เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 6 ความสัมพันธ์ในอดีต(1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-02-20 14:35:21โครม! เพียงประโยคเดียวที่ซ่งเจียซินพูดออกมาสิงฉู่หรันก็คล้ายทุกสิ่งรอบตัวหมุนไปหนึ่งหน แขนขวาราวกับถูกหัก แผ่นหลังถูกกระแทก ไม่ทันรู้ตัวร่างกายก็เซถลาล้มลงไปกองที่พื้น
“ว้าย!”
ซ่งเจียซินไม่คิดจะสนใจผลลัพธ์ของการกระทำของตนเอง เมื่อถีบส่งคนไปแล้วก็หันกลับมาสนใจหลี่จื่อชิงในทันที
“จื่อชิง จื่อหมิง พวกนายเป็นอะไรไหม”
“ไม่ต้องมายุ่ง คุณก็แค่...”
“จื่อชิง!”
ริมฝีปากเล็กเม้มเข้าหากันในทันทีที่พี่ชายฝาแฝดเรียกชื่อ ส่งสัญญาณทางสายตามาให้ หากแต่ก็ยังคงไม่ยอมรับการช่วยเหลือของหญิงสาวใจร้าย ขยับตัวลุกขึ้นด้วยตนเอง
“เมื่อครู่ผมแค่ไม่ทันระวังจึงล้มลง”
“ไม่เจ็บตรงไหนก็ดีแล้ว”
ซ่งเจียซินไม่ได้ต้องการให้เด็กทั้งสองซาบซึ้งในการกระทำของเธอ เพราะต่อให้คนที่ถูกสิงฉู่หรันลงมือเมื่อครู่ไม่ใช่พวกเขา เธอก็ยังคงจะทำเช่นนี้
“เสวี่ยชิงหยวน! เธอกล้าทำร้ายฉันเหรอ”
เสียงสูงชวนแสบแก้วหูดังขึ้น ซ่งเจียซินถอนหายใจยาวอย่างระอาใจก่อนจะลุกขึ้นมายืนเผชิญหน้ากับอีกฝ่าย
“สิงฉู่หรัน! เรื่องในอดีตมันผ่านมาแล้ว ฉันเองก็แต่งงานมีครอบครัวแล้ว ส่วนเธอกับคุณเฉินก็แต่งงานกันแล้วเช่นกัน ทำไมยังยึดติดกับเรื่องไร้สาระพวกนี้อีก”
“ไร้สาระ! ใครบ้างไม่รู้ว่าตอนนี้ความสัมพันธ์ของเธอกับผู้พันหลี่สั่นคลอนแล้ว เสวี่ยชิงหยวน! ฉันขอเตือนอย่าได้คิดหวนกลับมายุ่งกับคุณเฉินของฉันอีก”
สิงฉู่หรันที่ประคองตัวเองลุกขึ้นยืนได้แล้ว ยกมือขึ้นชี้หน้าใส่ความอีกฝ่ายโดยไม่สนใจผู้คนรอบตัวที่เริ่มจับกลุ่มวิพากษ์วิจารณ์
“สิงฉู่หรัน ฉันจะพูดอีกรอบให้ชัด ๆ ฉันไม่คิดจะแย่งผู้ชายของเธอ สนใจสักนิดก็ไม่เคย อีกอย่างฉันกับผู้พันหลี่พวกเรารักกันดี ดังนั้นต่อไปพบเจอกันก็อย่าทำตัวเป็นหมาบ้าไล่กัดคนเช่นนี้อีก”
สิงฉู่หรันถูกโต้กลับว่าเป็นหมาบ้าไล่กัดคนก็กรีดร้องลั่นโรงพยาบาล จนซ่งเจียซินต้องยกมือขึ้นปิดหู
“สิงฉู่หรัน! ที่นี่คือโรงพยาบาลนะ ไม่รู้จักอายก็รู้จักมารยาทซะบ้างสิ”
ซ่งเจียซินกล่าวเตือนอีกรอบแต่คนฟังกลับรู้สึกราวถูกด่าทออีกหน ไม่ฟังคำห้ามปรามของใครง้างแขนสาวเท้าตรงเข้าหาอีกฝ่ายในทันที
“ฉู่หรัน! หยุดนะ”
เสียงทุ้มต่ำทรงอำนาจดังขึ้นและคล้ายกับคำประกาศิต เท้าของสิงฉู่หรันพลันหยุดชะงัก มือก็ลดลงเก็บอยู่ในท่าทางเรียบร้อยราวกับคนที่อาละวาดตบตีคนอื่นเมื่อครู่ไม่ใช่ตนเอง และเมื่อเจ้าของเสียงนั้นแสดงตัวออกมา หญิงสาวก็รีบก้าวเท้าไปหาเขาในทันที
“คุณเฉิน”
ที่แท้ก็คือเฉินเซียวคนต้นเหตุนั่นเอง ซ่งเจียซินกวาดตามองเขาตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า หน้าตาโดดเด่น ท่าทางสง่างาม ไม่แปลกใจที่สิงฉู่หรันที่เป็นถึงดาราดังจะหลงใหลเขา
“มองอะไร เสวี่ยชิงหยวน! นี่เธอคิดจะยั่วยวนคุณเฉินอีกแล้วใช่ไหม”
เฉินเซียวได้ยินภรรยาของตนเรียกชื่อหญิงสาวตรงหน้าหัวใจของเขาก็กระตุกวูบ มองกลับมายังเธอด้วยสายตาคะนึงหา
“คุณเสวี่ย...”
“ญาติของเด็กชายหลี่จื่อรั่วค่ะ!”
เฉินเซียวยังพูดไม่จบ เสียงประกาศที่ดังออกมาจากห้องฉุกเฉินก็ดึงความสนใจของหญิงสาว ไม่แม้แต่จะกล่าวทักทายเธอกับเด็กชายอีกสองคนก็วิ่งจากไป
“คุณเสวี่ยผมชอบคุณ จะรังเกียจไหมครับหากผมจะ...”
“รังเกียจค่ะ รังเกียจมากด้วย คุณเฉินฉันจะแนะนำอะไรให้นะคะ หากคิดจะจีบผู้หญิงนอกจากหน้าตาดีแล้วที่ควรจะดีก็คือฐานะ”
เพราะคำพูดของเธอในวันนั้นจึงทำให้มีเขาในวันนี้ จากเจ้าของสตูดิโอถ่ายรูปเล็ก ๆ กลายเป็นประธานบริษัทสิ่งพิมพ์ และวารสารชั้นนำของประเทศอีกหลายอย่าง
ตอนนี้ถึงเวลาที่เขาจะทวงคืนเธอกลับมา
“คุณเฉิน นี่คุณยังอาลัยอาวรณ์เสวี่ยชิงหยวนอยู่อีกหรือคะ คุณลืมไปแล้วหรือไงว่าเธอแต่งงานไปแล้ว”
“แต่งแล้วก็หย่าได้ และเมื่อไหร่ที่เธอหย่า ฉันเองก็จะหย่าเช่นกัน”
พูดจบเฉินเซียวก็ดึงแขนของตนเองออกจากการโอบกอดของสิงฉู่หรันแล้วเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะปรายตากลับมามองภรรยาของตนเอง
ความผิดพลาดเดียวในชีวิตของเขาก็คือเรื่องราวในคืนนั้น หากไม่เพราะเขาเผลอตัวปล่อยอารมณ์ไปกับสิงฉู่หรัน บางทีในวันนี้เขาอาจจะมีตัวตนในสายตาของเสวี่ยชิงหยวน
ผู้ชายที่มีภรรยาแล้วก็เหมือนของสกปรก คุณเฉินต่อไปอย่าได้มาให้ฉันเห็นหน้าอีก
ที่เสวี่ยชิงหยวนพูดกับเขาในวันนั้น ต้องเป็นเพราะสิงฉู่หรันอย่างแน่นอน เพราะหากเธอรังเกียจผู้ชายที่มีภรรยาแล้วจริง ๆ สองปีก่อนจะยินยอมแต่งให้หลี่โจวอี้ได้ยังไง
สิงฉู่หรันมองแผ่นหลังของสามีที่เดินห่างออกไป สองปีแล้ว สองปีที่เธอแต่งมาเป็นภรรยาของเขา แต่กลับถูกเขาดูแคลนและห่างเหิน ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นเพราะคนหน้าหนา เสวี่ยชิงหยวน!
ดวงตาเรียวตวัดมองไปทางอดีตเพื่อนสนิทที่ตอนนี้กำลังพูดคุยกับพยาบาลห้องฉุกเฉินแล้วส่งสายตาอาฆาตแค้นใจ กำมือแน่น
ต้องมีสักวันที่ฉันจะได้เอาคืนความแค้นนี้ เสวี่ยชิงหยวน!
บทล่าสุด
ทะลุมิติมาเป็น มารดาเลี้ยงแฝด3 ในยุค80 บทสุดท้าย แม่คนนี้ดีที่สุด (จบ)
"ผมไม่ให้ไป!""คุณเฉิน นี่มันเรื่องส่วนตัวของฉัน คุณไม่มีสิทธิ์มายุ่งเกี่ยวแบบนี้""สิทธิ์ในการเป็นสามีของคุณยังไงล่ะ"ได้ยินคำพูดที่เอาแต่ใจของชายหนุ่มตรงหน้าสิงฉู่หรันก็ได้แต่ขบกรามแน่น เดินเข้ามาประชิดตัวเขาแล้วพูดเสียงหนักแน่นลอดไรฟัน"อย่างนั้นฉันก็จะหย่า ต่อจากนี้ระหว่างคุณกับฉันไม่มีอะไรเกี่ยวข้องกันอีก"เฉิงเซียวขบกรามแน่น สิงฉู่หรันเธอกล้าดีอย่างไรมาพูดเรื่องหย่ากับเขาเช่นนี้ ไม่แม้แต่จะเอ่ยคำอธิบายอะไรคนโตก็ตวัดอุ้มหญิงสาวขึ้นแนบอก"ว้าย! ท่านประธานเฉิน คุณจะทำอะไร ปล่อยตัวฉู่หรันนะคะ""เธอเป็นภรรยาของผม ผมจะจับจะปล่อยคุณเกี่ยวอะไรด้วย""แต่ฉันเป็นผู้จัดการส้วนตัวของน้องฉู่หรันนะคะ""อย่างนั้นตั้งแต่วันนี้เป็นต้นไปก็ไม่ต้องเป็นอีก ผม! ไล่! คุณ! ออก!""คุณเฉิน คุณถือดีอะไรมาไล่คนของฉันออก""คนของเธออย่างนั้นหรอ ฉู่หรันชีวิตนี้คนที่สามารถใช้คำว่าคนของเธอมีแค่ฉัน เฉินเซียว! คนเดียวเท่านั้น"และนับจากเหตุการณ์นี้ดาราสาวดาวรุ่งสิงฉู่หรันก็หายไปจากวงการบันเทิง ผู้คนต่างเล่าลือกันว่าเป็นเพราะสามีของเธอหึงหวงภรรยาคนสวยมาก ถึงขั้นมอบหุ้นกิจการของตระกูลเฉินครึ่งหนึ่งให้เธอเป็นข้อแลกเปล
ทะลุมิติมาเป็น มารดาเลี้ยงแฝด3 ในยุค80 บทสุดท้าย แม่คนนี้ดีที่สุด (3)
หลังจากที่หลี่จื่อหมิงหายดีแล้ว ทุกอย่างก็กลับเข้าสู่สภาวะปกติ เว้นเพียงเรื่องของซ่งเจียซินและหลี่โจวอี้ ที่ทุกคืนจะต้องวุ่นวายจนกลับเช้า เขาจึงยอมปล่อยให้เธอได้นอนพัก"เด็กๆ อยากได้น้องสาวมาก ช่วงนี้แม้ผมจะเหนื่อยกับคนไข้ไปหน่อยแต่ก็ยินดีทำเพื่อพวกเขา"ซ่งเจียซินถอนหายใจอย่างระอา เธอใช้ชีวิตมาสองชาติสองภพเพิ่งเคยเจอคนที่หลงและมั่นใจในตัวเองถึงเพียงนี้ "คุณเสวี่ยครับ ทางร้านเหม่ยลี่ส่งชุดมาให้แล้วครับ"ตงซานรายงานพร้อมกับส่งกล่องกระดาษห้า ใบให้กับหญิงสาวผู้เป็นนาย ซ่งเจียซินพยักหน้ารับ อาทิตย์ก่อนหลังจากที่ได้รับบัตรเชิญเข้าร่วมงานหมั้นของอันลู่ซือและประธานฮั่ว ซ่งเจียซินก็สั่งตัดชุดให้กับตัวเองและพ่อลูกบ้านหลี่ทั้งสี่คน"คุณเสวี่ย คุณจะพานายพลหลี่ แล้วก็เด็กๆ ไปร่วมงานด้วยจริงๆ หรือครับ"ถึงแม้ว่าหลี่โจวอี้จะเป็นนายพลที่ผู้คนนับหน้าถือตา แต่งานสังคมแบบนี้มีแต่นักธุรกิจเป็นส่วนใหญ่ หลี่โจวอี้เป็นทหารเข้าไปร่วมงานอาจจะรู้สึกอึดอัดไม่สะดวกในการวางตัว"พวกเขาเป็นคนของฉัน หากเกิดอะไรขึ้นฉันจะรับผิดชอบเอง"เมื่อเจ้านายสาวกล่าวออกมาเช่นนี้ ตงซานก็ไม่คิดเซ้าซี้ให้มากความ หมุนตัวเดินออกไปทำหน
ทะลุมิติมาเป็น มารดาเลี้ยงแฝด3 ในยุค80 บทสุดท้าย แม่คนนี้ดีที่สุด (2)
ทางด้านซ่งเจียซินหลังจากที่หลี่โจวอี้ลงไปส่งเฟิ่งเฉิงเยว่ เธอก็ตักข้าวต้มปลาใส่ชามส่งให้เด็กๆ อย่างใส่ใจ จนพวกเขาอดที่จะคิดถึงมารดาผู้ให้กำเนิดไม่ได้ เพราะตั้งแต่ที่พ่อออกจากประตูไป เธอไม่เพียงไม่ใส่ใจพวกเขา ทุกคำพูดหากไม่ตำหนิพ่อ ก็ด่าทอมารดาเลี้ยง ยุยงให้พวกเขาเกียจชังอีกฝ่ายอยู่ตลอดเวลา และที่ร้ายแรงเกินกว่าจะยอมรับก็คือการกระทำที่มารดาผู้นั้นกระทำกับลุงเฟิ่งของพวกเขา"ฝีมือของพี่อิงอิงนับว่าไม่เลว แต่ก็ยังเทียบกับมือของแม่ไม่ได้"“จริงครับ แม่ครับพรุ่งนี้คุณหมอก็จะให้จื่อหมิงกลับบ้านได้แล้ว แม่ทำข้าวต้มปลาให้พวกเรากินได้ไหมครับ”“ถ้าลูกๆ อยากกิน แน่นอนว่าไม่มีปัญหา”ซ่งเจียซินเห็นเด็กๆ มีความสุขเช่นนี้ในใจของเธอก็รู้สึกอบอุ่นไปด้วย เพียงแต่เมื่อมองไปยังหลี่จื่อหมิงที่นั่งอยู่บนเตียงโดยไม่ตักอาหารกินสักคำ อีกทั้งสีหน้าและแววตาของเขายังเต็มไปด้วยความกังวลบางอย่าง ก็คาดเดาไปว่าเด็กชายคงคิดถึงกวงเหยียนฟางให้เธอดีแค่ไหน ก็เป็นได้แค่มารดาเลี้ยง ไม่อาจเทียบเท่ากับมารดาที่แท้จริงในใจของเธอรู้สึกเจ็บขึ้นมาเล็กน้อย เพียงแต่ซ่งเจียซินไม่ใช่คนไร้เหตุผล จิตใจคับแคบ จึงเข้าใจความรู้สึกของเด็กๆ
ทะลุมิติมาเป็น มารดาเลี้ยงแฝด3 ในยุค80 บทสุดท้าย แม่คนนี้ดีที่สุด
ซ่งเจียซินลุกจากเตียงด้วยความยากลำบากก่อนจะตวัดสายตามองไปทางชายหนุ่มที่ยังนอนอยู่บนเตียงด้วยความไม่พอใจ"คุณหลี่ ทำไมคุณยังไม่รีบลุกมาแต่งตัวอีกไม่ใช่คุณบอกว่าเด็กๆ กำลังรอกินข้าวต้มปลาของฉันอยู่หรือคะ""มีเฉิงเย่วดูแลพวกเขาอยู่ จะต้องกังวลไปทำไมกัน""คุณไม่กังวล แต่ฉันกังวลค่ะ ฉันจะไปดูลูกค่ะคุณอยากจะนอนพักต่อก็ตามสบายค่ะ"พูดจบซ่งเจียซินที่แต่งตัวเรียบร้อยแล้วก็เดินเปิดประตูออกไป โดยไม่สนใจคนบนเตียงอีกหลี่โจวอี้เห็นหญิงสาวเดินจากไปโดยไม่แม้แต่จะชายตามองตนเองก็อ้าปากค้างรีบลุกจากเตียง สวมใส่เสื้อผ้าอย่างเร่งรีบ ก่อนจะวิ่งตามเธอลงมาด้านล่าง"ชิงหยวน คุณกำลังจะทิ้งผมอีกแล้ว"ซ่งเจียซินถอนหายใจพลางอย่างระอาใจกับความแง่งอนไร้เหตุผลของคนตรงหน้า ทว่าเวลานี้เด็กๆ กำลังรอเธออยู่ที่โรงพยาบาล ดังนั้นเธอจึงยอมถอยให้เขาหนึ่งก้าว "ฉันจะทิ้งคุณได้ยังไงกันคะ เรารีบไปกันเถอะค่ะ เด็กๆ รอพวกเรานานแล้ว"ซ่งเจียซินบอกพร้อมกับเดินเข้ามาจับแขนของคนตัวโต เมื่อเห็นว่าเสวี่ยชิงหยวนงอนง้อตนเองด้วยท่าทางน่ารัก ใบหน้าคมเข้มของหลี่โจวอี้ก็เต็มไปด้วยรอยยิ้มกว้าง เปิดประตูรถเข้าไปประจำที่นั่งคนขับทำหน้าที่เป็นคนข
ทะลุมิติมาเป็น มารดาเลี้ยงแฝด3 ในยุค80 บทที่ 96 คุณคือคนสำคัญ (3)
“ผมไม่กวนคุณแล้ว แค่อยากให้พวกเราไปนอนพักกันสักหน่อยจะได้มีแรงดูแลเด็กๆ แต่ถ้าคุณต้องการผมก็ไม่ขัด”ซ่งเจียซินตวัดสายตามองคนตัวโตอีกครั้ง สองแก้มร้อนผ่าวคิดถึงเรื่องที่ร้านเสวี่ยก่อนหน้านี้ด้วยความรู้สึกอับอาย“โต๊ะทำงานของคุณแข็งมาก คุณปวดหลังไหม”เสียงทุ้มอ่อนโยนถามด้วยความห่วงใยหลังจากวางคนลงบนเตียงกว้าง ซ่งเจียซินเม้มริมฝีปากแน่น ก่อนหน้านี้เขาลงมือแบบไม่มีออมแรง ตอนนี้มาถามไถ่ไม่รู้สึกว่าช้าไปหรืออย่างไร“ถ้าคุณไม่ปวดอย่างนั้นเรามา...”“คุณหลี่ หยุดนะ!เมื่อครู่คุณบอกว่าจะพักไม่ใช่หรือไง”หลี่โจวอี้มองท่าทางดึงผ้าห่มมาบังตัวของเสวี่ยชิงหยวนแล้วยิ้มกว้าง ไม่รู้ว่าตั้งแต่เมื่อไหร่ แต่เขารู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่ได้เห็นสีหน้าท่าทางเช่นนี้ของเสวี่ยชิงหยวน“โอ๊ย!คุณทำอะไรน่ะ ฉันเจ็บนะ”ร้องพลางยกมือขึ้นจับหน้าผากที่ถูกนิ้วยาวของเขาดีดใส่เมื่อครู่ ทว่ายังไม่ทันตำหนิอีกฝ่ายต่อ ริมฝีปากร้อนของเขาก็กดลงบนรอยแดงเล็กที่หน้าผากเนียน“แบบนี้หายหรือยัง”“คุณหลี่!”ซ่งเจียซินเบิกตากว้างรีบขยับตัวถอยห่างจากชายหนุ่ม แต่กลับถูกวงแขนแกร่งของเขาตวัดเอวเล็กมาแนบชิดแล้วดึงนอนตะแคงบนเตียงด้วยกัน“หยวนหย
ทะลุมิติมาเป็น มารดาเลี้ยงแฝด3 ในยุค80 บทที่ 95 คุณคือคนสำคัญ (2)
"คุณหลี่... คุณจะทำอะไร นี่มันห้องทำงานของฉันนะคะ""ผมก็แค่จะพิสูจน์ความเป็นลูกผู้ชายของผมให้คุณดูก็เท่านั้น""ไม่... อื้ม..."เสียงของซ่งเจียซินเงียบลงในทันที เมื่อริมฝีปากบางถูกนายพลหนุ่มจู่โจมยึดครองด้วยจุมพิตที่เร่าร้อนรุนแรง"คุณหลี่อย่าค่ะ... ที่นี่ไม่ได้... อ่ะ..."ทันทีที่ริมฝีปากบางได้รับอิสระซ่งเจียซินก็รีบเอ่ยปากร้องห้ามเขาอีกครั้ง พร้อมกับใช้สองมือออกแรงดันอกแกร่งเพื่อให้เขาถอยห่าง แต่กลับถูกเขาจับยึดเอาไว้ด้วยมือเดียว แล้วกดตัวเธอลงบนโต๊ะทำงาน"คุณหลี่ ปล่อยฉันนะ...""หยวนหยวนคุณไม่ต้องการผมจริงๆ เหรอ"หลี่โจวอี้กระซิบถามเสียงแหบพร่าพร้อมกับกดริมฝีปากไล้ไปตามลำคอระหง มืออีกข้างก็ค่อยๆ ปลดกระดุมเสื้อด้านหน้าของเธอออก เผยเนินเนื้ออกอิ่มขาวเนียนตัดกับชุดชั้นในราคาแพงสีดำ ที่กำลังถูกเขาถอดออกไปให้พ้นทาง"อ่ะ... โจวอี้"ซ่งเจียซินร้องครวญเสียงกระเซ่า เมื่อยอดอกถูกริมฝีปากร้อนยึดครองดูดดึง จนเป็นรอยแดงก่ำ ความเร่าร้อน ปรารถนาในกายถูกปลุกเร้าให้ตื่นตัว จนเธอเผลอแอ่นอกอวบอิ่มเข้าหา ตอบรับสัมผัสเขาอย่างไม่รู้ตัว"อื้ม... หยวนหยวน"หลี่โจวอี้สัมผัสได้ถึงความพร้อมของเธอก็ขยับรุกเข้าห
บางทีคุณอาจจะชอบ
ลิขิตรักภรรยาตัวร้าย
จิ้งจอกสะท้านหม้อไฟ27.2K viewsหญิงอ้วนทำนา กับสามีบนเขาจอมขี้แกล้ง
ฮวาฮวาน่งหยวี่184.8K viewsข้าคือดาวมงคลน้อยหลินลู่ฉี
หิมะที่ปลิดปลิว28.8K viewsหลังบวชชี บรรดาท่านพี่ก็อ้อนวอนให้ข้าสึก
จิ้งซิง487.0K viewsขอโทษทีข้าผู้นี้คือบุตรสาวของตัวร้าย!
I-KYEOM1.4K viewsสตรีร้ายเช่นข้าเลิกตามรักท่านแล้ว
หม้อของเกอเกอะ86 viewsเล่ห์แค้นจินฉาน
lianlian2.9K viewsเขาน่ะหรือคลั่งรักข้า!
ไฉ่เลี่ยงหรง6.0K views
