5 - เรียกใช้งาน

เรียกใช้งาน

เมื่อทั้งคู่รับประทานอาหารกันเสร็จแล้ว ก็เป็นหน้าที่ของพระพาย ที่ต้องเก็บถ้วยชามไปล้าง และก็ทำความสะอาดต่อ

"เก็บกวาดที่ครัวเสร็จแล้ว...ก็เข้าไปทำความสะอาดที่ห้องนอนฉันด้วย" เสียงเข้มเอ่ยบอก พร้อมลุกออกจากเก้าอี้

"ค่ะ"

ร่างสูงลุกขึ้นยืน แล้วหมุนตัวเดินออกไปทันที ปล่อยให้พระพายทำความสะอาดตรงนั้นต่อ

พระพายทำความสะอาดจนเกือบถึงเย็น จนคิมหันต์ต้องเดินออกมาบอก

"พอได้แล้ว...รีบไปอาบน้ำแต่งตัว ฉันจะพาออกไปข้างนอก" เสียงเข้มของคิมหันต์เอ่ยบอก

"ไปข้างนอก!...จะไปไหนค่ะ" พระพายถามขึ้น อย่างสงสัย เมื่อคิมหันต์บอกจะพาเธอไปข้างนอก เพราะนี้ก็เริ่มเย็นแล้ว อีกไม่กี่ชั่วโมงเธอก็ต้องเตรียมตัวไปทำงานที่ผับต่อ

"รีบไปอาบน้ำเถอะ ไปถึงเดี๋ยวก็รู้เองแหล่ะ ฉันไม่พาเธอไปขายหรอกน่า" เสียงเข้มเอ่ยสั่ง

พระพายรีบสาวท้าวเข้าไปในห้องทันที โดยที่ใช้เวลาไม่นานนักก็ออกมาจากห้องด้วยชุดใหม่

"เป็นผู้หญิงประสาอะไร อาบน้ำแต่งตัวไม่ถึง 10 นาทีด้วยซ้ำ"

@ห้างสรรพสินค้า

"คุณพาหนูมาที่นี่ทำไมค่ะ" พระพายถามขึ้นเมื่อรถเข้ามาจอดภายใต้ห้างสรรพสินค้า

"แล้วมาห้างเขามาทำอะไรกันล่ะ...ฉันไม่ได้พาเธอมาปล้นจี้หรอก" เสียงเข้มยังคงเอ่ยตอบกวนๆ

"คุณนี้เป็นผู้ชายแบบไหนกัน พูดมาก! ตอบกลับได้ทุกคำจริงๆ ปากแจ๋วขนาดนี้ ถึงว่าอายุขนาดนี้แล้ว ยังไม่มีเมียสักที" พระพายเอ่ยขึ้นสวนกลับมาทันที

"เธอว่าฉันแก่เหรอห้ะ...แล้วอยากโดนคนแก่กระแทกดูบ้างไหมล่ะ" คิมหันต์จ้องหน้า พร้อมกัดฟันพูดใส่ต่อหน้าพระพาย

"ทะลึ่ง!" พระพายต่อว่า และรีบเปิดประตูลงจากรถทันที

"เห้อะ...นึกว่าจะแน่!"

"อยากได้อะไร...ก็ไปหยิบได้เลย เสร็จแล้วค่อยไปซื้อของสด" คิมหันต์เอ่ยบอกเมื่อทั้งคู่เดินมาถึงแผนกเสื้อผ้า และของใช้ต่างไป

"ไม่ดีกว่าค่ะ...มันแพงเกินไป ไว้หนูจะไปซื้อตามตลาดนัดเอานะค่ะ" พระพายเอ่ยบอก พร้อมกำลังจะเดินเลี่ยงไปทางอื่น

แต่ถูกมือหนาคว้าเอาไว้เสียก่อน

"ฉันบอกให้ไปเลือกก็ไป"

"แต่...ว้ายคุณ" พระพายร้องขึ้นทันที เมื่อมือหนาลากเธอเข้าไปยังแผนกเสื้อผ้า

"เอาเสื้อผ้าไซส์ผู้หญิงคนนี้มาสักสิบชุดครับ"

"สิบชุด!" พระพายตาโตขึ้นในทันที

"รีบไปลองจะได้ไปที่อื่นต่อ" เสียงเข้มเอ่ยบอกร่างบางอีกครั้ง

อีกด้าน

"แก...นั่นมันคุณคิม คู่ขาแกนี่ วันนี้ลมอะไรพัดมา ถึงมาเดินที่ห้างได้ แถมพาผู้หญิงมาด้วย" เจน เพื่อนซี้ของหญิงสาวอดีตคู่นอนของคิมหันต์เอ่ยขึ้น เมื่อพวกเธอนั่งรับประทานอาหารอีกอีกฟากของห้างฯ แต่สายตากลับบังเอิญไปเห็นคิมหันต์เดินมากับหญิงสาวคนหนึ่ง

"ก็คงจะเป็นเด็กในสต็อกอีกตามเคยนั้นแหล่ะ...ที่แท้ก็มีเด็กใหม่นี้เอง ช่วงนี้เลยไม่มาหากันเลยนะค่ะคิม" ชะเอม อดีตคู่นอนคนล่าสุดของคิมหันต์

"แก...จะทำอะไร เอม" เจนถามขึ้นเมื่อเห็นเพื่อนสาวลุกขึ้นจากเก้าอี้

"ทักทายคู่ขาเก่าเฉยๆ" ชะเอมเอ่ยตอบ พร้อมกับเดินออกจากร้านไป

"ไม่เจอกันนานเลยน่ะค่ะคิม" ชะเอมเดินเข้ามาภายในร้านที่คิมหันต์นั่งรอพระพายลองชุดอยู่

"..." คิมหันต์ หันหน้าไปตามเสียง แต่ไม่ได้เอ่ยอะไรตอบ

"ทำไมค่ะ...จำเอมไม่ได้แล้วเหรอ? แหม่....น่าน้อยใจจัง" ชะเอมเอ่ยเสียงหวานใส่

พระพายลองชุดเสร็จแล้วเดินออกมา พร้อมกับชุดใหม่

"เรียบร้อยแล้วค่ะคุณผู้ชาย...น้องผู้หญิงหุ่นดีมากเลยค่ะ ใส่ชุดไหนสวยหมดทุกชุดเลยน่ะ น้องน่ารักสมวัยมากเลยค่ะ" พนักงานในร้านเอ่ยบอกคิมหันต์ ที่ตอนนี้มองพระพายตาไม่กระพริบเลย

"คิม...คิมค่ะ" ชะเอมสะกิดเรียกเมื่อเห็นคิมหันต์มองหญิงสาวตาไม่กระพริบเลย รู้สึกหมั่นไส้ขึ้นมา

"อ๋อ...ครับ คิดเงินได้เลยครับ เอาทั้งหมดนี้ล่ะครับ นี้ครับบัตร" คิมหันต์เอ่ยบอกพนักงานพร้อมกับยื่นแบล็คการ์ดให้

"ใช้บัตรนี้ดีกว่าค่ะ..." พระพายเอ่ยพร้อมกับยื่นบัตรอีกใบของเธอที่คิมหันต์ให้แทน

"ใช้อันนี้แหล่ะครับ" คิมหันต์เอ่ยกับพนักงานอีกครั้ง ที่ตอนนี้ยืนงงเพราะไม่รู้จะรับบ้ตรจากใคร

"ส่วนเธอก็เก็บไว้เถอะ...บัตรใบไหนมันก็เงินฉันอยู่ดี" แล้วหันมาพูดกับพระพาย

พระพายจึงต้องเก็บบัตรใบนั้นเข้าคืน แล้วเดินตามพนักงานไปที่เคาเตอร์ และคิมหันต์ก็หมุนตัวตาม โดยไม่ได้สนใจชะเอมเลย

"มาค่ะ...เดี๋ยวหนูถือดีกว่าค่ะ" พระพายเอ่ยบอก พร้อมกำลังจะยื่นมือไปถือของ แต่กลับโดนคนตัวสูงจ้องตาเขม็ง จนพระพายไม่กล้าโต้ตอบอะไรอีก ได้แต่เดินตามชายหนุ่มไปเงียบๆ

ส่วนชะเอมที่ยื่นมองปฏิกิริยาของคนทั้งสอง พร้อมกับกำมือแน่น อย่างเคียดแค้น

"ที่กับเอมไม่เคยทำอะไรแบบนี้ให้เลยน่ะค่ะคิม คิดว่าเอมจะยอมปล่อยคุณไปง่ายๆอย่างนั้นเหรอค่ะ ...ไม่มีทาง คุณต้องเป็นของเอมแค่คนเดียวเท่านั้น" ชะเอมเอ๋ยออกมาอย่างแค้น พร้อมกับคิดอะไรบางอย่างขึ้นมา

ชะเอมจึงเดินกลับมายังร้านที่เพื่อนสาวยังคงนั่นอยู่

"เป็นยังไงบ้างล่ะ" เจนเอ่ยถามเพื่อนสาวเมื่อหล่อนเดินมานั่งอย่างหน้าไม่รับแขก

"เด็กนั่น...มีดีอะไร หน้าตาก็งั้นๆ จืดชืด ไม่เห็นจะสวยตรงไหนเลย สู้ฉันก็ไม่ได้" ชะเอมเอ่ยขึ้นพูดระบายกับเจนทันที

"แล้วแกจะทำยังไงต่อล่ะเอม...นั้นมันบ่อเงินบ่อทองแกเลยน่ะเว้ย แกจะยอมปล่อยให้หลุดมือไปเหรอ?" เจนถามชะเอมขึ้น

"ฉันไม่ยอมหรอก...ยังไงฉันก็จะเอาคิมกลับมาเป็นของฉันอีกครั้งจนได้..."

"แล้วแกจะทำไงต่อ ดูเหมือนเขาจะหลงเด็กคนนั้นมากเลยน่ะ" เจนเลิกคิ้วถาม

"ก็แค่หลง...คนอย่างคิมเหรอจะรักใครเป็น ตอนนี้ก็แค่หลงของใหม่นั้นแหล่ะ พอเบื่อก็คงจะเขี่ยทิ้งนั้นแหล่ะ" ชะเอมเอ่ยออกมา พร้อมกับนึกอะไรบางอย่างออกได้ "ฉันคิดออกแล้วว่าจะทำยังไงต่อ?"

"ยังไง?"

"ถ้าเกิดว่าฉันท้องล่ะ!!" ชะเอมตอบ พร้อมยิ้มอย่างมีแผนการ

"เขาจะยอมปล่อยให้แกท้องกับเขาง่ายๆเหรอ"

"คราวนี้แหล่ะ...คิมไม่รอดแน่"

"แล้วเขาจะยอมมานอนกันแกอีกเหรอ?"

"อ๋อยไง...คนอย่างคิม ติดง่ายจะตาย อ่อยนิดอ่อยหน่อยก็ยอมแล้ว" ชะเอมเอ่ยขึ้นอย่างมั่นใจในความคิดของตัวเอง