บทที่ 1836

ท่านหญิงฉางผิงมองสายน้ำเบื้องหน้า เหตุการณ์ต่าง ๆ ที่ผ่านมาแล่นผ่านสมองทีละฉาก สุดท้ายคล้ายตัดสินใจได้แล้ว นางกระโดดลงไปโดยไม่ลังเลเลยแม้แต่น้อย

เดิมทีซ่งรั่วเจินนั่งชมทิวทัศน์อยู่ไม่ไกลนัก พอเห็นท่านหญิงฉางผิงมาถึงจริง ๆ สีหน้าฉายแววจนใจแวบหนึ่ง

“ดูท่าแล้ว ซุนฮูหยินก็ยังทำลายความคิดอยากฆ่าตัวตายของท่านหญิงฉางผิงไม่ได้”

นางตั้งใจให้คนส่งจดหมายไปให้ ก็หวังว่าซุนฮูหยินจะช่วยเกลี้ยกล่อมท่านหญิงฉางผิงคิดให้ตก อย่าได้ทิ้งชีวิตของตนเพื่อคนที่ไม่คู่ควร

ตอนนี้เห็นว่าไม่สำเร็จ นางกลับไม่แปลกใจ

สภาพแวดล้อมยุคโบราณนี้ต่างจากยุคปัจจุบัน หากพบเจอชายชั่วเช่นนี้ ทุกคนย่อมเห็นใจว่า ฉางผิงเจอคนไม่ดี แต่ในยุคโบราณ กลับเต็มไปด้วยความอยุติธรรมต่อสตรี

ทั้งที่เป็นฝ่ายถูกทำร้าย แต่คนเหล่านี้กลับพูดว่าหากไม่เปิดโอกาส เขาก็ทำอะไรไม่ได้ จากนั้นยัดเยียดความผิดให้ฉางผิง!

“พระชายารัชทายาท ตอนนี้พวกเราควร…”

ชิงเถิงและไป๋จื่อต่างนับถือในความสามารถของพระชายารัชทายาทมาก

นางคาดการณ์เวลาได้อย่างแม่นยำ รู้ว่าท่านหญิงฉางผิงจะคิดสั้น สุดท้ายเหตุการณ์ก็เป็นไปตามที่นางทำนายไว้ทุกอย่าง น่าทึ่งจริง ๆ

“ไปช่วยคน” ซ่งรั