วิทยายุทธ

ซ่งเยว่หรงที่พ่ายแพ้ในการแข่งขันพู่กัน แม้จะยิ้มอยู่แต่ภายในใจของนางเต็มไปด้วยความไม่พอใจ นางไม่คิดเลยว่าหลี่อวี้จิงจะมีพรสวรรค์ในการประพันธ์กวีและศิลปะการเขียนอักษรถึงเพียงนี้

แต่แค่ความสามารถด้านอักษรศาสตร์เพียงอย่างเดียว มิได้ทำให้นางเป็นสตรีที่เหมาะสมกับตำแหน่งนายหญิงแห่งจวนแม่ทัพ!

ซ่งเยว่หรงกระแอมเบา ๆ ก่อนจะยิ้มอ่อนหวาน แล้วเอ่ยขึ้นมา

“คุณนายหลี่เหมยหยุน ท่านมีพรสวรรค์ด้านวรรณศิลป์เป็นเลิศ ทำให้ข้าทึ่งเป็นอย่างยิ่ง” นางหยุดเล็กน้อยก่อนกล่าวต่อ “แต่จวนแม่ทัพมิได้ต้องการเพียงแค่สตรีที่มีความสามารถด้านกวีเท่านั้น ท่านเห็นด้วยหรือไม่?”

หลี่อวี้จิงเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อย นางรู้ว่าคุณหนูซ่งกำลังวางกับดัก

“เจ้าต้องการพูดอะไร?”

ซ่งเยว่หรงเผยรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ก่อนจะลุกขึ้นยืน แล้วกล่าวด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานแต่แฝงด้วยความท้าทาย

“ข้าอยากขอให้ท่านแสดงความสามารถด้านศิลปะการต่อสู้ให้พวกเราชมสักเล็กน้อย”

เมื่อสิ้นคำพูดของนาง หญิงสาวจากตระกูลขุนนางที่นั่งอยู่ต่างส่งเสียงฮือฮา พวกน