แชร์

ผลกระทบจากสงคราม 2

ผู้เขียน: พิมพ์สีทอง
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2025-06-18 21:54:22

พวกเขานั่งอิงกันเงียบ ๆ อยู่บนเตียง ต่างคนต่างจมลงไปในห้วงภวังค์ของตน

การตัดสินใจนี้กะทันหันมาก และมีเรื่องต้องจัดการเต็มไปหมด เรื่องนี้ทำให้พวกเขาไม่สามารถข่มตาหลับได้จริง ๆ จางอวี๋จิงเอาแผนที่มาวางว่ามีแคว้นไหนที่ค่อนข้างสงบสุขบ้าง ข้อด้อยของที่ไหนกระทบกับนางน้อยที่สุด หญิงสาววิเคราะห์อย่างจริงจังจนผู้เป็นสามียังประหลาดใจ

“ข้าจะรักษาสัญญา” ไป่จวิ้นเอ่ยพึมพำออกเสียงโดยไม่รู้ตัว จางอวี๋จิงหันมามองเพราะคิดว่าเขาพูดกับนาง

หญิงสาวชะงักไปครู่หนึ่งหลังได้สบตากับสามี ดวงตาคู่นั้นที่จ้องมองมาสะกดให้นางลืมหายใจ ดวงตาเป็นประกายแบบนั้นนางเคยเห็นอยู่ทุกวัน เพราะบิดาของนางใช้มันมองท่านแม่เสมอ

“สัญญาอะไรหรือเจ้าคะ”

“ข้าจะดูแลเจ้าให้ดี ไม่ให้ต้องลำบากอีก”

“อา…สัญญาเมื่อตอนนั้นนี่เอง”

ไป่จวิ้นผู้ประคองกายนางเข้าหา มอบอ้อมกอดแนบแน่นกู่ตะโกนบอกแทนคำมั่นสัญญา เขาจะไม่มีทางให้นางพบกับฝันร้ายเป็นครั้งที่สาม

วันต่อมาจางอวี๋จิงก็เดินทางไปพบพ่อแม่ของนาง

ไปเยี่ยมเยียนท่านยายที่ป่วยไข้ตามประสาคนชรา

นางขอพูดคุยกันอย่างเป็นส่วนตัวในบ้านพวกเขาจึงค่อนข้างเงียบเสียง เรื่องที่บุตรสาวพึ่งบอกมาทำเอาบุพการีทั้งสองใจห
อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป
บทที่ถูกล็อก

บทล่าสุด

  • ชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง   ผลกระทบจากสงคราม 2

    พวกเขานั่งอิงกันเงียบ ๆ อยู่บนเตียง ต่างคนต่างจมลงไปในห้วงภวังค์ของตนการตัดสินใจนี้กะทันหันมาก และมีเรื่องต้องจัดการเต็มไปหมด เรื่องนี้ทำให้พวกเขาไม่สามารถข่มตาหลับได้จริง ๆ จางอวี๋จิงเอาแผนที่มาวางว่ามีแคว้นไหนที่ค่อนข้างสงบสุขบ้าง ข้อด้อยของที่ไหนกระทบกับนางน้อยที่สุด หญิงสาววิเคราะห์อย่างจริงจังจนผู้เป็นสามียังประหลาดใจ“ข้าจะรักษาสัญญา” ไป่จวิ้นเอ่ยพึมพำออกเสียงโดยไม่รู้ตัว จางอวี๋จิงหันมามองเพราะคิดว่าเขาพูดกับนางหญิงสาวชะงักไปครู่หนึ่งหลังได้สบตากับสามี ดวงตาคู่นั้นที่จ้องมองมาสะกดให้นางลืมหายใจ ดวงตาเป็นประกายแบบนั้นนางเคยเห็นอยู่ทุกวัน เพราะบิดาของนางใช้มันมองท่านแม่เสมอ“สัญญาอะไรหรือเจ้าคะ”“ข้าจะดูแลเจ้าให้ดี ไม่ให้ต้องลำบากอีก”“อา…สัญญาเมื่อตอนนั้นนี่เอง”ไป่จวิ้นผู้ประคองกายนางเข้าหา มอบอ้อมกอดแนบแน่นกู่ตะโกนบอกแทนคำมั่นสัญญา เขาจะไม่มีทางให้นางพบกับฝันร้ายเป็นครั้งที่สามวันต่อมาจางอวี๋จิงก็เดินทางไปพบพ่อแม่ของนาง ไปเยี่ยมเยียนท่านยายที่ป่วยไข้ตามประสาคนชรานางขอพูดคุยกันอย่างเป็นส่วนตัวในบ้านพวกเขาจึงค่อนข้างเงียบเสียง เรื่องที่บุตรสาวพึ่งบอกมาทำเอาบุพการีทั้งสองใจห

  • ชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง   ผลกระทบจากสงคราม 1

    “ทำไมคนเดินทางมาทางนี้เยอะจังล่ะ ช่วงพ่อค้าข้ามแดนหรือขอรับ”“ไม่รู้สินะ อาจใช่ก็ได้”ถึงจะตอบเด็กหนุ่มไปแบบนั้น แต่เขารู้ดีว่ามันไม่ใช่ ไป่จวิ้นรู้แล้วว่าเกิดอะไรขึ้น และเขาควรจะทำอะไรต่อ ทว่าเรื่องนี้ด่วนตัดสินใจไม่ได้ เขาต้องปรึกษาครอบครัวก่อน เมื่อได้คำตอบจึงจะรีบจัดการให้เร็วที่สุด รอช้าไม่ได้ไม่อย่างนั้นอาจไม่ทันการ“ไว้พี่เขยแน่ใจแล้วจะบอกเจ้าแล้วกัน”“เรื่องใหญ่หรือขอรับ”ดูจากสีหน้าเคร่งเครียดของไป่จวิ้น จางฟงคิดไปทางดีไม่ออก เขาที่เป็นคนร่าเริงยิ้มง่ายเวลาอยู่กับพี่สาวตอนนี้ยิ้มไม่ออกแม้แต่นิดเดียวท่าทางจะเป็นเรื่องใหญ่มากจริง ๆเด็กหนุ่มคาดเดาไว้ในใจว่า มันคงไม่ใช่เรื่องที่จัดการได้ง่าย แต่ในภายหลังที่เขาได้รับรู้เรื่องนี้ก็รู้สึกว่าตนคิดน้อยไป เพราะมันใหญ่เกินไปมากจนเขาในวันนั้นไม่มีทางคิดออกแน่ไป่จวิ้นมองไปยังถนนเบื้องล่างที่ผู้คนสัญจรเข้าออก ดูแล้วก็เหมือนเป็นกลุ่มพ่อค้าที่ผ่านทางมาเพื่อจะไปยังเมืองค้าขายอื่น มันเป็นภาพที่ดูปกติ และไม่มีอะไรน่าสนใจหากเขาไม่ได้รับรู้เรื่องอื่นมาก่อนหน้านี้ไม่รู้จะยื้อได้อีกนานเท่าไร ข้าต้องรีบแล้ววันหนึ่งสามีกลับมาบ้านช้ากว่าปกติ ทำใ

  • ชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง   ถูกดูแลอย่างดี 2

    เจ้าก้อนแป้งในท้องโตได้โตดี แม่กินอะไรเข้าไปก็ดูดสารอาหารไปหมด ให้นางกินของบำรุงมากอย่างไรก็รู้สึกอ่อนเพลียมากเหมือนเดิม“ทำหน้าซังกะตายอะไรขนาดนั้น เบื่ออย่างนั้นหรือ”“นิดหน่อยเจ้าค่ะ แต่สภาพข้าตอนนี้ให้เดินออกจากบ้านยังไม่รู้สึกว่าตัวเองจะไหวเลย ร่างกายกับจิตใจข้ากำลังเรียกร้องไม่สัมพันธ์กัน”“อดทนอีกนิดนะ อีกไม่กี่เดือนก็ได้เจอหน้าลูกแล้ว”“ข้าเข้าใจเจ้าค่ะ แต่ก็อดอึดอัดไม่ได้ การเป็นแม่นี่ยากจังเลยนะเจ้าคะ”หงเสวียนซู่ไม่ได้ออกความเห็นอะไร แค่ตอบรับเป็นครั้งคราวไม่ให้นางเหงาปาก อารมณ์หญิงมีครรภ์ไม่มั่นคงเพราะร่างกายไม่เหมือนเดิม แถมยังรู้สึกไม่สบายตัวอีก แม้เจ้าตัวจะเข้าใจว่ากำลังประคับประคองและทะนุถนอมชีวิตใครอีกคนหนึ่ง แต่ลึก ๆ ก็อดจะหงุดหงิดกับความเปลี่ยนแปลงไม่ได้อยู่ดี“พวกเจ้าคิดชื่อลูกเอาไว้หรือยังล่ะ”“มีคิดไว้เจ้าค่ะ ทั้งของผู้หญิงผู้ชายแต่ยังไม่เลือกกันจริงจัง แค่คิดว่ามีชื่อไหนที่ชอบบ้างเอาไว้เท่านั้น”“ดีแล้วละ คิดเอาไว้ล่วงหน้าจะได้ไม่ต้องหัวหมุนเหมือนข้า ตอนมีเจ้าลูกชาย ข้ากับสามีคิดกันไม่ออกเลย สุดท้ายก็เลือกตัวอักษรที่ชอบจากหนังสือหน้าเดียว” หงเสวียนซู่นึกไปถึงต

  • ชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง   ถูกดูแลอย่างดี 1

    ไป่จวิ้นฉวยเอามือนางมากุมไว้ ไม่รู้ความนัยที่ตั้งใจสื่อจะส่งไปถึงมากน้อยแค่ไหน หวังว่าจางอวี๋จิงจะเข้าใจว่านางคือคนที่เขาหวงแหนและเสียไปไม่ได้เป็นอันขาดหญิงสาวอมยิ้มและบีบมือเขาตอบ อยากแสดงให้เห็นว่าไม่ต้องเอ่ยคำใดมากมายก็สื่อใจถึงกันได้“หลังจากนี้ข้าจะระมัดระวัง และดูแลตัวเองให้ดีเลยเจ้าค่ะ ท่านพี่ไม่ต้องเป็นห่วงนะ”ไป่จวิ้นพอใจแล้ว อย่างน้อยนางก็รับปากแล้วว่าจะดูแลตัวเองมากขึ้นก่อนหน้านี้เขาจะพานางเข้านอนแล้วค่อยออกมากินข้าว แต่นางรู้สึกตัวพอดีจึงกินมื้อเย็นพร้อมกันเสียเลยหลังจากที่รู้ว่ามีเรื่องน่ายินดีเกิดขึ้นเช้า วันต่อมาเหออิงกับจางชิงผิงก็นำสมุนไพรและของบำรุงมาให้บุตรสาว จากเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืนทางบ้านคุยกันแล้วว่า บิดาของนางจะมารับส่งบุตรชายเอง ถึงแม้หงเสวียนซู่จะกลับมาหลังจากนี้ก็ถือว่าบิดานางมาช่วยดูแลอยู่ห่าง ๆ มีอะไรก็เรียกให้ช่วยกันได้ไป่จวิ้นเห็นด้วยและเสนอให้เลื่อนเวลากลับตามปกติออกไปประมาณหนึ่งชั่วยาม เขาบอกเรื่องสอนหนังสือกับจางฟงและเจ้าตัวก็บอกที่บ้านไว้แล้ว จางชิงผิงไม่ติดขัดใด ๆวันนี้นางก็ยังอยู่บ้านกับน้องชายตามลำพัง หลังจากนางเป็นลมไปเมื่อวานก็โดนจางฟงต

  • ชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง    เรื่องน่ายินดี 2

    “ท่านลุงหมอ พี่ข้าเป็นอะไรมากไหม อาการร้ายแรงหรือเปล่า”“ใจเย็นหน่อยสิ พวกเจ้าหน้าซีดยิ่งกว่าคนป่วยอีกนะ แต่ข้าก็พอเข้าใจอยู่ เจ้าหนุ่มนี่ไปหาข้าตั้งหลายครั้งแต่ข้าก็ไม่ว่างมาเสียที ถ้ารู้ก่อนอาจป้องกันได้นานแล้ว ช่วงนี้อากาศแปรปรวน ชาวบ้านป่วยไข้กันมาก แต่ก็ไม่ใช่ข้ออ้างที่ข้าจะละเลยใครได้”ตาแก่นี่รีบ ๆ บอกมาสักที เขากำลังทดสอบความอดทนข้าอยู่หรือไง ตกลงเมียข้าเป็นอะไรกันแน่“เลิกจ้องข้าเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อสักที ข้าจะบอกเดี๋ยวนี้แล้ว” โต้วฝูหรงยกมือปรามก่อนที่หนุ่มน้อยทั้งสองจะต่อยเขาจริง ๆ เพราะทนไม่ไหว“นางอ่อนเพลียมาก คนทั่วไปทำงานหนักแบบนี้ก็เหนื่อยอยู่แล้ว แต่ไม่ถึงกับหน้ามืดล้มลงไปหรอก เพราะนางพักผ่อนไม่เพียงพอ กินอาหารไม่เป็นเวลา ตอนที่ทำงานก็คงชอบเคลื่อนไหวเร็ว ๆ ด้วย หลังจากนี้ก็ต้องระมัดระวังหน่อยเพราะนางกำลังมีครรภ์”“มีครรภ์หรือขอรับ”“ใช่ ตอนนี้อายุครรภ์สองเดือนได้แล้ว ต้องระวังมาก ๆ หน่อย เป็นท้องสาวท้องแรกเลยเหมือนไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงไปมาก ดูออกได้ยากว่านางตั้งครรภ์หรือไม่ข้าจะจัดยาบำรุงให้ ส่วนการติดตามอาการหลังจากนี้ไปจนถึงทำคลอดปรึกษาหมอตำแยด้วยจะดีกว่านะ”โต้ว

  • ชายพิการผู้นั้น ที่ใครไม่เห็นค่า นางจะเป็นภรรยาของเขาเอง    เรื่องน่ายินดี 1

    “ท่านพี่ สีหน้าท่านดูไม่ดีเลย พักหน่อยดีไหม” จางฟงเห็นสีหน้าพี่สาวซีดขาวแล้วรู้สึกใจคอไม่ดี“ข้าไหวอยู่ ไม่เป็นไรหรอก”“ไม่เป็นไรที่ไหนกันล่ะ วัวป่วยที่บ้านยายแก่ข้าง ๆ ยังสีหน้าดูดีกว่าพี่อีก”เจ้าเด็กคนนี้ เดี๋ยวเถอะ ถ้าไม่ติดว่าข้าล้างผักอยู่กะละมังได้ลอยไปหาเจ้าแน่!“ช่างเถอะ ๆ งานตอนนี้ใกล้เสร็จแล้ว ขอข้าทำให้เสร็จก่อนแล้วจะไปพักนะ”“ข้าคงจะเชื่อหรอก สามวันที่แล้วพี่ก็พูดแบบนี้ สองวันที่แล้วพี่ก็พูดแบบนี้ เมื่อวานก็ยังพูดประโยคนี้ ผลสุดท้ายก็ทำงานอยู่ตลอดไม่ได้พักเลย”นี่เจ้าเป็นพยาธิในท้องข้าหรือไง รู้ดีอะไรขนาดนั้น ข้ายังจำไม่ได้เลยว่าพูดไปด้วยความที่ยังมีงานอยู่ในมือ จางอวี๋จิงจึงไม่ได้สนใจต่อล้อต่อเถียงกับน้องชาย นางเอาแต่บอกปัดแล้วโหมงานอย่างหนักเพื่อให้มันเสร็จเร็ว ๆจางอวี๋จิงไม่ชอบทำงานแบบค้างคา แต่ละงานต้องเสร็จเป็นอย่าง ๆ ไป เป็นคนประเภทที่นายจ้างจะชอบมาก แต่ปัญหาก็คือนางจะไม่ยอมพักเลย เป็นทั้งข้อดีและข้อเสียโดยเฉพาะในเวลาแบบนี้หรือข้าควรไปตามพี่เขยมาดุนางแทน แต่จะปล่อยนางไว้คนเดียวก็ไม่ได้อีก ข้ามีทางเลือกอะไรบ้างเนี่ยจางฟงไม่รู้จะทำอย่างไรได้นอกจากแย่งงานส่วนของนา

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status