6 - ทำความรู้จัก

ทำความรู้จัก

"คุณจะซื้ออะไรเยอะแยะค่ะ...หนูก็อยู่คนเดียวนะค่ะ ตัวก็เล็กแค่เนี่ย...ทานเป็นเดือน ก็ไม่หมดหรอกค่ะ" พระพายเอ่ยถาม เมื่อเห็นคิมหันต์หยิบจับนั่นตับนี้ใส่รถเข็นไม่หยุด จนเกือบล้น

"ใครบอกว่าทานคนเดียว!" เสียงเข้มเอ่ยตอบ พร้อมกับเข็นรถไปเรื่อยๆโดยไม่สนใจพระพาย

"ก็...นี่คุณหมายความว่ายังไง?" พระพายยืนนึกตามที่คิมหันต์พูด เเล้วก็รีบสาวท้าวตามทันที

"หึ...ตามที่ได้ยินนั้นแหล่ะ"

"อะไรค่ะ...ตามที่ได้ยินหมายความว่า...คุณ ไหนบอกว่าคุณจะ..." พระพายคิ้วขมวดขึ้นทันที

"ที่นั้นมันคอนโดฉันน่ะ และฉันจะเข้าออกตอนไหนก็ได้ ลืมแล้วเหรอ" คิมหันต์เอ่ยขึ้นอีกครั้ง

"..." พระพายหุบปากเงียบทันที แล้วก้มหน้าลง เดินตามคิมหันต์ไปอย่างเงียบๆ ไม่เอ่ยอะไรขึ้นมาอีกเลย

คอนโดหรู (คิมหันต์)

"เป็นไร?...เห็นเงียบมาตั้งแต่อยู่ห้างแล้ว" คิมหันต์เอ่ยถามพระพาย เมื่อเข้ามาภายในคอนโด

"เปล่าค่ะ" เสียงเล็กเอ่ยตอบ พร้อมสาวท้าวเข้าไปในห้องนอนทันที

"..." คิมหันต์ชายตามอง โดยไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ อย่างเอ็นดูในความเป็นงอนเป็นเด็กของเธอ

สักพักคิมหันต์ เดินไปเคาะประตูห้องของพระพาย เพราะเห็นว่าหญิงสาว เจ้าไปในห้องนานแล้ว และก็ใกล้จะถึงเวลาที่ต้องไปทำงานแล้ว

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"เธอ...พระพาย!" เป็นครั้งแรกที่คิมหันต์เอ่ยเรียกชื่อของหญิงสาว และเมื่อ ไม่มีเสียงตอบกลับจากคนด้านใจ

คิมหันต์จึงตัดสินใจเปิดประตูเข้าไปอย่างถือวิสาสะ และชะเง้อดูก่อนกลับพบเพียงความมืด

"พระพาย...หลับหรือเปล่า" และเป็นครั้งที่สองที่เขาเอ่ยชื่อของเธอขึ้น

เมื่อเรียกแล้วไม่มีเสียงตอบรับใดๆ คิมหันต์จึงกดเปิดสวิตช์ไฟ แล้วกวาดสายตามองดูรอบไปห้อง กลับไม่พบพระพาย จึงต้องสาวท้าวไปที่ระเบียงข้างนอก ก็ไม่พบอีกเช่นเคย

ท้าวยาวก้าวไปยังห้องน้ำกลับได้ยินแต่เสียงน้ำไหลนิ่ง แต่ไม่ได้ยินเสียงน้ำกระทบกระพื้น

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

"พระพาย...อาบน้ำหรือเปล่า?" แต่ก็ยังพบความเงียบอยู่เช่นเคย

เมื่อเคาะประตูแล้วยังไม่ทีเสียงตอบรับ คิมหันต์จึงตัดสินใจพังประตูเข้าไปทันที และเมื่อประตูเปิด ภาพที่เห็น ทำให้ชายหนุ่มอ้าปากค้างทันที

"กรี๊ดดดดด....ไอ้บ้า! โรคจิต" เสียงพระพายกรีดร้อง พร้อมรีบเอามือปิดทุกส่วนของร่างกาย แต่กลับปิดแทบไม่มิด

"เอ่อ..." เมื่อนึกขึ้นได้คิมหันต์รีบหันหลังให้ทันที "ขะ ขอโทษ"

"ไอ้บ้า!...ไอ้โรคจิต นี้จะมาแอบดูกันอาบน้ำเหรอ...นี่แหน่ะ" เมื่อตั้งสติได้ พระพายรีบคว้าผ้าขนหนูมานุ่ง และใช้ฝ่าฟาดใส่ชายหนุ่มตรงหน้าไม่ยั้งทันที

"โอะ...โอ้ยยยย...นี้เธอกะจะฆ่าฉันเลยเหรอ?" คิมหันต์ร้องโอดโอย เมื่อโดนฝ่ามือฟาดเข้ามาไม่ยั้ง แถมยังโดนของแข็งฟาดเข้าที่หน้าผากอีก จนเลือดไหลซึมออกมา เพราะเธอคว้าแจกันฟาดไปโดน แต่ไม่ได้แรงมากนัก

เมื่อนึกขึ้นได้ พระพายยืนนิ่งทันที เมื่อเห็นที่หน้าของคิมหันต์มีเลือดออก

"โอ้ย..."มือหนากุมที่หน้าผากของตนเอง พร้อมกับจ้องหน้าพระพายนิ่ง แล้วเดินออกจากห้องน้ำไป

พระพายรีบวิ่งตามหลังของคิมหันต์

"นั่งลงก่อนค่ะ...หนูทำแผลให้" พระพายรีบดึงตัวคิมหันต์ไว้ แล้วบอกให้ร่างสูงนั่งลงบนที่นอนก่อน และเธอจึงรีบเดินไปเอาอุปกรณ์ทำแผลมา

"..." คิมหันต์ไม่ได้เอ่ยตอบอะไร เพียงแค่ชายตามองพร้อมกับทำตามอย่างง่าย

"แสบนิดหนึ่งนะค่ะ" พระพายเอ่ยบอก พร้อมชุ่มยาล้างแผลที่บริเวณรอบๆหน้าผากของคิมหันต์

"ซีด...เบาหน่อยสิ!"

"ขอโทษค่ะ" เสียงหวานเอ่ยขอโทษ และทำแผลให้คนตรงหน้าต่อไป โดยไม่ได้คิดอะไรเลยว่าตอนนี้ตัวเองนั้นนุ่งแค่ผ้าขนหนูเพียงผืนเดียวยืนประจันหน้ากับชายหนุ่มอยู่

คิมหันต์ได้แต่แอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก เพราะกลิ่นคลีมอาบน้ำในตัวของหญิงสาวลอยมาแต่จมูก แถมผิวขาวนวลเนียนนั้นอีก ทำให้ตอนนี้ ลูกชายของเขากลับลุกตื่นขึ้นมาทันที

"เสร็จแล้วค่ะ" พระพายเอ่ยบอก พร้อมกำลังเก็บอุปกรณ์เข้าคืน และกำลังจะเดินหมุนตัว

"เดี๋ยว!" แต่มือหนาดึงเอวคอดของเธอลงมานั่งที่ตักแกร่งของเขาเสียก่อน

"คะ คุณ จะทำอะไรค่ะ" พระพายตกใจในการกระทำของเขา และเอ่ยปากถามขึ้น

"ทำ...ฉันเลือดออกแล้ว...คิดว่าแค่คำขอโทษอย่างเดียวจะพอแค่นั้นเหรอ"

"แล้วหนู...ต้องทำยังไงค่ะ และอีกอย่างคุณเองก็ผิดที่พังประตูเข้ามา แถมยังถือวิสาสะเข้ามาในห้องของหนูอีก"

"โอเคเรื่องที่เข้ามาในห้องนี้ฉันผิด...แล้วใครบอก เวลาเข้าห้องน้ำเเล้วเปิดเพลงเสียงดังขนาดนั้น จนคนข้างนอกเรียกก็ไม่ได้ยิน ฉันคิดว่าเธอเป็นลมเป็นแล้ง ล้มตายในห้องน้ำเสียแล้ว"

"..." พระพายนิ่ง แล้วจ้องหน้าของคิมหันต์ทันที

สองสายตาสบตากันนิ่ง มือหนาเลื่อนขึ้นมาที่ท้ายทอยของหญิงสาวแล้วกดลงโน้มลงมาเล็กน้อย ปากหยักฉกจูบทันที โดยที่พระพายไม่ทันได้ตั้งแต่ มือหนาอีกข้างก็ล็อคเอวเธอไว้นิ่ง กันไม่ให้เธอตก แล้วพลิกร่างบางให้นอนหงายลงบนที่นอนนุ่มนั้นทันที

เมื่อร่างบางไม่ยอมเปิดปากให้เขาได้ล่วงล้ำ มือหนาจึงเลื่อนมากอบกุม ที่อกของหญิงสาวทันที เต็มแรง

"อ๊ะ..."

"อย่าร้องแบบนี้" เสียงนุ่มเอ่ยบอก พร้อมก้มลงฉกชิมความหวานจากปากบางอีกครั้ง และคราวนี้พระพายยอมเผยอปากรับจูบอย่างง่ายดาย

มือหนาปลกปมผ้าขนหนูของพระพายออก แล้วโยนลงไปที่ข้างเตียง

"อื้อ..." พระพายรีบดันอกแกร่งออก เพราะรู้สึกถึงความเย็นของร่างกายตัวเอง ที่ตอนนี้นอนเปลือยเปล่าอยู่ใต้ร่างคนร่างสูง

"ปิดทำไม!...เห็นมาหมดแล้ว ไม่ต้องอายหรอก" คิมหันต์เอ่ยบอก เมื่อคนร่างบางเลื่อนมือมาปิดที่จุดสงวนของตัวเอง

"..." พระพายที่ไม่เอ่ยอะไรออกมา ได้แต่เอามือขึ้นมาปิดหน้า แล้วหลับตาปี๋ เพราะอายและไม่กล้าสู้หน้าคนด้านบน

"เรามาทำความรู้จักกันหน่อยน่ะ...พระพาย" เสียงนุ่มเอ่ยบอก พร้อมกับเลื่อนมือของพระพายออกจากใบหน้าจองเธอ

"ลืมตาขึ้นมา...แล้วมองหน้าฉัน" เสียงนุ่มเอ่ยสั่ง

"..." พระพายลืมตาขึ้นมา แล้วสายตาจ้องไปที่ร่างกายเปลือยเปล่าของตัวเอง

มือหนาจึงตวัดผ้าห่มคลุมร่างกายเธอไว้ให้แล้วจ้องมองสบตากับเธอนิ่ง