เข้าสู่ระบบแชร์
21.ความทรงจำเร้าใจ (1)
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-11-04 05:10:13
บทล่าสุด
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 22.สุขสม (2)
ร่างสองร่างนอนอยู่ในอ้อมกอดของกันและกันกระทั่งเช้าโดยไม่มีใครตื่นขึ้นมาหรือผละไปก่อน แม้ชายหนุ่มจะลืมตาตื่นขึ้นมาก่อน ทว่าเขาก็นอนมองร่างเล็กที่ซุกเข้าหาตนเองและกอดรัดอย่างพึงพอใจที่จะเป็นหมอนกอดให้หญิงสาวไม่นานเปลือกตาบางก็เริ่มขยับทว่าไม่ลืม แต่เพราะรู้สึกเมื่อยจากการนอนเอียงข้างอย่างเดียวมาทั้งคืนหญิงสาวจึงพลิกตัวไปอีกด้านคลินตันรู้สึกเสียดายขึ้นมาเสียอย่างนั้น ร่างสูงใหญ่ขยับโน้มไปกระซิบข้างแก้มนุ่มเบาๆ“วันนี้ผมจะพาไปดูแข่งรถ”นาเดียลืมตาขึ้นมาในทันใด สมองเริ่มประมวลขึ้นมาได้ว่าตัวเองมานอนที่ห้องของคลินตัน ก่อนจะยกมือปิดหน้าตัวเองแล้วซุกหน้าลงกับที่นอนดึงผ้าห่มคลุมด้วยความรวดเร็ว“อื้อ...”“อะไรเหรอ”ชายหนุ่มมองท่าทางของอีกฝ่ายด้วยความงุนงง“อย่าเพิ่งมองสิ ฉันเพิ่งตื่นหน้าต้องบวมมากแน่ๆ เลย”คิ้วเข้มขมวดเข้าหากันอย่างไม่เข้าใจที่อีกฝ่ายพูด“แล้วทำไมเหรอ”เขาถามออกไปแม้จะไม่รู้สึกว่าหญิงสาวหน้าบวมอย่างที่เธอบอก เพราะหน้าเธอดูเนียนใสจนเห็นเลือดฝาดบนแก้มเลยก็ว่าได้ ทำเอาเขาต้องข่มใจแทบแย่ไม่ให้ฝังจมูกลงไปบนนั้น“ฉันไม่อยากให้คุณเห็นตอนน่าเกลียดนี่นา”“คุณไม่น่าเกลียดหรอก”“ไม่เอา
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 22.สุขสม (1)
อารมณ์ที่ถูกเปิดเปลือยเนื้อตัวจนไร้สิ่งปกปิดที่เพิ่งเกิดขึ้นทำให้นาเดียใจหายไม่น้อย และมันก็ช่วยไม่ได้ที่หญิงสาวนึกอยากแอบซ่อนตนเองจนต้องงอเข่าขึ้นและพลิกตัว ทว่าก็ถูกมือหนาจับเอาไว้ให้เผยความงดงามต่อหน้าเขาแววตาคมเข้มฉายแววล้ำลึก มุมปากยกยิ้มอย่างพึงพอใจ กายสาวสะคราญบริสุทธิ์ผุดผ่องน่าลิ้มลองยิ่งนัก เขาไล้มือบนหน้าขาขาวนวลอย่างให้เวลาเธอได้ปรับตัวหากก็กระตุ้นเร้าอารมณ์สาวไปด้วยพร้อมกัน ก่อนจะแนบหน้าของตนลงไปดอมดมดอกไม้งามตา ชื่นชมด้วยปลายจมูกและปากไปพร้อมกันอย่างนุ่มนวล“อื้อออ”นาเดียครวญครางเสียงยาวพร้อมตัวสั่นอย่างไม่อาจทนกับสัมผัสผะแผ่วจากชายหนุ่มได้ สัดส่วนอ่อนไหวรู้สึกถึงลมหายใจร้อนผ่าวกับความประด้างจากปากได้รูป ก่อนจะต้องสะดุ้งเพราะความอุ่นชื้นเริ่มไล้บางเบาก่อนจะเน้นขึ้น แล้วสลับกับจูบซับไม่ว่างเว้น ทำเอาหญิงสาวหายใจสะดุดไม่เป็นปกติ ทั้งยังหอบถี่ขึ้นเรื่อยๆมือบางสองข้างประคองหน้าคมเข้ม เมื่อกระแสสยิวเข้าครอบคลุมสูงขึ้นจนทะลุเพดาน ปลายเล็บคมก็เกี่ยวครูดทั้งใบหน้าและลำคอเขาจนคลินตันรู้สึกแสบๆ คันๆ หากก็ยังมุ่งมั่นมอบความสุขให้หญิงสาวต่อไปยิ่งเสียงครวญของอีกฝ่ายดังขึ้นเท่าไร
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 21.ความทรงจำเร้าใจ (2)
นาเดียมาหาเขาที่ห้องจริงอย่างที่บอกเอาไว้ คลินตันยังไม่ได้ใส่เสื้อด้วยซ้ำเพราะเขาเป็นคนล้างจานและสั่งให้หญิงสาวขึ้นห้องไปก่อนเอง ชายหนุ่มถอนหายใจ เปิดประตูแล้วกอดอกตีสีหน้าดุทันทีคนที่ยืนรอหน้าห้องอึ้งไปเล็กน้อยเมื่อเห็นร่างสูงใหญ่เปลือยเปล่าแต่พอดูดีๆ แล้วก็เห็นว่าเขาใส่กางเกงอยู่ หญิงสาวปรับสีหน้ายืดคอเชิดขึ้น กอดอกเหมือนกับชายหนุ่ม“ฉันมาตามนัดแล้ว”คลินตันส่ายหน้าไปมา“ผิดแล้วสาวน้อย ผมไม่ได้นัดหรือตกลงกับคุณสักหน่อย”“แหม เล่นตัวจังเลยนะคะ”นาเดียมองเจ้าของหน้าคมเข้มด้วยแววตาวิบวับ แล้วยืดตัวขึ้นยื่นหน้าไปใกล้ที่สุดเท่าที่ความสูงของตนจะทำได้“ผู้ชายอะไรเอาใจยากจัง”“ผู้หญิงอะไรตื๊อไม่เลิก”อีกฝ่ายต่อว่ากลับมาอย่างไร้เยื่อใย นาเดียลดตัวลงกลอกตา ทว่าก็ไม่ได้ละความตั้งใจ ร่างเล็กขยับตัวไปอีกด้านหนึ่งจะมุดเข้าประตู แขนกำยำก็ยื่นมาขวางทาง หญิงสาวเม้มปากอย่างขัดใจแล้วก็นึกขึ้นมาได้ว่าชายหนุ่มไม่ได้ป้องกันตัวเอง เธอจึงกอดเขาแน่นในทันที“เฮ้ย! นาเดีย”ดวงหน้าเล็กเงยขึ้นวางคางเกยบนอกหนา ยักคิ้วขึ้นพร้อมกับส่งยิ้มกวน เพราะเอาเข้าจริงเขาก็ไม่กล้าผลักเธอออก มือหนาวางบนไหล่เธอทว่าไม่ได้ออกแร
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 21.ความทรงจำเร้าใจ (1)
“ตอนนี้ผมหิวแล้ว ไปทำอะไรกินเถอะ”ชายหนุ่มจบบรรยากาศชวนวาบหวิวลงเพียงเท่านั้น แล้วเดินเข้าห้องครัวไป ปล่อยให้นาเดียมองตามคนที่ไม่ยอมคล้อยตามเธอแล้วยิ้มกับตัวเอง เธอคิดว่าคลินตันดูราวกับเขินหน่อยๆ หลังจากที่เธอพูดแบบนั้นออกไป“คุณจะทำสเต๊กใช่ไหม ฉันทำสลัดนะคะ”เธอบอกเมื่อเห็นชายหนุ่มเอาเนื้อออกมาจากตู้เย็นคลินตันหันมามองเธอแวบหนึ่งก่อนจะหันไปจัดการกับสิ่งที่เขาตั้งใจจะทำพร้อมกับพูดไปด้วย“แม่ผมบอกว่าคุณน่าจะกินเนื้อเยอะๆ ผมก็เห็นด้วยนะ คุณก็ดูไม่ค่อยชอบผักเท่าไร ทำไมทำแต่สลัด”“ฉันทำเป็นแค่นี้นี่คะ อีกอย่างฉันก็เห็นว่ามันเข้ากับสเต๊กดี...”พูดไปแล้วนาเดียที่กำลังค้นผักในตู้เย็นก็ชะงัก หันทางไปคนที่ยืนตรงเคานเตอร์เตรียมอาหาร ก่อนจะยิ้มออกมาแล้วหอบผักที่ได้มาทั้งหมดไปวางไม่ห่างจากร่างสูงใหญ่นัก จากนั้นก็ขยับชิดอีกฝ่ายและแกล้งใช้ตัวกระแทกไหล่เขา“นี่คุณ”เมื่อชายหนุ่มเหลือบลงมามอง นาเดียก็เอียงตัวยิ้มหวานแล้วถาม“ที่ทำสเต๊กนี่เพราะอยากให้ฉันกินเนื้อใช่ไหม”ตาคมสั่นไปชั่วแวบแล้วกลับมานิ่งลึกเช่นเดิม“เพิ่งแวะซื้อเมื่อวานหลังกินข้าวกับแทนกับอลิซ จำไม่ได้หรือไง”เมื่อวานพวกเขาซื้ออาหารมาเก็
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 20.เสียตัวไม่กลัวเสียใจ (2)
“พวกฉันแทบจะกินอะไรไม่ได้เลยค่ะ วันๆ กินได้แค่แอปเปิล มะเขือเทศ สลัดแบบไขมันต่ำ”“น่าสงสาร เด็กๆ ต้องกินอาหารให้ครบทุกอย่างสิ ไม่งั้นจะขาดสารอาหารนะ แล้วก็ต้องมีแป้งกับเนื้อด้วย ร่างกายเธอจะได้อบอุ่น”“เธอไม่เด็กแล้วแม่”เสียงเข้มเอ่ยขึ้นราบเรียบ แทรกระหว่างสองสาวต่างวัยที่กำลังคุยกันอย่างออกรสคลินตันไม่คิดเลยว่ามารดาของเขาจะชอบนาเดียถึงขนาดนี้ ตั้งแต่มาถึงและเขาแนะนำให้รู้จักเธอโดยไม่ได้บอกอะไรมาก แต่ก็รู้ว่าแม่ของเขาคงเข้าใจผิดไปแล้ว ทว่าคลินตันไม่อยากอธิบายเพราะหากนาเดียกลับไปแล้วค่อยบอกว่าระหว่างเขากับเธอจบกันแล้วก็ไม่ใช่เรื่องยากแต่นาเดียเข้าไปชวนคุย ป้อนอาหาร ปอกผลไม้ให้ เมื่อถูกถามว่าทำงานอะไรหญิงสาวก็ตอบไปตามตรง และบอกว่าตอนนี้อยู่ในช่วงพักผ่อนก่อนทำอัลบัมใหม่ พอมารดาเขาถามว่าเจอกันได้ยังไง เธอก็ตอบว่าไปเที่ยวตอนกลางคืน ทำเอามารดาเขาถึงกับอึ้งไปเหมือนกัน แต่เพราะนาเดียน่ารัก ยิ้มหวาน ดูสดใสจริงใจ ท่านจึงเอ็นดูแทนที่จะรู้สึกมีช่องว่าง“แต่แม่หนูดูเด็กอยู่นะ อายุเท่าไรจ๊ะ เห็นนักร้องสมัยนี้อายุน้อยๆ ทั้งนั้น”สิ่งที่มารดาถามคลินตันเองก็เพิ่งนึกขึ้นมาได้ว่าเขาไม่เคยรู้มาก่อนเหม
นางฟ้าในกรงพยัคฆ์ 20.เสียตัวไม่กลัวเสียใจ (1)
เสียงเคาะประตูห้องนอนของเขาทำให้เจ้าของร่างสูงใหญ่ที่นอนเช็กภารกิจของตนในแท็บเลตปิดข้อความลุกขึ้นจากเตียงเดินไปยังประตู ตอนนี้เขายังไม่ได้รับคำสั่งให้ทำอะไรเพราะยังต้องดูแลนาเดียอยู่เมื่อเปิดประตูก็เห็นร่างเล็กยืนอยู่ด้วยสีหน้าไม่ดีนัก คลินตันเองก็ดูออกว่าอีกฝ่ายไม่สบายใจและรู้ว่าเธออยากคุยกับเขาแต่เพราะตอนกลับมามีฝนปรอยลงมาเขาจึงให้เธอรีบไปอาบน้ำสระผมเสียก่อน“เพราะฉันคุณก็เลยไม่มีเวลาไปเยี่ยมแม่ ทั้งที่ทำงานเสร็จแล้ว ใช่ไหมคะ”นาเดียถามขึ้นทันที แววตาและสีหน้าของเธอดูเศร้าจากใจจริงไม่ได้เสแสร้งไม่รู้ว่าเพราะเขากำลังอยู่ในช่วงไม่สบายใจ หรือเพราะไม่อยากให้หญิงสาวคิดมาก คลินตันยื่นมือไปโอบร่างเล็กเข้ามาในอ้อมกอด กดหัวเล็กลงแนบอก ขณะที่แขนเรียวก็รัดเอวเขาในทันที“ไม่หรอก แทนกับอลิซพูดถูก คุณไม่ใช่ปัญหา เป็นผมที่เอาแต่ใจเอง”ชายหนุ่มฝังจมูกลงสูดกลิ่นผมหอมกรุ่นเข้าปอด รู้สึกโล่งใจขึ้นมาหน่อย อาจเป็นเพราะเขากำลังต้องการอ้อมกอดน้อยๆ ในการปลอบโยนจิตใจที่เคร่งเครียดของตนอยู่ เมื่อในตอนนี้นาเดียมาหาเขาถึงห้องคลินตันกลับรู้สึกพอใจมากกว่าจะอยากไล่เธอกลับไป“เข้ามาข้างในเถอะ”เขาโอบร่างเล็กพาเข
บางทีคุณอาจจะชอบ
เศรษฐีสาวขอเอาคืน
เกาลัดไม่หวาน74.3K viewsบำเรอรัก❤️มาเฟียร้าย (เรย์ของพลอย) NC20++SM
Me'JinJIn31.7K viewsชีวิตหลังความตายของเซินมาน
จี้เสี่ยวนวน89.3K viewsหลังวิวาห์ฟ้าแลบ ฉันก็พบว่าสามีคือมหาเศรษฐี
ทานตะวันหลากสี61.8K viewsทูนหัวของพ่อ
มณีน้ำเพชร / My Darling632 viewsเพื่อนหลานมันเอาแต่ใจ
ฺBigangel - น้ำตาลไหม้ - หอมชื่นใจ1.8K viewsพอกันทีกับบทภรรยาผู้แสนดี
นิภาภัทร17 viewsหวงรักในเงาแค้น
ชาไทยเย็น658 views
