Share

บทที่ 387

Author: หออักษร
เขาสังเกตได้ว่า ฉินหมิงกำลังค่อย ๆ หลุดพ้นจากการควบคุมของราชสำนัก

เหมือนกับที่พวกขุนนางในราชสำนักคิดเอาไว้ การที่ฉินหมิงเข้ามาในหลิ่งหนานมิได้เหมือนกับคนที่หายสาบสูญไปเฉย ๆ

ตรงกันข้าม เขากลับเหมือนผู้ที่มีความสามารถสูงที่ได้เหยียบเข้าสู้พื้นที่ใหม่

เพียงระยะเวลาสองปีสั้น ๆ เขาได้เติบโตถึงขั้นนี้

กระทั่งทำให้เวลาที่ราชสำนักจะจัดการกับเขา ล้วนจะต้องยั้งมือ และลังเลใจ

ความสามารถระดับนี้ หากจะพูดอย่างไม่ถ่อมตัว ไหนเลยจิ้นอ๋องจะเทียบชั้นได้?

“กลับไปกราบทูลเสด็จพ่อแทนข้าทีว่า เงินสามแสนตำลึงยังไม่พอ ในฐานะที่ข้าเป็นลูก ข้าจะจ่ายเพิ่มให้เขาอีกในภายหลัง ถือเสียว่าเป็นดอกเบี้ย”

ฉินหมิงบ้าระห่ำเกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้!

ก็แค่เงิน ข้ามีอยู่แล้ว!

แต่มิใช่ว่าราชสำนักจะมาขู่เอาจากข้าได้!

แต่ข้าอยากจะให้เมื่อไร พวกเขาถึงจะเอาไปได้ต่างหาก!

“เชิญขอรับ”

องครักษ์สองสามคนเดินมาถึงตรงหน้าสืออวี้จิ้น แล้วทำสัญญาณมือเชิญเขา

ดูเหมือนกำลังจะส่งเขาออกไป

แต่ในความเป็นจริงแล้วนี่คือฉินหมิงต้องการจะไล่แขก

เมื่อเผชิญหน้ากับฉินหมิงที่อวดอำนาจ และมีศักยภาพเหนือผู้อื่นเช่นนี้

สืออวี้จิ้นก็รู้สึกเย็
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter

Latest chapter

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 388

    ตอนนี้ภายในใจของสืออวี้จิ้นสั่นสะท้านเป็นอย่างยิ่งมิน่าล่ะฉินหมิงถึงมิได้เอาบทลงโทษเหล่านั้นของตนเองและราชสำนักมาใส่ใจที่แท้เขาก็เล่นใหญ่ถึงเพียงนี้นี่เอง!คาดไม่ถึงว่าจะลอบสังหารหารคนตระกูลเซียวสองคนนั้น“แล้วหลักฐานล่ะ ข้าจะให้ฝ่าบาทส่งกองทัพไป กวาดล้างหลิ่งหนานของเขาให้สิ้นซาก! !”หลังจากที่แผดคำรามอยู่ครู่หนึ่ง เซียวซูเฟยก็มิได้สนใจความโศกเศร้าของการสูญเสียญาติอีกดวงตาทั้งคู่ที่แดงฉานของนาง จับจ้องไปที่หวังเป่าแล้วเอ่ยปากทันทีหวังเป่าจึงรีบกล่าวว่า“พระสนม ฉินอ๋องทำทุกเรื่องอย่างหมดจด มือสังหารโจมตีเสร็จแล้วก็ถอยไปทันที มิได้ทิ้งร่องรอยอะไรเอาไว้เลยขอรับ”ฉินหมิงเป็นคนให้ฉางไป๋ซานไปลอบสังหารแน่นอนว่ามิมีทางทิ้งร่องรอยเอาไว้ให้เห็นแต่ไม่ว่าจะเป็นใคร เพียงแค่ได้ฟังข่าวนี้ก็ย่อมเข้าใจ ว่าฉินหมิงจะต้องเป็นคนสั่งการอย่างแน่นอนทั่วทั้งเจียงหนาน ตอนนี้ผู้ที่มีศักยภาพสามารถจู่โจมอย่างฉับพลันโดยที่มิมีใครสังเกตเห็น และมีกำลังที่สามารถสังหารคนแล้วจากไปได้นั้น มีเพียงไม่กี่คนเท่านั้นและที่สำคัญก็คือคนอื่น ๆ มิได้มีความเคียดแค้นกับตระกูลเซียว และมิอาจแบกรักความเดือดดาลของเ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 387

    เขาสังเกตได้ว่า ฉินหมิงกำลังค่อย ๆ หลุดพ้นจากการควบคุมของราชสำนักเหมือนกับที่พวกขุนนางในราชสำนักคิดเอาไว้ การที่ฉินหมิงเข้ามาในหลิ่งหนานมิได้เหมือนกับคนที่หายสาบสูญไปเฉย ๆตรงกันข้าม เขากลับเหมือนผู้ที่มีความสามารถสูงที่ได้เหยียบเข้าสู้พื้นที่ใหม่เพียงระยะเวลาสองปีสั้น ๆ เขาได้เติบโตถึงขั้นนี้กระทั่งทำให้เวลาที่ราชสำนักจะจัดการกับเขา ล้วนจะต้องยั้งมือ และลังเลใจความสามารถระดับนี้ หากจะพูดอย่างไม่ถ่อมตัว ไหนเลยจิ้นอ๋องจะเทียบชั้นได้?“กลับไปกราบทูลเสด็จพ่อแทนข้าทีว่า เงินสามแสนตำลึงยังไม่พอ ในฐานะที่ข้าเป็นลูก ข้าจะจ่ายเพิ่มให้เขาอีกในภายหลัง ถือเสียว่าเป็นดอกเบี้ย”ฉินหมิงบ้าระห่ำเกินกว่าที่เขาจินตนาการเอาไว้!ก็แค่เงิน ข้ามีอยู่แล้ว!แต่มิใช่ว่าราชสำนักจะมาขู่เอาจากข้าได้!แต่ข้าอยากจะให้เมื่อไร พวกเขาถึงจะเอาไปได้ต่างหาก!“เชิญขอรับ”องครักษ์สองสามคนเดินมาถึงตรงหน้าสืออวี้จิ้น แล้วทำสัญญาณมือเชิญเขาดูเหมือนกำลังจะส่งเขาออกไปแต่ในความเป็นจริงแล้วนี่คือฉินหมิงต้องการจะไล่แขกเมื่อเผชิญหน้ากับฉินหมิงที่อวดอำนาจ และมีศักยภาพเหนือผู้อื่นเช่นนี้สืออวี้จิ้นก็รู้สึกเย็

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 386

    ในสายตาของเขา ไม่ว่าฉินหมิงจะเอาตัวรอดเก่งสักแค่ไหน แต่มันก็เป็นเพียงแค่ชั่วคราวเท่านั้นสิ่งนี้มิได้เป็นประโยชน์แต่อย่างใด และมันมิอาจขัดขวางการที่ราชสำนักจะลงโทษเขาได้ฉะนั้นในท้ายที่สุดแล้วคนที่เสียเปรียบก็ยังเป็นฉินหมิงเอง!เพียงแต่หลังจากที่สืออวี้จิ้นวางเอกสารลงตรงหน้าฉินหมิงอย่างสบายใจแล้วก็รออยู่นานแต่กลับไม่พบปฏิกิริยาใด ๆ ของฉินหมิงเลย“ท่านจะลองอ่านสักหน่อยไหมขอรับ?”สืออวี้จิ้นเคาะเอกสารที่อยู่ด้านหน้าเล็กน้อยทว่าฉินหมิงก็ดันมันไปไว้ด้านข้าง“ข้ารู้เรื่องทั้งหมดแล้ว มิต้องเสียเวลาอ่านหรอก”โทษในขั้นตอนนี้ของราชสำนัก มิใช่เรื่องใหญ่แต่อย่างใด เขาจึงมิสนใจที่จะอ่านเพราะหลังจากนี้ ยังมีข่าวที่หนักกว่านี้อีกข่าวหนึ่งถูกเผยแพร่ออกไปเขาได้สั่งให้ฉางไป๋ซานไปสังหารคนแล้วเมื่อคำนวณจากเวลาแล้ว พี่น้องตระกูลเซียวก็น่าจะตายภายในสองวันนี้และเวลานั้นต่างหากที่จะทำให้ราชสำนักเกิดความสั่นสะเทือนอย่างแท้จริง“เงินสามแสนตำลึง ข้าจะจ่ายให้ เพียงแต่ตอนนี้ข้ามิมีเงินอยู่ในมือ ก็หวังว่าราชสำนักจะหักจากบำเหน็จของข้าก่อนได้ เมื่อจ้ามีเงินพร้อมแล้ว ข้าจะไปชำระคืนให้โดยเร็วอย่างแ

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 385

    เมื่อกลับมาในห้อง ว่านซูก็กระซิบถามฉินหมิง “คนของราชสำนักมาแล้วหรือ?”“อืม แต่ไม่สำคัญอะไรหรอก ก็แค่การลงโทษเล็ก ๆ น้อย ๆ ก็เท่านั้น”ฉินหมิงเคยติดต่อเฉินซื่อเม่ากับเฉียนไฉ และทราบถึงการลงโทษของราชสำนักต่อตนเองมาก่อนแล้ว ก็แค่ชดใช้ค่าเสียหาย และปรับเงินเป็นเวลาสามปีเท่านั้นการปรับเงินเช่นนี้ ฉินหมิงแทบมิได้เอามาใส่ใจ แต่การชดเชยค่าเสียหายนั้น กลับมีปัญหาอยู่เล็กน้อย เพราะครั้งนี้คนของราชสำนักฉลาดขึ้น จึงมิได้ให้เจาจ่ายเงินชดเชยให้ตระกูลเซียวโดยตรง และใช้โทษฐานการก่อกวนหอการค้าถิ่น โดยให้เขาชดเชยให้ราชสำนักโดยตรง และต้องจ่ายชดเชยสามแสนตำลึงภายในรวดเดียว “ท่านเตรียมจะจัดการอย่างไรเล่า? ข้าได้ยินมาว่าราชสำนักเรียกเงินสามแสนตำลึงจากท่าน”ข่าวของว่านซูว่องไวอย่างยิ่ง นับตั้งแต่การลงโทษฉินหมิงจนถึงตอนนี้ ก็ผ่านไปหลายวันแล้ว เดิมทีนางห่วงใยต่อฉินหมิงอย่างมาก แน่นอนว่าย่อมรู้เรื่องเหล่านี้อยู่แล้ว “สามแสนตำลึง มิใช่เงินจำนวนน้อย ๆ ”ฉินหมิงร่วมสังสรรค์กับพ่อค้าเหล่านั้นไปพลาง และพูดคุบกับว่านซูไปด้วย“ใช่สิ การซื้อขายของเจียงหนานยังมิทันเริ่ม ในมือท่านก็มิเงินไม่มากนัก ต

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 384

    ผู้ใต้บังคับบัญชาที่อยู่ข้างหลังเขา ได้นำเอกสารของราชสำนักออกมาทันที สืออวี้จิ้นชี้นิ้วไปที่รอยประทับตราสีแดงด้านบนด้วยท่าทีจองหอง นี่เป็นสัญลักษณ์ที่บ่งบอกว่าเขาคือตัวแทนขุนนางชั้นสูงผู้ส่งตรงจากราชสำนัก!ไม่ว่าจะไปแห่งหนใด จำเป็นจะต้องได้รับการยกย่อง! แต่ครานี้เขากลับคิดผิดอีกครั้ง หลังจากที่ฟังคำพูดของเขาจบ องครักษ์หนุ่มเหล่านั้นก็แค่ชำเลืองมองสิ่งที่อยู่ในมือเขาและเพียงร้องอ๋ออย่างเย็นชาเท่านั้น “คารวะใต้เท้าสือ ท่านอ๋องของพวกเราออกไปแล้ว ท่านยืนรอทางด้านนั้นก่อนก็แล้วกัน”เมื่อจบประโยคนี้ พวกเขาก็ชี้ไปที่ร้านน้ำชาแห่งหนึ่งที่ไกลออกไป สื่อความหมายว่าให้สืออวี้จิ้นไปพักรอด้วยตนเองทางด้านนั้นสักครู่ เมื่อฟังประโยคนี้จบ สืออวี้จิ่นก็โกรธจนแทบบ้าคลั่ง“พวกเจ้าปฏิบัติต่อขุนนางที่ราชสำนักส่งมาเช่นนี้หรือ?” เขาโกรธจนปวดตับ แต่ทำได้เพียงอดกลั้นต่อความโกรธ และเอ่ยถามด้วยความโมโหเท่านั้นเมื่อเห็นท่าทีที่โอหังมากโขนี้ของเขา องครักษ์เหล่านั้นก็ไม่สบอารมณ์เล็กน้อย “ทำไม? ท่านหวังให้เราเชิญท่านเข้าไปและต้อนรับอย่างดีงั้นหรือ?”“ท่านอ๋องมิได้เอาเงินของสำนักมาสักแดงเดียว

  • ตำแหน่งองค์รัชทายาท ผมไม่เอาแล้ว   บทที่ 383

    เมื่อเผชิญหน้ากับความเงียบของทุกคน ฮ่องเต้เฉียนก็เริ่มทำการแสดงเดี่ยวกันขึ้นมาเพียงแต่เขาเป็นคนที่เหลี่ยมจัด ซึ่งมิยอมเสียเกียรติในฐานะจักรพรรดิของตนเอง เพื่อไปมุ่งเล่นงานฉินหมิงโดยตรงฮ่องเต้เฉียนกวาดสายตามองขุนนางในท้องพระโรง แล้วจึงตรัสขึ้นอย่างช้า ๆ ว่า“เรื่องนี้จะให้กรมกิจการราชวงศ์และกรมพิธีการร่วมกันจัดการลงโทษ ผู้ใดที่กระทำผิดก็ให้ลงโทษโดยมิต้องปรานี!”ได้ยินเช่นนี้ ทุกคนต่างก็พากันขมวดคิ้วเฉินซื่อเม่าและเฉียนไฉก็ค่อนข้างมิพอใจนักกรมกิจการราชวงศ์ขึ้นตรงกับราชวงศ์ หรือเรียกได้ว่าเป็นคนของฮ่องเต้เฉียนนั่นเองส่วนในกรมพิธีการก็ผู้สนับสนุนของเซียวซูเฟยการนำเรื่องนี้ไปมอบให้พวกเขาในเวลาเช่นนี้ ย่อมเห็นได้ชัดว่าต้องการที่จะพิพากษาโทษเบาให้เป็นหนัก!ในเวลานี้ขุนนางของกรมพิธีการและกรมกิจการราชวงศ์จึงรีบก้าวเข้ามาแล้วกล่าวว่า“กระหม่อมรับพระราชโองการขอรับ!”“กระหม่อมรับพระราชโองการขอรับ!”……เดิมทีพวกเขาก็อยากจะช่วยฉินเยว่แต่อนิจจาเจ้าหนุ่มคนนี้มิฉลาดเอาตัวรอดเสียเลยกระทั่งบทสนทนาก็มิอาจโน้มน้าวพวกขุนนางได้ อีกทั้งยังแสดงอารมณ์ฉุนเฉียวเกินควรอีกด้วยนี่จึงทำให้ทุก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status