ตงฟางหลีถูกมู่เยี่ยที่ตัวสูงใหญ่ชนเข้าอย่างแรง ไม่ทันได้ระวังตัวนางเป็นเหมือนสัตว์ป่า สองตาไม่มองทาง วิ่งตำซ้ายชนขวา และมีแนวโน้มที่จะชนคนล้มตงฟางหลีขยับตัวอย่างรวดเร็ว หลบหลีกว่องไวนุ่มนวล ก่อนจะเอ่ยตำหนิ “มู่เยี่ย เจ้าทำอะไรน่ะ?”ดูเหมือนมู่เยี่ยจะไม่ได้สังเกตเห็นเขาเลย เมินเขาและล้มลุกคลุกคลานห
“หม่อมฉันก็กำลังพิจารณาถึงปัญหานี้อยู่เหมือนกัน” ฉินเหยี่ยนเย่ว์มุ่นคิ้ว “ไม่เพียงแค่ปัญหาเหล่านี้เท่านั้น ยังมีอีกหลายเรื่องที่หม่อมฉันยังคิดไม่ตก”“หม่อมฉันไม่พบบันทึกใด ๆ เกี่ยวกับงูเพลิงแดงในหออวิ๋นเซียวเลย ไม่มีแม้แต่คำเดียว เรื่องนี้เป็นงานที่ยาวนานและยากลำบาก พวกเราต้องใช้ความพยายามมากในการสื
“ไม่พ่ะย่ะค่ะ บ่าวมิกล้า” ฝานหลินมีเหงื่อเย็นผุดซึมเล็กน้อยบนหน้าผากอ๋องเจ็ดเปล่งไอสังหารอันน่าหวั่นสะพรึงออกมา ทำให้คนอกสั่นขวัญแขวนเขาไม่กล้าขวางต่อไป ทำได้เพียงยืนขึ้นและหยิบป้ายที่ใกล้ที่สุดออกมา “ป้ายของหนึ่งเดือนที่ผ่านมาทั้งหมดอยู่ที่นี่แล้ว ขอท่านอ๋องตรวจสอบ”ฉินเหยี่ยนเย่ว์หยิบป้ายขึ้นมาด
ยิ่งเป็นคนที่เชื่อถือมากที่สุดเท่าใด ก็ยิ่งรับมือไม่ทันได้ง่ายมากขึ้นเท่านั้นงูเพลิงแดงปรากฏในตำหนักซีอวิ๋นถึงสองครั้งสองครา เป็นเพียงเรื่องบังเอิญจริงหรือ?“พรุ่งนี้เราจะออกจากตำหนักซีอวิ๋นกันแต่เช้า” เขาคว้ามือของฉินเหยี่ยนเย่ว์แล้วพูดด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ “พาแมวโง่ตัวนั้นไปด้วย”ไสยศาสตร์ก็ดี แกล้
“เช่นนั้นเจ้าใช้วงนี้ไปก่อน แล้วเอาวงที่จอมโจรทิ้งเอาไว้วงนั้นโยนทิ้งไปเถอะ” ตงฟางหลีลูบนิ้วของฉินเหยี่ยนเย่ว์ จากนั้นจะบดขยี้แหวนวงที่ถอดออกมา“อย่าบีบ...” ยังไม่ทันที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์จะพูดจบ ตงฟางหลีก็ลงมือไปเสียแล้วแหวนปลอมกลายเป็นชิ้นเล็กชิ้นน้อย และกระจายไปในอากาศแล้ว “น่าเสียดายมาก แหวนวงนั้น
นางผลักตงฟางหลีออกไป แล้วเดินไปหาเฮยตั้น“เหมียว!” เฮยตั้นถอยหลังไปสองก้าว เผยฟันอันแหลม ท่าทางดุร้ายเหลือคณา“เฮยตั้น อย่ากลัวเลย” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยื่นมือออกไป แล้วพยายามลูบหัวของมัน “เจ้าออกไปก่อนสักพักได้หรือไม่? เดี๋ยวข้าค่อยให้ปลาแห้งเจ้าทีหลัง”เฮยตั้นจ้องพวกเขาสักพัก ราวกับว่าเข้าใจ และขนที่พอ
เมื่อตะวันโด่งฟ้า ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถึงได้ค่อย ๆ ลืมตาขึ้นแสงแดดสาดส่องผ่านม่านสีฟ้าอ่อน และตกกระทบลงบนผ้าห่มสีแดงเข้มด้ายสีทองและสีเงินบนผ้าห่มสะท้อนแสงที่แวววาวเล็กน้อย จนแสบตานิดหน่อยนางหรี่ตาลง และใช้เวลาสักพักหนึ่งเพื่อปรับให้เข้ากับแสงที่สว่างจ้าหลังจากที่ปรับให้เข้ากับแสงสว่างได้เรียบร้อยแล้
ใบหน้าที่มักจะรังเกียจสิ่งต่าง ๆ โดยธรรมชาตินั้นเย่อหยิ่งน้อยลง มีความน้อยเนื้อต่ำใจมากขึ้น และในดวงตากลมโตก็เต็มไปด้วยหยาดน้ำ“เฮยตั้นเป็นอะไรไป?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ลูบหัวของมัน“ท่านอ๋องนำแมวดำตัวนี้มาที่นี่ด้วย นอกจากมันแล้ว ยังมีสุนัขครึ่งหมาป่าตัวหนึ่ง และลูกแกะตัวหนึ่งด้วยเพคะ” เฟ่ยชุ่ยตอบ “สุนัข
หลังจากที่ได้พบนางนั้น โดยเฉพาะยามที่นางวิ่งโร่เข้ามากอดเขา ราวกับเมฆหมอกที่เคยบดบังได้จางหาย ภูเขาน้ำแข็งได้หลอมละลายลงมา คล้ายกับว่าบุปผากำลังเบ่งบานตงฟางหลีโอบกอดนางเอาไว้ พลางกล่าวออกมาด้วยน้ำเสียงนุ่มนวลว่า “ไม่เป็นไรแล้ว ข้าอยู่ที่นี่แล้ว”“อื้ม” ฉินเหยี่ยนเย่ว์จับใบหน้าของเขาเอาไว้ ก่อนจะเอา
“ท่านอ๋องพ่ะย่ะค่ะ หากพระองค์จะฝ่าเข้าไปโดยใช้กำลังเช่นนี้ ระวังอาวุธลับ...” เฟยอิ่งรีบร้อนกล่าวออกมาสายเกินไปที่จะเอ่ยออกมาแล้วดาบของตงฟางหลีเต็มไปด้วยกลิ่นอายสังหารมากมายที่ล้อมรอบเอาไว้ ก่อนจะพุ่งตรงไปยังหินอ่อนขนาดใหญ่ที่อยู่ตรงทางเข้าดาบเล่มนี้สามารถตัดเหล็กได้อย่างง่ายดาย ดังนั้นการตัดหินหา
ตงฟางหลีจึงยื่นมือไปสัมผัสหินที่อยู่บนรูปปั้นภายในเรือนมีบรรยากาศแห้ง ๆ เย็น ๆ ทว่า ด้านบนก้อนหินกลับมีความชื้น มือที่เอื้อมไปสัมผัสนั้นพลันรู้สึกได้ถึงหยาดน้ำเปียก ๆ ขึ้นมาสายตาของตงฟางหลีจ้องมองไปที่รูปปั้นหินอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนที่สายตาจะไปหยุดอยู่ที่จุดเชื่อมต่อระหว่างรูปปั้นหินกับกำแพงรอยต่อระ
ผู้ที่ตอบเขากลับมาจากห้องลับที่อยู่ด้านล่างนั้น หาใช่ใครอื่นใดไม่ เว้นเสียแต่เหยี่ยนเย่ว์ตงฟางหลีพลันถอนหายใจออกมาด้วยความโล่งอก“เฟยอิ่ง หาทางเข้าต่อไปเถอะ หากภายในระยะเวลาหนึ่งก้านธูปยังไม่อาจหาทางเข้าเจอละก็ ทุบช่องระบายอากาศนี้ทิ้งเสีย” ตงฟางหลีกำแขนเสื้อเอาไว้แน่นตำแหน่งของห้องลับนั้น ตั้งอยู
บุรุษผู้นั้น ไม่เพียงแต่พบสถานที่แห่งนี้ แต่ยังพบตำแหน่งของห้องลับอีกด้วยหากว่าเขาทดลองซ้ำแล้วซ้ำเล่าเช่นนี้แล้ว นั่นหมายความว่าเขาได้ค้นพบการมีอยู่ของห้องลับห้องนี้อย่างแน่นอนต่อจากนี้ นางเพียงแค่ต้องส่งข่าวว่าตนเองอยู่ด้านล่างไปหาเขาเท่านั้นทั้งนางและเซียวเซี่ยงหว่านจะต้องรอดออกไปแน่นอน!ฉินเหย
ภายในใจของฉินเหยี่ยนเย่ว์พลันรู้สึกลิงโลดยิ่งนักหากการพบเจอเหรียญทองแดงหนึ่งเหรียญเป็นเพียงแค่เรื่องบังเอิญนั้นแล้วการที่เจอเหรียญทองแดงสี่เหรียญในคราเดียวเล่า ย่อมมิใช่เรื่องบังเอิญอย่างแน่นอนมีคนอยู่ข้างบน!มีคนโยนเหรียญทองแดงลงมาจากช่องระบายอากาศทั้งสี่ช่องการปรากฏตัวที่นี่ในยามนี้ ทั้งยังพยา
เขาต้องหาตัวพวกนางเจอให้เร็วที่สุด!“ท่านอ๋อง” หลังจากเฟยอิ่งค้นหาไปแล้วหนึ่งรอบ “หาอะไรไม่เจอเลยพ่ะย่ะค่ะ นี่ออกจะแปลกเกินไปแล้ว ตามหลักแล้วไม่ว่าจะเป็นกลไกหรือว่าห้องลับ ล้วนจะต้องเหลือร่องรอยไว้บ้าง”“ตามผนังในห้องนี้ล้วนเป็นกำแพงตัน ไม่มีกลไก แล้วก็ไม่มีช่องกั้น ด้านล่างของห้องนี้ก็คือทะเลสาบ แล
นกการเขนเงาเป็นนกที่เงามีโดยเฉพาะ เป็นช่องทางการสื่อสารระหว่างเงาด้วยกันพวกมันอยู่ไปทั่วทุกหนแห่ง และสามารถส่งข่าวสารไปทั่วทุกที่นกกางเขนเงาทุกตัวล้วนได้รับการฝึกฝนมาอย่างเข้มงวด และระหว่างพวกมันเองจะมีรูปแบบวิธีการแยกแยะตัวตนหนึ่งชุดไม่เพียงเท่านี้ ช่องทางการสื่อสารข้อมูลระหว่างเงาจะมีระบบรหัสที
ความเป็นไปได้มากที่สุด คือพี่ใหญ่ใช้ประโยชน์จากทาสเป่ยลู่คนนั้น ทำเรื่องที่มิอาจเปิดเผยได้เหล่านั้นอยู่ที่นี่หากเป็นเหตุผลเช่นนี้ เบาะแสทุกอย่างล้วนราบรื่นแล้วตงฟางหลีเดินอ้อมห้องอีกหนึ่งรอบใช้มือสัมผัสและเคาะสิ่งของที่น่าสงสัยทั้งหมดเบา ๆ ไปหนึ่งรอบน่าเสียดาย ที่หาร่องรอยของห้องลับไม่เจอ“จางฉู