็พ่ายแพ้ต่อตัณหาราคะที่เหมือนแพรเป็นคนปลุกขึ้นทุกอย่างเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว
คุณอนันต์แทบสำลักกับความสุขที่ได้รับจากเหมือนแพรเพราะตั้งแต่ตกลงแต่งงานกับศศิภัทรเขาก็ไม่เคยนอนกับใครเลย
“แพรมีความสุขมากที่สุดเลยค่ะ” เธอกอดร่างเปลือยของคุณอนันต์ไว้แน่น
“พูดจริงหรือแกล้งพูดเอาใจคนแก่อย่างผมกันล่ะเหมือนแพร”
“แพรพูดจริงๆ นะคะคุณอนันต์ไม่แก่เลยสักนิด ถึงจะอายุเยอะแล้วคุณก็ยังดูดีแถมแรงอย่างดีอีกด้วย”
“คุณนี่ช่างพูดนะแพร ทำเอาคนแก่อย่างผมหัวใจพองโต”
“เลิกพูดคำว่าแก่ได้แล้วค่ะ สำหรับแพรคุณไม่แก่เลยสักนิด คุณทำให้แพรมีความสุขมากที่สุด”
“เธอมีความสุขจริงๆ เหรอ”
“จริงสิคะ” หญิงสาวพิงศีรษะกับแผงอกของเขาพลางคิดในใจว่าสักวันเธอจะต้องขึ้นเป็นที่หนึ่งของคุณอนันต์ให้ได้
“ผมก็มีความสุขเหมือนกันนะ คุณทำให้ผมรู้สึกดีๆ มาก แต่วันนี้ผมต้องไปภูเก็ตจริงๆ แล้วจะโทรหานะ”
“ถ้าคุณอยู่กับคุณซีซี ไม่ต้องโทรหาแพรก็ได้นะคะ แพรไม่อยากให้คุณมีปัญหา”
“ทำไมถึงน่ารักอย่างนี้นะเหมือนแพร”
“แพรบอกแล้วนี่คะ ว่าแพรไม่อยากให้คุณมีปัญหาไม่อยากมีตัวตนในสังคม ขอแค่ได้มีความสุขกับคุณก็พอ” หญิงสาวพูดจาเอาใจจนทำให้คุณอนันต์รู้สึกหวั่นไหว
แต่เขาก็ต้องลุกจากที่นอนและแต่งตัวเพื่อเดินทางไปสนามบินเพราะไม่อยากผิดสัญญากับว่าที่ภรรยาที่ไปรอเขาอยู่ที่ภูเก็ตตั้งแต่เมื่อวานแล้ว
เมื่อลงมาถึงมาลงมาด้านล่างก็ขึ้นไปนั่งบนรถวินัยมองเจ้านายแต่ไม่ได้พูดอะไร
“เรื่องที่ฉันอยู่ที่นี่นานห้ามบอกใครและเก็บเป็นความลับเข้าใจใช่ไหมวินัย”
“ผมเข้าใจดีครับคุณอนันต์เรื่องของเจ้านายผมไม่มีทางเอาไปพูดที่ไหนเด็ดขาด”
จากนั้นรถคันหรูก็ขังตรงไปยังสนามบิน ระหว่างทางก็พยายามโทรหาศศิภัทรแต่เธอก็ยังไม่รับสายจึงส่งข้อความไปอีกครั้งว่าตนเองกำลังจะขึ้นเครื่อง
Latest chapter
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 38 ตอนจบ
หลังจากทานอาหารกลางวันร่วมกันเสร็จแล้วเจโรมก็เป็นคนเริ่มต้นเล่าเรื่องราวทุกอย่างให้กับมารดาของหญิงสาวฟัง แต่เขาไม่ได้บอกว่านอนกับศศิภัทรไปแล้วเพราะรู้ว่าเรื่องนี้เธอไม่ต้องการให้ทางบ้านรู้คุณยุภาพรนั่งฟังอย่างตั้งใจเธอไม่ค่อยเชื่อสิ่งที่ชายหนุ่มพูดเท่าไหร่ แต่เมื่อเห็นหลักฐานที่ได้มาจากร้านจัดงานแต่งงานรวมถึงบัญชีเงินสดของน้องสาวที่เธอเองก็ไม่เคยเห็นมาก่อนคุณยุภาพรก็เชื่อในสิ่งที่เขาพูดทั้งหมด“พ่อผมฝากผมมาขอโทษคุณน้าและน้องสาวที่ทำให้ต้องอยู่กับความทุกข์ใจมานานหลายปี อันที่จริงพ่อผมก็อยากมาเจอคุณน้าดีนะ ครับแต่ผมห้ามไว้เพราะกลัวว่าท่านอาจจะทำให้อาการของคุณน้าทรุดลง” เจโรมพุดอย่างจริงใจ เขารู้สึกเห็นใจครอบครัวของศศิภัทรมากที่ต้องดูแลน้ายุวดีหลังจากท่านผิดหวังจากบิดาของเขาจนต้องเข้ารีบการรักษาในโรงพยาบาล“คุณทำถูกแล้วล่ะคุณเจโรมตอนนี้น้องสาวของน้าก็ทำใจได้แล้วน้าคิดว่าไม่ให้เธอเจอกับคุณอนันต์น่าจะดีกว่า แล้วคุณก็ไม่ต้องไปพูดนะคะว่าเป็นลูกชายของคุณอนันต์น้าอยากให้วดีเธอลืมเรื่องราวทุกอย่าง ตอนนี้แค่อาการทางกายของเธอก็แย่มากแล้ว”“ผมเข้าใจครับคุณน้าถ้ามีอะไรที่ผมพอจะช่วยได้ผมจะช่วยส่วนเ
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 37 ความจริงเมื่อครั้งก่อน
เช้าวันเสาร์ศศิภัทรกับมารดาช่วยกันดูแลยุวดีให้ทานอาหารจากนั้นหญิงสาวก็ขอตัวมารดามายังร้านกาแฟ เธอเดินเข้ามาในร้านตอนนี้มีลูกค้าอยู่ไม่กี่โต๊ะ หญิงสาวเลือกโต๊ะที่ติดริมหน้าต่างเพราะคิดว่าถ้าพิมพ์ดาวเดินเข้ามาจะเห็นเธอได้ทันทีขณะที่กำลังก้มหน้าดูโทรศัพท์มือถือก็มีคนเดินเข้ามาในร้านแล้วมาหยุดตรงหน้าเมื่อหญิงสาวเงยหน้าขึ้นเธอก็ต้องตกใจเพราะคนที่ยืนอยู่ตอนนี้ไม่ใช่พิมพ์ดาวหากแต่เขาคือคนที่เธอคิดถึงมาตลอดหนึ่งเดือน“คุณเจโรม”“สวัสดีซีซีขอนั่งด้วยคนนะ”“ค่ะ” หญิงสาวตอบพลางพยักหน้า“สบายดีไหมซีซี”“สบายดีค่ะ คุณล่ะ”“ร่างกายผมสบายใจดีแต่ไม่สบายใจเท่าไหร่ คิดถึงคุณอยากเจอคุณมากรู้ไหม คุณล่ะ”“ก็เรื่อยๆ ค่ะ” ศศิภัทรตอบพลางก้มหน้า เธอไม่กล้าจะสบตาของเจโรมเพราะกลัวเขาจะเห็นความดีใจในแววตานั้น“ผมถามว่าคิดถึงผมหรือเปล่า”“ถ้าบอกว่าไม่คิดถึงก็คงจะเป็นการโกหก ซีซีก็คิดถึงคุณค่ะ”“คิดถึงแล้วจะบล็อกเบอร์โทรผมล่ะ”“ซีซีคิดว่าเราไม่จำเป็นจะต้องติดต่อกันอีก”“แต่เราคุยกันแล้วนะซีซี ตอนนี้ก็ครบหนึ่งเดือนผมจะมาฟังคำตอบว่าระหว่างเราจะเป็นยังไงต่อและผมก็ตัดสินใจได้แล้วว่า ผมเจ้าขอคบกับคุณเป็นแฟน”“อะไรนะ”
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 36 มันลืมยาก
“พ่อรู้มั้ยการแต่งงานไม่ได้ถูกยกเลิก เธอยังคงเดินหน้าจัดงานแต่งงานต่อแล้วก็เสียใจมากที่วันงานไม่มีเจ้าบ่าว เธอเสียใจและอายมากถึงขั้นฆ่าตัวตาย”“อะไรนะนี่วดีฆ่าตัวตายอย่างงั้นเหรอ”“ครับ แต่เธอฆ่าตัวตายไม่สำเร็จจากนั้นก็เกิดอาการซึมเศร้าสุดท้ายก็ไปจบลงที่โรงพยาบาลจิตเวช”“มันจะเป็นไปได้ยังไง พ่อว่าเขาคุยกับเธอแล้วนะเราตกลงกันด้วยดี เป็นไปไม่ได้เลยที่เธอยังจะเดินหน้าจัดงานแต่งงานต่อ แกลองไปถามหนูซีซีอีกทีนะว่าเรื่องมันเป็นยังไงกันแน่ ถ้าได้เจอกับเธอพ่อฝากขอโทษเธอด้วย พ่อไม่ได้ตั้งใจจะให้มันเป็นแบบนั้นแต่พ่อคิดว่าพ่อกับเธอคุยกันจบแล้วจึงไม่ได้ติดตามข่าวสารของเธออีกเลยเธอ คงเสียใจมาก ตอนนั้นพ่อเองก็เสียใจเหมือนกันที่เลิกกับเธอ เป็นเพราะเหตุผลนี้หรือเปล่าที่หนูซีซีถึงอยากจะแต่งงานกับพ่อ”“พอเดาถูกแล้วครับ ซีซีอยากจัดงานแต่งงานใหญ่โตกับพ่อให้พ่อเชิญแขกอีกมาเยอะๆ แล้วเธอจะทำให้พ่ออับอายเหมือนอย่างน้าสาวของเธอครับ แต่แผนของเธอก็ไม่สำเร็จเพราะผมเข้ามาแทรก”“เพราะแบบนี้เองหนูซีซีถึงยอมแต่งงานกับพ่อทั้งที่อายุห่างกันมากขนาดนี้ เธอมีแผนนี่เอง ไม่น่าเชื่อเลยนะว่าหน้าตาใสซื่ออย่างนั้นจะคิดทำเรื่องใ
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 35 ครบเวลาที่รอคอย
เมื่อครบหนึ่งเดือนเจโรมก็รีบบินมาเมืองไทย เขาลงจากเครื่องก็รีบให้คนขับรถพามาส่งที่หอพักของศศิภัทรทันที แต่เมื่อมาถึงก็ต้องผิดหวังคนดูแลหอพักแจ้งว่าหญิงสาวย้ายออกไปจากที่นี่นานแล้วชายหนุ่มรีบหยิบโทรศัพท์กดโทรหาแต่โทรเท่าไหร่ก็โทรไม่ติดเขาไม่รู้ว่าหนึ่งเดือนที่ผ่านมามันเกิดอะไรขึ้นกับหญิงสาวเพราะไม่ได้ตามสืบเรื่องราวของเธอต่อ เขาจึงโทรศัพท์ไปหาคุณสาธิตเพื่อขอที่อยู่ที่บ้านของหญิงสาวขณะที่เจโรมผมกำลังจะกลับขึ้นรถก็บังเอิญว่าเพื่อนของศศิภัทรเดินมาพอดี เขาจำเธอได้เพราะเคยเจอมาแล้วครั้งหนึ่ง“สวัสดีครับคุณพิมพ์ดาว”“สวัสดีค่ะ”“ผมชื่อเจโรม ผมเคยเจอตอนที่คุณมากับซีซี”“สวัสดีค่ะมีธุระอะไรเหรอคะ”“ผมมาหาซีซีแต่คนดูแลหอพักบอกว่าซีซีย้ายออกไปแล้ว คุณพอจะรู้มั้ยว่าซีซีย้ายไปอยู่ที่ไหน”“ฉันเองก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะ ซีซีไม่ได้บอกที่อยู่ใหม่”“แต่คุณกับเธอเป็นเพื่อนสนิทกันนะครับ แปลกจังที่เธอไม่บอกคุณ”“ฉันก็ไม่รู้เหมือนกันค่ะว่าทำไมซีซีถึงไม่บอก”“ไม่เป็นไรครับเดี๋ยวผมไปตามเธอที่บ้านก็ได้แม่ของเธอน่าจะรู้ว่าเธอย้ายไปอยู่ที่ไหน”“ไม่ได้นะคะคุณจะไปบ้านซีซีไม่ได้เด็ดขาด” พิมพ์ดาวรีบร้องห้าม“ทำไมล่ะ
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 34 วาระสุดท้ายการให้อภัยคือทางออก
ผ่านมาหนึ่งเดือนแล้วที่ศศิภัทรกลับมาอยู่ที่บ้านเธอเทียวไปเทียวมาระหว่างบ้านและโรงพยาบาลเพื่อคอยดูแลน้าสาวซึ่งตอนนี้เข้ารับการรักษาตัวอยู่ที่แผนกอายุรกรรมของโรงพยาบาลแห่งหนึ่งแม้จะได้รับยานอกบัญชีที่มีราคาแสนแพงแต่อาการก็ไม่ดีขึ้นเลยตอนนี้สภาพจิตใจของน้าสาวเธอดีขึ้นมากและไม่พูดถึงคุณอนันต์อีกนั่นก็ทำให้ศศิภัทรและมารดาของเธอสบายใจมาก แต่สิ่งที่เป็นกังวลตอนนี้ก็เป็นสภาพร่างกายที่ทรุดโทรมไปเรื่อยๆ คุณหมอบอกให้ทั้งสองคนทำใจว่าอีกไม่นานคนไข้ก็คงจะต้องจากไป“ซีซีพรุ่งนี้วันหยุดของแม่ แม่จะมาดูแลน้าวดีเองนะ หนูพักผ่อนอยู่บ้านเถอะ”“ไม่เป็นไรหรอกค่ะแม่ หนูไม่ได้เหนื่อยอะไรมากเรามาอยู่กับน้าสองคนก็ได้นะคะ น้าวดีจะได้ไม่เหงา ดีมั้ยคะน้า” หญิงสาวหันไปถามยุวดีที่นอนอ่อนแรงอยู่บนเตียง“ขอบใจนะซีซี” ยุวดีพยายามฝืนยิ้ม“ซีซีแล้วเมื่อไหร่หนูจะกลับไปทำงานน่ะลูก ลางานมานานเป็นเดือนแบบนี้ทางโรงพยาบาลเขาจะไม่ว่าเอาเหรอ”“แม่คะอันที่จริงหนูลาออกแล้ว”“อะไรนะลูก ทำไมถึงลาออกล่ะมีปัญหาอะไรหรือเปล่า”“เปล่าหรอกค่ะแม่ที่หนูลาออกเพราะหนูจะไปสมัครทำงานที่โรงพยาบาลแห่งใหม่ แต่พอดีแม่บอกว่าน้าป่วยหนูก็เลยยังไม่เป
ขังรักคลั่งเสน่หา ตอนที่ 33 เงินมาในเวลาที่ต้องการ
“คุณไปไหนมาเหรอซีซี” เจโรมเริ่มถามเมื่อศศิภัทรขึ้นมานั่งบนรถ“ออกไปกินข้าวกับเพื่อนค่ะ แล้วคุณล่ะ”“ผมตั้งใจมาหาคุณ อันที่จริงอยากจะมาหาตั้งแต่เมื่อวานแล้วแต่เคลียร์งานอยู่”“แล้ววันนี้งานเสร็จเรียบร้อยแล้วใช่มั้ยคะ”“เสร็จเรียบร้อยแล้ว ผมคิดถึงคุณมากนะซีซี” ชายหนุ่มจับมือถือไว้อยากจะกอดเธอมาก่อนแต่ก็รู้สึกเกรงใจเพราะกลัวคนอื่นจะมาเห็น“คุณมาที่นี่เพื่อที่จะบอกว่าคิดถึงแค่นั้นเหรอคะ”“เปล่าผมอยากมาเห็นหน้าคุณด้วย ผมนอนไม่หลับเลยนะซีซีตั้งแต่ไม่มีคุณอยู่ด้วยมันทรมานมากๆ”“คุณเจโรมคะเราคุยกันแล้ว ซีซีเชื่อว่าเวลาจะทำให้เราสองคนลืมเรื่องทุกอย่างได้”“คุณคิดว่าจะลืมมันได้จริงๆ เหรอ”“ซีซีก็ไม่รู้หรอกค่ะ แต่ก็จะพยายามให้มาก เรื่องของเรามันเป็นไปไม่ได้จริงๆ ค่ะ คุณเข้าใจใช่ไหม”“ผมเข้าใจแต่ผมอยากให้เวลาซีซีลองทบทวนความรู้สึกของตัวเองนะ ว่าที่ผ่านมาเราสองคนรู้สึกยังไงแล้วผมจะมาฟังคำตอบหลังจากผ่านไปหนึ่งเดือน”“เอางั้นก็ได้ค่ะ” หญิงสาวตอบไปอย่างมั่นใจเพราะคิดว่าระยะเวลาหนึ่งเดือนเธอน่าจะลืมเขาได้“ขอบคุณครับที่ให้โอกาส”“แต่ระหว่างนี้คุณอย่าติดต่อซีซีมาได้ไหม ถ้าครบหนึ่งเดือนซีซีจะให้คำตอบกับ
You may also like
วิศวะลวงรักร้าย(20+)
Re-match I รีแมทช์36.7K viewsรวมเรื่องสั้นเสียวๆจบในตอน เล่ม1
เหมือนแพ43.3K viewsถ้าจะร้าย สุดท้ายก็อย่ามารัก
dexnarak34.2K viewsคู่หมั้นสุดหวงของท่านอ๋องกระหายเลือด
ชาไทยเย็น39.8K viewsทิ้งผัวปลอม แต่งใหม่กับทายาทพันล้าน
แพนเค้กผัก946 viewsเปลือยชีวิตอดีตเลขา ฯ
เฮียกังฟู121 viewsร้อนรักราคีสวาท
B.J.BEN/มัฑศิกาญจน/พันสิงห์42 viewsเล่ห์รักกับดักลวง
เฮียกังฟู119 views
