แชร์

บทที่ 10

ผู้เขียน: Kim Nayeol
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-05-17 09:53:03

หลายวันต่อมา

ด้านเจนิสหลังจากที่ฉันพลาดมีอะไรกับผู้ชายคนนั้น หลังจากที่กลับมาถึงคอนโดฉันก็จัดการตัวเองโดยการซื้อยาคุมฉุกเฉินมาทานทันที ฉันป้องกันตัวเองไว้ ส่วนกับเลย์หลายวันมานี้เราไม่ได้ติดต่อกันเลย ที่มหาลัยฉันก็ไม่เจอเขา นับตั้งแต่วันที่เราเลิกกัน ฉันไม่ได้ข่าวคราวอะไรของเลย์เลยแปลกเนาะทั้งที่เราเรียนที่มหาลัยเดียวกันจะบังเอิญเจอกันทีมันเป็นอะไรที่ยากมักมาก การที่ฉันจะลืมใครซักคนที่เข้ามาอยู่ในใจของฉันนานนับปี จะให้ลืมเพียงแค่เวลาหนึ่งสัปดาห์มันก็เป็นไปได้ยากมาก เพื่อนฉันแนะนำให้ฉันมีคนใหม่จะได้ลืมคนเก่า แต่มันไม่ได้ง่ายเลยสำหรับฉันเลยนี้สิ ถ้าฉันจะมีใครซักคนขอเป็นคนใหม่ที่เข้ามา ฉันรักเขาจริงฉันไม่ต้องการให้เขาเข้ามาเป็นตัวแทนของใครอีกคน

@มหาวิทยาลัย B

ร่างบางในชุดเสื้อกีฬาสีเขียวการเกงยีนส์ขาเดฟสีซีดผมยาวถูกรวบมัดเป็นจุกขึ้นกลางหัว สะพายกระเป๋าเป้น่ารักสีชมพูคู่ใจ วันนี้เป็นอีกหนึ่งวันที่ทางมหาลัยนั้นมีการแข่งขันกีฬาสีที่มหาลัย ซึ่งฉันก็เป็น กลุ่มที่ไม่ชอบการเข้าร่วมกิจกรรมเรื่องเล่นกีฬาฉันเล่นอะไรไม่เป็นซักอย่าง ทั้งที่วันนี้ช่วงเช้ามีการเดินขบวนกันไปแล้ว แต่นี้จะสิบโมงที่ฉันพึ่งจะมาถึงคณะทั้งที่เพื่อนๆ ในห้องนั้นมาเช็คชื่อกับรุ่นพี่กันครบหมดแล้ว

"ยัยเจ ทางนี้แก" ฉันเดินเข้ามาที่หน้าตึกก็เจอกับยัยเฟย์ที่โบกมือเรียกฉันมาแต่ไกล เมื่อเห็นยัยเฟย์นั่งอยู่ใต้ตึกกับยัยแซมมี่ฉันก็เดินเข้าไปหาทั้งสองนางทันทีที่พวกเขานั้นรอฉัน

"พวกแกมากันนานแล้วเหรอ แล้วนี้ยัยน้ำอุ่นไปไหนละ" เจนิสหลังจากที่เดินเข้ามาฉันก็ถามหายัยน้ำอุ่นเพื่อนอีกคนในกลุ่มทันที

"แกอย่าเป็นห่วงยัยอุ่นเลย นางเช็คชื่อเสร็จก็วิ่งแจ้นไปทานข้าวที่โรงอาหารแล้วยะ" ยัยแซมมี่หันมาเอ่ยกับฉัน

จากนั้นฉันก็เดินไปหารุ่นพี่เพื่อเช็คชื่อในช่วงเช้าทันที ฉันมีเพื่อนสนิทอยู่กันสามคนยัยแซมมี่ร่างชายใจหญิง ส่วนยัยเฟย์ และยัยน้ำอุ่น ผู้หญิงแท้ หลังจากที่เช็คชื่อเสร็จแล้วนั้น พวกฉันทั้งสามคนก็เดินมายังโรงอาหาร แต่โรงอาหารตึกคณะบริหารค่อนข้างแน่น พวกฉันจึงเดินมาที่โรงอาหารของคณะนิเทศซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก

พอเดินเข้ามาก็เจอกับยัยน้ำอุ่นที่นั่งทานอยู่ก่อนแล้ว

"เจนิส ฉันคิดว่าแกจะโดดชั่วโมงกีฬาแล้วซะอีก" ยัยน้ำอุ่นที่กำลังทานข้าวเอ่ยถามฉันมา

"ถ้าไม่ติดว่านับชั่วโมงก็คงนอนดูซีรี่ส์ที่ห้องแหละ" ฉันตอบเพื่อนไป จากนั้นก็เดินไปซื้อข้าวทันที เพราะตอนนี้ฉันหิวมากจนเริ่มจะไม่ไหวแล้วแหละ เพราะนี่มันสิบโมงกว่าๆ แล้ว ตั้งแต่เช้ายังไม่มีอะไรตกถึงท้องฉันเลย

"เจ กับเลย์พวกแกยังคงคุยกันอยู่ไหม" หลังจากที่ฉันกลับมานั่งที่โต๊ะ นั่งทานข้าวกันไปได้ซักพักจู่ๆ ยัยแซมมี่ก็จ้องหน้าและเอ่ยถามฉัน

"ทำไม แกไม่ชอบเลย์แล้วจะพูดถึงเขาอีกทำไม" ฉันจ้องมองใบหน้าของเพื่อนและถามยัยแซมมี่กลับทันที

"ถามจริงนะ แกไม่รู้หรือแกแกล้งโง่วะ เจนิส พวกฉันไม่ได้ยุให้แกเกลียดไอ้เลย์มันนะโว้ย แต่แกดูโน้นมันเลิกกับแกไม่ทันไรก็มีใหม่แล้ว และก็ไม่ใช่ใครที่ไหน ใช่พี่นิสาแก๊งค์คนดัง พวกเดียวกับแก๊งค์ยัยพี่สาวของแกหรือเปล่า" ฉันได้ยินเช่นนั้นถึงกับหันมองไปตามที่แซมมี่บอกมาทันที

ร่างสูงโปร่งผมสีบอนด์ทองของอดีตแฟนหนุ่มที่เดินกอดคอไปกับเพื่อนสนิทของพี่แป้งพี่สาวต่างสายเลือดของเธอ ซึ่งแฟนใหม่ของเลย์เธอนั้นคุ้นหน้าคุ้นตาเป็นอย่างดี แต่ก็ไม่คิดว่าจะเป็นเพื่อนสนิทของพี่แป้ง แต่จู่ๆ ภาพในวันนั้นก็ปรากฏขึ้นมาในหัว

หึ...! พี่แป้งคงทราบเรื่องนี้ดีตั้งแต่แรกอยู่แล้วสินะ ฉันได้แต่มองตามพวกเขาที่เดินออกไปจากโรงอาหารจนลับตา ข้าวในจานที่ฉันรู้สึกหิวฉันก็รู้สึกอิ่มและทานมันไม่ลงทันที เฟย์ น้ำอุ่น แซมมี่ได้แต่เสมองใบหน้าของเจนิส

"ฉันไม่น่าหลุดปาก บอกเรื่องนี้กับแกเลยเจ" เมื่อเห็นว่าเพื่อนนั่งนิ่งแซมมี่ได้แต่เอ่ยมาเช่นนั้น พวกเธอเข้าใจแหละว่าเจนิสนั้นรักเลย์มาก แต่ก็ไม่คิดว่าฝ่ายชายนั้นจะหักหลังเพื่อนเธอลง เพราะเจนิสและเลย์นั้นรักกันมาก

"เจ แกอย่าคิดมากเลย สวยๆ อย่างแกหาใหม่ได้สบาย แกจะเอาหลัวใหม่ หล่อกว่าไอ้เลย์เป็นร้อยคนยังหาได้เลย เชื่อฉันสิ" ยัยแซมมี่ที่นั่งอยู่ข้างๆ เอ่ยกับฉันมาราวกับปลอบฉัน

"เป็นร้อยนิฉันไม่ได้บ้าผู้ เหมือนแกนะยะ" ฉันได้แต่มองค้อนให้กับเพื่อน

"บวกหนึ่งเลยแก จริงอย่างอิแซมมันพูดนะเจ แกออกจะสวยน่ารักขนาดนี้ ไอ้เลย์มันคิดผิดที่ทิ้งแกไป ซักวันไอ้เลย์มันต้องเสียใจซมซานกลับมาหาแก หยี๋กับยัยพี่นิสายังกะผีเน่ากับโลงผุ" ยัยน้ำอุ่นที่กำลังตักข้าวเข้าปากเอ่ยกับฉันมา นินางนั้นไม่ชอบสาวๆ แก๊งค์นี้เป็นทุนเดิมอยู่แล้ว

"ใช่ ฉันเห็นด้วยนะ แกฝืนทานอีกนิดดิ ฉันเห็นแกทานอะไรไม่ได้มาเป็นสัปดาห์แล้ว รีบทานเดี๋ยววันนี้ฉันพาไปดูอะไรดีๆ ที่สนามบอลกัน รีบทานเลยนะพวกแก" ยัยเฟย์เอ่ยกับพวกฉันและหันมายกยิ้มให้กับพวกฉันทั้งสามคน

"ของดีอะไรแกที่สนามบอล" ยัยน้ำอุ่นเอ่ยถามยัยเฟย์มาด้วยที่สงสัย

"อ๋อ...ฉันนึกออกแล้ว รีบทานเลยนะพวกแก" ฉันถึงกับขมวดคิ้วให้กับยัยแซมมี่และยัยเฟย์ที่เหมือนพวกนางรู้กันเพียงแค่สองคน
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • คลั่งรักร้ายนายวิศวะ   บทที่ 63

    "งั้นฉันรอพวกแกที่หน้าร้านเกมส์นะ" ยัยน้ำอุ่นเอ่ยมา ไม่ไปกับพวกฉัน จากนั้นทั้งสองสองอย่างเจนิสและเฟย์ก็เดินไปเข้าห้องน้ำทันทีอีกด้านของร้านอาหารแห่งหนึ่งในห้างX ด้านริวหลังจากที่เรียนเสร็จในช่วงเช้าแล้วนั้น วันนี้เฟียสก็นัดผมมาเจอและมาทานมื้อเที่ยงกันที่นี่ แต่ขณะที่ผมกำลังนั่งทานข้าวกับเฟียสอยู่นั

  • คลั่งรักร้ายนายวิศวะ   บทที่ 62

    ด้านเจนิส หลังจากที่ริวมาส่งที่คอนโด แล้วนั้น ร่างบางถึงกับนอนพลิกตัวไปมา คำพูดของริว ทำเอาร่างบางถึงกับข่มตานอนไม่หลับ และที่หนักไปกว่านั้นคนใจร้ายนั้นยังเข้ามาวุ่นวายภายในใจของเธอ สิ่งที่เขาพูดไม่ใช่ว่าฉันไม่รู้ตัวนะ ฉันรู้มันดีทุกอย่าง แต่ฉันก็ห้ามความรู้สึกตัวเองนั้นไม่ได้ ฉันลืมไปเสียสนิทความรู

  • คลั่งรักร้ายนายวิศวะ   บทที่ 61

    "ที่ฉันยอมเป็นของพี่ซ้ำแล้วซ้ำเล่าไม่ใช่ว่าฉันต้องการเป็นเด็กเลี้ยงของพี่หรอกนะ ฉันว่าพี่คงจะเข้าใจอะไรผิดไป" เจนิสเอ่ยขึ้นมาโดยมีท่าทีโมโหขึ้นมาเล็กน้อย"งั้นเหรอ แล้วที่เธอยอมมีอะไรกับฉันมันเพราะอะไรละ ฉันก็เห็นว่าผู้หญิงที่ต้องการมีเซ็กส์กับฉัน ส่วนมากก็ไม่ต่างอะไรจากเด็กเลี้ยงของฉัน" เขาเพียงแค่

  • คลั่งรักร้ายนายวิศวะ   บทที่ 60

    ด้านเจนิสร่างบางรู้สึกตัว ตื่นขึ้นมาอีกทีสี่ทุ่มกว่าๆ ให้ตายเถอะ ฉันเผลอหลับไปหลายชั่วโมง ฉันเสมองใบหน้าอันหล่อเหล่าที่กอดฉันเอาไว้ เปลือกตาของเขายังคงหลับสนิท พร้อมกับลมหายใจเข้าออกอย่างเสมำเสมอ ฉันเหลือบมองนาฬิกา ...นิฉันหลับไปนานขนาดนี้เชียวเหรอ เมื่อคิดได้ดังนั้นร่างบางก็ขยับตัวขึ้นเพื่อจะลุกออก

  • คลั่งรักร้ายนายวิศวะ   บทที่ 59

    ให้ตายเถอะ เมื่อกี้ก็จัดหนักไปแล้ว หื่นบ่อยแบบนี้มีหวังเขาได้โดนยัยหน้าหยิ่งด่าตาย ริวเสมองใบหน้าหวานที่นอนหมดแรงอยู่บนโซฟา พร้อมกับใช้เสื้อเชิ้ตนักษาตัวโตของเขานั้นคลุมปกปิดที่เนินอกและส่วนหวงแหนเอาไว้แต่นั้นริวกับใช้ฝ่ามือหนาของตน ลูบเข้าที่เรียวขาและไล่ต่ำลงไปเรื่อยๆ หยุดที่ตรงทางรอยแยก ในจังหวะ

  • คลั่งรักร้ายนายวิศวะ   บทที่ 58

    ร่างบางที่โดนร่างสูงเริ่มขยับเอวกระแทกเข้ามาอย่างหนักหน่วงถึงกับสั่นคลอไปตามแรงกระแทก ใบอันหล่อเหล่าของคนตัวโต มีเหงื่อซึมออกมาเป็นเม็ดๆ ทั้งที่ภายในห้องเครื่องปรับอาการยังคงทำงาน แต่ไฟพิศวาสในร่างกายของทั้งสองที่กอดรัดกันเอาไว้แน่นไม่มีท่าทีจะลดน้อยลง ใบหน้าหวานแหงนมองเพดานห้องพร้อมกับเอ่นอกเด้งๆ ร

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status