“กินไปเถอะเหล้า ยังไงก็ขมไม่เท่าชีวิตพวกเราตอนนี้หรอก” เสียงแหบห้วนถามหญิงสาวข้างกาย พลางยกแก้วน้ำสีอำพันมากระดกดื่มราวกับคนหิวกระหาย แก้วแล้วแก้วเหล้าที่เธอดื่มมันเข้าไป
“โอ๊ย แรงอะเจ้ พูดงี้ตบหน้าซินเลยไหม” เสียงหวานตอบญาติผู้พี่ คนหนึ่งโดนคนรักหักหลัง อีกคนก็โดนคู่หมั้นนอกใจ ผู้ชายเดี๋ยวนี้นี่มันยังไงกันนะ เหอะ เจ้าชู้เหมือนกันหมด สารเลว ไว้ใจไม่ได้!
“ได้เหรอ?”
“นี่น้องเอง น้องรักของเจ้ไง” ซินหยานกระเง้ากระงอดแล้วยกแก้วกระดกดื่มน้ำสีอำพันตามไป
ก็จริงอย่างที่ดารินพูดมา ความขมของเหล้าพวกนี้ไม่เท่ากับชีวิตรักของพวกเธอเลยด้วยซ้ำ รักแรกและรักเดียวมันเส็งเคร็งถึงขั้นนี้เลยหรือ ทั้งเธอและญาติผู้พี่เพิ่งโดนผู้ชายที่รักนอกกายนอกใจจนสุดท้ายต้องกอดคอกันมาดื่มเหล้า ให้น้ำเมามันช่วยปลอบใจอยู่อย่างนี้
“วันนี้พี่ ๆ หายไปไหนกันหมด ไม่มีใครมาเลยเหรอเจ้เดียร์” เสียงหวานถามคนแก่กว่าพลางกวาดสายตามองไปรอบโต๊ะแล้วทอดถอนใจ พี่ ๆ ที่ว่าคือเพื่อนของดาริน วันนี้ไม่มีใครมาดื่มด้วยเลย เหงาชะมัด
ว่าแต่โต๊ะเล็กนิดเดียว นั่งกันอยู่แค่สองคนจะกวาดสายตามองอีกทำไม คนเริ่มมึนเมาด้วยฤทธิ์แอลกอฮอล์ก่นด่าตัวเองในใจ
"ฮือ... ดื่มกันสองคนเหงามากเลยอะ ไม่ไหว ๆ ซินไม่ไหว ไม่ชอบเลยเจ้..." เสียงหวานยานคางบ่นงึมงำอีกระลอกจนอีกคนกลอกตา
“ยายเด็กบ้า เมาแล้วขี้บ่นจัง พูดมาก”
ซินหยานหอบหัวใจที่ช้ำรักหนีคู่หมั้นข้ามน้ำข้ามทะเลมาพักใจที่ไทยได้สัปดาห์หนึ่งแล้ว เธอหนีคู่หมั้นสารเลวมาหาดารินซึ่งเป็นญาติผู้พี่ ลูกสาวของป้าดาหวันผู้เป็นพี่สาวแท้ ๆ ของแม่เธอเอง วันแรก ๆ ดารินชวนเพื่อนตัวเองมาร่วมวงปาร์ตี้ด้วยนับสิบ แต่เพราะดื่มถี่ยิบ ดื่มทุกวันจนเพื่อนไม่ไหว ไตพังบ้างทะเลาะกับผัวบ้าง บางคนแทบโดนตัดออกจากกองมรดกเพราะมัวแต่เที่ยวเล่นไม่ทำงานทำการ พากันทยอยกันโบกมือบ๊ายบายไปทีละคนสองคน จนสุดท้ายก็เหลือกันแค่สองคนพี่น้อง
“คนอื่นเขามีงานมีการทำกันไหมล่ะ ไม่ใช่แกนะที่จะว่างงานจนแก่ตายก็มีเงินใช้สบาย ๆ ไม่เดือดร้อน” ดารินบ่นกลับ
ซินหยานเป็นลูกสาวคนเดียวของน้าดาหลาน้องสาวของแม่เธอ ถึงน้าจะเสียชีวิตไปหลายปีแล้ว แต่สองสาวก็ยังสนิทสนมกัน เพราะยังไปมาหาสู่ และติดต่อกันตลอดแม้ซินหยานจะปักหลักอยู่กับบิดาที่ฮ่องกงก็ตาม
“เห็นเจ้มาดื่มทุกวันยังลุกไปทำงานไหวเลย”
“ไม่ไหวไม่ได้ เดี๋ยวคุณนายดาหวันตีหัวแบะ” ดารินพูดถึงผู้เป็นแม่ที่ดุอย่างกับอะไร
สองสาวคุยกันไปดื่มกันไป ดารินขอวันนี้เป็นวันสุดท้ายเพราะไม่เช่นนั้นร่างเธอคงแหลกแน่ ๆ ฝืนสังขารในวัยยี่สิบแปดปีไปทำงานต่อไม่ไหว คอลลาเจนเอยวิตามินเอยที่กินๆเข้าไปก็ไม่ช่วยอะไรแล้ว เล่นดื่มและเที่ยวยาวมาเจ็ดวันติด โทรมไม่ไหว
“คืนนี้เอาให้สุดเลยนะซิน เมาเยอะกว่านี้ไม่ได้ กับผู้ชายกาก ๆ แบบนั้นเสียใจนานกว่านี้ไม่ได้นะ เสียของแย่ แกเอาตัวเองมาดิ่งขนาดนี้ก็น่าเวทนาพอแล้ว พี่อนุญาตแค่นี้ เข้าใจไหม” ดารินปลอบน้อง เป็นการปลอบแบบฮาร์ดคอร์ ปลอบปนก่นด่ากลาย ๆ
ซินหยานช้ำรักจากคู่หมั้นมา เธอเข้าใจหากต้องการปลดปล่อยหรือดื่มเพื่อระบาย เรื่องแค่นี้เธอตามใจน้องได้เพราะตัวเองก็เพิ่งเจอเหตุการณ์คนรักนอกใจมาเช่นเดียวกัน
ทว่าหญิงสาวที่ทั้งสวย ทั้งรวย เก่ง ฐานะหน้าตาและชาติตระกูลดี ทุกอย่างเพอร์เฟกต์ราวกับนางฟ้าแบบซินหยานจะลดตัวไปเสียใจกับคนแย่ ๆ นาน ๆ ไปทำไมกัน เสียใจพอเป็นกระษัย เจ็ดวันก็พอ!
“เจ้...” ซินหยานเรียกชื่อดารินได้เพียงเท่านั้นก็ต้องหุบปากฉับเพราะดารินพูดต่อ
“สัญญากับพี่ว่าหลังจากนี้แกจะไม่ร้องไห้ เสียใจก็ต้องเก็บไว้ น้ำตาแกเสียให้มันเยอะมากพอแล้วซิน ดีนะที่ยังไม่ทันเสียตัว...”
“เจ้...”
“หืม? มีไร”
“ซินอยากเสียตัว”
พรืดด...
“แค่ก ๆ ๆ” เหล้าในปากดารินแทบพุ่ง เธอรีบยกหลังมือขึ้นปาดริมฝีปากที่เปรอะเปื้อนแล้วแหวใส่ซินหยานเสียงดังลั่น
“ยายซิน! ยายเด็กบ้า! อะไรของแกเนี่ย เป็นบ้าไปแล้วรึไงฮะ!” พูดไม่ทันขาดคำก็มาบอกว่าอยากเสียตัวเนี่ยนะ มันน่านัก นึกอยากจะตียายหมวยเก๊นี่ให้หัวบุบ แต่ทำไม่ได้ เดี๋ยวหลานรักของคุณนายดาหวันมีรอยขีดข่วนแล้วเธอเองนี่แหละที่จะเป็นฝ่ายโดนแม่ตีตาย
“ก็ซินอยากลองนี่... ” ซินหยานเอ่ยด้วยน้ำตารื้นเบ้า ความมึนเมาทำให้เธอเลือกที่จะเผยความในใจอย่างไม่นึกอาย ก็คนมันไม่เคยลอง โตแล้ว อยากจะลองบ้างผิดตรงไหน “ทีผู้ชายยังไปลองกับคนโน้นทีคนนี้ทีได้เลย ไม่เห็นจะเป็นไร!”
“มันไม่เหมือนกันนะยายหมวย”
“ไม่เหมือนตรงไหน สิทธิเท่าเทียมอะ เจ้รู้จักไหม!” ซินหยานโวยวาย ดารินมองน้องสาวอย่างครุ่นคิด...
“เอาจริงดิ? ถ้าลองแล้วแกจะเสียใจไหม ไหนบอกว่าอยากเก็บซิงไว้ชิงโชคไง”
เขาหยัดกายลุกขึ้นไปจูบริมฝีปากอิ่มที่เผยออ้ากอบโกยอากาศเข้าปอด ส่งรสของเธอจากปากเขาสู่โพรงปากเธอให้หญิงสาวรับรู้ว่าตัวตนเธอหวานแค่ไหน ลิ้นเล็กรับรสตัวเองจากปลายลิ้นหนาอย่างเคลิบเคลิ้ม ไม่นานเธอก็ต้องเบ้หน้าจนหัวคิ้วชนกันเมื่อเขาส่งตัวตนที่แข็งขืนจนแทบจะระเบิดเข้าไปในตัวเธอสองมือบางตวัดขึ้นมาโอบคอเขาไว้ ความคับแน่นที่เติมเต็มอยู่ภายในกลางกายจนเธออึดอัดทำเอาเธอต้องจิกเล็บลงเบา ๆ บนไหล่เขาทรงโปรดนิ่วหน้าตาม ไม่ใช่เพราะเจ็บบริเวณไหล่ที่โดนเธอจิกเล็บลงไป แต่เขากำลังเครียดขึงตรงส่วนกลางกาย เมื่อคืนก็ว่าเบิกทางให้ และถางเธอจนโล่งเตียนแล้วทีเดียวเชียว ทว่าไม่ทันข้ามวันยายตัวเล็กนี่ก็ยังกลับคืนสู่สภาพ เธอรัดรึงเขาเสียจนแทบล่มปากอ่าว ...ไม่ไหวชายหนุ่มกัดฟันกรอดแล้วกอดรัดร่างเล็กที่ครางหวานเพราะเสียวกระสันไว้แน่นก่อนจะเริ่มขยับกาย สอบสะโพกจากเนิบช้ายังไม่ถึงครึ่งนาทีก็เปลี่ยนเป็นรัวเร็ว และถี่ยิบในแบบที่ซินหยานตาเหลือกลานเหมือนคนขาดอากาศจวนเจียนใกล้จะตายเธอหวีดร้องสุขสมอีกครั้งจากนั้นเขาจึงตอกตรึงเธอเพื่อจะส่งตัวเองตามเธอไปบ้าง กระแสอุ่นซ่านส่งตรงจากเขาสู่กายเธอจนชายหนุ่มรู้สึกได้ว่าแบบนี้มั
ซินหยานมองหน้าเขาสลับกับมองทิชชูในมือเขา หัวคิ้วสวยขมวดมุ่น ทว่าก็ยังยอมรับมันมาจัดการทำความสะอาดใบหน้าให้ชายหนุ่มแต่โดยดี ไถ่โทษที่ทำให้เขาเปียกปอน ถึงจะไม่ได้รู้สึกผิดกับการกระทำเท่าไรก็ตาม“ผมชื่อทรงโปรด แล้วคุณล่ะ... ชื่ออะไร” ทรงโปรดแนะนำตัวเองแล้วถามย้ำเธออีกครั้ง รั้งมือเรียวที่กำลังซับน้ำออกจากใบหน้าเขา แล้วขยับหน้าเข้าใกล้เธอกว่าเก่า“จะอยากรู้ไปทำไม”“ถามก็ตอบ”“ก็แค่ One-night ไม่จำเป็นต้องรู้จักชื่อกันก็ได้” หญิงสาวไม่อยากบอกชื่อแก่คนแปลกหน้า ถึงจะได้กันแล้วก็เถอะ แต่ก็ไม่อยากบอกข้อมูลส่วนตัวให้ใครรู้ เขาถึงใจมากก็จริงอยู่ ทว่าตอนนี้เธอขอบาย“หืม... อะไรนะ” ได้ยินคำตอบเธอ ทรงโปรดไม่ค่อยสบอารมณ์เท่าไรเขาทั้งเสนอหน้าเข้าหาเธอก่อน แนะนำตัวก่อน และยังถามชื่อเธอ ทั้งที่ปกติก็ไม่เคยทำแบบนี้กับใคร เขานิยมน้ำแตกแล้วแยกย้าย ไม่ผูกมัดกับใครง่าย ๆ มาตลอด เมื่อโดนปฏิเสธคุณหมอหนุ่มจึงรู้สึกไม่พอใจ เขาเสียหน้าที่โดนขัดใจและที่สำคัญคือเมื่อคืนนี้เขาพูดชัดเจนแล้วว่าจะไม่ One-night!“นี่! ปล่อยได้แล้ว” หญิงสาวสั่งเขา เธอพยายามสะบัดข้อมืออกจากการเกาะกุมเมื่อเริ่มรู้สึกถึงน้ำหนักของฝ่ามือใ
หรือเขาจะอุ้มเธอมา... ตอนไหนกันนะ ไม่เห็นจำได้ หญิงสาวเอียงคอพยายามนึกรื้อฟื้นความทรงจำอยู่ครู่เดียวเท่านั้นเธอก็สลัดความสงสัยทิ้งไปจะยังไงก็ช่างเถอะ ในเมื่อไม่เจอใครก็ก้มหน้าก้มตาหาเสื้อผ้าต่อ เธอต้องออกไปจากที่นี่ให้ไว แล้วรีบกลับไปรายงานตัวกับดาริน เครื่องมือสื่อสารไม่รู้อยู่ไหนเธอจำไม่ได้แล้ว“อยู่ไหนกันนะ... โอ๊ะ!”เธอเจอแล้ว เสื้อผ้าเธออยู่ในตะกร้าผ้าที่ใช้แล้ว มีเสื้อผ้าผู้ชายรวมอยู่ด้วย ผู้ชายคนนั้นเขาน่าจะเก็บให้ ตรงตู้เสื้อผ้าถัดออกไปมีชุดเดรสตัวใหม่แขวนอยู่ ไม่รู้ว่าของใครไม่น่าจะซื้อหามาเพื่อเธอหรอกกระมัง... ของแฟนเขาหรือเปล่ากันนะ... เวรกรรม!มือเรียวยกขึ้นป้องปากที่เปิดหวอ ดวงตาสวยเบิกกว้าง นี่เธอเผลอไปนอนกับแฟนชาวบ้านหรือนี่ เสียครั้งแรกให้แฟนชาวบ้านด้วยนี่สิ น่าอายชะมัดเลยซินหยาน!ไม่สิ เธอไม่ได้เผลอ เธอตั้งใจ... เมื่อคืนก็มัวแต่คิดว่าเขาหล่อ เขาหุ่นดี เขา... น่าจะใหญ่ บวกกับความอยากรู้อยากลองของตัวเองจึงลืมสืบลืมถามว่าเขาโสดอยู่หรือไม่ซินหยานรีบหยิบชุดเดรสของเธอขึ้นจากตะกร้าผ้า ถึงกลิ่นมันจะไม่ค่อยพึงประสงค์เท่าไร ทว่าเธอก็เลือกจะสวมใส่ชุดเดิมของตัวเอง ไม่บ้าพอจะถื
บอกอยากลองก็จัดให้ เขาช่วยเปิดทางให้ก่อนก็ใจดีแค่ไหนแล้วทั้งที่ไม่เคยทำให้ใคร และเธอจะเสร็จคนเดียวไม่ได้สิ ทำแล้วต้องทำให้สุด จะมาทำแบบครึ่ง ๆ กลาง ๆ ได้ยังไง ที่สำคัญเขาไม่ชอบโดนเอาเปรียบ“ฮืออ... เจ็บ!” หญิงสาวร้องฮือในตอนที่เจ้ามังกรตัวเขื่องดุนดันปลายหัวของมันจดจ่อกับกลางกายเธอ เขาบดเบียดเสียดสีมันเข้าไปช้า ๆ ยังเข้าไม่จมหัวเลยด้วยซ้ำเธอก็เจ็บจนแทบร้องไห้ชายหนุ่มกดจูบ และสอดลิ้นร้อนไปกวาดต้อนความหวานในโพรงปากเธออีกครั้ง ใช้วงแขนแกร่งอีกข้างกอดรัดเธอไว้แน่นจนหญิงสาวไม่มีแรงต่อต้านเขา ดิ้นหนีก็ไม่หลุดเขาออกแรงกดเอ็นกายเข้าไปอีกครั้ง ขยับจังหวะเข้าออกสั้น ๆ ช้า ๆ ไม่นานก็เข้าไปได้ถึงครึ่งลำ เขาหยุดนิ่งและแช่ค้างไว้ ให้โอกาสเธอได้ปรับตัวบ้าง รู้ตัวว่าของเขาใหญ่ และเธอก็ยังใหม่“ฮือ...” เสียงหวานคราง ติดงอแงเพราะมันคับแน่นไปหมด ร่างกายเธอตอดรัด และช่องท้องเธอปั่นป่วนอย่างไม่อาจควบคุมได้ ความรู้สึกแบบนี้มัน... “...ไม่ไหว”“แบบนี้ต่างหากที่เรียกว่าเปิดซิง จำไว้” นิ้วไม่นับเขายกยิ้มแล้วพูดชิดริมฝีปากหวาน สบนัยน์ตาสวยคู่นั้นที่หางตาเธอกำลังมีน้ำตาเอ่อไหลน่ารักจังวะ... น่าสงสารด้วย แต่เ
โอ๊ย... ไม่ไหวแล้วนะ เธอหลับตาปี๋กัดปากแน่น สองแขนปัดป่าย จับขอบเคาน์เตอร์สลับกับจิกไหล่เขาสะเปะสะปะไปหมด ไม่รู้ว่าต้องเอาไปวางไว้ตรงไหน“ฮือ... เสียว ไม่ไหว” เธอส่ายหน้าระรัวในตอนที่นิ้วของเขาเข้ามาในตัวเธอเพิ่มขึ้นอีกนิ้วจนร่องสาวของเธอคับแน่นไปหมด มันตอดรัดรุนแรง และบีบเสียแน่นจนเขาต้องสูดปากอย่างเสียไม่ได้“ใจเย็นสาวน้อย ผ่อนคลายหน่อย” เสียงทุ้มพร่าปลอบเธอ พลางขยับข้อมือเชื่องช้า ท้องนิ้วโป้งทำหน้าที่ปัดป่ายสลับกดเป็นจังหวะบนติ่งเนื้อกลางกายผ่อนคลายยังไงล่ะ เธอต้องทำอย่างไร ทำไม่เป็นหรอกเกร็งไปหมด เธอกำลังจะควบคุมตัวเองไม่ไหว เขาอยากทำอะไรก็ตามใจ เธอไม่อยากมองหน้าหล่อ ๆ นั่นเพราะอาย สองขาเรียวหุบเข้าหากันอัตโนมัติอีกครั้งในตอนที่ตัวเธอเริ่มชาปลาบ สมองโล่งอย่างกับโดนสะกด รู้สึกตัวเบาหวิวเหมือนลอยขึ้นไปค้างเติ่งอยู่กลางอากาศ เธอหวีดร้องอย่างสุขสมแล้วทิ้งตัวลงนอนตัวชาเธอเสร็จด้วยนิ้วของเขา และลิ้นร้อนที่แสนร้ายกาจ ทรงโปรดมองใบหน้าหวานที่หลับตาพริ้มแล้วนอนตัวสั่น สองมือเธอยังคงจิกกุมแขนของเขาไว้ ใบหน้าหล่อยกยิ้มเมื่อเห็นภาพตรงหน้าเขาแสนพอใจ... เป็นครั้งแรกเลยที่เขาต้องอดทนเป็นเวลาย
ชุดเดรสตัวบางถูกรั้งลงมากองตรงเอวคอด หญิงสาวผวาเฮือกจนตัวเกร็ง เมื่อรู้สึกถึงเนื้อแท้ที่สัมผัสกับอากาศเย็นไร้เนื้อผ้าใดปกปิดเขาผละจูบออกแล้วและเล็มขบเม้มเนื้ออ่อนนุ่มตั้งแต่ลำคอขาวผ่านแอ่งชีพจร ลาดไหล่ จนมาหยุดที่ตรงกลางสองเต้างาม มีซิลิโคนปกปิดยอดถัน กลิ่นหอมเฉพาะตัวจากเธอ และความขาวผ่องของผิวเนื้อเนียนละเอียดนั้นทำเอาทรงโปรดแทบทนข่มอารมณ์ไม่ไหวเขากดจูบลงบนเนินเนื้อเบา ๆ รู้สึกถึงขนอ่อนบนกายเธอลุกชัน รับรู้ได้ถึงความเกร็ง เพราะพยายามกดเสียงครางและข่มกลั้นลมหายใจ จึงปลอบประโลมเธอด้วยการละเลียดชิมเนื้อหวาน ๆ นั่นอีกครั้งซ้ำ ๆ ด้วยปลายลิ้นร้อนที่ปาดสัมผัสมันอย่างเอาแต่ใจ สองแขนแกร่งกอดรัดและดันแผ่นหลังบางให้แอ่นอกมารับสัมผัสจากปลายลิ้นร้อน และปากของเขาที่ปรนเปรอเธอ เขาเผลอออกแรงดูดผิวเนื้อเนียนละเอียดตรงเนินเต้าของเธอจนเกิดรอยแดง หญิงสาวก็เผลอร้องครางอย่างลืมอายไม่สนแล้วตอนนี้ว่าเขาจะเป็นคนแปลกหน้าหรือเป็นใคร ยิ่งไม่รู้จักสิยิ่งดี ความอยากรู้อยากลองของเธอวันนี้ต้องได้รับการเติมเต็ม เขาร้อนแรงและน่าค้นหาเหลือเกิน จนตัวเธอเองก็ไม่สามารถสะกดกามารมณ์ที่กำลังลุกโชนได้แขนเรียวที่เพิ่งใช้ด