Share

บทที่ 167

Author: คุณชายสายฝน
เว่ยชิงหางล้วงโทรศัพท์สีขาวออกมาจากกระเป๋า “เอ่อใช่ นี่คือโทรศัพท์ที่คุณทำตกไว้ที่ไซต์งาน”

นั่นเป็นโทรศัพท์ที่เธอทำหล่นไว้ตอนที่ถูกจับตัวไป เจียงซู่รับมาพร้อมเอ่ยว่า “ขอบคุณค่ะ”

เธอเพิ่งคุยกับเว่ยชิงหางไปไม่กี่ประโยค เฉียวฉีก็เดินเข้ามา “พี่หางคะ”

ครั้งนี้เฉียวฉีดูมีไหวพริบขึ้นมาก แถมยังริเริ่มทักทายเธอด้วย “เจียงซู่ มาทำความรู้จักกันใหม่นะ ต่อไปเราจะเป็นเพื่อนร่วมงานกันแล้ว”

เจียงซู่เลิกคิ้วเล็กน้อย มองไปยังเว่ยชิงหางอย่างประหลาดใจ เธอเห็นความรู้สึกจำใจและถูกบังคับจากสายตาของเขา

ดูเหมือนว่าเขาจะถูกบีบให้ทำแบบนี้

เมื่อเห็นคนยิ้มแย้มทักทาย ก็ไม่ควรจะทำหน้าบึ้งใส่ และในเมื่ออีกฝ่ายพูดจาอย่างสุภาพ เจียงซู่ก็ไม่คิดจะทำเมิน “ยินดีค่ะ”

เฉียวฉีโอ้อวด “วันมะรืนนี้พี่หางจะจัดงานเลี้ยงต้อนรับฉัน อย่าลืมมาให้ได้นะ”

พูดตามตรง งานเลี้ยงต้อนรับนี้ เจียงซู่ไม่ค่อยอยากไปสักเท่าไหร่

สำหรับเฉียวฉีที่อยากจะถือเธอเป็นคู่แข่งความรักนั้น เจียงซู่วางตัวในลักษณะที่ขออยู่ห่าง ๆ อย่างให้ความเคารพ ทั้ง ๆ ที่รู้ว่าเธอแต่งงานแล้ว แต่ไม่รู้ว่าทำไมเฉียวฉีถึงยังจ้องจะเล่นงานเธออยู่ได้

เพราะการปรากฏตัวของเฉี
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 212

    แรงดึงดูดของคนเรานั้น เพียงแค่ยืนอยู่ด้วยกันก็สัมผัสได้แล้วว่าใครไม่ถูกชะตากับใคร ไต้ซานเหอรู้สึกได้ทันทีว่าไม่ชอบหน้าคนที่ชื่อเฉียวฉีคนนี้เลยแม้แต่น้อยคนที่สนิทสนมกับเวิงอี๋ได้ จะเป็นคนดีไปได้อย่างไร?เฉียวฉีเห็นรอยฝ่ามือบนหน้าเวิงอี๋ ก็อุทานออกมาทันที “เสี่ยวอี๋! ใครตบหน้าเธอ?”“เจียงซู่ เธอใช่ไหม!”ไต้ซานเหอออกแรงเบา ๆ “ลิงที่ไหนมาปีนป่ายกระโดดโลดเต้นอยู่ตรงนี้”เฉียวฉีโกรธจัด “แกว่าใครเป็นลิง?”ไต้ซานเหอ “ใครรับก็คนนั้นแหละ”เฉียวฉีชี้นิ้วมาที่เธอ ดวงตาที่กรีดอายไลเนอร์อย่างหนาเบิกกว้าง “แกพูดอีกทีสิ!”เธอเป็นคนใจดี ในเมื่อนี่คือความปรารถนาของอีกฝ่าย งั้นเธอก็จะสนองให้“เธอเป็นลิง เป็นลิงตัวใหญ่”“แกแกแก—“เฉียวฉีถึงกับร้องไห้ออกมาด้วยความโกรธ“ทำไมแกถึงว่าฉันอย่างนั้น!”ไต้ซานเหอ: “...”เจียงซู่: “...”พวกเธอไม่คาดคิดเลยว่าภาพเหตุการณ์จะเปลี่ยนไปรวดเร็วและประหลาดขนาดนี้ไต้ซานเหอหันข้างไปมองเจียงซู่ ทั้งสองมองตากันอย่างรู้ใจ‘เพื่อนร่วมงานแกคนนี้ สติไม่ค่อยดีหรือเปล่า?’แค่นี้ก็ร้องไห้แล้วเหรอ?เจียงซู่: ‘ดูเหมือนจะใช่’ก่อนหน้านี้เธอก็รู้สึกว่าเฉียวฉีน่าจะมีป

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 211

    เวิงอี๋ทรุดตัวลงซบหน้าอกโจวซือเหย่แล้วร้องไห้โฮ คราวนี้ไม่ต้องแสร้งแสดงเลย เพราะน้ำตาที่ไหลออกมาเป็นความเจ็บช้ำอย่างแท้จริง“พี่ซือเหย่ พี่เจียงทำกับฉันแบบนี้ได้ยังไงคะ? พ่อแม่ฉันยังไม่เคยตีฉันเลย... ฮือ ๆ...”โจวซือเหย่กล่าวเสียงเข้ม “ขอโทษเธอซะ”เจียงซู่ข่มความไม่สบายใจที่อยู่ในอกไว้ แล้วยืดหลังตรง “ทำไมฉันต้องขอโทษเธอ?” โจวซือเหย่: “คุณตบคนอื่นแล้วไม่ควรขอโทษหรือไง?”เจียงซู่: “ก็เธอสมควรโดนตบ”“นี่—”โจวซือเหย่รู้สึกว่าเธอไม่มีเหตุผลเจียงซู่กล่าวว่า “อยากให้ฉันขอโทษ ก็ไม่ใช่ว่าจะไม่ได้ คุณหย่ากับฉันสิ แล้วฉันจะขอโทษเธอ”ได้ยินดังนั้น มือของเวิงอี๋ก็แอบกำแน่นอย่างลับ ๆ พร้อมเหลือบไปมองสีหน้าของโจวซือเหย่ เมื่อเห็นความไม่เต็มใจของเขา เธอก็เปลี่ยนคำพูดทันที“พี่เจียงคะ พี่พูดแบบนี้มันเกินไปหน่อยนะคะ คำว่าหย่ากัน พี่พูดออกมาง่าย ๆ ได้ยังไงคะ? เวลาพูดคำนี้ พี่เคยนึกถึงความรู้สึกของพี่ซือเหย่บ้างไหมคะ? เคยคิดถึงหน้าตาของตระกูลโจวบ้างไหมคะ?”เจียงซู่มองท่าทางเสแสร้งของเธอ พลางพูดประชดในใจ: ฉันยังแสดงได้ไม่เก่งเท่าเธอเลยเวิงอี๋เปลี่ยนท่าที กลายเป็นน้องสาวที่แสนจะเข้าอกเข้าใจ

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 210

    ดูเหมือนโจวซือเหย่จะสนิทสนมกับเวิงอี๋ถึงขั้นที่คุยกันได้ทุกเรื่องแล้ว ถึงได้เล่าเรื่องนี้ให้เธอฟังเวิงอี๋เฝ้ามองสีหน้าของเจียงซู่อยู่ตลอด ในใจแวบผ่านความรู้สึกดีใจที่เธอเดาไม่ผิดเวิงอี๋กล่าวอีกครั้ง “ฉันช่วยเธอได้นะ”เจียงซู่: “เธอจะช่วยฉัน?”เวิงอี๋พยักหน้า “ใช่ ฉันช่วยเธอได้”เจียงซู่ดึงมือที่เวิงอี๋จับไว้ออก “ไม่เป็นไร”การที่จู่ ๆ เธอมาหาแล้วพูดเรื่องนี้ เจียงซู่ไม่คิดว่าเวิงอี๋จะมีเจตนาดีอะไรสีหน้าของเวิงอี๋เปลี่ยนไปเล็กน้อย “ทำไม หรือว่าเธอไม่อยากหย่าแล้ว?”เจียงซู่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบเฉย “ฉันจะหย่าหรือไม่หย่า เมื่อไหร่จะหย่า มันก็ไม่เกี่ยวกับเธอ”อย่ามาเสือกเรื่องของชาวบ้านที่นี่พูดจบ เธอก็หันหลังเตรียมเดินจากไปเวิงอี๋ตามติดเหมือนวิญญาณร้าย คว้าแขนเธอไว้ได้อีกครั้ง นัยน์ตาของเจียงซู่เต็มไปด้วยความเบื่อหน่าย ไม่จบไม่สิ้นใช่ไหม?“ปล่อยมือ!”เวิงอี๋เหลือบมองไปด้านหลังเจียงซู่ ก่อนออกแรงบีบแขนเธออย่างลับ ๆเจียงซู่เจ็บปวด จึงสะบัดมือเวิงอี๋ออกด้วยสัญชาตญาณวินาทีต่อมา เวิงอี๋ก็ล้มลงไปด้านหลังราวกับว่าวสายป่านขาดเจียงซู่เห็นดังนั้น ก็แขวะในใจ อ้าว! มามุกนี้อีกแล

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 209

    การที่โจวซือเหย่จากไปกลางคันนั้น เจียงซู่ไม่แปลกใจเลยแม้แต่น้อย เพราะมันอยู่ในความคาดหมายของเธอทั้งหมด เธอหันกลับไปซุกตัวใต้ผ้าห่ม กอดตัวเองแน่นวันรุ่งขึ้น ที่หน้ากระจกในห้องน้ำผ่านไปหนึ่งคืน รอยจูบที่โจวซือเหย่ทิ้งไว้ไม่เพียงแต่ไม่จางลง แต่กลับเข้มขึ้นอีก เจียงซู่จึงใช้คอนซีลเลอร์ปกปิดมันทั้งหมด ก่อนจะไปทำงานทันทีที่เธอมาถึงบริษัท เฉียวฉีก็เดินเข้ามาหาเธอทันที“ได้ยินมาว่าเธอก็สมัครเข้าร่วมการแข่งขันซินไค่ด้วยเหรอ?”คำว่า 'ด้วย' ที่ใช้ตรงนี้ช่างมีนัยยะเหลือเกิน งั้นหมายความว่าเธอก็เข้าร่วมด้วย?และแล้วความคิดของเจียงซู่ก็ได้รับการยืนยันในวินาทีต่อมา เฉียวฉีเชิดหน้าขึ้นอย่างหยิ่งผยอง สายตาเต็มไปด้วยความทะนง “มีฉันอยู่ตรงนี้ ฉันจะไม่ยอมให้เธอโดดเด่นหรอก!”เจียงซู่กล่าว “เธอรู้จักคำว่า เหนือฟ้ายังมีฟ้า เหนือคนยังมีคนไหม? อีกอย่าง คู่แข่งของเธอไม่ได้มีแค่ฉันคนเดียว แทนที่จะมาโอ้อวดกับฉัน สู้ไปทุ่มเทกับผลงานของตัวเองดีกว่านะ”เฉียวฉี: “ฉันรู้ว่าเธอต้องกลัวฉันแน่ ๆ”เจียงซู่: “...”เธอไม่รู้ว่าเฉียวฉีได้ข้อสรุปนี้มาจากไหน เฉียวฉีมีความสามารถในสายอาชีพก็จริง แต่เรื่องสมองนั้น เจ

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 208

    ขณะที่ทั้งสองดิ้นรนฉุดระชากกัน ชุดนอนของเจียงซู่ก็เลื่อนหลุดจากไหล่ เผยให้เห็นผิวขาวเนียนผืนใหญ่ และจากมุมมองของเขา เขายังมองเห็นเรือนร่างอันเย้ายวนที่ทำให้เขาไม่อาจวางมือไม่ลงได้โจวซือเหย่รู้ดีว่าร่างกายใต้เสื้อผ้าของเธอนั้นช่างยั่วยวนเขามากเพียงใดสายตาของเขาเปลี่ยนไปอย่างชัดเจน ซึ่งเจียงซู่ก็มองเห็นได้อย่างชัดเจนเช่นกันโจวซือเหย่ไม่เคยปล่อยให้ตัวเองต้องทนทรมานอยู่แล้ว อีกทั้งพวกเขาไม่ได้มีอะไรกันมาหลายวันแล้ว วินาทีนั้น ความคิดทั้งหมดจึงพุ่งพล่านไปยังเบื้องล่าง พร้อมกับร่างกายของเขาที่กดทับลงมาเจียงซู่ต่อต้าน “โจวซือเหย่ คุณคิดจะข่มขืนภรรยาตัวเองหรือไง?”โจวซือเหย่จับข้อมือของเธอตรึงไว้เหนือศีรษะ แล้วเตือนเธอว่า “ตอนนี้เรายังเป็นสามีภรรยาที่ถูกต้องตามกฎหมาย”พูดจบ ริมฝีปากของโจวซือเหย่ก็จูบลงบนไหล่ขาวเนียนของเธอเจียงซู่: “อย่าแตะต้องฉัน สกปรก—”โจวซือเหย่จับกรามของเธอไว้ด้วยมือเดียว แล้วก้มลงจูบเพื่อปิดปากของเธอเป็นสามีภรรยากันมาตั้งหลายปี อันที่จริงแล้วจำนวนครั้งที่พวกเขาจูบกันนับครั้งได้ การจูบสำหรับโจวซือเหย่ถือเป็นเรื่องที่ใกล้ชิดสนิทสนมอย่างยิ่งความนุ่มนวลใต้ริม

  • ฉันแท้ง... ในวันเกิดชู้รัก   บทที่ 207

    คุณมีกลอุบายของคุณ ฉันก็มีวิธีรับมือของฉันโจวซือเหย่ถูกเจียงซู่แจ้งจับส่งเข้าสถานีตำรวจ แต่เขาก็เอาคืนโดยการส่งตำรวจมาตามหาเจียงซู่ทันทีเมื่อมองผ่านตาแมว เจียงซู่ก็เห็นนิติอาคารพร้อมกับตำรวจในเครื่องแบบสองนายเธอคิดว่าพวกเขามาแจ้งผล แต่คาดไม่ถึงว่าอีกฝ่ายจะมาจับกุมเธอเธอถูกจับในข้อหาลักทรัพย์เจียงซู่ไม่เคยฝันมาก่อนเลยว่า โจวซือเหย่จะแจ้งความว่าเธอขโมยเครื่องประดับจากบ้าน!เพื่อให้เรื่องดูน่าเชื่อถือ โจวซือเหย่ยังแสดงสถานะของตัวเอง เมื่อเห็นว่าเป็นคนตระกูลโจว เจ้าหน้าที่จึงดำเนินการทันทีโจวซือเหย่เดินออกมาจากด้านหลังประตู และบุกรุกเข้ามาในอาณาเขตของเจียงซู่อย่างเปิดเผยเขาหันไปมองเจ้าหน้าที่ที่อยู่หน้าประตู แล้วกล่าวขอโทษว่า “ผมกับภรรยาทะเลาะกันครับ ขอโทษที่ทำให้พวกคุณเสียเวลา”เมื่อตำรวจเห็นว่าเป็นปัญหาครอบครัว พวกเขาจึงทำตามขั้นตอนไกล่เกลี่ย แล้วขอตัวกลับไปเจียงซู่กำหมัดแน่น จ้องมองเขาด้วยความโกรธ “โจวซือเหย่ คุณมันไร้ยางอาย!”โจวซือเหย่ไม่แยแสต่อความโกรธของเธอเลย “เก็บของ แล้วกลับบ้านกับผม”เจียงซู่หันหลังเดินเข้าไปในห้อง ครู่ต่อมา เธอก็ออกมาพร้อมกับกระเป๋าเดินทางใบห

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status