ตอนที่ 24 วังวนของอันตราย

เสียงกรีดร้องโหยหวนของเกวลินดังก้องกังวานไปทั่วห้องใต้ดินที่เปรอะเปื้อนไปด้วยเลือด ร่างไร้วิญญาณของคีรินทร์อยู่ในอ้อมแขนของเธอ ความอบอุ่นที่เคยแผ่ออกมาจากร่างนั้นได้จางหายไป เหลือเพียงความเย็นเยียบที่กัดกินหัวใจของเธอจนแทบแหลกสลาย

น้ำตาไหลอาบแก้มของเกวลินไม่หยุดหย่อน เธอจูบใบหน้าคมสันที่ซีดเซียวของคีรินทร์ซ้ำแล้วซ้ำเล่า ราวกับหวังว่าปาฏิหาริย์จะเกิดขึ้น และเขาจะลืมตาตื่นขึ้นมาอีกครั้ง แต่ความเงียบงันที่ตอบกลับมานั้นช่างโหดร้ายและเป็นจริง

ความโกรธและความแค้นเริ่มกัดกร่อนความเศร้าในใจของเกวลิน เธอเงยหน้าขึ้นมองร่างศัตรูที่นอนแน่นิ่งอยู่รอบๆ ตัว ความคลั่งคลั่งที่เคยครอบงำเธอเริ่มจางหายไป เหลือเพียงความเย็นชาและความมุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับคนที่เธอรัก

"พวกแกจะต้องชดใช้..." เกวลินพึมพำเสียงแผ่ว แต่แววตาของเธอกลับแข็งกร้าวและเต็มไปด้วยความอาฆาต

ริคาร์โด้และลูกน้องคนอื่นๆ รีบลงมาในห้องใต้ดิน เมื่อเห็นภาพที่อยู่ตรงหน้า พวกเขาก็ทรุดเข่าลงด้วยความตกใจและความเสียใจ

"หัวหน้า..." ริคาร์โด้ครางด้วยน้ำเสียงที่แตกพร่า

เกวลินค่อยๆ วางร่างของคีรินทร์ลงบนพื้นอย่างเบามือ เธอลุกขึ้นยืนเผชิญหน้ากับลูกน้องของเขา ดวงตาของเธอแดงก่ำ แต่แววตากลับเด็ดเดี่ยว

"พวกมันเป็นใคร?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

ริคาร์โด้เงยหน้ามองเธอด้วยความสับสน "พวกมันเป็นคนของ 'ตระกูลดิอาโบล' ศัตรูเก่าของหัวหน้าครับ"

"ตระกูลดิอาโบล..." เกวลินทวนคำด้วยความสงสัย "ทำไมพวกมันถึง..."

"พวกมันต้องการที่จะล้มอำนาจของหัวหน้า และยึดครองอาณาเขตของพวกเรา" ริคาร์โด้อธิบายด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความโกรธ

"แล้วใครเป็นคนสั่งให้พวกมันมาที่นี่?" เกวลินถามต่อ

ริคาร์โด้เงียบไปครู่หนึ่ง ก่อนจะตอบด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "เรากำลังสืบสวนอยู่ครับ แต่เราสงสัยว่าอาจจะมีคนภายในให้ความช่วยเหลือพวกมัน"

ความรู้สึกทรยศหักหลังแล่นริ้วไปทั่วร่างของเกวลิน เธอจำได้ถึงเรื่องราวของลูคัส และความจริงที่ว่าศัตรูของคีร์มักจะรู้ความเคลื่อนไหวของพวกเขาอยู่เสมอ

"เราต้องหาตัวมันให้เจอ" เกวลินพูดด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด "และพวกมันทุกคนจะต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกมันทำ"

ริคาร์โด้และลูกน้องคนอื่นๆ มองหน้ากันด้วยความประหลาดใจ พวกเขาไม่เคยเห็นเกวลินในสภาพเช่นนี้มาก่อน ผู้หญิงที่เคยอ่อนโยนและหวาดกลัว บัดนี้กลับเต็มไปด้วยความโกรธแค้นและความมุ่งมั่นที่จะล้างแค้น

"คุณเกวลิน..." ริคาร์โด้พยายามพูด

"ฉันจะดูแลทุกอย่างเอง" เกวลินขัดจังหวะด้วยน้ำเสียงที่แข็งกร้าว "พวกคุณมีหน้าที่จัดการศพของคีร์ และเตรียมพร้อมสำหรับการตอบโต้"

โดยไม่รอคำตอบ เกวลินหมุนตัวเดินออกจากห้องใต้ดิน ทิ้งให้ลูกน้องของคีร์ยืนมองตามหลังเธอไปด้วยความสับสนและความกังวล

เกวลินตรงไปยังห้องทำงานของคีรินทร์ เธอเปิดตู้เซฟและหยิบเอกสารสำคัญต่างๆ ออกมา เธอต้องการที่จะเรียนรู้ทุกสิ่งทุกอย่างเกี่ยวกับธุรกิจของเขา ศัตรูของเขา และแผนการต่างๆ ที่เขาเคยเตรียมไว้

ตลอดทั้งคืน เกวลินนั่งอ่านเอกสารเหล่านั้นอย่างละเอียดถี่ถ้วน เธอต้องการที่จะเข้าใจโลกของคีรินทร์ให้มากที่สุด เพื่อที่จะสามารถล้างแค้นให้กับเขาได้อย่างสาสม

เมื่อรุ่งเช้ามาเยือน เกวลินก็ออกมาจากห้องทำงานด้วยใบหน้าที่เหนื่อยล้าแต่แววตากลับมุ่งมั่น เธอสั่งให้ริคาร์โด้เรียกประชุมลูกน้องทั้งหมดของคีรินทร์

เมื่อทุกคนมาพร้อมหน้ากัน เกวลินก็ก้าวขึ้นไปยืนอยู่เบื้องหน้าพวกเขา ดวงตาของเธอจ้องมองไปยังลูกน้องแต่ละคนอย่างเฉียบคม

"คีรินทร์ วาเลนซิโอ ได้จากพวกเราไปแล้ว" เกวลินกล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น "พวกมัน...ตระกูลดิอาโบล...เป็นคนฆ่าเขา"

ความเงียบปกคลุมห้องประชุม ทุกคนต่างก็อยู่ในอาการตกตะลึงและความโกรธแค้น

"แต่เราจะไม่ยอมให้การตายของเขาต้องสูญเปล่า" เกวลินพูดต่อ "เราจะล้างแค้นให้กับเขา...และเราจะทำลายตระกูลดิอาโบลให้สิ้นซาก"

ลูกน้องของคีรินทร์มองหน้ากันด้วยความลังเล พวกเขาไม่แน่ใจว่าควรจะทำตามคำสั่งของผู้หญิงที่พวกเขาเคารพในฐานะคนรักของหัวหน้า แต่ไม่เคยมีบทบาทในการบริหารจัดการแก๊งมาก่อน

"พวกคุณไม่เชื่อใจฉันหรือ?" เกวลินถามด้วยน้ำเสียงที่เย็นชา

"ไม่ใช่เช่นนั้นครับคุณเกวลิน" ริคาร์โด้รีบตอบ "แต่..."

"ไม่มีแต่" เกวลินขัดจังหวะ "คีร์เชื่อใจฉัน และนั่นก็เพียงพอแล้ว ตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไป ฉันจะเป็นผู้นำของพวกคุณ และเราจะร่วมกันล้างแค้นให้กับเขา"

ลูกน้องของคีรินทร์จ้องมองเกวลินด้วยแววตาที่ประหลาดใจ แต่เมื่อเห็นความมุ่งมั่นและความโกรธแค้นที่อยู่ในดวงตาของเธอ พวกเขาก็เริ่มรู้สึกถึงพลังอำนาจที่แผ่ออกมาจากตัวเธอ

"เราจะทำตามคำสั่งของคุณครับคุณเกวลิน" ริคาร์โด้กล่าวด้วยน้ำเสียงที่หนักแน่น ลูกน้องคนอื่นๆ ก็ขานรับพร้อมกัน

เกวลินสั่งให้ทุกคนเตรียมพร้อมสำหรับการตอบโต้ เธอใช้ความรู้ที่ได้จากเอกสารของคีรินทร์ วางแผนการโจมตีตระกูลดิอาโบลอย่างละเอียด เธอไม่ต้องการที่จะบุ่มบ่าม แต่ต้องการที่จะโจมตีอย่างมีประสิทธิภาพและทำให้ศัตรูต้องสูญเสียอย่างหนัก

ในขณะที่เกวลินกำลังวางแผนการล้างแค้น เธอก็ไม่ลืมที่จะดูแลเรื่องการจัดงานศพของคีรินทร์ เธอต้องการที่จะให้เขาได้รับการไว้อาลัยอย่างสมเกียรติ

วันจัดงานศพมาถึง บรรยากาศในคฤหาสน์เต็มไปด้วยความโศกเศร้า ลูกน้องของคีรินทร์ทุกคนต่างก็อยู่ในชุดดำ ใบหน้าของพวกเขาเต็มไปด้วยความเสียใจและความโกรธแค้น

เกวลินยืนอยู่ข้างโลงศพของคีรินทร์ ใบหน้าของเธอซีดเซียว แต่แววตากลับแข็งกร้าว เธอจ้องมองใบหน้าของคนที่เธอรักเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะกล่าวคำอำลาด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ

"ฉันสัญญาว่าจะล้างแค้นให้คุณ คีร์...พวกมันจะต้องชดใช้ในสิ่งที่พวกมันทำ"

หลังจากเสร็จสิ้นพิธีศพ เกวลินก็เริ่มดำเนินการตามแผนการที่เธอวางไว้ เธอสั่งให้ลูกน้องออกตามหาข้อมูลเกี่ยวกับตระกูลดิอาโบล และเตรียมพร้อมสำหรับการโจมตี

การตอบโต้ของเกวลินเป็นไปอย่างรวดเร็วและรุนแรง เธอใช้ทุกวิถีทางเพื่อสร้างความเสียหายให้กับธุรกิจและทรัพย์สินของตระกูลดิอาโบล ลูกน้องของเธอโจมตีเป้าหมายต่างๆ อย่างแม่นยำและเด็ดขาด สร้างความปั่นป่วนและความหวาดกลัวให้กับศัตรู

ตระกูลดิอาโบลเริ่มตระหนักถึงภัยคุกคามใหม่ที่พวกเขากำลังเผชิญ พวกเขาไม่เคยคาดคิดว่าผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่อยู่ข้างกายคีรินทร์ จะกล้าลุกขึ้นมาท้าทายอำนาจของพวกเขาได้ถึงเพียงนี้

การต่อสู้ระหว่างแก๊งวาเลนซิโอภายใต้การนำของเกวลิน และตระกูลดิอาโบลทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ทั้งสองฝ่ายต่างก็สูญเสีย แต่เกวลินไม่เคยย่อท้อ เธอมุ่งมั่นที่จะล้างแค้นให้กับคีรินทร์ให้สำเร็จ

ในขณะที่วังวนของอันตรายเริ่มหมุนวนรอบตัวเกวลิน เธอก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไป เธอเข้มแข็งขึ้น เด็ดเดี่ยวขึ้น และเลือดเย็นมากขึ้น เธอเรียนรู้ที่จะอยู่ในโลกที่โหดร้ายนี้ และพร้อมที่จะทำทุกวิถีทางเพื่อบรรลุเป้าหมายของเธอ

แต่ในใจลึกๆ ของเกวลิน ความรักและความทรงจำเกี่ยวกับคีรินทร์ยังคงอยู่เสมอ มันเป็นแรงผลักดันที่ทำให้เธอสามารถก้าวข้ามความเจ็บปวดและความยากลำบากทั้งปวง และเดินหน้าต่อไปบนเส้นทางแห่งการล้างแค้น

เธอไม่ใช่ผู้หญิงที่อ่อนแอและหวาดกลัวอีกต่อไป เธอคือ "คนของคีรินทร์" และเธอจะสานต่อเจตนารมณ์ของเขา...แม้จะต้องแลกด้วยชีวิตของเธอก็ตาม