ตอนที่ 73

ซาบรีน่าอ้ำอึ้ง รู้สึกอึดอัด เหมือนคนที่อยากระบาย ทว่าเมื่อมีโอกาสที่จะพูด กลับพูดอะไรไม่ออก ได้แต่นึกตำหนิตัวเองอยู่ในใจว่าถ้าเธอไม่คาดหวังในร้านเบเกอรี่จนเกินไป หากเธอลดความตั้งใจและเผื่อความผิดหวังเอาไว้บ้าง วันนี้คงไม่ต้องรู้สึกถึงความล้มเหลวได้รุนแรงขนาดนี้

“เกิดอะไรขึ้น…สีหน้าไม่ดีเลยลูก” มือเรียวของแม่เอื้อมไปโอบที่หลังไหล่ของลูกสาว ลูบเบาๆ ปลุกปลอบด้วยความห่วงใย

ซาบรีน่ากดศีรษะลงข้างไหล่ของแม่ โซเฟียบีบแขนข้างหนึ่งของลูก ซึ่งแม้จะเป็นเพียงสัมผัสผ่านๆ ทว่าซาบรีน่าก็รู้สึกได้ในความเห็นอกเห็นใจที่หลั่งซ่านจากสัมผัสของแม่มาสู่หัวใจของเธอ

“ความหวังเรื่องร้านเบอเกอรี่ค่ะ…”

“ทำไมหรือลูก?”

“ตอนนี้มันพังทลายไปแล้วค่ะแม่” กล่าวออกมาพร้อมกับเสียงสะอื้น ซ่อนคลออยู่ในอาการกล้ำกลืนน้ำตาของซาบรีน่า

“เป็นไปได้ยังไง…!” โซเฟียอุทานออกมาด้วยความตกใจ เพราะรู้มาจากซาบรีน่าว่าเจ้าของร้านได้รับปากและนัดหมายเป็นมั่นเป็นเหมาะว่าให้เอาเงินมัดจำไปจ่ายในเช้าวันนี้

แล้วนี่มันเกิดอะไรขึ้น!

“มีคนมาเช่าร้านตัดหน้าเราค่ะแม่…เขาให้ค่าเช่าสูงกว่าเราถึงสองเท่า และที่สำคัญคือเขาจ่ายค่าเช่าล่วงหน้าไปแล้วทั้งปี”