공유

บทที่ 90 พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ

last update 최신 업데이트: 2025-07-26 11:19:50

บทที่ 90

พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ

            “ท่านจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่ขอรับ”

            ทันทีที่ลู่ซินฟางเปิดประตูเดินออกจากห้องทำงาน เสียงทุ้มของหลางไป๋ก็ดังขึ้น หญิงสาวหันมอง เห็นหมาป่าหนุ่มยืนกอดอกอยู่ข้างประตู 

          เฮ้อ…

            ลู่ซินฟางถอนหายใจด้วยรู้สึกคิดไม่ตก ก่อนจะตอบกลับไป

            “ข้าในชาติก่อนไม่เคยสับสนกับเรื่องแบบนี้ ไม่รู้ว่าควรจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่” 

            คำพูดของหญิงสาวทำเอาหมาป่าหนุ่มกระดกยิ้มตรงมุมปากอย่างขบขัน “ใครจะคิดว่านายหญิงที่คอยชี้นำเหล่าสัตว์อสูรจะเผชิญกับความสับสนเสียเอง” 

            “ก็ข้าไม่เคยคิดนี่น่า คนที่มีศักดิ์ฐานะสูงส่งแบบกงเยียนซูจะมาสนใจหญิงหม้ายลูกติด” 

            “นายหญิงขอรับ อย่างที่ท่านกงบอกนั่นละ การจะชอบใครสักคนทำไมต้องมีเหตุผล สำคัญกว่าฐานะ นายหญิงคิดเช่นไรกับเขาต่างหาก” 

            ลู่ซินฟางคิดตาม ก็รู้สึกว่าหลางไป๋พูดถูก 

            ปัญหาไม่ใช่เรื่องฐานะ สำคัญที่สุดคือลู่ซินฟางคิดกับกงเยียนซูอย่างไร?  

            อย่างไรก็ตาม ลู่ซินฟางหรี่ดวงตาด้วยความสงสัยขณะจ้องมองหมาป่าหนุ่ม 

            “เมื่อก่อนเจ้าไม่ชอบกงเยียนซูไม่ใช่หรือ ทำไมอยู่ดีๆ ถึงพูดเข้าข้างเขาเสียแล้วละ พวกเจ้าสองคนไปตกลงอะไรกันไว้โดยที่ข้าไม่รู้หรือเปล่าเนี่ย” 

            “ตอนนี้ข้าก็ไม่ชอบเขาขอรับ” หลางไป๋ยืดอกพูดอย่างหนักแน่น “แต่ว่า ถ้ามองข้ามเรื่องที่ท่านกงเป็นคนเจ้าแผนการ ก็ไม่มีอะไรให้ต้องตำหนิไม่ใช่หรือขอรับ” 

            นั่นก็จริง กงเยียนซูฐานะดี หน้าตาก็ดี ทั้งยังไม่มีเรื่องอื้อฉาวเกี่ยวกับผู้หญิง  

            หากต้องการลงหลักปักฐานกับใครสักคน กงเยียนซูเป็นตัวเลือกที่ดีที่สุด

            แต่ว่า สิ่งเหล่านั้นกลับเป็นเพียงเปลือกนอกที่สวยหรู ลู่ซินฟางรู้จักกงเยียนซูน้อยเกินไป จะรีบร้อนตัดสินใจไม่ได้ 

            “ไม่ว่านายหญิงจะเลือกอะไร สำหรับสัตว์อสูรอย่างพวกเราแล้ว ล้วนยอมรับการตัดสินใจของท่านขอรับ”  

            “ข้ารู้” ลู่ซินฟางพยักหน้าให้กับคำพูดของหลางไป๋

            “ว่าไปแล้ว ช่วงนี้นายหญิงเหนื่อยกับหลายๆ เรื่อง ทำไมไม่ไปพักผ่อนที่ต่างมิติเล่าขอรับ ถือโอกาสพาพวกเด็กๆ ไปเที่ยวด้วย ข้าคิดว่าถึงเวลาที่พวกเขาจะได้เห็นแดนสวรรค์ของจริงแล้วขอรับ”

            ลู่ซินฟางฟังแล้วก็ผุดสีหน้าลังเล

            “เจ้าคิดดว่าข้าพาเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ไปได้จริงๆ หรือ” 

            หลางไป๋ผงกศีรษะทีหนึ่งแล้วตอบ “ได้แน่นอนขอรับ และข้าเชื่อว่าท่านหลินเองก็อยากเจอเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ด้วย” 

            ทุกคืนก่อนนอน ลู่ซินฟางยังคงเล่านิทานเกี่ยวกับต่างมิติให้กับลูกแฝดฟัง 

            ไม่ได้มีเพียงแค่ลู่ซินฟางที่ถ่ายทอดเรื่องราวอันน่าอัศจรรย์เหล่านั้น ทั้งชุนและคนอื่นๆ ก็ผลัดกันเล่าถึงสถานที่สวยงามของโลกต่างมิติ

            เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์เรียกสถานที่นั้นว่า ‘แดนสวรรค์’ 

            เป่าเอ๋อร์เชื่อว่าสถานที่นั้นมีอยู่จริง บางครั้งก็อ้อนอยากไปเที่ยวแดนสวรรค์กับท่านแม่ 

            แต่เฉิงเอ๋อร์สองจิตสองใจ เพราะคิดว่าเป็นเรื่องแต่ง 

            ส่วนหลิน รบเร้าถามลู่ซินฟางว่าเมื่อไรจะพาแขกตัวน้อยมาเที่ยว 

            ลู่ซินฟางคิด อาจถึงเวลาพาเด็กทั้งสองไปเปิหูเปิดตาที่โลกใหม่แล้วก็ได้ อีกอย่าง ไหนๆ ก็จบเรื่องวุ่นวายของบ้านเหอแล้ว ตอนนี้อยากทำให้สมองปลอดโปร่ง ไปพักผ่อนที่ต่างมิติเป็นทางเลือกที่ดีกว่า

            เวลาต่อมา ลู่ซินฟางนั่งรถม้ากลับมาที่คฤหาสน์ 

            ทันทีที่เดินมาถึงลานกว้างหน้าบ้าน แฝดทั้งสองที่วิ่งเล่นอยู่แถวๆ นั้น พอเห็นมารดากลับมาเร็วกว่าทุกวัน พวกเขาก็กระโดดโลดเต้นด้วยความดีใจ วิ่งเข้ามาล้อมหน้าล้อมหลังลู่ซินฟาง 

            “ท่านแม่กลับมาแล้ว!” เป่าเอ๋อร์กอดมารดา ใบหน้าเล็กน่ารักของเด็กหญิงยิ้มจนแก้มบาน

            “ทำไมวันนี้ท่านแม่ถึงกลับมาเร็วนัก” เฉิงเอ๋อร์เอ่ยถาม แววตาของเด็กชายซุกซ่อนความดีใจไม่มิด 

            “งานในร้านไม่มีอะไรให้ต้องทำเร่งด่วน น้าหลางไป๋ดูแลแทนได้ แม่ก็เลยอยากกลับมาใช้เวลาอยู่กับพวกเจ้าบ้าง” 

            “เย่!”

            เด็กทั้งสองชูกำปั้นเหนือศีรษะ กระโดดโหยงๆ ด้วยความดีอกดีใจ

            “ที่ผ่านมางานในร้านยุ่งอยู่ตลอด เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์บ่นอยากเล่นกับนายหญิงทุกวันเลยเจ้าค่ะ” ชุนบอกด้วยรอยยิ้มพลางมองสามแม่ลูกด้วยสาตาอ่อนโยน  

            ลู่ซินฟางหัวเราะน้อยๆ ก่อนจะบอกกับชุนว่า “อันที่จริง เมื่อกี้ข้าถูกหลางไป๋บอกให้กลับมาพักผ่อนน่ะ แถมยังแนะนำให้ข้าพาพวกเด็กๆ ไปเที่ยวแดนสวรรค์ด้วย”

            ได้ยินแบบนั้น ชุนเบิกตากว้างพลางร้องถามอย่างตื่นเต้น

            “นายหญิง ท่านตัดสินใจจะพาพวกเขาไปเที่ยวที่แดนสวรรค์แล้วหรือ” 

            “แดนสวรรค์!”

            เจ้าแฝดตัวน้อยที่ได้ยินต่างก็ร้องอย่างตื่นเต้นไปด้วย หนำซ้ำยังมองมาที่ลู่ซินฟางด้วยดวงตาที่เป็นประกายวิบวับ 

            หญิงสาวลูบศีรษะเล็กๆ ของลูกทั้งสอง

            “พวกลูกอยากไปเที่ยวที่นั่นหรือไม่”

            เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ประสานเสียงตอบ

             “อยากไป!” 

            “เช่นนั้นก็เตรียมตัวกันเถอะ” 

            “ขอรับ/เจ้าค่ะ”

            ลู่ซินฟางจูงมือลูกๆ เดินเข้าไปในคฤหาสน์โดยมีชุนเดินตามหลัง 

            “ชุนก็ไปด้วยกันนะ” นางหันไปบอกหมาป่าสาว 

            “แน่นอนเจ้าค่ะ” ชุนตอบด้วยใบหน้าเบิกบาน 

            เมื่อเตรียมตัวเสร็จแล้ว ลู่ซินฟางกางมือออกเพื่อเปิดประตูมิติ ก่อนจะพาพวกเขาเดินผ่านประตูเข้ามาอีกโลกหนึ่ง

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์   บทที่ 94 ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู

    บทที่ 94ตอบรับคำเชิญของกงเยียนซู พอถึงเวลาที่ต้องกลับ เป่าเอ๋อร์ร้องไห้งอแง เฉิงเอ๋อร์น้ำตาคลอเบ้า เด็กทั้งสองกอดเอวลู่ซินฟาง บอกว่าอยากอยู่ที่แดนสวรรค์ต่อ ลู่ซินฟางต้องสัญญาว่าจะพามาเที่ยวอีก พวกเขาถึงยอมฟังแต่โดยดี ได้เที่ยวเล่นกันทั้งวัน พอกลับมาถึงคฤหาสน์ อาบน้ำและกินมื้อค่ำจนอิ่ม เด็กทั้งสองก็หลับปุ๋ยในทันที วันถัดมา หลางไป๋เดินทางมาที่โรงเตี๊ยมตระกูลกง แจ้งเรื่องที่ลู่ซินฟางตอบรับคำเชิญกินมื้อเย็น ทั้งยังบอกจำนวนคนที่จะมา หลักๆ คือลู่ซินฟางกับเจ้าแฝด หลางไป๋และซินหลิน ส่วนชุนกับคนอื่นๆ ไม่ได้มาด้วย พวกเขาให้เหตุผลว่าวางตัวไม่ถูกหากต้องร่วมโต๊ะกับคนสูงศักดิ์ ยามพลบค่ำ ทุกคนเตรียมตัวเสร็จแล้วก็นั่งรถม้ามายังคฤหาสน์ตระกูลกงตามเวลานัดหมาย กงเยียนซูออกมายืนรอหน้าคฤหาสน์ด้วยตัวเอง หลางไป๋ประสานมือโค้งศีรษะให้กับกงเยียนซู จากนั้นหลุบตามองพวกเด็กๆ เจ้าแฝดทั้งสอง รวมถึงซินหลินที่เห็นอย่างนั้น ก็ประสานมือบนหน้าอกแล้วโค้งศีรษะลง ทำแบบเดียวกันกับหลางไป๋ กงเยียนซูมองเด็กทั้งสามด้วยสา

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์   บทที่ 93 เที่ยวชมฟาร์ม

    บทที่ 93เที่ยวชมฟาร์ม กินขนมอิ่มกันแล้ว หลินก็ถามเด็กน้อยทั้งสองว่า “พวกเจ้าอยากไปชมฟาร์มกันไหม?” “ไปขอรับ/เจ้าค่ะ” เฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์ตอบแบบไม่ต้องคิด เด็กน้อยคิดเหมือนว่า ฟาร์มในแดนสวรรค์กว้างขวางขนาดนี้ ต้องมีพืชผักที่ไม่เคยเห็นอีกเยอะแยะแน่ๆ ยิ่งคิดแล้วก็ยิ่งรู้สึกตื่นเต้น พอช่วยกันเก็บโต๊ะเสร็จเรียบร้อย ทั้งสี่คนก็เดินมาที่ฟาร์มฟาร์มในมิติมีขนาดกว้างใหญ่กว่าฟาร์มตระกูลลู่ที่อยู่ในหมู่บ้านกว่างซูหลายเท่า เด็กทั้งสองยืนมองสวนผักผลไม้ด้วยความตื่นตาตื่นใจ “ท่านแม่ ผักผลไม้พวกนี้ใช่ที่ท่านเอาออกไปวางขายในร้านหรือไม่” เฉิงเอ๋อร์เป็นเด็กฉลาด เห็นผักผลไม้ปุบก็เข้าใจทันที ว่าเป็นสินค้าที่มารดาเอาออกไปวางขายในร้าน “เจ้าเข้าใจถูกแล้ว ผักผลไม้ในแดนสวรรค์ แม่แบ่งออกไปขายข้างนอก เพราะพืชในที่แห่งนี้เติบโตเร็วกว่าข้างนอกหลายเท่า” “เป็นแบบนี้เอง” ตอนนั้นเอง สัตว์อสูรในร่างจำแลงมนุษย์ที่กำลังทำสวนหันมาเห็นลู่ซินฟางกับภูตประจำมิติพอดี พวกเขาต่างโบกมือทักทาย “ท่

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์   บทที่ 92 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง)

    บทที่ 92พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งหลัง) ใต้ร่มไม้ใหญ่ใกล้กับสวนดอกไม้ข้างบ้านทรงตะวันตกจะมีโต๊ะกลมสีขาวหนึ่งชุด ไม่ไกลจากสวนดอกไม้ มองไปก็จะเห็นฟาร์มอันกว้างขวาง หลังจากตัดสินใจว่าจะนั่งเล่นกันที่ใต้ร่มไม้ เด็กน้อยทั้งสองก็ปีนขึ้นไปนั่งบนเก้าอี้สีขาว เตะขาเล่นในขณะที่รอคอยขนมอร่อยๆ สักครู่หนึ่ง ชุนก็ยกเค้กสตอเบอรี่กับนมอุ่นๆ มาวางบนโต๊ะ ส่วนถาดที่อยู่ในมือของลู่ซินฟางคือชากุหลาบกลิ่นหอมกลมกล่อมกับคุกกี้เนยสด “ท่านแม่ ข้าไม่เคยเห็นของพวกนี้มาก่อนเลย” เฉิงเอ๋อร์บอกด้วยสีหน้าตื่นเต้น ดวงตากลมโตเปล่งประกายขณะกวาดตามองขนมบนโต๊ะ “น่ากินทุกอย่างเลย ขะ…ข้ากินได้หรือไม่” เป่าเอ๋อร์พูดจบก็กลืนน้ำลายลงคออึกใหญ่ “กินกันตามสบายเลยนะจ๊ะ” ลู่ซินฟางบอกพลางลูบศีรษะเล็กๆ ของลูกน้อยทั้งสอง เจ้าแฝดตัวน้อย รวมถึงภูตน้อยหลิน หยิบส้อมขึ้นมาตักเค้กสตอเบอรี่ส่งเข้าปาก ทันทีที่ได้กินของหวานแสนอร่อย รอยยิ้มสดใสปรากฏบนใบหน้าของทั้งสามคน แก้มขาวแดงระเรื่ออย่างน่าเอ็นดู ทำเอาลู่ซินฟางกับชุนถึงกับยิ้มตาม “อร

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์   บทที่ 91 พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก)

    บทที่ 91พรสวรรค์ของเจ้าแฝด (ครึ่งแรก) พอก้าวข้ามประตูมิติ โลกอันงดงามก็ปรากฏต่อหน้าทุกคน ทุ่งข้าวสีทอง สวนผักผลไม้ ป่าไพรอันสีเขียวขจี และไหนจะธารน้ำอันสดชื่น ดวงตาใสแป๋วของเด็กน้อยทั้งสองเบิกโตด้วยความตื่นเต้น ขณะที่มองไปรอบๆ “แดนสวรรค์สวยจังเลย!” “อื้อ สวยมากๆ” “ยังมีสถานที่ที่สวยกว่านี้อีกนะ” ลู่ซินฟางบอกลูกๆ “อยากเห็นจังเลย ท่านแม่” เฉิงเอ๋อร์ตื่นเต้นมาก รีบร้องบอกท่านแม่ “ข้าก็ด้วย!” เป่าเอ๋อร์พยักหน้ารัวๆ ระหว่างที่เด็กน้อยทั้งสองกำลังตื่นตาตื่นใจกับสภาพแวดล้อมอันงดงามที่อยู่ตรงหน้า เสียงเล็กน่ารักพลันดังขึ้น “งั้นข้าจะเป็นคนนำเที่ยวให้เอง ฮิๆๆ” สิ้นเสียงนั้น ภูตน้อยหลินก็ปรากฏตัวต่อหน้าทุกคน ปีกน้อยขยับไปมาพร้อมกับละอองที่มีเปล่งประกายสีทองวิบวับ เจ้าแฝดเบิกตาโตพร้อมกับร้อง “ว้าว” “พวกเขาคือเฉิงเอ๋อร์กับเป่าเอ๋อร์สินะ”หลังบินวนรอบๆ เด็กน้อยทั้งสอง หลินก็กลับมานั่งบนไหล่ของลู่ซินฟาง หญิงสาวยิ้มแล้วพยักหน้าให้ก

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์   บทที่ 90 พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ

    บทที่ 90พาเจ้าแฝดไปต่างมิติ “ท่านจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่ขอรับ” ทันทีที่ลู่ซินฟางเปิดประตูเดินออกจากห้องทำงาน เสียงทุ้มของหลางไป๋ก็ดังขึ้น หญิงสาวหันมอง เห็นหมาป่าหนุ่มยืนกอดอกอยู่ข้างประตู เฮ้อ… ลู่ซินฟางถอนหายใจด้วยรู้สึกคิดไม่ตก ก่อนจะตอบกลับไป “ข้าในชาติก่อนไม่เคยสับสนกับเรื่องแบบนี้ ไม่รู้ว่าควรจะตอบรับคำเชิญของเขาหรือไม่” คำพูดของหญิงสาวทำเอาหมาป่าหนุ่มกระดกยิ้มตรงมุมปากอย่างขบขัน “ใครจะคิดว่านายหญิงที่คอยชี้นำเหล่าสัตว์อสูรจะเผชิญกับความสับสนเสียเอง” “ก็ข้าไม่เคยคิดนี่น่า คนที่มีศักดิ์ฐานะสูงส่งแบบกงเยียนซูจะมาสนใจหญิงหม้ายลูกติด” “นายหญิงขอรับ อย่างที่ท่านกงบอกนั่นละ การจะชอบใครสักคนทำไมต้องมีเหตุผล สำคัญกว่าฐานะ นายหญิงคิดเช่นไรกับเขาต่างหาก” ลู่ซินฟางคิดตาม ก็รู้สึกว่าหลางไป๋พูดถูก ปัญหาไม่ใช่เรื่องฐานะ สำคัญที่สุดคือลู่ซินฟางคิดกับกงเยียนซูอย่างไร? อย่างไรก็ตาม ลู่ซินฟางหรี่ดวงตาด้วยความสงสัยขณะจ้องมองหมาป่าหนุ่ม “เมื่อก่

  • ทะลุมิติมาเป็นคุณแม่ลูแฝดกับมิติมหัศจรรย์   บทที่ 89 ถูกสารภาพรักครั้งแรก

    บทที่ 89ถูกสารภาพรักครั้งแรก หมายความว่ายังไง เขาไม่ได้โกหก เขาที่ประกาศต่อหน้าทุกคนว่า ‘ชอบ’ นาง บอกว่าไม่ได้โกหก ลู่ซินฟางนั่งตัวแข็งทื่อ อึ้งจนทำอะไรไม่ถูกอยู่ชั่วขณะ ต่อมา หัวใจของนางก็เต้นอย่างรุนแรง ใบหน้าร้อนผ่าวและแดงระเรื่อ ในโลกก่อนและโลกนี้ นี่เป็นครั้งแรกที่ลู่ซินฟางถูกชายหนุ่มสารภาพว่าชอบ นางจึงสับสนและรับมือกับอารมณ์ในตอนนี้ไม่ถูก ผ่านไปครู่หนึ่ง ดวงตาคู่สวยกะพริบมองชายหนุ่มอยู่หลายครั้ง กงเยียนซูเลิกคิ้วมองตอบลู่ซินฟาง ดวงตาของเขาแฝงด้วยความสงสัย ว่ากันตามจริง ลู่ซินฟางไม่ใช่สาวน้อยวัยแรกแย้ม ทำไมท่าทางเขินอายนั้นถึงทำให้รู้สึกราวกับว่านางเพิ่งถูกสารภาพรักครั้งแรก “ท่านไม่ได้เข้าใจอะไรผิดใช่หรือไม่” หลังจากเงียบอยู่สักพัก ในที่สุดลู่ซินฟางก็เอ่ยออกมา “ข้าไม่ได้เข้าใจผิด คิดมาดีแล้วถึงได้มาหาเจ้าวันนี้” “ถึงท่านจะพูดแบบนั้น แต่ข้ากลับนึกไม่อออก เหตุใดท่านถึงชอบข้า ทั้งฐานะของข้ากับท่านก็แตกต่างกันมาก” “จ

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status