Share

บทที่ 38

“อาสาม ท่านแม่ข้ายังไม่กลับมาอีกหรือเจ้าคะ”

“ยังหรอก แม่เจ้าเพิ่งจะไปไม่กี่ชั่วยามเอง แต่นางทำอาหารอร่อยๆ ไว้ให้เจ้ากับพี่ชายด้วยนะ”

เซี่ยฉงอวิ๋นนอนฟังเสียงพูดคุยที่ค่อยๆ ห่างออกไป พลางนิ่วหน้าเล็กน้อย สตรีนางนั้นเข้าตำบลไม่รู้ว่าเป็นอย่างไรบ้าง

นางจะยังกลับมาอีกไหมนะ…

“เสี่ยวเกอเจ้าบอกว่ามีคนอยู่ที
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 382

    “ข้าหรือ” คำว่าอาจารย์ปู่ทำเอาผู้เฒ่าฝูที่กำลังนั่งละเมียดสุราถึงกับมีสีหน้าเหลอหลาขึ้นมา “ทำไมต้องวุ่นวายด้วยเล่า ให้พวกเขาไปเรียนที่สำนักศึกษาก็ดีอยู่แล้วนี่นา” ถึงอย่างไรที่สถานศึกษาก็มีอาจารย์คนใหญ่ที่ฮ่องเต้ส่งมาคอยทำหน้าที่สอนองค์ชาย เรื่องอะไรต้องให้ตาแก่อย่างเขาลำบากเหน็ดเหนื่อยด้วยเห็นผู้เ

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 381

    คอยดูเถอะ หากสาวไปถึงคนบงการได้เขาจะต้องทำให้มันผู้นั้นได้รับผลการกระทำของตัวเองเป็นแน่!ขณะเดียวกัน หมู่บ้านเซี่ยก็มีเสียงจามติดๆ กันของบุรุษหนุ่มดังขึ้นไม่หยุด...“ฮัดเช้ย!”“นายท่านไม่สบายหรือขอรับ” เซี่ยเฉิงถามพลางขมวดคิ้ว “ให้ข้าไปบอกท่านอาฉีต้มน้ำขิงมาให้ดื่มดีไหมขอรับ”เซี่ยฉงอวิ๋นลูบปลายจมูก

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 380

    ในเวลาช่วงสั้นๆ องค์หญิงใหญ่ที่เดิมทีเปรียบประหนึ่งตะเกียงไฟใกล้สิ้นแสง ก็กลับมาลุกโชนสว่างสดใสราวกับฟื้นคืนชีพกระนั้น เรื่องนี้ทำให้บรรดาคนรอบตัวมู่หรงเซียนยินดีอย่างยิ่ง พวกเขาทุกคนจึงไม่มีใครคัดค้านที่ผู้เป็นนายไม่คิดจะกลับเมืองหลวงในเร็ววันเพียงแต่น่าเสียดาย วันเวลาอันสุขสงบที่ว่านั้นกลับไม่ได้

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 379

    แม้จะรู้ว่าคนที่อยู่เหนือคนอื่นไม่ควรมีความรู้สึกมากจนเกินไป ทว่าเยว่อวิ๋นกลับชื่นชอบความไร้เดียงสาของจิ้งจอกน้อยหลีจวินอยู่ไม่น้อย เมื่อคิดถึงว่านิสัยเช่นนี้จะต้องถูกขัดเกลาจนหายไปในวันหน้า นางจึงอดรู้สึกไม่ได้ว่าช่างเป็นเรื่องที่น่าเสียดายจริงๆอยู่ด้วยกันมาถึงสองชาติ มีหรือเซี่ยฉงอวิ๋นจะมองความรู

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 378

    ในขณะที่เยว่อวิ๋นครุ่นคิดให้กำลังใจคนสกุลสวีนั้น นางไม่ได้นึกเลยว่าสิ่งที่ตนคาดเดาจะเกิดขึ้นไวทันตาเห็นขนาดนี้เพราะเพียงไม่กี่วันต่อมาหลังจากวันนั้น ข่าวเรื่องที่สวีหยินได้รับการปล่อยตัวก็ถูกส่งมาจากเมืองหลวง“ไม่มีใครรู้ว่าทำไมจู่ๆ ฝ่าบาท ถึงทรงมีรับสั่งให้ปล่อยตัวสวีหยินอย่างกระทันหัน แต่ว่าที่สา

  • ซาลาเปาบ้านข้านั้นทั้งขาวทั้งนุ่ม   บทที่ 377

    “ส่งรายงานฉบับนี้ไปให้นาง”เสียงใสที่มิได้แหลมเล็กเหมือนขันทีทั่วไปเอ่ย ใบหน้างดงามของกงกงคนสนิทเรียบเฉยทว่าในแววตากลับปรากฏร่องรอยอำมหิตวูบหนึ่ง ก็แค่แม่ทัพแก่ๆ ที่ทะเยอทะยานคนหนึ่ง คิดว่าตัวเองเป็นใครกันหากไม่เพราะยังต้องการใช้งานสายเบ็ดเช่นอีกฝ่าย เขารับรองเลยว่าจะทำให้เจ้าแก่นี่อยู่ไม่สู้ตาย!น

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status