ตอนที่ 20 ตักตวงความสุข nc

มินตรากำลังเก็บของลงกระเป๋าเดินทางด้วยความรู้สึกใจหายเล็กน้อยที่จะต้องเดินทางกลับเมืองไทยในวันพรุ่งนี้

ตั้งแต่มาเที่ยวกับกวินพบหญิงสาวรู้สึกว่ามันเป็นช่วงเวลาที่มีความสุขมากเธอได้เป็นตัวของตัวเองอย่างเต็มที่กวินภพพาเธอไปเที่ยวสถานที่ต่างๆ พาไปซื้อของพาไปช้อปปิ้งทำให้เธอรู้สึกว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุด

แม้สถานะที่คนอื่นรับรู้เธอจะคือมันตรา หากแต่กวินภพไม่ได้คิดแบบนั้นเขาไม่เคยพูดเรื่องที่เธอสวมรอยเป็นมันตราให้ต้องรู้สึกไม่ดีเลยแต่เธอเองก็ยังรู้สึกละอายใจ เพราะความสุขที่ได้มันมาจากการสวมรอยเป็นคนอื่น

หญิงสาวอยากยุติบทบาทนี้แต่ก็ไม่รู้จะพูดกับลุงสันติยังไงดีเธอยังคงกลัวว่าคุณลุงสันติจะทำอันตรายลุงกับป้าของเธอที่อยู่บ้านนอก

ถึงแม้กวินภพบอกว่าเขาจะปกป้องดูแลเธอและลุงกับป้า แต่มินตราก็ยังคงกลัวอิทธิพลของลุงสันติอยู่ เธอไม่รู้ว่าเมื่อไหร่มันตราจะกลับมาเพราะฉะนั้นหญิงสาวจึงทำทุกวันให้เหมือนกับเป็นวันสุดท้ายที่จะได้อยู่กับกวินภพ

เสียงเปิดประตูห้องดังขึ้นมินตราเงยหน้าแล้วยิ้มเมื่อเห็น กวินภพเดินเข้ามาด้วยท่าทางที่เหนื่อย

“เหนื่อยมากใช่ไหมคะคุณภพ มานั่งก่อนค่ะ” หญิงสาวพาเขานั่งบนโซฟาปลาย